4

Mula ng maging mahirap kami, inasahan ko na na wala na kaming kaibigan.

Alam mo yun, open naman ang isip ko na yung mga kaibigan ko before eh naging kaibigan ko kasi pare-pareho kaming mayayaman. Siguro, ganun din naman ang isip ni Mommy kaya never ko sya nakita na nakiusap o humingi ng tulong sa mga amiga nya na madalas nya kasama before.

Pati si Kuya.

Pero ang worry ko is baka binu-bully sya. Nahalata ko kasi na parang aloof sya mula nung na hospital sya ng hindi alam ni mommy. Hindi ko alam kung ano ang idinahilan nya ng umuwi sya nun ng may sugat na. Before, uuwi sya tapos lively sya na magke kwento samin about sa practice nila.

Madami naiinggit kay Kuya. Wala lang maka galaw sa kanya dahil mayaman kami before. Pero never naging mayabang si Kuya. Madalas nya lang ako asarin and everything before pero sanay na ako.

"I'll be working at your tita Rina's resto starting on Monday."

Nagulat ako sa sinabi na iyon ni Mommy. Isa si tita Rita sa mga pinaka matapobre na tao na nakilala ko. I even told mom na huwag ng sasama dun dahil masama ang ugali, but mommy said na tanggap nya si tita Rita kahit na ganun ito kasi mabait rin naman daw ito.

So, since wala rin naman kaming source of income, at ang pera namin is mula lang sa mga binenta na gamit mula sa mansion ni lolo at mga alahas namin ni mommy, baka hindi magtagal ay maubos na iyon kaya pumayag kami ni kuya.

"You'll work there as what?" Tanong ni Kuya.

Kasalukuyan kami'ng kumakain ng agahan, Saturday morning.

"Cashier, or might as well a service crew." Sagot ni mommy bago sumubo.

"Kakayanin mo ba mommy? Mukhang mahirap mag cashier dun, masyado madaming tao." Sabi ko naman.

Mom smiled. "I'll be fine. Ang pag-aaral nyo na lang asikasuhin nyo." Hindi na kasing glow ng skin nya dati ang skin nya ngayon, but nevertheless, kitang kita pa rin ang ganda ni mommy. "Wala ba kayong problema so far? Nakakapag adjust na ba kayo kahit papano?"

Alam na alam namin ang ibig sabihin nun, kung nakapag adjust na ba kami sa pagiging mahirap.

"W-wala naman ako'ng prob, mommy." Sagot ko.

Natagalan sumagot si Kuya. "I'm fine."

Nakakapanibago talaga, hindi sya madaldal. Pabida dati si kuya eh. Siguro ang iniisip ni mommy, naninibago pa sya, but i'm thinking different.

Dalawa lang ang kwarto sa inuupahan namin. Nag give way si kuya na mag tig isa kaming kwarto ni mommy. Although double deck yung kama sa kwarto ko, yung sofabed sa sala ang gamit nya. Pero nasa kwarto ko mga gamit nya.

Maya maya ay tumayo na si kuya. Tapos na daw sya kumain at may pupuntahan lang daw sya. Na curious ako. Plano ko sya na sundan.

Naligo si kuya, tapos nag bihis sa kwarto ko.

"Saan ba ang punta mo? May pera ka pa ba dyan?" Tanong ni mommy.

Tumango si kuya. "Yes, mommy. Don't worry about me. Dyan lang ako sa malapit.

So habang nag aayos ayos pa si kuya, nagpaalam ako kay mommy na pupunta sa nearby grocery para mamili ng gagamitin sa gagawin ko na fridge cake. Nang makaalis na si kuya, nagmamadali ako na nagbihis ng t-shirt at umalis na rin.

Almost thirty meters pa lang ang layo ni kuya. Naglalakad lang ito. Nasa bandang bungad lang ng lugar namin ang bahay namin kaya wala masyado pasikot sikot. Mukhang hindi naman nya nararamdaman na sumusunod ako.

Napunta sya sa lumang play ground within the vicinity of our place.

May tatlo'ng parang mga gangster na lalaki sya'ng nilapitan, tapos parang may inabot sya na pera. Nagtago ako sa likod ng kotse na naka parada sa malapit.

Binilang nung isang lalaki yung pera at tinapik tapik si kuya sa balikat bago sya akbayan tapos naglakad sila papunta sa nearby basketball court. Sinundan ko pa rin sila. May parang team na pinuntahan si kuya, may nag abot ng sapatos, shorts at jersey shirt sa kanya.

Sasali si kuya? Eh bakit hindi nya na lang sinabi sa amin na sasali sya?

"Hoy."

"Ay kabayong bundat!" Nagulat ako ng may mag HOY sa likod ko. Mabilis ko'ng nilingon kung sino, at syempre pa, sino mag aakala na makikita ko si Min Jae?

