MARAMI mang naitulong sa kanya si Vincent, parang hindi pa rin sapat iyon para may maglandas na luha sa kanyang mga mata. Para ngang ordinaryong bagay lang ang nakikita niyang ibinababa ang kabaong nito sa hukay.
Dahil ba sa hindi naman niya ito minahal kahit palagi nitong sinasabi na mahal na mahal siya? O baka naman dahil matagumpay na naituro sa kanya ni Vince kung paanong hindi magpadala sa emosyon.
Magalit ka! Bulyaw sa kanya ni Vince nang bumalik sa alaala niya ang nakaraan. Ilang beses siyang umiling dahil parang hindi niya kayang magalit sa pinakamamahal niya kahit maraming beses na siya nitong pinaasa at pinagsinungalingan. Bukod doon, pinagtaksilan pa siya nito at pinagtangkaang patayin.
Napabuntunghininga siya nang malalim nang maisip niyang naniniwala nga pala si Anand na patay na siya. Kaya, maaaring sa panahong ito ay mayroon na itong asawa.
Bilang biyudo niya, lahat ng pag-aari niya ay pag-aari na nito ngayon kaya kung pinakasalan man ni Anand ang girlfriend nito, siguradung masayang-masaya sila ngayon. Oh, parang gusto niyang batukan ang kanyang sarili sa kaalamang sobra siyang nasasaktan.
Kung minsan tuloy ay naiisip din niyang masama rin palang maging masyadong mabait. Kahit masyadong malaki ang kasalanang nagawa sa'yo, hindi pa rin napupuno ng hinanakit ang dibdib niya para sa taong mahal na mahal niya.
"Kailangan mong magalit!" Bulyaw minsan sa kanya ni Vince sabay sampal sa kanya.
Hindi niya inaasahan na gagawin iyon sa kanya ni Vince kaya masyado siyang nabigla. Gusto niyang tanungin kung anong kasalanan ang nagawa niya para sampalin pero nakita niyang nanlilisik ang mga mata nitong nakatingin sa kanya. Bago pa man siya nakapagtanong ay sinampal na naman siya nito.
"Kung hindi ka magagalit, paano mo maipaghihiganti ang anak mong namatay dahil sa demonyo mong asawa?" Bulyaw nito sa kanya. Nanlilisik ang mga mata nito.
"Hindi naman ako nakakasigurado na siya nga ang dahilan kaya ako naaksidente, eh," wika niya habang bumubuhos ang luha sa kanyang mga mata.
"Tangina," singhal nito. Halatang hindi nito nagustuhan ang kanyang sinabi.
Parang gusto niyang manginig sa galit na nakikita niya ngayon sa mga mata nitong parang nagkaroon ng bolang apoy. Alam niya niyang nasa mood na naman itong manakit kaya muli siyang napatili nang sabunutan siya rito.
Pakiramdam niya'y hihiwalay na ang buhok niya sa kanyang anit dahil sa pananabunot nito sa kanya. Sinikap niyang makiusap dito na bitawan na nito ang buhok niya dahil sobra na siyang nasasaktan pero parang ayaw nitong intindihin ang sinasabi niya, mas mabuti na raw na maramdaman niya ang matinding sakit dahil makakatulong daw iyon para matauhan siya. Kaya, tili at iyak na lang ang nagawa niya nang kaladkarin siya rito habang sinasabunutan.
Galit na galit si Vince nang tanungin pa siya nito pagkaraan ang ilang sandali. "Naniniwala ka ba talagang minahal ka ng putanginang Anand Villanueva na iyon," buong panggigigil nitong tanong sa kanya bago siya dinala sa harap ng full length body mirror at nginudngod siya roon. "Tingnan mo sa salamin na 'yan kung gaano ka kapangit. Baka sakaling matauhan ka. Minahal ka lang ng lalaking iyon dahil sa kayamanang nakuha niya sa'yo ng pakasalan ka niya at ng mamatay ka. O mas maiging sabihing ng pinatay ka niya."
Sa loob ng isang taon ay nagmistulan siyang punching bag ni Vince. Walang araw na hindi siya nakakatikim ng sampal at sabunot dito. May pagkakataon din na sinusuntok siya nito kapag nakikita siyang umiiyak. Hindi man kasi siya magsalita ay alam na alam nitong dahil iyon kay Anand.
"Talagang in love na in love ka pa sa putang inang Anand Villanueva na iyon!" Galit na galit nitong sabi. Palagi nitong sinasabi na sobra itong nagseselos dahil kahit ito ang kasama niya, si Anand pa rin ang nasa puso't isipan niya.
