Umaga pa lamang ay mistula nang plaza ang bahay, ang lahat ng kasambahay ay hindi matahimik sa iisang pwesto. Mayroong event organizers ang dumating at nag-aayos sa labas ng aming bahay kung saan gaganapin ang engagement party mamaya. According to mom, mamaya pa daw magsisimulang dumating ang mga bisita, this includes my soon-to-be husband. Lumukot ang mukha ko nang maalala ko ito, I don’t even want to imagine his looks. Sobrang daming pagkain ang inihahanda, iba pa rito ang pagkain sa catering services. If I know, puro businessmen lang naman ang aattend.
“Baby! I already have your dress and shoes, let’s take a look!” nakita ko siyang tumatakbo papunta sa akin, nandito ako sa kitchen tumutulong sa pagluluto ng ibang pagkain. She looks very much excited, sa tuwing may event ako na pinupuntahan, hindi siya pwedeng hindi makikialam sa make up artist ko.
“We are preparing the foods for later, mom.” lumingon ako sa kaniya. But knowing mommy,
Dahil na rin sa pagod at puyat sa party kagabi, 9:00 o’clock na rin ako nagising. I’m planning to go with manang sa pagdala ng food sa mga nagtatrabaho. I took a shower and wear a simple white shirt tucked into maong shorts, bumaba na rin ako sa dinning upang silipin kung nandoon na ba sila mom. Tanging mga kasambahay lamang ang nakita ko sa kusina, they are preparing a lunch for the workers. “Good morning, ma’am Lhaarny.” isa isa nila akong binati at nginitian. “Good morning po. Where’s mom and dad?” tanong ko habang umuupo sa isang upuan sa harap ng countertop. Binigyan naman ako ng isang kasambahay ng kape. I just smiled and thanked her. “Umalis, ‘hija. Pero nagsabi ang Doña Agatha na dito sila manananghalian.” mahinahon na sabi sa akin ni manang, I nodded while sipping my coffee. I just ate 2 slices of toast bread, I don’t feel like eating a lot today. Nang matapos ako sa pagkain ay nagpasya naman akong tulunga
Hingal akong napasandal sa pinto ng kwarto ko, sapo sapo ang dibdib habang tawang tawa, hahaha! Paulit ulit ‘kong pinanunuod ang video ni Ellie, lukot lukot ang mukha niya at salubong ang kilay, hahaha! Akala mo hindi ako makakaganti, ha. Halos mapatalon ako nang biglang kumatok ng malakas si Ellie, mabuti na lamang ay naka-lock ang pinto ko. “Joel, halika dito! Ipapakain ko sayo ang itlog ko nang matikman mo kung gaano kaalat!” wtf, hahaha! Ang bastos talaga, malakas akong tumawa habang hawak ang tiyan. “Hahaha! Kainin mo itlog mong maalat! Lintik lang ang walang ganti, hahaha!” sigaw ko sa pagitan ng pinto, patuloy pa rin siya sa pagkatok. Hindi ako magpapatalo, hahaha! “Humanda ka sa’kin ‘pag nakalabas ka jan! Coward!” at ako pa nga ang takot, hahaha. Baka kung anong gawin niya sa’kin oras na buksan ko ang pinto, maya maya lamang ay tumigil na rin ang katok. Pagod akong umupo sa harap ng vanity mirror ko, umaga
Ilang araw na ang lumipas mula nang tumira dito si Ellie. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos, wala kaming ibang ginawa kung hindi mag-away ng mag-away. Pakiramdam ko ay tatanda ako ng maaga. I remembered yesterday, nawala na lamang bigla ang mga make ups ko at nagulat ako nang makita ko iyon na basag basag at nakakalat sa labas ng bahay, wala akong nai-save kahit isa dahil sirang sira lahat. I really love make ups kaya naman hindi ko napigilan ang umiyak nang makita ‘kong ubos na ito. Pero hindi ako papayag na naisahan niya ako, sisirain ko rin ang pinakamamahal niyang sasakyan. “Ma’am Lhaarny, nandito na ho ang pinabili niyo.” tawag sa akin ng isang maid, my face lightened up when I heard what she said. Dali dali ‘kong binuksan ang pinto ng kwarto ko at bumaba, ibinigay sa akin ng driver ang ipinabili ‘kong dalawang spray paint, isang color white at isang color yellow. Pumasok ako sa garahe at hinanap ang paboritong Honda Civic ni Ellie, I can smell victory, hah
