ISANG NAKAKABINGING tambol ang narinig ni Ysabella nang marinig ang sinabi ni Axel.
What the hell is this?
Hindi maintindihan ni Ysabella ang nangyayari sa kanya nang sandaling iyon at hindi niya gusto kung ano ang nararamdaman niyang iyon.
Inilayo ni Axel ang kanyang mukha at tumayo nang maayos. “And I'm asking you to come live with me to keep you safe. That's the only way I can keep you safe—to keep you in my line of sight.”
Nang marinig niya iyon mula kay Axel muli siyang nakarinig nang malakas na pagtambol.
What is happening?
Mabilis niyang ikinumpas ang kanyang sarili at hinarap si Axel.
“Titigilan mo nga ang panloloko mo sa akin kung ayaw mong masamain ka sa akin!” singhal ni Ysabella kay Axel na namuula ang mukha.
Napakunot ng noo si Axel sa naging reaksyon ni Ysabella at the same time ay nagugustuhan niya ito.
“Do you believe I'd make a joke like that? Your sa
ILANG ARAW ng wala sa kanyang sarili si Ysabella dahil sa mga sinabi at pinaggagawa ni Axel simula ng dalhin siya nito sa bahay nilang dalawa.“You’re lost again, Ysabella,” bulong ni Axel sa tainga ni Ysabella dahilan para maramdaman nito ang mainit na hininga ng kanyang asawa.Napaigtad naman kaagad sa kanyang kinatatayuan at nanumbalik sa kanyang huwisyo si Ysabella dahil sa ginawa ni Axel.“Ano ba?” singhal niya kay Axel sa labis na pagkagulat dahilan para matapunan niya ito nang matatalim na tingin.“What is it that you keep buried in your mind? Are you having a good time remembering what happened the night before?” nanunuksong tanong ni Axel na may nakakalokong ngisi sa kanyang mga labi.Nag-init naman ang mga tainga ni Ysabella hanggang sa kumalat ito hanggang sa kanyang mukha.“No!” malutong nitong tanggi. “Why would I recall those absolutely repulsive awful events?” t
WALA ng ibang paraan para maitago ni Ysabella ang labis na paumula ng kanyang mukha matapos na maalala ang nangyari kagabi at ng panunukso ni Axel sa kanya.“Tse!” singhal ni Ysabella na binalot ng hiya nang sandaling iyon.“Why? Are you—”Hindi nagawang matapos ni Axel ang kanyang sasabihin nang putulin siya ni Ysabella.“Bahala ka nga riyan sa buhay mo!” singhal ni Ysabella sabay tinalikuran si Axel at nagsimulang maglakad palabas ng mansyon.“Wait up, Ysabella,” awat ni Axel.“Tse! Huwag mo akong sundan!” sigaw ni Ysabella na dire-diretso ang lakad.Ngunit mas binilisan ni Axel ang kanyang paghakbang para mahabol si Ysabella at maabot ang braso nito para mapigilan sa paglalakad.“Ano ba? Bitawan moa ko!” mariing utos ni Ysabella na tinapunan nang matalim na tingin ang asawa habang namumula pa rin ang mukha dahil sa labis na hiya na kanyang nararamd
NAGING tahimik ang buong biyahe nina Axel at Ysabella hanggang sa makarating ito sa coffee shop kung saan magkikita sina Ysabella at Ruru.“Be safe,” saad ni Axel at binigyan ng halik sa noo si Ysabella dahilan para mabilis na mapaatras sa kanyang kinatatayuan.“Ano bang ginagawa mo?” mariing tanong ni Ysabella na napahawak sa kanyang noo habang nakatingin nang magkasalubong ang mga kilay kay Axel.Napangisi si Axel. “When you're angry and upset, you're really cute and funny.”Mas lalo namang namula ang pisngi ni Ysabella dahil sa pagpuri ni Axel sa kanya dahilan para hindi siya kaagad makapag-react sa sinabi nito. Ngunit nang matauhan ay mabilis niyang ikinumpas ang kanyang sarili saka pinanlakihan ng mga mata ang kanyang asawa.“Umalis ka nga! Kung ano-ano ang mga hindi magandang salita lumalabas sa bibig mo!” wika ni Ysabella.“How did complimenting you become such a derogatory term?&r
SA DI-KALAYUAN, natanaw ni Jaycee ang kulay itim na Porsche 911 GT3 Touring sa tapat ng coffee shop kaya mabilis niyang kinuha ang kanyang binoculars para tignan kung sino ang taong nakasakay doon. Nang makita niya kung sino ang lulan ng itim na kotse ay mabilis niyang kinuha ang kanyang cellphone at agad na kinunan ng litrato ang lalaking bumaba sa sasakyan saka dali-dali niyang ni-send iyon kay Axel. Hindi pa man nakakalipas ang ilang saglit ay tumunog ang kanyang cellphone na agad niyang sinagot.“Sir, what do you want me to do?” tanong ni Jaycee nang sagutin niya ang tawag ni Axel.“Keep yours at them. I’ll be there in a minute,” utos ni Axel. “And if things go out in hands do your job.”“I understand, Sir.”Matapos noon ay ibinaba na ni Axel ang tawag samantalang si Jaycee ay bumaba sa kanyang sasakyan at naglakad papalapit ng coffee shop para masiguro ang kalagayan ni Ysabella.
