Liam’s P.O.V.
“Ewan ko sa’yo! Hmm, okay lang ba talaga sa’yo kung ikaw na lang ang maglilipat ng mga ‘yan?” Diane placed her hands and began to loosen something from her back.
“Yup, easy-peasy… you already cooked for these. Now, let me give you my service.” I even held my chest and slightly bent my back to bow at her like a servant.
“Hindi lang ako makapaniwala na ang sikat na CEO na si Liam Arthur Evangelista ay pagsisilbihan lang naman ako ngayong gabi. Okay, if you insist. I’ll just wait for you there.” Diane smiled before she removed the white apron, placed it on the rack, and went out of the kitchen with her things.
It didn’t take long for me to assemble the stainless food cart and transfer all the foods while Diane was patiently waiting there. This would be our very first time to eat together after D
Liam’s P.O.V.“He was my ultimate crush in college, but it was already years ago…” sagot ni Diane bago niya kinuha ang isa sa drumsticks na binigay ko at kagatin ‘yon.Okay, Liam. Diane used the word ‘was.’ It already happened years ago, remember that!Kung nagustuhan man niya noon si Leandro, posibleng nawala na ‘yon ngayon at ako na ang mahal niya. Still, I was bothered. I wanted to convince myself that it was all in the past now, but I still couldn’t be pleased with that. Hindi pa rin ako matatahimik dahil may gusto pa akong malaman. Gusto ko pa ring marinig ang lahat sa bibig mismo ni Diane.“I see, but you didn’t answer my question. If that infatuation was already a part of your past, is there a way that you could fall in love with me again? May lugar pa ba ako sa puso mo, Diane?” I asked
Liam’s P.O.V. “I’m sorry, Diane. Were you saying something?” Natataranta kong tanong, habang hindi ako makatingin sa kanya nang diretso. Sobrang bilis tuloy ng tibok ng puso ko ngayon. Pakiramdam ko ay sandamakmak din na pawis ang nararamdaman kong patuloy na lumalabas sa katawan ko. I nervously chuckled after. I guessed I would be crazier than I had ever thought. “Kanina pa kaya ako may sinasabi sa’yo, pero hindi ka naman nagsasalita.” Ngumuso si Diane na parang batang inagawan ng lollipop. Ang sarap niya tuloy halikan. Little did she know na pinagpapantasyahan ko na pala siya. Naramdaman ko na naman tuloy ang matigas na parte sa gitna ng katawan ko na ngayon nga’y nakatayo na. Agad ko namang tinakpan ‘yon ng unan. Holy, crap! Liam, relax… “Hmm, ano bang nangyayari sa’yo? You look so tensed. Wait,” sabi
Diane’s P.O.V.“Two drumsticks for my princess!” sabi ni Papa habang masayang nilalagay sa plato ko ang dalawang hita ng fried chicken.We were celebrating my tenth birthday at nasa beach kami. It was May 12, 1997 and we were enjoying our family outing here in Bonito Island, Batangas. Ang dami ring pamilyang magkakasama rito kaya masaya pa rin ako sa kabila nang mga nangyari kanina.Rinig na rinig ko ang hampas ng dagat sa may pampang. Ang ilang mga bata ay masayang naghahabulan, samantalang ang ilan namang mga teenager ay naglalaro ng volleyball sa buhanginan. Karamihan sa mga tao ay lumalangoy sa dagat o kaya naman ay gumagawa ng kung ano-anong water activities sa ilalim ng init ng araw.May mga pamilya rin na kasabay naming kumakain at ang ilan naman ay gumagawa ng mga kastilyong buhangin.