Hindi niya ito sinagot dahil talaga namang mahal na mahal pa rin niya ang asawa. Sa tingin nga niya'y hindi iyon mawawala hanggang sa huling hininga niya.
"Kailangan mong makalimutan ang lalaking iyon," mariing sabi ni Vince sa kanya na para bang may solusyon ito kung paano magagawa iyon.
"Anong ginagawa mo?" Manghang tanong niya ng bigla nitong hinubad ang t-shirt na suot nito at hinagis kung saan.
Sa ilang araw na naririto si Vince ay lagi lang siyang nakakulong. Sa kagustuhan din nito. At hindi siya makatutol dahil wala siyang kakayahang tumanggi. Basta ang nais daw nito ay lagi siyang nakikita.
"Sa gagawin ko sa'yo siguradong makakalimutan mo siya," mariing sabi ni Vince sa kanya habang titig na titig sa kanyang mga mata.
Hindi ito ang unang pagkakataon na nakakita siya ng h***d na katawan ng isang lalaki pero ngayon ay parang gusto niyang mamatay. Hindi niya kasi gustong ibigay ang sarili sa taong hindi naman niya mahal.
"Hindi…hindi ako papayag," wika niya saka sinunod-sunod ang pag-iling. Walang dapat na umangkin sa kanyang katawan kundi ang pinakamamahal niyang asawa.
Maaari ngang marami itong kasalanan na nagawa sa kanya buhat ng ikasal sila. O mas tamang sabihing mula ng magkakilala sila ngunit hindi dahilan iyon para mawala ang magmamahal na nararamdaman niya rito.
"May magagawa ka ba?" Naghahamong tanong nito sa kanya. Kung makangisi ito ngayon sa kanya ay parang isang demonyo.
"Vince…" aniyang nagmamakaawa. Alam niya kasing kapag hindi natauhan si Vincent ay masasaktan siya ng todo. Dahil kahit gustuhin man niya, alam niyang hindi naman siya makakalaban kay Vince.
Masyadong malakas si Vince para malabanan niya ito. Bukod sa malaki ang katawan nito dahil alaga sa gym, nasa anim na talampakan pa ito. Samantalang siya ay nasa 5"6' lang ang taas tapos balingkinitan pa ang katawan. Kaya, imposible talagang malabanan niya ito.
"Higa!" Hiyaw nito.
"No," wika niya.
Kahit ilang beses pa siya nitong bugbugin papayag siya pero hinding-hindi niya ibibigay dito ang kanyang sarili. Ayaw niyang maging marumi. Si Anand lang ang may karapatan sa kanya.
"Wala ka nang magagawa pa," wika nito habang palapit nang palapit sa kanya.
Naisip niyang tuhurin ito para makatakas siya pero parang naisip na nito ang kanyang gagawin kaya nasangga nito ang tuhod siya at nahawakan siya nito sa braso kaya kinaladkad siya nito pahiga sa kama.
"Para mo ng awa…" wika niya ng itali pa nito ng sinturon ang kanyang mga kamay at inilagay sa kanyang ulunan. Pagkaraan ay pinunit nito ang kanyang damit.
"Magpapasalamat ka pa sa akin na ginagawa ko sa'yo ito," mariing sabi. Nilalamas nito ang isa niyang dibdib habang ang isa naman ay subo-subo nito.
Diring-diri siya sa ginagawa nito ngunit nanghihina siya. Kanina pa kasi siya sinasaktan ni Vince kaya parang wala siyang lakas na lumaban. Iyak na lang tuloy ang nagagawa niya ng mga oras na iyon habang patuloy ito sa paglapastangan sa kanyang katawan hanggang sa bumaba ang labi nito sa pagitan ng kanyang mga hita.
Ayaw niya pero nagawa nitong paghiwalayin ng husto ang kanyang mga hita habang panay ang paghagulgol niya.
"Damn," wika nito pagkaraan.
Pagkatapos noon ay biglang lumuwag ang pagkakahawak nito sa kanya sabay balikwas nang bangon.
"Vincent…" tawag niya nang maramdaman niyang pagbabago nito.
