Thanks for the support Sweeties!!!
Enzo POV2 months after.....Eight weeks have past to be exact but here I am, still in the verge of solving pieces of puzzles that I don't think I can't solve. I am losing hope already. My hired agents can't give me exact details of Eliza's whereabouts. I have collected all the reports filed in the police station and even the lawmakers who handled the case of Eliza's parents. They have the same statement "case dismiss because of lack of evidence" and "still missing person". Even my money can't buy justice for them. I can't go back to the states without Eliza, I need to find her and make her my own.Nilagok ko ang natitirang alak sa kopika at sinalinan ng bago. Halos maubos ko na ang isang bote ng alak na nasa counter. I am feeling desperate at ang mas lalo kung kinalulungkot ay wala man lang bagong nangyayari. I feel so stupid, helpless and useless. Naghihintay lang sa update ng mga tauhan na parepareho ang sinasabi.I had visited the place where the crime occurred. Hindi na ito isang
Enzo POV Nagising ako ng maaga na parang walang kakaibang nangyari kagabi. As usual, I do my morning routine but just inside my room specifically my wide and vast green garden. No one can enter my secret garden except me. It has its own mechanical built-in shower faucet na kusang magdidilig sa mga halaman. And it is built with timer and weather forecast so it is hassle-free. Kaya naman worry less ako sa mga halaman kahit walang garderner na nag-aalaga, my plants can survive. As for the dried leaves, I don't clean them anymore. Most of my plants don't wither because of the fertilizers that I've ordered from States pa. My secret garden as I've called it has a sentimental story which is the reason why I made it. Of course, it has something to do with Eliza. My Eliza loves garden. We used to play and spend our fun time together way back then. The most memorable and unforgettable experience I had with Eliza happened in our garden when they went to our house for a sleep-over. Mommy loves t
Enzo POV Slight SPG I catch my breath while chasing Eliza. Napahinto ako sa pagtakbo at bigla na lang nagslow motion ang lahat habang pinagmamasdan ko siya. Her three-sister pink long dress sways while she is running. Her long black shiny hair flaunts so magnificently. She is an epitome of perfection. Kung siya man ay isang bulaklak ay hindi ako magdadalawang isip na pitasin siya. I will keep her and preserve her beauty na kahit isang petal nito ay hindi ko papahintulotan na matuyo o malanta. I will do everything for her to stay fresh and attractive. "Enzo, habulin mo ako," pukaw sa akin ni Eliza habang ako ay nakatulala sa kanya. I came to my senses at hinabol siya. Kinabig ko siya paharap sa akin.I gently wrapped my arms around her tiny waist. She is so fragile na parang isang babasaging crystal.Tila nabigla din siya sa aking ginawa kaya't siya ay napakapit din sa aking leeg. We we're staring at each other's eyes for how many minutes. Walang gustong bumitaw, walang gustong bumab
Enzo POVIsang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko bago ko pihitin ang doorknob ng pinto papasok sa office ni Daddy dito sa aming mansion. My forehead is sweating at kabado ako sa anuman ang kahihinatnan ng aming pag-uusap. Pagkabukas ko ng pinto ay nakita ko si Daddy na nakaupo sa swivel chair na nakatalikod sa akin. I close the door behind me and say a prayer in my mind. Bahala na anuman ang kanyang sasabihin ay tatanggapin ko ng maluwag sa dibdib."Dad, I am here," bungat ko sa kanya. "What's that Lorenzo? Are you out of your mind? Is that how we raise you up to disrespect woman? My God Lorenzo, you are such a reckless asshole!" sermon sa akin ni Daddy na inikot ang swivel chair paharap sa akin.Yumuko ako bilang pagtanggap ng aking kamalian , "I am sorry Daddy, I can't help it, I adore Eliza so much, no I think I love her that I want to own her. I want to marry her." Isang nakakalokong tawa ang pinakawalan ni Daddy, "Are you serious son? You are just 14 for Christ's sa
