•Yves•“For how many days again?” Xienna ask.“Three. Stakeholders are encouraged to join this event to raise the workforce morale, but this is not mandatory, you still have the right to decline.” Explained Yves.“Do you need my answer right now?” “Preferably yes, but I can still wait up until tomorrow so that we can fix the documents.”“How many stakeholders had already raised a thumbs up?”“So far there’s two.”Xienna nodded. “I’ll think about it.”Aalis na sana si Xienna nang tawagin siya ni Yves. “Uhmm-““Yes?”“Are. We. Okay? Like did I do anything wrong?”She smiled. “You’re thinking too much. Of course we’re okay… Wait, I’ll just go grab something.” Xienna softly laughed as if brushing the topic off.Yves let out an awkward smile. “Sure.”At naiwan na nga itong mag-isa. Habang abala sa kaniyang selpon ay siya namang pagbaba ni Aaliyah.“Hey.” Pagkalapit ni Aaliyah ay hinalikan niya si Yves sa pisngi. “Today’s Sunday, do you have somewhere to go to?”“Lemme chec
•Yves•“You have already told me that for like five times now… I know. Just trust me. I’ll be fine. Alright, I’ll see you soon. Take care. “ Xienna put down her phone and walked towards Yves who is now standing as they are about to enter the airport.Sinabay na ni Yves si Xienna papunta sa airport dahil kinakailangan pang umalis nila ni Karson at Aaliyah dahil sa isang family reunion. Gustuhin man ni Karson na personal na mamaalam ay Hindi pwede dahil kukulangin na sila sa oras.“Let’s get going, Ms. Johnson.” Tutulungan na sana siya ni Yves sa kaniyang maleta pero agad itong nilayo ni Xienna.Nagulat naman si Yves sa ginawa nito. Matamis na ngiti Ang ginawad ni Xienna sa kaniya. “ It’s fine. I’m just not used to people keeping my things for me. I can handle myself.”Nagkibit balikat na lamang si Yves at pinauna na si Xienna.Pagkarating sa loob ng eroplano ay magkatabi si Yves at si Kyson habang nasa likuran naman nila ang limang investors na sumama sa kanila at ang dalawam
•Xienna•So the next morning, Yves decided to tag her along. May meeting si Yves sa labas Ng isla kaya isasama na niya si Xienna upang mapatingn Ang kaniyang paa sa Isang clinic doon. Tutal ay wala namang mapagkakaabalahan si Xienna kung mananatili sya sa Isla Lalo pa’t abala ang mga tao roon sa mga team building activities na inihanfa ni Kyson.After the 30 minutes sail on the yacht, narating na nila ang syudad. Alas nuwebe na ng umaga pagkababa nila kaya naman ay abalang abala na ang mga tao roon. Hindi pa rin nakakalakad Ng maayos si Xienna kaya inaakay siya ni Yves pababa. “Are we going to commute?” tanong ni Xienna habang inaayos ang buhok nito na Kumakawala sa pagkaipit sa likod ng kaniyang tenga. Sinundan ng tingin ni Xienna si Yves na naglakad sa kaniyang likod at bahagyang lumapit sa kaniya.“We’ll be in my car. The driver is on his way.”Tumango si Xienna at nagsimula nang maglakad patungo sa isang drugstore na malapit sa kinatatayuan nila. Habang si Yves naman a
•Yves•“Hey.” Napalingon si Yves ng tawagin siya ni Karson. Agad Naman niyang sinenyas ang cellphone na nasa tainga pa niya.Karson formed an ‘o’ with his lips, signaling that he understood what he meant. Itinaas na lamang niya ang dalawang canned beer na hawak nito. Tumabi si Karson sa kaniya at sinimulan na ang pag inom ng alak.It took a couple of minutes hanggang sa matapos ang ginagawa ni Yves. Pagkababa niya ng tawag ay inabot na ni Karson ang Isa pang alak na dala niya.“You don’t wanna join them?” Gamit ang ulo ay itinuro ni Yves ang iba pa. Masayang nagsasayawan Ang mga ito. Bagama’t may kalayuan ay dinig pa rin ang tunog at tawanan Nila. “I don’t dance.” Karson softly chuckled. “At least I have someone that is on the same boat as me.” Tugon naman ni Yves. Kapwa silang nakatayo sa baybayin. Kapwa may hawak na alak sa Isang kamay. Kapwa nakatanaw sa bilog at mahiwagang buwan.“So, the team building’s will end tonight huh?” pagbubukas ni Karson ng usapan.“ Yeah.”
