Nagtataka naman akong tumingin sa kaniya. "Di ba may pasok ka?"
Nagkibit balikat lang ito. "I already did the things that I need to do for today. Natapos ko na lahat kahapon," sagot niya.
"Ok, sige."
Nakita ko kung paano magliwanag ang mukha ng mag-ama. Oo nga pala. Hindi nga pala noon masyadong naaasikaso ni Jacob ang anak niya. Ito lang ang ilan sa mga pagkakataon na makakapagbonding sila. At ang mas nakakaloka ay kasama pa talaga ako.
Matapos kumain ay tinuruan ko muna si Kyro. Nakatingin lang sa amin si Jacob na tila ba tuwang tuwa na makita ang anak niya na nakangiti. Kahit naman sino ay mapapangiti kay Kyro. Bibo ito sa akin ewan ko lang sa kaniya. Naalala ko tuloy yung sinigawan ni
"A-Ano pang kailangan mong sabihin, Rebecca? Alam kong meron pa," ani ko na nagtitimpi.Para akong naduduwal. Hindi ako mapakali sa kung ano man ang maririnig ko. Para akong isang bata na nag-aabang ng candy.Napailing siya bago magsalita. "Mel. . . Jacob is planning to kill you. Kaya ngayon pa lang lumayo ka na."Natawa ako ng mahina sa mga narinig ko. Papatayin niya ako? Sana noon pa. Pero may kung ano sa dibdib ko na tila ba nasaktan dahil sa kirot na narinig ko."Hindi ka ba nagtataka? In a short periodof time ay naging mabait siya sa'yo. Nakapasok ka sa bahay nila kahit na full security ang bahay. Hindi ka pa hinanapan ng resume or tinanong ang back ground mo."Hindi ko magawang maniwala. Umaasa ako na nagbibiro lang siya pero napakaseryoso ng mukha niya. Tila ba hindi mabibiro."Alam kong hindi ka manini
JACOB PEREZ"Son? Where are you?" That is the exact words that I heard to my father a years ago. Rinig ko pa ang malalim nitong paghinga. Na tila ba takot na takot at kinakabahan."School," simpleng sagot ko.Napatingin pa ako sa mga estudyanteng nakakasalubong ko sa hallway. They keep on staring at me and as usual, I always put my devilish smirk. "Come here, track my phone. Son, please, do your best to come here on time," aniya bago patayin ang tawag. And that is my go signal. Nagmadali akong naglakad at pumunta s
Naputol ang aking masayang panaginip dahil sa walang humpay na tunog ng alarm clock. Paulit-ulit, napakasakit sa ulo.Napaungol ako at tinakpan ang aking tainga gamit ang kumot na nakapatong sa aking katawan. Kakauwi ko lang kahapon at halos wala pa yata sa limang oras ang tinulog ko. Nakakabwisit! Para saan pa ang weekends kung hindi rin naman pala ako makakapagpahinga? Jusmiyo! Sabado ngayon! Hindi ba pwede hayaan muna n'ya akong makatulog ng maayos?Nakahinga ako ng maluwag nang tumigil sa pagtunog ang nakakairitang alarm. Ngunit ilang sandali lang ay nakarinig naman ako ng sigaw mula sa pinto."Marko Jose Peralta!"Napatiimbagang ako. Nagtungo ako sa pintuan habang kinukusot ko ang aking mga mata. Nang makarating ako sa pinto ay agad ko itong binuksan. Agad na tumambad sa aking harapan ang taong may lakas ng loob na bumulabog ng
Pagkatapos ng tagpong 'yon ay agad kaming dumiretso ni Cyril sa Ika-apat na palapag. Naroon ang mga kagamitan na makakatulong sa akin. Kagaya ng mga salamin, wigs at ibang make-up na siyang magkukubli sa aking katauhan. Hindi ko pa nabubuklat ang huling pahina ng folder kaya hindi ko pa nakikita ang mga gagamitin ko. Nandun kasi sa huling pahina ang bagong pagkakakilanlan ko. Nandoon ang lahat ng impormasyon na gagamitin ko. Mula sa pekeng pangalan hangang sa aking mga susuotin.Palabas na kami ng elevator nang magsalita si Cyril. "Masyado naman yatang maaga ang misyon mo," sabi nito habang nakatingin pa rin sa kanyang cellphone. "Nakakapagtaka," dagdag nito.Aagawin ko sana sa kan
