Denstah Okuzama's Point of ViewUnti-unti ng dumidilim ang paligid at andito kami sa labas ng runaway house para kausapin ang trouble queen kong kapatid na si kosuri."Bakit ka pumunta dito? Alam mo naman kapag nakita ka ni Anthea papatayin ka niya!""Alam ko at wala akong pakialam sa babae na 'yun, eh di patayin niya ako kung gusto niya.""Magdahan-dahan ka sa pananalita mo.""Bakit Kuya? Sa kabila ng lahat..nagagawa niyo pang magsaya?" nakataas ang kilay na sabi ng kapatid ko na si kosuri."Si Prince ang may gusto nito. Wala pa siyang alam sa katotohanan kaya bakit ka ba pumunta dito? Hah?" sagot ko habang mahigpit na nakahawak sa kanyang braso at tinapik naman niya ito at tumalikod sakin."Pumunta ako dito para kanino pa, syempre kay Anhiro at ipaalam sa kanya na patay na ang ama niya.""Wag na wag mong gagawin 'yan kosuri." mahina pero may pagkadiin ko na sabi."You know me Kuya denstah. I can do what I want.""No..kosuri. Sore o shinaide kudasai." (Don't do that.)"ha-ha-ha diba i
Mesaiyah's Point of ViewHaaaaaay!Ang pagod. Grabe! Inunat ko ang dalawa kong kamay at binagsak ang katawan sa kama. Katatapos ko lang gawin ang mga activity na pinapatapos sakin ng mga teachers ko. Hanggang ngayon wala pa rin si stranger. Pumasok kaya yun o lumaog lang?Tumayo na ako at nagbalak na kumain kasi nagugutom na ako nang bubuksan ko na sana ang pinto kaso may nauna na saking buksan ito. Natumba siya at napayakap sakin."OH??HOY!!STRANGER!!HOY!!GISING!!" I said while shaking his body pero hindi siya nagsasalita."Mine. Ikaw lang ang babaeng mamahalin ko sa buong buhay ko. Nakalimutan ko na siya." Wika ni stranger. Hindi ko siya masyadong mainitindihan dahil sa pagsinok niya. Inamoy ko siya. Amoy alak, ang baho."Magkaibigan na tayo diba? Nakalimutan ko na talaga siya pero akala ko lang 'yun. Nung nakita ko siya kanina.." Napaupo siya sa sahig at nakikita ko ang pagtulo ng luha sa kanyang mga mata. Nakatayo lang ako sa harap niya habang nakatingin sa kanya."Dumating siya ka
Mesaiyah's Point of ViewMaaga akong pumasok sa school dahil maagang pinapapasa ng mga teachers ko ang activities na ginawa ko. Hindi na din ako nagpahatid sa kanya kasi umalis ako ng bahay ay tulog pa siya."Ma'am, ipapasa ko na po yung activity na ginawa ko.""Sige. Ilagay mo lang diyan." inilagay ko sa tabi Mrs. Valencia ang mga activity ko, aalis na sana ako nang bigla niya akong tawagin."Mesaiyah!""Bakit po?""Magaling ka bang kumanta?""Hah? Ah,eh,m-medyo lang po.""Naghahanap kasi ang anak ko ng kapartner para sa banda niya. Kung available ka. Pwede bang ikaw nalang maging partner niya?""Ah. Eh. Itatry ko po. Hindi po ako masyadong magaling kumanta eh.""Okay. If available ka lang pero kung hindi..okay lang.""Saan po ba sila kumakanta?" tanong ko."Sa runaway house. Parang trabaho na kasi niya ang pagkanta kaya yun..sumusweldo din kahit papaano.""Ah. Pag-iisipan ko po ma'am.""Sige."Umalis na ako sa faculty room at nagdiretso sa room. Parang gusto kong sumali sa banda. Pa
Mesaiyah's Point of View "Can we go back to what we had before?"dinig ko na sabi nung babae kay stranger subalit nakatingin lang siya sakin."I'm sorry Anhiro." dagdag niya na sabi. Lumapit si stranger sakin at hindi ko maipinta ang itsura nung babae."Who are you?" she asked pero si stranger nalang ang sumagot."Mesaiyah this is kosuri. Kosuri meet Mesaiyah." Napalunok ako ng laway. Siya ba si Kosuri na tinatanong ko sa kanya kanina? Hanep! Artistahin ang mukha niya. Wala man lang sa kalahati ang kutis ko sa kanya."Konnichiwa Mesaiyah. Ano mo si Anhiro?" sasagot na sana si stranger pero inunahan ko siya."She's my------""I'm his friend.""Ahh. Good to know. Can we go out?" yaya niya pero alam ko namang hindi ako ang tinatanong niya kundi si stranger."Pupunta pa kami sa guidance office n-ni seyah. Let's go out later." cold niyang sabi at hinigit ang braso ko samantalang may biglang humarang sa dadaanan namin."Teka? Ikaw ba si Mesaiyah Kumiko?" sabi nung lalaki na humarang sa amin