•Ozanne•Marahang pinisil ni Ozanne ang tiyan ng bata. “ How about here?”The child twitched. “It hurts.” Ani ng batang lalaki na nagngangalang Landley at pilit na inilalayo ang kamay ni Ozanne.Sumandal siya patalikod at inabot ang papel at panulat. Pagkatapos ng iilang sulat na ginawa niya ay inabot niya ito sa babaeng katabi ni Landley.“ It seems that Landley is constipated. Just show that to the pharmacy below.” Tiningnan ni Ozanne si Landley at inilapat ang palad sa ulo ng bata. “ Drink a lot of water, alright Landley?”The 7-year old boy met her gaze. “If I get better, can I still come to see you?”“Of course, but the hospital is not a place to hang out. I will also be occupied because I have to help other children too so I can’t entertain you that much. “ As soon as she said that, Landley looked disheartened.Hindi niya mapagilan ang sarili
•Yves•Marianna blew a kiss before turning her back on him and walked towards the door in a sultry way. As she was about to went out she looked over her shoulder and glanced at the man sitting on the edge of the bed, blanket covering his nakedness underneath.“Don’t forget to call me, babe.” ani Marianna.“Of course, Chloe. I’ll give you a ring.” Sagot naman ni Yves habang pinupulot ang salawal sa sahig.Imbes na lumabas ay muli siyang hinarap ni Marianna habang nakakrus ang mga braso. “Akala ko ba ay hiwalay na kayo. Why are you calling me Chloe? I’m not her, you dumbass!”Suot na ni Yves ang pantalon niya ngayon habang nanatiling walang saplot ang kaniyang ibabaw na bahagi ng katawan. Lumapit siya kay Marianna at niyakap ito mula sa likod. “My bad. I just got confused. It was not that long after we split up, maybe I just got a hang of it.” Atsaka marahan niyang kinagat-ka
• Ozanne•Ozanne rolled over to her right and reached for her pillow. Surprisingly, it wasn’t soft as it used to be. With her eyes closed and mind half awake, she pressed it down. She had also pinched it, but no trace of softness is there, it was hard even. She rubbed her fingers up and down.'Since when did I have a pillow with it’s design engraved?’ Ozanne talked in her head.Tinalunton niya gamit ang hintuturo ang malalim at lumulikong mga linya. Inilapit niya pa ito at mas niyakap pa.“So you like my muscles, huh?” Unti-unting rumehistro ang boses sa isip ni Ozanne. Agad na kumunot ang kaniyang noo nang mapagtantong hindi ito pamilyar sa kaniya.Agad na bumukas ang kaniyang mga mata. Nang matanaw niya ang nakahubad na lalaki sa tabi niya, ay agad siyang gumulong papatayo sa kama.“Hey, it’s still early in the morning and you’re seducing me already.” Sabi ng lalaki. Nakahilig
•Yves• Dapit-hapon. Biglang dumating si Mrs. Laurente sa opisina ni Yves, nag-aalok ng kung anumang tulong na magagawa niya upang sa preparasyon sa kasal nila. Aniya pa, nahihiya raw ito at wala silang ni kusing na naipalabas para sa paghahanda na siya namang agad na sinuway ni Yves. “ It’s nothing, really. You don’t have to worry about.” Nakakasilaw ang mapuputing ngipin sa pagngisi niya sa ina ng kaniyang mapapangasawa. Sinuklian naman ito ni Mrs. Laurente. “Would that be Ozanne’s clothes?” Itinuro nito ang puting kahon na nasa mesa ni Yves. “ Ah, yes. Good thing you’re here, I was just about to ask my secretary to deliver it to her place.” Nilapitan naman ito ni Mrs. Laurente. Kuryosong binuksan niya ito na siya namang tinulungan ni Yves. “It’s magnificent.” Nagliwanag ang mukha nito na tila bang may naisip. “I don’t think I can dropped by her place. If you don’t mind, why don’t you personally deliver it to her?”