LOGINStay tuned for more updates :))
Third Person’s POVTahimik na pinagmasdan nina Marga at Oliver ang kanilang mga anak habang masayang nagtatakbuhan sa dalampasigan. Ang mga yapak ng maliliit na paa sa buhangin, ang halakhakan ng mga bata, at ang tunog ng alon ang tanging maririnig sa paligid. Magkahawak ang kamay ng mag-asawa habang nakaupo sa isang mahabang kahoy na upuan, parehong nakatingin sa pamilyang sila mismo ang bumuo—sa kabila ng lahat ng tutol, galit, at sakit na dinaanan nila noon.“Hindi ko pa rin minsan maintindihan,” mahinang sabi ni Marga habang nakangiti, “kung paano tayo humantong dito.”Napatawa si Oliver at bahagyang umiling. “Ako rin. Kung may nagsabi sa akin noon na mauuwi ako sa ganitong buhay, malamang tinawanan ko lang sila.”“Hindi ka ba nagsisisi?” tanong ni Marga, seryoso ang tono.Tumingin si Oliver sa kaniya. “Kahit kailan, hindi.”Saglit na natahimik si Marga bago siya muling nagsalita. “Naalala mo pa ba kung paano nagsimula ang lahat?”“Paano ko makakalimutan?” sagot ni Oliver. “Masali
Marga’s POVPagkatapos naming ilibing si Mama, hindi pa rin ako umuwi agad. Naiwan ako sa sementeryo habang unti-unting umaalis ang mga tao. Tahimik ang paligid. May ilan pang nag-aayos ng mga bulaklak sa malalayong puntod, pero sa parte namin, kami na lang ni Oliver ang natira.“Gusto mo bang umuwi na?” tanong ni Oliver, mahina ang boses.Umiling ako. “May pupuntahan pa ako.”Napatingin siya sa akin. “Kay Papa mo?”Tumango ako. “Ngayon ko lang kayang pumunta roon.”Hindi na siya nagtanong. Hinawakan niya lang ang kamay ko at sabay kaming naglakad papunta sa kabilang bahagi ng sementeryo. Matagal na rin noong huli akong bumisita sa puntod ni Papa. Hindi ko na nga maalala kung kailan. Bata pa lang ako noon, huli akong dinala rito ni Mama, at pagkatapos no’n, ipinagbawal na niya.Sa tuwing sinasabi kong dadalawin ko si Papa, galit na galit siya. Sumisigaw. Minsan, binabasag niya ang mga gamit sa bahay. Akala ko noon, dahil lang sa iniwan niya kami. Akala ko dahil sa galit niya bilang as
Marga’s POVAbala ako sa pagbabasa ng mga lumang kaso sa silid namin ni Oliver. May ilang folders akong kinuha sa study room dahil gusto kong i-review ang mga detalye. Kahit housewife na ako, hindi pa rin tuluyang nawawala sa sistema ko ang pagiging detective. Paminsan-minsan, kailangan ko lang basahin ang mga ito para maalala kung sino ako noon.Tahimik ang bahay. Naririnig ko lang ang pag-ikot ng electric fan at ang pahina ng folder na binabaligtad ko.Biglang nag-ring ang phone ko.Pagtingin ko sa screen, pangalan ni Oliver ang lumabas.“Hello?” sagot ko.“Marga,” mabigat ang boses niya. “Wifey, isinugod ang nanay mo sa ospital.”Napaupo ako nang diretso. “Ha? Anong nangyari?”May ilang segundong katahimikan bago siya muling nagsalita.“Dead upon arrival.”Parang may humila sa dibdib ko. Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Hindi ako makapagsalita agad.“Oliver?” mahina kong tawag.“I’m here,” sagot niya. “Nasa ospital na ako. Sa morgue.”Limang buwan na ang nakalipas mula nang huli ko
Marga’s POVPagod na pagod akong bumangon kinabukasan. Pakiramdam ko hindi lang katawan ko ang ginamit kagabi kundi pati kaluluwa ko. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko, umaasang nandiyan pa si Oliver sa tabi ko. Pero malamig ang bahagi ng kama niya.“Syempre,” bulong ko sa sarili ko. “Nasa trabaho na naman.”Pero nang masanay ang mata ko sa liwanag, napansin kong bukas ang closet. May mga damit na wala sa dating puwesto. At mas lalong napansin ko ang tunog ng tubig mula sa banyo.“Ah,” sabi ko. “Nandito pa pala.”Sinubukan kong umupo pero agad kong naramdaman ang kirot sa balakang ko. Napapikit ako.“Grabe talaga 'yung asawa ko pagdating sa kama,” bulong ko, sabay higa ulit.Babalot na sana ako ng kumot nang biglang bumukas ang pinto ng banyo. Lumabas si Oliver, basa pa ang buhok, may tuwalya sa bewang, at halatang bagong ligo.“Good morning, sleepyhead,” masigla niyang bati. “How’s your pussy?”Napadilat ako nang todo. “Talaga ba? Iyan agad?”Ngumisi siya at lumapit sa kama.
Marga's POVNapaliyad ako nang sipsip ni Oliver ang hiyas ko. Pakiramdam ko lahat ng galit at selos na naramdamn ko kanina ay biglang naglaho. Alam na alam niya kung paano ako susuyoin. Sinabunutan ko siya ng buhok ng bigla niyang bilisan ang pagsipsip na parang hinahabol. Pinagsabay niya pa ang pagpasok ng kaniyang daliri at dila sa loob ng pagkababae ko kaya mas lalo lamang akong nasasarapan at napapaungol dahil sa ginagawa niya.I screamed and moaned his name. Parang matatanggal na ang buhok niya sa lakas ng pagsabunot ko. Isinubsob ko pa lalo ang ulo niya sa pagkababàe ko. Nanginginig na ang tuhod ko nang bigla siyang huminto. May kinuha siya sa loob ng drawer namin. Napalunok ako nang nakita ang paborito kong laruan. Ang vibrator na inspired sa mahabang ari ni Oliver. Regalo niya 'yon sa akin noong birthday ko. Nagpa-customize talaga siya ng ganoong laruan para sa akin para mas ma-feel ko raw ang paglalaro kong size ng ari niya ang gagamitin ko.Muli akong napasigaw sa sara
Marga’s POVHabang kumakain kami, hindi ko maiwasang mapansin na panay ang sulyap ni Gloria kay Oliver. Hindi iyon isang beses lang. Paulit-ulit. At si Oliver? Hindi man lang umiwas. Parang sanay na sanay. Sila lang halos ang nag-uusap. Tungkol sa operasyon, tungkol sa pasyente, tungkol sa ospital. Para bang wala ako roon.“So, kumusta yung last surgery mo?” tanong ni Gloria, bahagyang yumuyuko palapit kay Oliver.“Successful,” sagot ni Oliver. “But the case was complicated.”“Alam ko,” sagot ni Gloria. “Ikaw lang naman ang kaya gumawa nun nang ganoon kabilis.”Ngumiti si Oliver. “Team effort pa rin.”Hindi ko na marinig ang susunod nilang sinabi. Tumunog na lang sa tainga ko ang tawa nila. Tahimik akong kumain. Binilisan ang paglunok. Halos hindi ko na nginuya. Gusto kong mapansin niya. Gusto kong itanong niya kung okay lang ba ako. Pero wala. Hindi niya man lang ako nilingon.Kinuha ko ang bag ni Reece. Tinignan ko ang anak ko na mahimbing nang natutulog sa stroller. “Tara na, anak,

![Just One Night [Tagalog]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)