"ANG pangit… ang pangit, ang pangit-pangit mo!" Wika ng mga estudyante ng Unibersidad of the Philippines sabay palakpak. Malalim na buntunghininga na lamang ang kanyang pinawalan ni Faye sa halip lingunin niya ang mga kumakanta. Alam na alam naman kasi niyang siya ang pinapatungkulan ng mga ito, lalo na't ang ilan sa mga ito ay kaklase niya. Siya si Faye Galino, kumuha siya ng kursong Business Management dahil mayroon siyang negosyong pamamahalaan pagdating ng araw. Pag-aari ng mga Galino ang Diwata Toy Store na sikat na sikat hindi lang sa Pilipinas kundi sa buong mundo. "Faye," sigaw ng kanyang kaklase na si Luther. Ayaw sana niya itong pansinin pero muli na naman itong sumigaw. "Ang pangit mo talaga, nakakasuka!"Napabuntunghininga na lang siya sa halip na patulan ang pambu-bully nito. Saka, wala rin naman siyang laban sa mga ito dahil hindi lang pang-aasar ang kayang gawin ng mga ito, kundi pananakit din. Frat members ang mga ito kaya kung hindi niya iiwasan ang mga ito, kapaha
"ANONG drama mo?"Abala si Faye sa kanyang ginagawa kaya naman sa halip na lingunin si Tricia, tiningnan lang niya ito buhat sa salamin. Iniwas lang niya ang mata na tumingin sa kanyang sarili dahil nasasaktan siya. Hindi dahil sa pangit siya kundi dahil sa mga sugat na iyon sa kanyang mukha ay ipinapaalala noon na siya ang dahilan ng kamatayan ng kanyang ina. "Saan?" Tanong niya kahit gusto rin niyang itanong kung bakit ang study table ng kanyang Tita Amanda ay may salamin pa. Ipinilig lang niya ang kanyang ulo nang maisip niyang gusto nitong ipakita lagi sa kanya kung gaano siya kapangit. Ipinilig niyang muli ang ulo sa kaisipang iyon. Mabait naman kasi ang kanyang madrasta kaya ayaw niyang isipin na kinakalaban siya nito ng pailalim. May mga pagkakataon naman kasing ipinagtatanggol pa nga siya nito sa kanyang ama at kung absent ang kanyang ama sa mahahalagang okasyon sa kanyang buhay, naroroon naman ito para pasayahin siya. "Wala ka naman sigurong amnesia para makalimutan mong
"KUNG magsalita ka naman parang close tayo," hindi napigilang sabihin ni Faye pagkaraan ng ilang sandali. Itinuon niya ang atensyon sa pag-inom ng juice. Tapos na siyang kumain pero hindi pa niya magawang tumayo at umalis. Fifteen minutes pa bago magsimula ang susunod mong klase, paalala niya sa sarili. Gusto niyang isipin na iyon ang dahilan kaya nanatili siyang nakaupo roon. Ngunit, ang mapanuksong puso niya ay nagsasabing gusto lang niyang makasama pa ang kanyang crush. Hindi na kasi niya alam kung mauulit pa ang mga sandaling iyon. Baka nga iyon na ang una at huling beses niyang makakasabay si Anand na kumain. Feeling mo nagdi-date kayo? Sarkastikong tanong niya sa sarili. Kunsabagay, wala namang pagkakakaiba sa nagdi-date ang pwesto nila ngayon. Nakaupo ito sa harap ng kinauupuan niya. "Done?" Tanong nito. Bigla tuloy siyang napapitlag sa tanong nito. Wari'y nagtataka ito kung bakit hindi pa siya umaalis gayung tapos na siyang kumain. Kahit hindi siya nakaharap ngayon sa
I LOVE you? Manghang bulalas ni Faye. Ilang saglit tuloy siyang natulala. Talaga kasing hindi niya inaasahan na maririnig niya ang mga salitang iyon kay Anand. Bahagya siyang umiling dahil ayaw niyang paniwalaan ang sinabi ni Anand. Marahil, nagbibiro lang ito o kaya naman sinabi lang ang mga salitang iyon dahil malapit sila sa isa't isa. Sa pagkakaalam niya kasi ay kaibigan lang ang turing nito sa kanya. May palagay nga siyang naaawa lang ito sa kanya kaya lagi siyang sinasamahan. Duda rin niya ay pinakiusapan lang ito ni Tricia na bantayan siya at laging protektahan. Hindi man kasi sila magkadugo ni Tricia, parang tunay na magkapatid ang kanilang turingan kaya lahat din ay gagawin ng kanyang stepsister para mapaligaya lang siya. Malalim na buntunghininga tuloy ang pinawalan niya pagkaraan. Naisip kasi niya na hindi naging mabuti na nalaman nito na may gusto siya kay Anand, sa kaibigan nito."Anong ginagawa mo rito?" Gilalas na tanong niya kay Anand nang malabasan niya ito. Nakaha
