Chapter 6

    AS SHE enters the gate, each men she past by looking at her, but those looks didn't matter to her. until a man approached him. 

        “The boss expects you to come. Let's get inside and I'll take you to his room.” kaya sumunod siya patungo sa isang kuwarto kung saan naroon ang boss na sinasabi ng lalaki na naghihntay sa kanya. 

        "Mabuti at nakarating ka, halika maupo ka." At itinuro nito ang katapat na upuan. kampanteng naupo sa Rui at nagsalita.

        "I won't wander around anymore, here's the money. kumpleto yan, walang labis walang kulang. But I will give it to you on one condition."

        "Okay, ano naman iyon?" seryosong tanong ng matabang lalaki sa kanya. 

        "You have to beat me in a race" wika niya.

        "What do I get, when you lose? " nakangising aniya sa kaniya.

        "You get all this money. plus me." seryosong sagot niya rito.

        "Deal! wala nang atrasahan at may lugar ako para diyan." Agad itong tumayo at tumawag ng isa sa kanyang mga tauhan. iniutos nito na ihanda ang dalawang sasakyan at ang lugar kung saan gaganapin ang karera.

    Ilang minuto lang ang lumipas, Nakarating na sila sa isang pribadong lupa hindi kalayuan kung nasaan ang mansyon. Agad silang bumaba at nakita ni Rui ang dalawang sasakyan na gagamitin. agad niyang inistema ang mga sasakyan, mula sa klase ng gulong, hanggang sa makina nito.       

    ang isa ay ang tinatawag na McLaren Speedtail, katulad ito ng sasakyang Mclaren F1.

    "Maganda ang klase nang sasakyang ito, Ang pokus nito ay nasa bilis, Ang futuristic looking hypercar. May 1,036 horsepower na nagmumula sa isang hybrid powertrain. Ang pinakamataas na bilis ay inaasahan na maging labis sa 250 mph." paliwanag ni Rui.

    "Mukhang may alam ka sa mga sasakyan binibini." Tanong nito kay Rui at tango lang ang isinagot nito. "How about the other one?" tanong ulit nito sa kanya.

    "Pininfarina Battista, nagkakahalaga ito nang dalawa at kalahating milyong dolyar. kagaya ng isang iyan." at itinuro ang unang sasakyang kanyang tinignan.

    "Ang kumpanya ngayon ay pagmamay-ari ng Indian automaker na si Mahinda, Pinangalanang nagtatag ng kumpanya na Battista "Pinin" Farina, sinasabing ito ang pinakamakapangyarihang kotseng ligal sa kalsada na nagawa sa Italya. Mayroon itong electric propulsion system na may 1,900 horsepower at 0-100 km / h (0-62 mph) na tumakbo nang mas mababa sa dalawang segundo. Sinabi ni Pininfarina na bibiyahe ito hanggang sa 450 kilometro, na nagko-convert ng 280 milya." paliwanag niya. 

    "I underestimated your ability Miss Grymes, Maybe you'd better choose the vehicle you want to use para makapag umpisa na tayo." Wika sa kaniya ng lalaking mataba.

    iniligid muna ni Rui ang paningin, at tinignan ang lugar muling ibinaling ang pansin sa dalawang kotse at hinawakan ang hood ng mga ito. Pumikit at nakiramdam. 

    "I will take the McLaren!" wika niya.

    "are you sure?" muling tanong ng lalaking mataba sa kanya.

    "I know what I chose. and i trust my instinct." At agad niyang sinakyan ang kotse at binuhay ang makina.

    "Hey, Miss Grymes! if you win this race, ibabalik ko sa iyo ang pera kasama ang sasakyang iyan!" 

    "Deal!" sagot niya. "Don't blame me when you lose!"

    Ilang saglit na lang ay mag-uumpisan na ang karera, Hinawakan ni Rui ang manibela at pumikit. 

    "I'm gonna win this thing, for my parents. And for my money! Do they think this fuckers that im gonna give them my money." wika niya sa kanyang sarili at mahigpit na hinawakan ang manibela. 

    and the race had begun. Rui's hands and feet moved. She quickly operate the vehicle to overtake the opponent. Nang mapantayan niya ito ay nilingon niya ang kalaban at nagbigay nang nakakalokong ngiti.  Then she step on the accelerator to increase the engines power.

    Nakita ni Mr. Javier na lumalamang na si rui sa karera. Kaya agad nitong tinawagan ang driver ng isang sasakyan.

    “Do the dirty thing i dont care if she will gonna die. I want to win the money and i dont want to loose my car!” At agad na pinatay ang tawag. Nakita niya na mas bumilis ang andar ng isang sasakyan na lulan nang kanyang tauhan. 

    Napansin kaagad iyon ni Rui, kaya agad siyang kumilos, “it's time for "Rui do your thing now!” at mabilis niyang pinaandar ang sasakyan. Ngunit mabilis ding nakahabol ang kalaban. Ngunit hindi niya hinayaang makalamang ito. Kaya mas pinabilis pa niya ang andar ng sasakyan. ang akala ni Rui ay naiwan na ito sa likuran ngunit nagkamali siya. 

    Nakabuntot lang ito at tila hindi ito humahabol upang siya ay unahan. Kaya kinutuban na siya. Nang biglang binanggga ng sasakyang nasa likuran niya ang likod ng kotse na kanyang minamaneho. Mabuti na lamang ay agad niyang naibalik sa balanse ang sasakyan upang hindi ito mawala sa control. 

