Nang makaakyat sa third floor si Julliane ay nasalubong nito ang nurse ng ina. “Magandang gabi Julliane, binigyan ko ng huling session ang iyong ina. Gising pa siya.“ Nakangiting sabi nito sa kanya kaya agad naman na nagpasalamat si Julliane. Eksaktong alas onse y medya ang huling gamot para sa ina kaya gising pa ito. Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto ng kwarto ng ina. “Hello mama ko.“ Masiglang bati dito ni Julliane kaya napangiti naman ang ginang. “Bakit ka nandito anak? Sabi ko naman sa'yo na okay lang ako.“ Mahinang turan nito sa anak na agad na hinalikan siya sa noo. “Gusto kitang makasama hindi ba pwede?“ Nakangiting turan ni Julliane sa ina. “Ikaw talaga, napakalambing pa rin ng pinakamamahal kong anak.“ Bulong nito na binigay ang kamay kay Julliane na agad naman na hinawakan nito. “Pasensya ka na mama, ngayon lang ulit tayo nagkita at nagkasama.“ Biglang turan ni Julliane habang mahigpit na hawak ang kamay ng ina. “Ikaw na bata ka, nauunawaan ni mama. At isa pa ay
Alas sais na ng umaga ng araw na iyon, at madilim pa rin. Ang driver ay natutulog sa kotse, at biglang nakarinig ng kalabog, at iminulat ang kanyang mga mata at tumingin sa labas. Nagmamadaling lumabas ang amo nito na palabas ng bahay at agad na kumatok sa kotse nito. Hindi pa niya nakitang tumatakbo nang ganoon kabalisa ang kanyang amo! Samantala sa ospital ay nagising ng maaga si Julliane, tahimik na pinagmasdan ang ina na mahimbing ang tulog. Naging magaan ang pakiramdam niya kinaumagahan, at pinanood ang nurse na ayusin ang IV fluid ng ina. Maayos ang pintig ng puso ng ina sa monitor kaya gumaan pa lalo ang pakiramdam ni Julliane. Naisipan nito na bumaba muna at para makapag-almusal at saka muling babalik, dapat bago magising ang ina ay nakabalik na ulit si Julliane. Maagang nakabukas ang canteen dito sa ospital at naghahanda na ang mga cook ng almusal para sa mga pasyente. Nag-order siya ng sinangag, itlog at tocino, may kasama na rin na pineapple juice. Patapos na siy
Ang pakiramdam ng pagkawala ng kanyang ina at pagkahulog sa walang katapusang kadiliman ay nagpanginig sa kanya ng husto.Tatlong araw nakalibing ang kanyang ina dahil wala naman silang kamag-anak ang darating, ang ilan sa mga naging kaibigan ni Juanita na galing pang Tarlac ay ang siyang huli nilang inaasahan na bisita.Ito ang huling gabi ng ina ni Julliane at lalo siyang nalungkot sa isipin na hindi na niya makikita pa ng tuluyan ang ina.Si Ismael ay palaging nasa tabi niya, at ang pamilya Sandoval ay palaging nasa tabi niya.Hindi siya ng mga ito iniwan, si Mama Ana ay laging rin na nasa tabi niya at inaalalayan siya katulad ng anak nito.Kinabukasan ay ang araw ng libing ng ina, mga puting bulaklak ang hawak ng mga nakilibing at si Julliane ay nakasuot ng puting bestida.Nasa tabi nito si Ismael at sa kabila naman ay si Analou na kanina pa umiiyak.Kahit napakasakit ay pinilit na makapaglakad ni Julliane at hindi siya halos makahinga dahil sa pag-iyak.Nang matapos ang padasal s
Pero paano siya matutulog kung nandito pa rin ang lalaki sa tabi niya at nakatitig lang sa kanya.Hindi man lang siya naglakas loob na huminga, dahil kung gagawin niya ito ay mapapansin nito ang kaba niya.“Julliane…” Bulong ni Ismael dahil hindi nito mapigilan ang sarili na hindi magsalita.Bigla siyang naiinip kaya tinawag niya si Julliane at dahan-dahang yumuko.Parang kulog naman ang tibok ng puso ni Julliane.Nang makita siyang palapit nang palapit, naaamoy niya ang bahagyang malamig na hininga nito, muli niyang ibinaling ang kanyang ulo.Dito ay kinubabawan na siya ni Ismael at nagulat siya ng husto sa ginawa nito.Ang kanyang dalawang kamay ay napahawak ng mahigpit sa kanyang kumot, at ang labi nito ay dumampi sa sulok ng kanyang mga labi, at sa wakas ay napabuntong-hininga sa pagkabigo."Ang bango ng hininga mo Julliane.“ Bulong ni Ismael at hindi siya umalis, at lalo pang diniinan ang katawan nito sa katawan niya.Gustong magpahinga ni Julliane, ngunit naramdaman niyang dinur