MARAHANG kagat sa pang ibabang labi ni Faye ang naging daan para siya ay matauhan. Bahagya tuloy niyang itinulak si Anand para malayo ito sa kanya pero parang gawa sa bato ang katawan nito dahil ni hindi man lang ito natinag.Hinawakan pa nga nito ang mga kamay niya na parang inaawat siyang palayuin ito. "Anand…" wika niya. Kahit may gusto pa siyang sabihin ay parang hindi na niya kaya pang ibulalas. Parang ang mga kamay ni Anand na nakahawak sa kanyang kamay ay may kakayahang sunugin ang mga nararamdaman niyang negatibo. Ang mga eksenang tulad kasi nito ay matagal na niyang in-imagine na mangyayari sa kanyang isipan. Kaya, parang gusto niyang sampalin ang sarili para mapagtanto niyang hindi lamang ilusyon ang nangyayari. Ngumiti ito sa kanya. "Tayo na.""Ha?""Mahal kita. Mahal mo ako. Dapat lang tayong magsama," nakangiting sabi ni Anand habang hinahaplos ang kanyang pisngi. Hindi niya napigilan ang mapasinghap sa ginagawa nito. Para ring may malaking kamay na humahaplos sa kany
ANG akala ni Faye ay didiretso na sila ni Anand sa eskuwelahan pero nagkamali siya dahil pinark ni Anand sa isang fastfood ang kotse nito. "Pasensiya ka na kung sa Jollibee lang muna ang first date natin, mali-late ka kung magha-hanap pa tayo ng ibang kakainan," wika ni Anand sa napakalambing na tono. "Kahit naman hindi tayo kumain ay okay lang," nahagilap niyang sabihin. "Hindi magandang pumasok na walang laman ang tiyan," wika ni Anand. Natutop niya tuloy ang tiyan dahil sa sinabi ni Anand. Alam niyang kaya nabuking ni Anand na hindi pa siya kumakain dahil nag-iingay na ang mga buwaya niya sa kanyang tiyak. Masaya kasing nag-uusap-usap kanyang Papa, Tita Amanda at si Tricia habang nag-aalmusal at alam niyang masisira ang mood ng kanyang ama kapag nakita siya nito kaya minabuti na lamang niyang umalis ng hindi nag-aalmusal. "Love," wika ni Anand. "Love?" Wika niya. "Tayo na kaya ang endearment ko sa'yo Love. Ikaw, anong itatawag mo sa akin?" malambing na tanong nito sa kanya.
KAHIT gusto na ni Faye na magmalaki, alam niyang mapapahiya lamang siya. Tiyak kasi niyang maraming mga mata ang nakasunod ng tingin sa kanila ni Anand, partikular na sa kanilang mga kamay na magkahawak. Sa higpit nang pagkakahawak sa kanya ni Anand, parang sinasabi nitong 'huwag kang mag-alala, akong bahala'. Kaya, wala na siyang nagawa kundi pagkatiwalaan si Anand, ang kanyang boyfriend.Talagang hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na nagmamahalan sila ni Anand. Buong akala niya kasi'y mananatili lang pangarap ang pagmamahal niya para kay Anand. "Susunduin kita mamaya, ha," masuyong sabi sa kanya ni Anand nang maihatid na siya nito sa kanyang classroom. "Sige," sabi na lang niya. Hindi man siya lumingon sa paligid, alam niyang maraming mga mata ang nakatingin sa kanila. Hindi lang ang mga nasa loob ng kanilang classroom, pati na rin iyong mga nasa labas. "Wala ba akong kiss, Love?" Buong paglalambing na tanong sa kanya ni Anand. May kalakasan ang pagkakasabing iyo
"OH, My God!" Bulalas ni Faye nang mapagtanto niyang alas-siyete na pala. Hindi niya namalayan ang oras dahil gusto niyang tapusin ang lahat ng assignment niya. Dahil third year na siya ay pahirap na rin nang Nawala tuloy sa isipan niya na susunduin nga pala siya ni Anand. Masyado siyang nasanay na mag-isa sa loob ng labing siyam na taon kaya nakaligtaan niyang iba na pala ang sitwasyon ngayon, mayroon na siyang boyfriend. Wala mang ligawan na nangyari sa pagitan nila pero naging magkaibigan naman sila. At talagang mahal niya si Anand Villanueva. Hiling lang niya ay ganoon din sana ang nararamdaman nito sa kanya. Napa-oh no siya nang tingnan niya ang kanyang cellphone. Naka-20 missed calls na si Anand at nakatanggap din siya ng sandamakmak na text buhat dito. Nilagay niya kasi iyon sa silent mode dahil nga nasa library siya. Andito pa ako sa library. Don't worry, pauwi na rin ako, nakangiwi niyang sabi habang tinitext iyon. Malapit na rin kasing ma-lowbatt ang kanyang cellphon