Para sa kanya, pamilya si Arniya. At bilang pamilya, kailangan niyang ipakita ang paninindigan para hindi ito masaktan nang walang laban.Makalipas lang ng ilang minuto mula nang dumating ang mga pulis, pumasok pa ang ilang tao na may bitbit na propesyonal na gamit at nakasuot ng puting coat—mukhang mga taga-laboratoryo.Matapos makuha ang pahintulot nina David at Arniya, nagsimula ang malawakang paghahalughog sa buong mansyon ng mga Calderon.Sa gitna ng kaguluhan, may natuklasan sila.Pero hindi ito pabor kay Arniya.Nakakita sila ng supot ng puting pulbos sa paso ng jasmine sa balkonahe ni Arniya.Biglang nabuhayan si Mang Leon.“Miss Arniya, mukhang malinaw na ebidensya ito.”“Sa kwarto mo mismo nakuha ang pulbos. At ang third floor, espesyal na lugar ‘yan na halos walang ibang nakakapasok. Ikaw pa mismo ang nagsabi sa maid na ikaw na ang maglilinis ng kwarto mo, kaya imposibleng may ibang nakapaglagay nito. Ibig sabihin, ikaw lang ang pwedeng naglagay nito.”“Ano pa bang masasabi
“Nabigla ako at agad na humingi ng tulong, tapos dumating na si Young Master,” paliwanag ni Beverly habang pinapahiran ng dila ang tuyo niyang labi. “Iyon ang buong nangyari. Totoo lahat ng sinabi ko, wala akong nililihim.”Habang nagsasalita siya, hindi tinanggal nina David at Arniya ang tingin nila sa mga mata niya.Kahit nanginginig si Beverly sa takot, halata na hindi siya nagsisinungaling.Kasabay nito, dumating sa phone ni David ang video mula sa bodyguard na kuha sa CCTV.Parehong-pareho sa ikinuwento ni Beverly ang mga eksena sa video.Nagningning ang mga mata ni Mang Leon sa tuwa. “Master, may saksi na at may ebidensya pa tayo. Pwede na nating idiin si Miss Arniya.”Mataray siyang tiningnan ni Arniya. “Anong witnesses at evidence ang sinasabi mo? Kung gusto mo ng ebidensya, dapat may video na mismong makikita akong naglalagay ng lason o kaya mahuli ninyo ang mismong lason at mapatunayan na ako ang naglagay niyon. Iyon ang totoong ebidensya!”May CCTV habang nagluluto siya, at
Natigilan si Arniya, litong-lito ang mga mata. “Ano? Pinaghihinalaan niyo ako? Ibig sabihin, iniisip niyong may kinalaman ako kay Lawrence?”“Huwag ka nang magpanggap.” Napangisi si Mang Leon. “Sayang naman kung hindi mo pag-aaralan ang pag-arte.”Pinanlakihan siya ng mata ni Arniya, na may halong inip na sa tono ng boses, “Huwag mo na akong paikot-ikutin. Sabihin mo na kung anong gusto mong sabihin. Bakit pa ako pagmumukhain mong masama? Ako si Arniya. Nabuhay ako nang marangal at wala akong ginawang makakasama sa iba. Tigilan mo ‘ko ng mga akusasyon mo at huwag mo akong daanan ng putik.”Naputol ang dila ni Mang Leon. Hindi niya inakalang sa gitna ng gulo, kakayanin pa ring manatiling kalmado at matatag ni Arniya. Kahit siya, napahanga.Si David naman, mula umpisa hanggang dulo, nanatiling malamig ang ekspresyon. Walang bakas ng iniisip niya. Kahit si Mang Leon, na halos buong buhay niya’y kasama siya, hindi mabasa ang iniisip nito.Matapos maihatid si Lawrence, agad namang ipinataw
Medyo natigilan si Arniya. Nang pag-isipan niya nang mabuti, doon niya lang napansin na nitong nakaraang buwan, wala pala siyang nakikitang pusa o aso sa pamilya Calderon. Ayon pala, ayaw talaga ni David ng gano’n."Okay, pupunta na ako."Ibinaba niya ang hawak niyang ulam at balak sanang utusan ang kasambahay na siya na lang ang magdala nito sa dining room, pero bago pa siya makapagsalita, napatigil siya nang makita niyang dali-daling tumatakbo palabas ng kusina ang maid habang kinakabahan na kumakaway sa kanya."Ms. Arniya, dali po! Doon tayo magkita sa second floor. Pakibaba niyo po agad ‘yong pusa."Halata sa mukha nito ang kaba at takot—kitang-kita na talagang natataranta ito sa posibleng galit ni David."Sige na, andito na ako." Agad niyang inilapag ang pagkain at sumunod sa kasambahay. Pagdating doon, saktong nakita niya ang mga tao na nagkakumpulan sa may hagdan.Para bang nakakita ng tagapagligtas ang mga ito nang makita siya. "Miss Arniya, bago pa makauwi si Young Master mul
“Napakatalino mo, Mang Leon, pero hanggang ngayon hindi mo pa rin gets?”Ngumiti si Arniya, malamig at nakaka-insulto ang tingin sa kanya sa likod ng salamin. “Sige, diretsohin na kita. Walang modo ang anak mo, bastos, mabunganga, paranoid, baliw, at masama ang ugali…”Sunod-sunod niyang binanggit ang mga masakit na salita, at sinadya pa niyang pagmasdan ang reaksyon ni Mang Leon bago tuluyang binitawan ang pinakamasakit na linya:“Isang palakang nangangarap makaakyat sa langit—pangarap pa ring kumain ng laman ng gansa.”Napuno si Mang Leon sa galit, itinaas ang kamao at umatake. Pero nanatiling kalmado si Arniya. “Sige, suntukin mo ako dito. Kapag nagawa mo ‘yon, ako mismo ang magsasampa ng kaso ng pananakit at ipapadetine ka.”“Tingnan natin kung gusto pa ng pamilya Calderon ng butler na galing sa kulungan.”Natigilan si Mang Leon.Puno ng dilim ang mga mata nito habang nakatingin sa kanya, nanginginig sa galit na parang sasabog na lang.“O ano, lalaban ka pa? Kung hindi na, aalis n
Kinakabahan si Arniya habang iniisip niya na bukas ay pupunta siya sa bahay ng mga Verano’s.Kapag nag-overnight ka sa pamilya Verano, ibig sabihin niyon kailangan mong laging alerto, maingat, at siguraduhin na walang makakaalam ng mga sikreto mo.Habang malalim sa pag-iisip, napasok na siya sa main hall. Ilang hakbang pa lang, may biglang humarang sa daraanan niya.Buti na lang at maagap siya—kung hindi, mababangga na sana siya.“Mang Leon?”Nakatayo ito sa harap niya, magkakrus ang mga kamay sa likod. Kulubot na ang mukha pero matalim pa rin ang tingin, may dating na kahit hindi galit ay nakakatakot.“Tatlong oras.”“Huh?” nagtatakang tanong ni Arniya. “Ano ibig sabihin mong tatlong oras?”“Tatlong oras kang nawala,” bigat ng boses ni Mang Leon, lalo pang tumalim ang tingin. “Personal assistant ka ng young master pero iniwan mo ang trabaho mo para gumala nang walang paalam. Tatlong oras kang nawala!”Ah, ‘yon lang pala…Luminuwag ang mga kilay ni Arniya at tamad na ngumiti nang baha