    “hindi nyo ako maloloko, alam kong may balak kayo.” wika niya sa kanyang sarili.

    So she move the gear and hit the accelerator to increase the speed and power. Ngunit pilit na humahabol ang sasakyang kanyang kasunod. 

    Mclaren ang gamit niya at alam niyang hindi pa ito ang pinakamabilis nito. Kaya agad siyang kumilos at pinabilis pa niya ang andar nito. 

    Malapit na ang finish line, ngunit ang kalaban ay tila hindi titigil para siya'y mapatay. Nakarinig siya ng sunud-sunod na putok, Desperado na ang kalaban naghintay siya ng tamang tiyempo upang ito ay  harapin. 

    “They play dirty!, minamaliit talaga ako ng mga ito.” So she gets her gun into her holster and expertly manuvered the car to face her opponent. Now her car was driving backward but the speed and the power of it never lessen. Inilabas niya ang kamay na may baril at itinutok ito sa kalaban. Nakita niya itong ngumisi at tila hindi takot sa kanyang gagawin. 

    “im not that brute, so ito na lang ang gagawin ko.” at pinaputukan niya ang gulong nito dahilan upang mawalan ng balanse ang sasakyan at gumewang-gewang ito. Agad niyang ibinalik sa ayos ang takbo ng sasakyan at mabilis pa niyang pinatakbo hanggang finish line. 

    

    The race is done, she took back the money and she gets a new car kahit may mga ilang tama nang bala ay ayos lang madali na niya itong maipapagawa.

    “Fuck, im so good!” puri niya sa kanyang sarili. Tapos na ang karera, kaya lumapit sa kanya ang matabang lalaki at binati siya.

    “congratulation, miss grymes. I really dont know how you do it, but im impress. Maybe we can do it again some other time if you want.” wika nito sa kanya.

     “Sorry im a very busy person. I also don't like to go with people like you.” sagot niya rito.

     “you are so arrogant, who do you think you are? remember you are here in my place and I can do everything with you”

     “Ahh...okay, i also want to remind you that I dont came here alone.” nakangiting wika niya sa matabang lalaki.

    “do you think i will believe what you say?” sagot nito.

Kaya kinuha ni Rui ang cellphone sa bulsa at may tinawagan.

     “jade, can you give them an example, they want to hurt me and they are not even afraid to do that.” Pagkawika noon ay may bigla silang nakarinig ng putok at tumama iyon sa kanilang paanan. Bahagyang natawa si Rui at tumingin sa lalaki.

      “she's serious, so i have to go now. And ofcourse. kilala ko ang grupo niyo. kaya huwag kayong kikilos ng hindi ko magugustuhan. dahil ako mismo ang magpapabagsak sa inyo.” agad siyang sumakay ng sasakyan at pinaharurot ito palayo.

NAKARATING na siya sa kanilang bahay. Naabutan niya ang kanyang ina na nakaupo sa sofa. Nang makita siyang papasok, agad itong tumayo at lumapit sa kanya. Ngumiti siya rito at niyakap nang mahigpit.

      “Mama, bakit narito ka di'ba sabi ko magpahinga ka?” wikang nag-aalala sa ina.

     “Anak, anong nangyari, sinaktan ka ba nila? Tinakot?” bakas ang sobrang pag-aalala nito sa anak.

      “Mama ayus lang po ako. Atsaka wag na kayong mag-alala naayos ko na po lahat.” masayang balita niya.

     “mabuti naman.” at bigla itong napa-upo habang hawak ang dibdib.

     Umupo siya at tumabi sa ina. Agad niya itong niyakap at hinalikan sa pisngi. 

     “Mama simula ngayon ano man ang kailangan ninyo sabihin niyo kaagad sa akin okay?, i will always be right here if ever you need me.” mahigpit niyang niyakap ang ina. At marahang tinapik ang likod, dahil naramdaman niyang umiiyak ito. 

     “Sorry anak kung binigyan kita ng malaking suliranin.” hingi nito ng paumanhin habang lumuluha.

      “it's nothing mama, kasalan ko din naman. kung pumayag ako sa gusto ninyo noon na magpakasal sa anak ng kasosyo nyo upang maisalba sa malaking problema ang kompanya, Hindi ninyo sana dinaranas ito. Ngunit sa kabilang banda hindi ko iyon pinagsisisihan, dahil kung hindi ko iyon ginawa baka nagkaroon na ako ng malaking galit at poot sa inyo ni papa.” paliwanag niya sa ina. “mahal ko kayo pero hindi ko talaga maatim na magpakasal sa lalaking hindi ko mahal.” tumingin sa kanya ang ina at hinawakan ang kanyang mga pisngi.

       “ang aming prinsesa, salamat at hindi mo kami sinunod, dahil baka pagsisihan naman namin ang bagay na iyon. Sana'y makita mo na ang lalaking mamahalin mo.”

       Dahil sa sinabi nang ina, Napangiti siya at naalala ang lalaking kanyang pinakamamahal. 

      “Ang totoo mama, may nakilala na ako. pag uwi natin nang argentina ipapakilala ko siya sa inyo ni papa” at isang matamis na ngiti ang kanyang ibinigay sa kanyang ina. at muli silang nagyakap.