Dahil sa kagustuhan na muling tumangi si Julliane ay nagsalita na naman siya.“Pero Ismael, hindi mo dapat ito ginagawa dahil lang inutusan ka nila.“ Mayamaya na turan ni Julliane dito, binilang niya ang bawat kataga na sinasabi niya at pigil ang sarili na hindi na madagdagan pa ang sasabihin.Napakunot naman ang noo ni Ismael at nagsalin ng sopas sa bowl nito.“Wag ka nang kumontra, ginagawa ko ito sa ayon sa kagustuhan ko hindi lang dahil inutos ito ng pamilya ko.“ Sabi ni Ismael sabay titig sa kanya.Napayukong muli si Julliane dahil hindi niya kayang salubungin ang titig ng lalaki.Pero pinirmahan na ni Julliane ang kasunduan sa annulment nila, at nadama niya na talagang hindi na ito angkop para magkasama pa sila.Iniisip rin ni Julliane na sigurado siya na magagalit na sa kanya ng tuluyan ang nobya nito.Si Crissia na kahit nagmamakaawa sa oras ni Ismael ay hindi pa rin makita ni Julliane ang pagmamahal o pang-unawa sa mga mata nito.Anong nangyayari? Bakit biglang umayon sa sitw
Hindi maiwasan na hindi kabahan si Julliane dahil sa paraan ng pagtitig ni Ismael sa kanyang labi.Ramdam niya ang lakas ng tibok ng puso at kung hindi lalo pa silang magtatagal sa ganitong sitwasyon ay baka mabaliw na siya. Ibinaba ni Julliane ang kanyang ulo at tumigil sa pagsasalita ng mahabang sandali.Kinuha ni Ismaelang mangkok na ginamit niya at muling nilagyan ang kanyang mangkok ng sopas, pagkatapos ay matikas na sinimulang kainin ang kanyang hapunan, at sinabi sa kanya na.Muli ay nagulat pa rin siya sa ginawa nito dahil talagang hindi nito iniisip ang ginamit niyang kutsara at mangkok."Ipapadala ko na lang ang iyong maleta mamaya, pero palitan mo na ang mga damit mo. Magpapadala ako ng tao para personal kang makapamili ng mga bago mong damit.“ Sabi ni Ismael sa kaswal na boses habang magana pa rin na kumakain.Sa isip ni Julliane ay pati ang kanyang kasuotan ay balak na rin nitong pakialaman, ang mga damit niya ay maayos pa naman.Hindi pa luma ang mga ito, at isa pa ay n
Dahil naramdaman niya na nakaalis na si Ismael ay saka siya lumabas ng kanyang silid.At saka siya lumipat ng kwarto ng kanyang ina at ama at napatingin sa buong silid.Nasa bedside table ang mga larawan nilang mag-ina na kuha ilang taon na ang nakararaan.Mayroon rin sa kanilang mag-anak.Kinuha ito ni Julliane at saka pinagmasdan ng mabuti.Nakatitig sa kanyang mga magulang na pwang ngiti sa mga labi habang yakap siya ng mga ito.Kuha ito nong nasa second year highschool pa lang siya at sa bansang Japan pa ito kinuha.Nong bata pa siya ay taon-taon silang mag-anak na nagbabakasyon sa ibang bansa.Pero mula nong magsimulang magkaroon ng problema ang ama ay hindi na sila naging masaya pa.Nilagay ni Julliane ang litrato sa kanyang dibdib at kusang tumulo ang mga luha sa kanyang mata.“Mama, papa ko, pangako magiging masaya ako kahit pareho na kayong wala." Turan ni Julliane sa mahinang boses.Saka siya umupo sa kama napahiga siya, iniisip ang mga panahong magkakasama pa silang pamilya