NGUNIT makalipas ang ilang saglit ay nagsalita si Luigi dahilan patayin ang seryosong awra na bumabalot sa kanilang lahat.“Mr. Montegrande, you’re here,” hindi makapaniwalang saad ni Luigi na may ngiti sa kanyang mga labi.Binitawan ni Axel ang kamay ni Luigi at saka inayos ang kanyang suot na suit.“As you can see,” maikling tugon ni Axel na wala sa bakas ng tono ng kanyang pananalita ang magandang pakikitungo kay Luigi.“It has seemed that I pretty much ruined Mr. Montegrande's good mood,” saad ni Luigi na tila wala rin sa loob ang makipagseryosohan kay Axel.“I won't deny it, but you actually ruined it, Mr. Marco,” walang pag-aalinlangang sagot ni Axel.Napaiwang ang bibig ni Luigi sa naging tugon ni Axel dahilan para mapapalatak ito sa kanyang isipan.“In that case, I believe I owe you an apology,” wika ni Luigi.“Mr. Marco, you owe an apology not to m
HALOS hindi mahagilap ni Ysabella ang kanyang sasabihin nang sandaling iyon. Blangko ang kanyang isipan habang tinitignan si Axel.“Stop making fun of me, Axel! It’s not funny!” mariing saad ni Ysabella habang namumula pa rin ang kanyang pisngi dahil sa pinaghalong hiya at gigil.Tumawa naman si Axel sa naging reaksyon ni Ysabella dahilan para guluhin nito ang buhok ng kanyang asawa.“You never failed to look cute in my eyes, Ysabella,” masayang saad ni Axel kay Ysabella na patuloy pa ring ginugulo ang buhok nito.Tinabig naman ni Ysabella ang kamay ni Axel para alisin ang kamay nito sa kanyang ulo.“Ano ba? Tumigil ka nga! Hindi ako bata para ganituhin mo!” naiinis na awat ni Ysabella kay Axel.“But you are my baby, so I am treating you in this sort of way,” nakangiting saad ni Axel na tila proud pa sa kanyang sinasabi.Mas nilamon nang matinding kahihiyan si Ysabella sa mga narir
Nakipagtitigan si Luigi kay Axel na may nakakalokong ngiti sa labi nito habang si Axel naman ay seryoso lamang na tinitignan ang binata.Nabalot ng kakaibang tensyon ang buong paligid dahil sa pagtititigan ng dalawa ngunit naglaho ang lahat ng iyon nang tumawa si Luigi kay Axel at tumayo sa kanyang pagkakaupo.“Mr. Montegrande, take it easy, I'm not seriously interested in your seat, so you can have it,” tumatawang saad ni Luigi sabay tapik sa balikat ni Axel nang maglakad ito papunta sa tabi ng binata.Hindi pinansin ni Axel ang sinabi ni Luigi at naupo sa kanyang upuan.“I didn't expect you to continue to give me that look just because of your seat. You look likely to be a cold and hungry tiger who was about to launch an attack me not long ago,” wika ni Luigi nang tumatawa.“What are you doing here, Mr. Marco? As far as I clearly remember, you did not book an appointment with me today,” malamig na saad ni Axel.
MADILIM na ang buong paligid nang matapos si Axel sa kanyang ginagawa. Isang mahabang pag-ungot ang ginawa niya habang inuunat ang kanyang mga braso buhat ng maghapong pagtitipa sa kanyang computer para ginawa niyang pain para kay Luigi.Napasandal siya sa kanyang upuan matapos niyang uminat at inikot ang kanyang upuan paharap sa salaming bintana ng kanyang opisina kung saan tanaw na tanaw ang kabuuan ng siyudad. Habang binabalot ng katahimikan ang buong opisina ni Axel at ninamnam ng binata ang kanyang pamamahinga ay biglang tumunog ang kanyang cellphone. Kinuha niya ang kanyang cellphone at tinignan kung sino ang tumatawag sa kanya, nang makita niya kung sino iyon ay biglang napataas ang kanyang kilay.“It appears that the diggers are wrapping up their tasks much faster than initially expected,” saad ni Axel sa kanyang sarili na may ngisi sa kanyang labi.Hinayaan niya pa na tumunog ang kanyang cellphone bago pinindot ang yes button sa screen ng ka