"Hi!" Ngumiti sya, nawalan sya ng mata. LOL.

"b-bakit ka nandito?" Gulat na gulat na tanong ko.

"May laban ako." Umikot ikot pa sya sa harap ko. He was wearing a jersey, kagaya nung kalaban yata nila kuya. "Eh ikaw? Sino sinisilip silip mo dyan?"

"Ah, w-wala." I tried to walk away from him, pero hinawakan nya ang kamay ko.

"Uy, sandali lang. Grabe ka talaga. Palagi mo na lang ako iniiwan." Parang bata na sabi nya.

"Eh bakit kita hindi iiwan? Close ba tayo? Duh?"

Tumawa pa si tanga. "Ayaw mo ba ako maka close?"

"Ayoko. Sige uwi na ako." Hinila ko kamay ko sa pagkaka hawak nya pero hinawakan nya ako ulit.

"May crush ka siguro dun no? Ayie!" Bigla ito'ng nang asar.

Matalim yung tingin na binigay ko sa kanya. "Wala ako'ng crush jan, no!" Sabi ko. Kailangan ko na umuwi, baka hanapin na ako ni mommy, at patay ako kay kuya kapag nalaman nya na sinundan ko sya dito.

"Tara, ako bahala sayo. Sama ka sakin." Marahan nya ako'ng hinila ni Min Jae.

"Huy, ano ba? Ayoko nga. Uuwi na ako." Hinila ko ulit yung kamay ko.

"Ano ba yan! Ililibre kita kapag nanalo kami, promise!" Itinaas nya pa yung kaliwang kamay nya.

I rolled my eyeballs. "I need to go home, please." Kinakabahan na talaga ako. Baka makita ako ni kuya, patay talaga ako. Lalo na kapag nakita nyang may kasama ako'ng lalaki.

"Nahihiya ka siguro sa crush mo, no? Magtago ka na lang, tapos tingnan mo kung gaano ako kagaling mag laro. Dali!" Parang excited na excited pa ito.

Biglang umingay yung paligid.

"Magsisimula na yung game, they need me there. Tara na kasi."

Okay. Ang totoo, gusto ko manuod, natatakot lang talaga ako na makita ako ni kuya. Gusto ko rin tuloy makita ang pinagmamayabang ng papansin na 'to.

Nagpahila na ako. Nang salubungin na sya ng mga ka team nya ay bumitaw na ako sa pagkaka hawak nya at pasimple na nagtago sa gilid. Hindi naman ganun kadami yung tao, trip game lang naman yata ito, at sa tingin ko ay pustahan.

May tatlo'ng group sa mga bleachers ng mga babae na may banner pa. Natawa ako ng makita na may banner na may Go Min Jae! We love you! HAHAHAHAHAHAHAHA. At may follower pa pala sya.

The game started. Si kuya at si Min Jae ang magja jump ball. But yeah, sa team ni kuya napunta yung bola, todo cheer naman yung mga Min Jae minions. Hindi naman ako mahilig sa basketball. Aminado ako na nanunuod ako before ng laban ni kuya sa school kasama mga bestfriends ko dahil crush ko yung point guard nila.

Narinig ko na may na foul. Si kuya? Nagtaas sya ng kamay. Travelling daw. The heck!

Umupo ako sa sulok. Gusto ko lang malaman kung sino mananalo. Biglang umingay ang paligid, tumayo ako ulit  at nakita ko na inapiran ng mgateam mates nya si Min Jae. Three points daw. Huh. I tried not to get bored para makita ko ang action.

Okay, fine. Magaling ka nang chinito ka. While si kuya naman ay parang may buma-bother dahil halata ko na hindi focus. Napa simangot ako. Kapag natalo sila kuya, edi walang pera? Sayang. Sigurado ako na kaya sumali si kuya dito para magka pera.

Na foul na naman si kuya. Offensive foul. Napapa padyak ako sa inis.

Dahil trip game lang naman ay two quarters lang ang naganap and yeah, talo sila kuya. Hindi na shoot ni kuya yung last shot bago mag time.

"Hey! We won! Sama ka samin." Hindi ko napansin na nasa harap ko na ulit ang humihingal pa at kumikintab sa pawis na si Min Jae. He was holding a bottle of gatorade in is left hand, at may naka sukbit na towel sa right shoulders nya.

"H-hindi na, thank you na lang. Uuwi na ako, nice game." Sabi ko, pero kay kuya naka tingin.

Kinabahan ako ng parang nakita ko na hindi natuwa yung mga kasama nya. Naka yuko lang si kuya habang parang may sinasabi yung mga ka team mates nya.

Nilingon din ni Min Jae yung tinitingnan ko.