Sandaling natahimik sila kaya napailing na lang si Ismael.Naisip niya na kung nasa bahay pa nito si Julliane, ano kaya ang ginagawa nito.“Matanong ko lang ngayon na nakauwi na dito si Lian, saan siya magtatrabaho? Sa kumpanya niyo?“ Tanong ni Mirko sa kanya.Tumingin dito si Ismael at naalala ang sinabi ni Julliane sa kanya nong sinabihan niya ang babae na pwede itong magtrabaho sa kanilang kumpanya."May nahanap siyang trabaho, at ayaw niyang magtrabaho sa kumpanya namin.“ Sagot dito ni Ismael kaya tumango lang ang lalaki.May sasabihin pa sana si Mirko nang tumunog ang cellphone ni Ismael.Sinagot ito agad ni Ismael at tumayo bago kausapin si Crissia na siyang tumawag sa kanya.“Sasagutin ko lang ito.“ Sabi ni Ismael sa dalawang kaibigan na agad naman tumango, saka siya lumabas ng resto.Nagkatinginan sina Mirko at Allen at tinanong si Allen. "Gusto mo bang tumaya?" Nakatawa nitong tanong sa kaibigan na agad rin na ngumisi. "Ang iyong bagong sports car!" Sabi ni Allen kaya agad
Tumawag si Ismael ngayong araw para kumustahin ang banquet hall na inaasikaso niya.Naka-videl call ito para makita kung ano na ang nagawa, kaya tinapat niya ang camera sa harap."Inihanda na nila ang birthday banquet..." Sabi niya dito, abala ang mga tauhan nila at may kanya-kanyang ginagawa.Ang mga upuan ay maayos na rin na nakakalat sa hall area."Napakaganda ng night view dito!" Si Julliane ay nakangiti habang pinapakita ang labas sa kanya, ngunit biglang nagambala si Ismael.May sinasabi kasi ang sekretaryo nito kaya tumapat sa mukha nito ang camera.Natigilan si Julliane ay napalunok, napakagwapo nito. Pero tila wala itong maayos na tulog.Sa pagkakaalam niya ay lagi itong nasa labas ng bansa, upang umatend ng mga meeting.Ito ang dahilan kung bakit wala ito ngayon dito, ilang araw na."Oo!" Sabi nito sa lalaki at napatingin ito sa kanya."Pasensya ka na abala ako ngayong araw." Paghingi nito ng paumanhin.Saglit na natigilan si Julliane, at nag-aalangan na sumang-ayon."Sasam
Si Julliane ay lumapit kay Analou na nakangiti pa rin.Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito, ang sustento at bills ni Crissia ay tinangal na rin pala ni Ismael dito."Hindi dapat manggaling sa akin ang salitang ito, pero matagal nang tinangal ni Ismael ang sustento niya sa babaeng iyon hija." Sabi ni Analou na nakatitig sa kanya.Si Julliane ay hindi na nagsalita pa at napatango na lang dito.Talaga nga na wala nang pakialam si Ismael kay Crissia, dahil sa nalaman niya ngayon.Bandang alas-diyes, lumabas sina Anlou at Julliane. Sumakay si Analou sa kotse ng pamilya at hinintay siya na makapasok."Mama, mauna ka na po. Makikipagkita pa ako sa kaibigan ko." Sabi ni Julliane dito."Ganon ba anak? Sige pero umuwi ka sa bahay para sa hapunan okay." Sabi nito sa kanya kaya napangiti si Julliane at agad na tumango.Alas tres pa lang naman ng hapon, may dalawang oras pa siya at nag-text kasi sina Mayi na mag-milktea sila kaya agad naman siyang pumayag dito.Pero kailangan muna niyang umuwi
Napatitig si Julliane kay Ismael at saka napailing."O gusto mo ng ibang klase ng bulaklak? O chocolate kaya? Ano ba ang gusto mo? Teddy bear?" Magkakasunod nitong tanong na hindi alam kung tama ba ang sinasabi nito o ano.Nag-iinit ang mga mata ni Julliane, ibinaba niya ang kanyang ulo at nag-isip sandali, pagkatapos ay sumagot. "Hindi ko gusto ang alinman sa kanila!""Then what do you like? I'll give it to you? You can continue to sue me." Niyakap siya nito at muling isinubsob ang mukha sa leeg niya.Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane, at sa hindi malamang dahilan, nakaramdam siya ng bahagyang basa sa kanyang leeg.Siya...umiiyak? Hindi makapaniwala si Julliane sa kanyang natuklasan.Natakot si Julliane sa sarili niyang iniisip, lumingon siya at tumingin dito, ngunit wala siyang nakita, at pagkatapos ay hindi siya nangahas na kumilos.Sa sumunod na mga minuto, ang buong bahay ay tahimik, ang tanging naririnig lang ni Julliane ay ang mahinang tunong ng aircon dito sa kanyang sala.