Diane’s P.O.V.“Good morning, gorgeous. How’s your sleep? Want to have some breakfast with me?” I woke up with someone planting small kisses on my face. Then, I saw how Liam greeted me with a heartfelt smile on his lips. It was indeed a good morning for me.Hindi ko maiwasan ang ngumiti. Mukhang sinasadya na niyang palabasin palagi ang dimple sa kanang pisngi dahil sa sinabi ko sa kanya kagabi. Nakabihis na siya ng suit na kulay gray at may dalang stainless tray ng pagkain.I was still lying on his huge couch before I decided to drag myself away from it. But unlike last night where I was completely naked, my body was covered with a comforter now—making me feel relaxed during my entire sleep.It felt like my father visited me on my dreams and he was reminding me of something he taught me throughout the years. Hindi lang ‘yon, parang pinapaalala rin
Diane’s P.O.V.“Hey! What were you thinking, sissy? Is something bothering you?” Karen was already preparing and sorting the food. Mabuti na lang talaga at medyo malaki itong desk ko.“Hmm, wala naman…” tipid na sagot ko sa kanya.“Anyway, may kasalanan ka pa sa’king bruha ka! Hindi ka pa nagkukuwento kung bakit hindi mo ako nasabayang umuwi last week ha? Did you stay at Mr. Handsome’s pad? Umamin ka! May nangyari ba na hindi ko alam? Did you two—oh my God!” Iyan na naman ‘yong sigaw niya na makakabuhay ng patay.“Uy, huwag ka ngang maingay!” nakangiting saway ko sa kanya. Mas kinikilig pa kasi kaysa sa akin eh, parang tanga. Pero kahit ganyan siya, mahal na mahal ko ‘yan.We agreed to use Mr. Handsome as our office codename for Liam. Mahirap na, baka may maka-misinterpret
Diane’s P.O.V.“We’re here, sissy. Oh my God, I’m so excited to wear my bikini!” I heard how Karen excitedly screamed. I wasn’t looking at her, pero alam kong nakataas pa ang mga kamay niya sa ere.Buong araw lang yata akong tulala sa naging biyahe namin. Nakakahiya tuloy sa kaibigan ko na nagsilbing driver for two hours from Quego del Mar until here, to think that she even started driving at five in the morning.Iniisip ko pa rin kasi ‘yong nangyari sa’kin two days ago. Sino ba naman kasi ang baliw na taong maglalagay ng patay na pusa sa loob ng locker ko? At talagang ginandahan niya pa ‘yong kahon para lang masabing regalo niya sa’kin ‘yon? I was mad at myself too. Ang tanga ko kasi para excited na buksan ‘yon sa pag-aakalang kay Liam nanggaling ‘yon.Karen immediately reported the incident to th
Diane’s P.O.V.“Kasal? Pero may nabanggit siyang kasal eh! Anong kasal ang sinasabi ng bruhang ‘to?” Nanlaki ang mga mata ni Sharmaine, pero mabuti na lang talaga at hinila na siya ni Barbie palayo. Mukhang naubusan na rin ng pasensiya si Barbie rito.“Manahimik ka na nga, sabi eh!” bulyaw ni Barbie kay Sharmaine bago siya lumingon sa mga lalaking kasama nila kanina sa kotse. “Matt, Peter, kayo na ang bahala sa mga gamit natin ha? Lulunurin ko na muna ang isang ‘to nang mahimasmasan.”“Let me go, Barbie!” Si Sharmaine naman ay nagpupumiglas sa kaibigang mukhang sobrang higpit nang pagkakahawak sa kanang braso niya.“Sure, take your time!” tatawa-tawa namang tugon ni Peter kay Barbie na base sa mga ngiti ay tuwang-tuwa lang naman na nakikita niya si Karen. “Hi! Pasensiya ka na kay Sharmaine ha? Naiingg
Diane’s P.O.V.Halos magbuhol ang dalawang kilay ng kaibigan ko at halos lumuwa na rin ang mga mata niya sa tindi ng gulat. Muntik na ring magkulay-suka ang mukha niya at bigla rin siyang napaatras.Kahit ako ay napanganga rin sa pagkabigla nang mapagtanto ko kung sino ‘yong lalaki na chef friend daw ni Liam. Hindi ako pwedeng magkamali dahil siya ‘yong balbas-saradong tisoy na chef na may berdeng mga mata. Siya ‘yong may-ari ng restaurant kung saan ako unang nagsuka.Mabuti na lang talaga at nailagay na namin ang mga pagkain sa countertop. I couldn’t imagine if Karen would accidentally slip them all out of her hands nang dahil sa reaksiyon niya. Sayang naman ‘yong mga pagkain kung matatapon lang.“Hey! And we’ve met each other again, Miss Highlights. Must be destiny, don’t you think?” He chirped.Then,