"Oh, taga kabilang team ba yung crush mo? Sorry, talo sila, eh." Nagyayabang pa na sabi nito.

"Sige na, Min Jae. Thanks na lang, mauuna na ako." Nakita ko na paalis na sila kuya.

"Teka lang. Ililibre na nga kita, ayaw mo pa."

"Ang kulit kulit mo! Ayan oh, madami ka namang minions, sila ilibre mo." Inis na sabi ko at mabilis na naglakad palayo. Kita ko pa rin sila kuya.

Di ko alam na sumunod pala si Min Jae.

At may pamilyar na mukha naman ako na nakasalubong. Si Kidd.

"Fancy meeting you here." Sabi ni Kidd, not smiling.

"She watched me play." Sagot ni Min Jae.

Tumaas lang ang kilay ni Kidd.

Naka tingin pa rin ako sa direction nila kuya. Lalong kumabog ang dibdib ko ng makita ko na itinulak si kuya nung isa'ng ka team mate nya, napasandal sa pader si kuya.

"Hey, namumutla ka." Tumayo sa harap ko si Kidd. Sinundan nya ng tingin yung tinitingnan ko. "Kilala mo ba yan?"

"Oy, sya ba yung crush mo? Mukhang binu bully ah."

"Crush? Crush mo yun?" Gulat na tanong ni Kidd. Lumapit sya sa amin ni Min Jae.

Then it happened. May sumuntok kay kuya.

"Wag!" I shouted.

Nagulat na lang ako ng bigla ako'ng hinila patago sa pader ni Min Jae, tapos bigla na lang silang nawala ni Kidd sa tabi ko. Before i knew it, sumugod sila dun at sila ang nakipag bugbugan. Lalapit sana ako para pigilan sila, pero.

"Don't bother, kaya na nila yan." May nagsalita sa tabi ko.

"S-shin?"

Nagsisindi ito ng sigarilyo, naka sandal sa pader kung saan ako hinila patago ni Min Jae.

Gabi na, pero nanginginig pa rin ako sa kwarto.

What i saw was too much for me. Too much violence.

Kuya was spared, but i saw what Kidd and Min Jae did to those guys. Blood everywhere. I was like, how did it happened, dalawa lang sila laban sa apat na kasama ni kuya? Pasikreto ko din na nakita yung reaction ni kuya while it was happening. Hindi rin sya makagalaw!

Para ako'ng tanga na naka tayo at bahagyang naka tago sa pader, katabi si Shin na naninigarilyo. Bago nya maubos yung sigarilyo, bagsak na yung mga kalaban nila Min Jae at Kidd. They kicked them hard, punched and pushed them.

First time ko makakita ng ganun. Damn.

Tulala ako na umuwi. Hindi na ako pinigilan ni Min Jae. Wala si mommy ng umuwi ako, at si kuya naman ay nanunuod ng tv, but i know na bukas lang yung tv at malayo yung utak nya. I can't discuss what happened to him, hindi nya alam na andun ako.

 Monday.

Hindi daw papasok si kuya dahil masama ang pakiramdam. Kaklase nya ba yung mga yun? sa two years ko sa school namin nila kuya, hindi ko matandaan ang mga mukha nila. Well, mukhang hindi rin sila masyado makikilala ng iba dahil sigurado ako na medyo na deform ang mukha nila sa lakas makipag bugbugan nila Kidd at Min Jae.

At yun nga, hindi ko alam kung paano ko sila haharapin.

Just when i thought that today will be one of the worse day of my life, imbes ay na surprise ako.

"Jelly?" kumurap kurap pa ako kasi baka namamalik mata ako.

 "Kyaaaaaaaaaaa!" Matiling na sigaw ni Jelly. Nagyakapan kaming dalawa.

Si Jelly ang pinaka bestfriend ko. Classmates kami before sa dati ko'ng school.

"Bakit naka uniform ka ng uniform dito?" Gulat na tanong ko nung maghiwalay na kami n pagkaka yakap sa isa't isa.

Lumawak ang ngiti nya. "Hindi ba obvious? Dito na ako mag aaral! I followed you here!" Excited na excited ang dating nito.

"What? Bakit?"

Sumimangot ito. "Why? Ayaw mo ba?"

"Hindi sa ganon, but you don't have to do this, Jelly." Seryoso na sabi ko.

Umiling iling si Jelly at ngumiti. "It's fine. I'll be fine. Miss na miss na kasi kita, tsaka parang bagong adventure na rin naman to sa akin."

"Alam ba ito nila tita?" Pamangkin si Jelly ni Tita Rina. Like me, ayaw nya rin sa tita nya na kapatid ng papa ni Jelly.

Umiling din sya. "No, but it'll be fine. I got it covered. Alam mo naman na halos sa Canada na tumira sila mama."