Pero si Isagani ay tumawa na naman."Mali mahal ko, pumayag siya dahil mahal na mahal ni Ismael si Julliane noon pa man. Ayaw lang niyang aminin kaya nga binaling niya ang pagtingin kay Crissia noon." Sabi ni Isagani sa asawa na napatanga sa sinabi niya.Tumawa na lang si Analou at napailing.Totoo ang sinabi ng asawa niya, talaga lang na ma-pride ang kanilang anak kaya ngayon nahihirapan ito na paamuhin si Julliane."Kaya tignan mo ngayon, siya ang nahihirapan na kinin ang tiwala ni Julliane." Sabi ulit ni Isagani na napatawa habang inaalala ang huling pag-uusap nila ng anak.Talagang hindi pa rin nagbabago ang pagmamahal nito kay Julliane Dangan nga lang ay nagkamali talaga siya na ibaling ang pagtingin sa ibang babae.Alam naman niya na minahal rin ni Ismael si Crissia, pero ang babae mismo ang sumira sa kanilang dalawa."At ngayon magdusa siya. Kapag talagang umiyak si Julliane dahil sa kanya naku mapipingot ko talaga ang batang iyon." Inis na sabi ni Analou na naiinis sa anak."
Matapos itong sabihin ni Ismael ay hindi agad nakapagsalita si Julliane, iniisip pa rin ang sinabi ni nito."Kung ako rin ang magiging writer, pahihirapan kita sa kwento ko. Para kahit man lang doon ay makabawi ako sa'yo!" Inis na sabi niya rin dito na ikinatawa nito ng malakas."Is that counterattack?" Tanong nito sabay iling at nakatawa pa rin."Ismael Sandoval, isa kang demonyo!" Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane pagkatapos marinig ito, pagkatapos ay tumayo siya at pinagalitan siya.Ang kalmadong aura sa mga mata ni Ismael ay nagparamdam sa kanya na kahit saan niya ito hampasin, babalik ito sa kanya. Nagsimula siyang gumala sa harap ng mesa, at pagkatapos ay pinandilatan siya ng galit gamit ang kanyang malinaw na mga mata.Nakaupo pa rin doon si Ismael na kasing-tatag ng bundok, na may payat at magandang pigura na walang kapintasan.Kahit na sa sandaling ito, ang kanyang malamig na mga mata ay nakapagtataka sa mga tao kung paano magkakaroon ng ganoon kagandang mga mata sa mun
Nahawakan na lang ni Julliane ang kanyang malamig na noo sa galit, pagkatapos ay tumingin sa kanya at nagtanong, "Ang ginawa mo ay isang counterattack, tama ba?""Oo!" Walang paligoy-ligoy na sagot sa kanya ni Ismael, habang nakalagay sa baywang nito ang isang kamay."Ano ngayon? Paano ang mga siomai na ito?" Wala sa loob na tanong sa kanya ni Julliane."Nilagyan ko ito ng gamot, at pagkatapos mong kainin, ihahagis kita sa kama, at pagkatapos..."Ang malaki at matayog na katawan ni Ismael ay nakasandal, ang kanyang magandang kaliwang kamay ay nakadikit sa gilid ng marble counter, ang kanyang itim na mga mata ay nakatitig ng diretso sa kanya.Parang kulog ang tibok ng puso ni Julliane, at hindi niya maiwasang tumingin sa kanya nang nagtatanggol."Maghugas ka na ng kamay at maghanda para sa hapunan!" Nasabi na lang niya.Alam naman niya na nagbibiro ito, at hindi ugali ni Ismael ang pwersahin siya.Sa mga nakalipas na buwan ay oo, hinahalikan, niyayakap sa gabi pero ni minsan hindi siya