Prince Anhiro Point of ViewIt's been a years since I left her in my traitor friend and until now whenever I saw her face a kaleidoscope of our memories comes flashing back in my mind and still I can't believe na nagawa niya ang bagay na 'yun sakin. I gave everything to her pero hindi 'yun naging sapat.FLASHBACKNasa flower shop ako ngayon para bumili ng bulaklak at ibibigay ko sa aking girlfriend."One bouquet of rose flower please.""Para sa mahal niyo po siguro ito." sabi nung tindera habang kumukuha ng bulaklak pero ngumiti lang ako."Eto po. 'Yan ang pinakamabangong rose na binibenta namin dito sigurado po akong magugustuhan 'yan ng girlfriend mo." binigyan ko na siya ng bayad ko."Henko o hoji. Arigatogozaimashita." (Keep the change. Thank you.)"Salamat po ng marami Mr! Sana magustuhan ng girlfriend mo ang bulaklak!" Sigaw nung tindera habang papalakad ako papunta sa parking lot kung saan nakaparada ang motor ko.Mabilis kong pinatakbo ang aking motor na may ngiti sa mukha haba
PLACE: Tokyo, JapanSHATSUNE RESIDENCESDATE: November 2014Anthea's Point Of ViewO__________O Nabitawan ko ang dala kong maleta at nagtatakbo papalapit sa kanya."OTOUSAN!!!!!!!!!!!!!!!!!!" nagulat silang lahat sa bigla kong pagyakap kay dad."Anthea? What are you doing here? I told you na bumalik kana sa Pilipinas.""Otousan! I thought you're dead. Tama nga ang nararamdaman ko na hindi ka patay." halos mangiyak-ngiyak ko na sabi at niyakap niya din ako habang hinihipo ang buhok ko. Lumapit naman si okasan samin at nakiyakap na din."Tahan na Anthea. Pasalamat tayo dahil maling kotse ang napasabog nung gustong pumatay sa otousan mo." sabi ni mom at natawa ako. Ang bobo naman nun."Mag-iingat nalang tayo sa susunod. Natatakot lang ako na baka anak naman natin ang balakin nilang patayin." sagot ni papa at umalis na ako sa pagkakayakap nila."Nakabalik naman na po talaga ako sa Pilipinas eh. Nakatanggap po kasi ako ng telephone call mula sa bahay natin na patay kana kaya bumalik ako."
Mesaiyah's Point of ViewFor our final C.A.T in Mapeh ,natanggal ang aming leader na si noel at ang pinalit ay si stranger. Mabuti nga inalis na 'yun..masyadong mahirap kasi 'an magparusa eh..buti nga sa kanya. At dahil kakatransfer lang daw ni stranger. Kailangan niyang maging leader para mahabol niya ang grade namin."TAKE MY COMMAND!!!" ang lakas ng sigaw niya..parang..parang mas matapang pa siya kesa sa nauna naming leader."HARAP SA KANAN...HARAP!!" humarap kaming lahat sa kanan na parang mga sundalo na sabay-sabay."TUNGTONG KANAN..NA!!!""HARAP SA KALIWA..HARAP!!""PASULONGKAD...NA!!""Kaliwa,kaliwa,kaliwa,kanan,kaliwa,kaliwa,kaliwa,kaliwa,kanan, kaliwa.""PUSH UP NOEL IN 100 TIMES!!!MALI ANG PAA MO!!NAUUNA ANG KANAN SA KALIWA!!""Pero?""PUSH UP IN 150 TIMES!!""Hah?""200 TIMES!!" Ayan. Ang dami mo pa kasing daldal..padagdag ng padagdag tuloy ang push up mo. Kung tutuusin mas kulang pa 'yan sa kanya kung pagsasama-samahin ang mga parusang binigay niya samin.Pawis na pawis ni
Mesaiyah's Point of ViewKanina pa ako naghahanap ng milo..pero wala akong makita.Namiss ko na kasi ang pagkain nito."Milo?Asan kana ba milo? Wala man lang milo dito. Argh! Ano ba yan..Yaman-yaman nila pero walang milo." Nagtingin na ako sa ref nila pero wala. Sa cabinet din wala, kahit saang sulok ng kusina nila,wala din. Haist! Nakakapagod maghanap ng milo..siguro mas magandang bumili nalang ako."HARAP SA KANAN..HARAP!!""PANGIT NA BUTIKI!!" halos lumabas na ang puso ko dahil sa sobrang gulat."Sa dami naman ng sasabihin mo pangit pa." reklamo niya."Anong gusto mo? Gwapong butiki? Sige..gulatin mo ulit ako.""Wag na..tinatamad akong ulitin."Haah?! kapal..siya na ang nagrereklamo sa sinabi ko siya pa ang. Aish!"Ano bang gagawin mo sa milo?" tanong niya."Ipapakain ko sa butiki.""Hah? May butiki ba dito?""Oo meron. Ikaw.""Ako?" turo niya sa kanyang sarili."Oo.""Sa gwapo kong 'to mukha akong butiki?""Kaya nga gulatin mo ulit ako.""Tinatamad nga ako.""Oh? Sige. Pangit na b