"Kahit na. I'm afraid kapag nalaman nila..."

"Ano ka ba? Dapat nga magsaya tayo. Magka klase tayo, i asked secretary Mae na ilagay ako sa section mo." Muli nya ako yinakap. "So, ano'ng masasabi mo sa mga studyante dito?"

MGA GWAPO AT MGA GANGSTER.

Muntik ko nang isagot iyon, pero bakit ako madidisgust sa kanila? They helped kuya. And it's in their nature na din. Hindi ko lang alam kung bakit nandoon din sila Kidd at Shin na supposedly ay magka galit dahil sa 'notebook' ni Shin na hindi ibinigay ni Kidd. Tapos si Min Jae.. out of all people, gangster din pala ito?

Kabaliktaran ng pretty face nya ang pagiging violente nya kapag nakikipag bugbugan nya. True, natamaan din sila nung apat, but in the end, kakaiba pa rin talaga sila 'makipag basagan' ni Kidd. And i never thought na ganun sila ka close...

"Hoy, ano ka ba naman beshy! Maaga aga pa naman, i tour mo muna ako." Nag clap sa harap ng mukha ko si Jelly, kaya bumalik ako sa realidad.

Bago ko pa mamalayan ay hila hila at sumusunod na ako kay Jelly. She's saying things na hindi ma process ng utak ko all of a sudden.

"Oh my God." Sabini Jelly, but i wasn't paying attention.

Hinila hila nya yung braso ko habang naka tayo kami sa kung saan.

"Beshy! Look!" Mariin pero mahina lang na sabi ni Jelly.

"Ano yun?"

"Tingnan mo." Itinuro nito ang gilid ng canteen kung saan may tatlo'ng motor na nakaparada.

Naka tayo sa kanya kanyang motor sila Shin, Kidd at Joon. Aish. Pumasok na si Joon. Pulos nakataas ang buhok ng mga ito. Nananampal sa kintab ang suot na mga sapatos, at nag uusap usap ang mga ito.

Syempre pa parang tanga na naka tunganga sa kanila yung ibang mga babaeng studyante sa paligid habang tumatambay sila.

"Oh, bakit?"

"Ang aangas! Grabe. May mga ganyan pala dito ka gwapo na lalaki." Jumpy at napaka cheerful na sabi ni Jelly na hindi na inaalis ang tingin sa tatlo.

"Yes." Yun lang ang sabi ko. Ayoko 'muna' mag kwento kay Jelly. Bago pa lang sya, kakapain ko muna kung kailan ko sasabihin sa kanya. "Tara, balik na tayo sa room. Ipapakilala kita sa mga naging kaibigan ko na."

"Wait! Bakit ka ba nagmamadali? Kaklase ba natin sila o ibang section?" Lalong nagka interes si Jelly. Aminado ako na madali ako magka crush, pero simpleng crush lang. Pero si Jelly ang ehemplo ng kapag nagka crush, gusto nya maging bf. At ayoko naman na magka bf sya ng isa sa kanila.

"Yung dalawa, ibang section. Yung isa kaklase natin." Walang gana na sabi ko.

"Oh.. alin dyan kaklase naten?"

"Yung pinaka matangkad... yung may pula na bracelet." Matabang na sagot ko. "Tara na kasi, baka dumating na si Mrs. Reyes eh." Pagdadahilan ko.

"Hmm.. sige na nga. Tara." Sa wakas ay nagpa awat din si Jelly. Patalon talon pa ito habang naglalakad kami pabalik sa room, pero hinarang ako ni Shin. Ang laki ng eyebugs nya, halatang hindi natulog!

"Psst! Mag usap nga tayo." Sabi nya sa akin. Napa atras ako.

Lumingon si Jelly at nakita nya ang nangyari.

"Who is he?" Agad na tanong ni Jelly.

"Taga kabilang section. M-mauna ka na kaya muna sa room."

Jelly just shrugged her shoulders at naglakad pabalik sa room.

"A-ano kailangan mo?" I cursed myself. Dapat, kahit papaano ay nagpapasalamat ako sa kanya, lalo na kay Min Jae at Kidd dahil niligtas nila si kuya.

"Syempre, we did you a favor. Niligtas nila Kidd at Min Jae yung crush mo. You know i don't give things for free.. rather, I have to get something in exchange. By hook or by crook." Seryoso na sabi sa akin ni Shin.

Napa awang ang labi ko. Seriously?!

"ANo naman gusto nyo'ng kapalit?" I even thought what they did was sincere. Dang.

"Ikaw ang gagawa ng assignments naming tatlo for one week."

"What?! That's absurd!"

"No, it's not. Kaya mo yan, ha?" Tinapik tapik nya pa ang balikat ko bago ako lagpasan.

WHAT THE HELL HAPPENED?