Sa bahay ng mga Montes, nakikipagtalo si Crissia sa kanyang ama na halos lumabas na ang mga ugat sa sentido dahil sa galit."Hindi mo ba talaga mapapaamong muli ang Sandoval na iyan!" Galit nitong sigaw sa anak nito na hindi rin nagpapatalo sa kanya."Anong magagawa ko kung hindi na tumatalab ang mga drama ko!?" Sigaw rin ni Crissia sa ama."Napakahina mo talaga! Dapat talaga na mawala na sa landas nila ang babaeng iyon!" Sigaw pa rin ni Armando sa anak."So talagang dinaan mo sa pisikal ang pagbabanta kay Julliane!? Sa ginawa mo tignan mo ang ginawa nila daddy! Nawalan ka ng investor at malulugi ang kumpanya mo dahil sa padalos-dalos kang kumikilos!" Hindi na napigilan ni Crissia ang mapasigaw at halos mawalan siya ng hangin sa dibdib dahil sa galit sa ama.Ang mukha ni Armando ay biglang nandilim at bigla na lang sinampal si Crissia, si Cornelia ay nagulat sa ginawa nito sa anak.Habang sapo naman ni Crissia ang nasaktan nitong pisngi."This is the last time you will slap me! Wag na
"Nakwento ko na ba sa'yo na noon pa man ay gawain na niya ang magbigay ng bulaklak sa akin?" Tanong ni Julliane kay Evelyn na nakaupo na at humihigop ng milktea at napatingin sa kanya. Mabilis na naunawaan ni Evelyn ang ibig niyang sabihin at binaba ang hawak na baso at napatitig sa kanya. "Ito ba ay isang paalala para sa iyo na isipin siya araw-araw? Kung galit siya sa iyo ngunit hindi niya kayang saktan ka, hahayaan ka lang niyang mahulog sa bitag ng pag-ibig na itinakda niya?" Si Evelyn mismo ay medyo nalilito nang sabihin niya ang teoryang ito, ngunit sa wakas ay tumango sa sarili. Walang magawa si Julliane kundi ang mapabuntong hininga na lang, "Kahapon, humiling ang mga elder na bumalik at hiniling sa akin na bawiin ang demanda, na nagsasabing maaari lang kaming maghiwalay pagkatapos lumabas ang resulta ng DNA test ng anak ni Crissia Montes." "Uh!" Tanging nasambit sa kanya ni Evelyn. "Ngunit ito ay para lamang maantala ang oras. Anak ni Crissia iyon, sino pa kaya ito kung
Hindi alam ni Ismael kung ano ang binulong ng kanyang ina sa kanyang asawa, pero nang tumingin ito sa kanya ay nakangiti ito sa kanya.Ang damit nito ay bagay talaga dito, ang kanyang ina ay siyang bumili ng ilan sa mga damit nito na maayos na nakalagay sa kanyang closet.Pero kapag siya ang bumili ng damit dito ay hindi nito sinusuot, kaya ang kanyang ina ang pinapakiusapan niya na mamili ng damit para dito.Tungkol naman sa pagbili ng damit para sa kanya, hindi niya alam kung ilan na ang nabili niya.Sa dalawang palapag ng Seaview Apartment, ang lahat ng mga silid para sa mga damit ay puno ng mga damit, sapat na para sa kanya upang masuot ng ilang taon.Ngunit sinuot ba niya ang mga ito?Maging ang pares ng maliit na asul na sapatos na binigay niya ay minsan lang nasuot dahil pinilit niya ito.Ang alam kasi niya ay hindi nito gusto ang masyadong mamahalin na mga damit, napakasimple lang kasi nito.Ibang-iba talaga ito kay Crissia, ang babae ay nagpapabili pa sa kanya mismo ng mga de