Umusok ang dinaanan ng aking motor ng pihitin ko ang preno. Makalipas ang dalawang oras na byahe ay nakarating na rin ako sa aking pupuntahan. Ang simenteryo kung saan nakalibing ang aking ina at ang aking kapatid.Maraming puno ang lugar na ito dahilan para maisalba ko ang aking balat sa napakainit na sikat ng araw. Idagdag mo pa ang katahimikan na siyang nagdulot ng kasiyahan sa aking pakiramdam.Pinatay ko ang makina. Inalis ko ang aking helmet at inilagay sa aking harapan. Saglit akong nanatili sa pagkakaupo at nilanghap ang masarap na simoy ng hangin.Nang makuntento ako sa aking ginagawa ay agad akong tumayo. Pagtapak ng aking paa sa damuhan ay siyang pagliingon ko sa paligid. Kagaya ng aking inaasahan. Walang tao bukod sa akin. Napakatahimik. Tanging mga tuyot na dahon lang na nililipad sa sahig ang siyang maririnig mong ingay.Kinuha ko ang shades na na
Halos magpantay ang aking kilay nang marating namin ang lugar na tutuluyan ko para sa misyon. Ang akala ko ay sa isang matayog na gusali ako titira pero mukhang hindi ko nabasa ang mga nakasulat sa folder dahil sa sobrang excitement.Bumungad sa akin ang dikit dikit na bahay. Gawa ang mga ito sa semento at may iba't ibang kulay. Hindi naman ito kaliitan at mukhang may maipagmamalaki naman.May sari sari store rin na nasa gitna at may dalawang upuan na nakalagay doon kung saan may mga nakatambay. Sa tapat noon ay isang parke. At sa kabila naman ay mayroong gate. Tanaw mo mula rito ang mga nagtataasang bahay na nasa loob non.Napailing si Ryan habang nakatingin din sa labas. "Mukhang hindi mo nabasa ng maigi yung misyon mo," sabi nito.Napailing na lang din ako. "Pasensya na, Ryan. Nangangati na kasi talaga yung kamay ko." Matapos kong sabihin 'yon ay agad kong kinuha ang folder sa likuran.
"Bitch, 'di ba bukas ka na papasok sa school bilang isang teacher?" bungad sa akin ni Cyril pagsagot ko ng telepono.Limang araw na ang nakalipas. Bukas na mag-uumpisa ang mga pinaplano ko. Bukas na ako papasok sa school kung saan nag-aaral ang anak ng isang demonyo. Hindi naman na halata sa edad ko. 24 na ako at halos tatlong taon na ang nakalipas nang tapusin ko ang kolehiyo ko."Oo," ang tanging sagot ko.Inayos ko ang aking pinagkainan. Inipit ko ang cellphone sa aking balikat at sa aking tainga."Hoy Lucio, bakit ka nga pala hindi tumatawag kahapon? Bakit hindi ka nagparamdam?"Rinig ko sa kabilang linya ang katahimikan. "Hoy, tinatanong kita.""M-May meeting kami," nauutal na sagot nito.Napataas ako ng kilay. "Meeting your face!" singhal ko."B-Basta, dami mong tanong, 'yung misyon mo na lang intindihin mo d'yan!" Pabalang na sagot
Ilang segundo lang ang binilang bago may bumaba mula sa kaparehong sasakyan.Isang babae na nakapulang dress ngunit nagkulang sa tela. Slim lang ang katawan nito pero nagmamalaki ang kanyang dibdib. Hindi na nakapagtataka. Kaya naman pala nag stay sa kanya ang demonyong si Jacob.Sakto lang din ang height nito para sa isang babae. Hanggang balikat siya ni Jacob pero dahil sa takong na suot nito ay halos umabot na siya sa tainga ng demonyo.Hindi ko maitatanggi na maganda ito. Pero dala ng make-up sa mukha ay halos magmukha na itong clown.Napairap ako sa kawalan. Jusq. Hindi man lang marunong magblend ng eye-shadow."Bitch, kumalma ka lang," sabi ni Cyril sa mahinahon na paraan.Napatiimbagang ako. "May magagawa ba 'ko?"Hindi ba nanonood ng tutorial ang babaeng 'to? Tanong ko sa aking isipan.Tuluyan kong pinarada ang e-bike sa gilid kung