I woke up feeling a little bit better, my mood is somehow lightened and I feel like my body is fully energized. I decided to do an early jog since 5:30 o’clock pa lang naman. I’m wearing a pink dolphin shorts and black loose sando, malamig na ang hangin dahil bermonths na, idagdag pa ang surroundings na napalilibutan ng mga puno. It’s good to see the sun rising while feeling the cold breeze, ang sarap mamuhay sa probinsya.7:00 o’clock na ng umaga nang makarating ako sa bahay, pumasok ako sa bahay habang pinupunasan ang pawis ko. I go straight to the kitchen to drink warm water, habang umiinom ay nakaramdam ako ng presensya sa likod. I turn around and saw Ellie intently looking at me.“Let’s eat.” parang nahihiyang sabi nito, kulang na lang ay hindi ko marinig iyon. Gusto ‘kong mapangiti pero pinigilan ko dahil baka kung ano pa ang isipin niya.“Together?” I ask
"Kape mo, anak." I came back to my senses when I heard manang talking to me. Nginitian ko lamang siya at nagpasalamat. I am busy thinking about what happened last night, because I'm already in my bed when I woke up earlier. The last time I remembered, I was lying on Ellie's lap until I fall asleep. Siya ba ang nagdala sa akin sa kwarto? That only means, he carried me from downstairs and brought me to my room. Wala naman ibang tao kagabi bukod sa amin dalawa."A penny for your thoughts?" nabaling ang atensyon ko kay Ellie nang marinig ko siyang nagsalita. I suddenly felt awkward, I want to know about what happened last night but I'm too shy to ask him. Paano ba? Umupo rin siya sa harap ng mesa habang naghihintay ng breakfast."Uhh... have you finished watching the movie?" alanganin 'kong tanong habang umiinom ng kape ko. Tumango lamang siya at ng
Para akong zombie na naglalakad sa gitna ng mall. I feel like I left my sanity back there at the restaurant. Hindi ko na alam kung gaano kalayo ang distansya namin sa isa’t-isa, basta patuloy lang ako sa paglalakad habang nasa likod ko siya. Hindi ko alam kung saan ako papunta, walang direksyon ang mga paa ko at tila hinihintay na lamang itong mapagod. Nang maalala ko ang sinabi niya kanina ay agad nag-init ang mukha ko, thanks to those three, Denicee, Caly and Riva who called me through facetime even before my brain started to malfunction. They saved me from that awkward moment with Ellie, until now I still can’t believe na sasabihin niya iyon sa akin. Dapat ba akong maniwala? O baka isa lang ito sa mga tactics niya para pumayag akong ituloy ang kasal at ang pagmerge ng company namin? Argh! Hanggang matapos tuloy kami kumain hanggang ngayon ay hindi ko siya kinakausap, I don’t even know how to face him. Natigil ako sa pag-iisip nang naramdaman ‘kong hinila n
It’s almost 8:30 o’clock in the evening when we finally got home. Nang pumasok kami sa bahay ay naabutan pa namin ang mga ilan sa kasambahay na naghihintay sa amin sa kitchen. Saka lang sila nagpahinga nang makitang nakauwi na kami. Umakyat na lamang ako sa room ko same with Elli, nang makapagpahinga ay saka ako nag-half bath. I did my skin care routines before lying down on my bed. Habang nakahiga ay hindi ko maiwasan mapaisip sa nangyari buong maghapon, I don’t know what to feel about Ellie. He always gives me mixed emotions, may pagkakataon na guguluhin niya ang isip ko sa pamamagitan ng mga makahulugan niyang salita, kung minsan naman ay papagalitin niya ako, tsk! But he’s also making me confused, confuse about my feelings. There’s this weird feeling when he’s always around, napapansin ko iyon. But more than that, I always felt something strange every time his body touches my skin, naninibago ako sa kakaibang init na dulot no’n sa akin.
“Ayokong makipag-usap sa’yo! Umalis ka na nga!” sigaw ko sa kaniya. Ngunit tumawa lang siya, pakiramdam ko ay may ibig sabihin ang tawang iyon. Nagsimula nang mamuo ang luha sa mata ko, natatakot na ako. Mabilis akong bumaba ngunit lalo akong nanginig sa takot nang maramdaman ko ang malapad na kamay niya sa braso ko.“Hey, where are you going? Sasamahan na kita pauwi.” nakangiti lang ito sa akin, natatakot ako sa ngiti niyang iyon. Sinubukan ‘kong pumiglas ngunit masyado siyang malakas para makawala ako. At dahil doon ay nagsimula akong hampasin ang kamay niya na nakahawak sa akin, umaasang makakatulong ito upang lumuwag ang hawak niya sa akin.“Let me go! Ano ba?! Lumayo ka sa akin!” patuloy na sigaw at hampas ko sa kaniya. Dahil doon ay nagkaroon siya ng pagkakataon upang maabot ang isang ko pang kamay. Nagunahan tumulo ang luha ko sa sobrang takot, patuloy ako sa pagsigaw habang pilit na pum