nzo POVNagkakalampagan na mga baso at plato ang naulinigan ko pagpasok ko sa kusina upang magtimpla sana ng kapeng barako. Katatapos ko lang magbihis mula sa pagbabad sa shower. I don't know these past few days, nakahiligan ko ng uminom ng kape. Halos three times a day ako umiinom at hindi ko ito pinagsasawaan. It is something new to me kasi hindi naman ako mahilig magkape. One cup of coffee, preferably black coffee for me in the morning is enough for me."Good morning Manang Lupe," bati ko sa aking katiwala."Oh, hi Sir Enzo, good morning din po," bati niya rin sa akin."Manang Lupe, where is Mang Damian?" tanong ko sa kanya."Ah, eh, Sir Enzo, hayun si Damian inaatake na naman ng rayuma niya, masakit daw ang mga tuhod niya. Eh,paano ba naman nilantakan niya ang lamang loob kagabi. Eh, bawal sa kanya ang mga iyon dahil mataas ang kanyang uric acid," mahabang paliwanang niya."I see, did he drink pain reliever already?" I asked."Tapos na Sir. Hayun nga at nakatulog, kagabie pa yon b
Eliza POV Humahangos ako sa katatakbo matakasan lang si Enzo. Balak ko sanang magbantay sa tindahan ngayong araw dahil nabuburo na ako sa bahay sa kahihintay sa tawag ng inaplayan kong kumpaya. Ang hirap palang maging isang unemployed. Isang linggo palang ang nakakaraan buhat ng ako'y makapagtapos ngunit ito ako hindi mapakali. Hindi kasi sanay ang utak kong walang iniisip o ginagawa tulad ng dati na nag-aaral pa ako. Bago ako nagtungo sa palengke ay nakapagluto na ako ng agahan ni Inay Linda pati ang kanyang tanghalian ay naihanda ko na rin. Nakapaglaba na rin ako at nalinis ko na ang bawat sulok ng kabahayan. Panatag din ang ang aking isipan ng umalis sa bahay dahil nandoon si Rica sa bahay na nagbabakasyon. Hindi ko alam ang trip ng babaeng iyon. Sa liit ng aming bahay ay mas gusto pa niyang sumiksik doon kaysa sa kanila na hindi hamak naman na komportable at malaki kaysa sa amin. Hindi ko alam kung sinundan ba ako ni Enzo, pero mabuti na ang nag-iingat at makalayo agad sa kanya.
Eliza POV "Not now, not yet, soon Enzo magpapakita din ako sa iyo!" Kahit ako'y nalilito sa mga pinapakitang kilos ni Enzo ay hindi dapat ako magpapatangay sa aking damdamin. Isa siyang kaaway na dapat kong iwasan. Kahit pa siya'y nagkapuwang sa aking puso't isipan dahil sa kanyang matatamis na salita na puno pala ng paglilinlang, isa pa rin siyang taksil at hindi dapat pagkatiwalaan. Nagmadali akong lumabas sa aking pinagtaguan ng narinig ko ang sasakyan na mabilis na lumayo. Hindi na rin ako nagtagal sa sementeryo at nilisan ko ito. Pumara ako ng taxi ng may dumaan sa labas ng gate ng sementeryo. Nagpahatid ako sa pinakamalapit na shopping mall. Tanghali na pala kung kaya't umorder ako sa isang sikat na fast food chain ng combo value meal. Sobrang gutom at uhaw ko kung kaya't simot lahat ng pagkain na inorder ko. Nagpalipas pa ako ng ilang minuto bago nagpasyang maglibot libot muna sa loob ng mall. Bukod sa sobrang init sa labas para umuwi, mas maginhawa naman ang aking pakiramda
Eliza POV Pasado alas siyete na ng gabi ng makarating ako sa aming tahanan. Naabutan ko si Inay Linda at Rica na naghahapunan sa aming munting lamesa sa kusina. Inanyayahan nila akong sumabay sa kanila sa pagkain ngunit tumanggi ako. Mukhang masarap pa sana ang ulam dahil paborito kong tuyo at adobong kangkong ngunit pagod talaga ang aking katawang lupa at kailangan ng magpahinga. "Inay, magpapahinga na po ako at napagod ako sa biyahe. Rica ikaw na bahala dito," malamya kong sabi dahil bibigay na talaga ang aking talukap sa matinding pagod. "O, siya bes, pahinga ka na mukhang galing ka sa bakbakan at lowbat ka na, ako ng bahala dito" iiling-iling na sabi ni Rica. Tumuloy na ako sa aking silid. Ni magpalit ng damit ay hindi ko na naggawa. Tanging black leather jacket ko lang ang aking naitanggal sa aking kasuotan. Pagod kong ibinagsak ang aking likod sa aking pang-isahang higaan. Hindi ko na namalayan ang sumunod na nangyari dahil ako'y tinangay na ng karimlan. When you close your