Share
CHAPTER 38
Go back
Marami akong pinagsisisihan sa buhay. At first I wasted my time for anything and not minding the people who loves me. I did not thought that they also want me to live. They want me to stay.
But I chose to turned my back on them. And there's someone who made my eyes opened from everyone. Hindi man niya alam ang kalagayan ko pero nagawa niya pa ring imulat ang mga mata ko. He made me believe that it's worth it to live your life. He made me believe that I have purpose in this life.
And I hope everything will be fine. I hope for my life. And the only thing that I am wishing for...is to have more days in this world.
Ilang buwan na rin akong nandito sa hospital dito sa U.S. Maraming medication akong dinaanan. Patuloy na tumutulong sa amin ang tito ko na doktor. I am very thankful dahil tinutulungan niya kami.
At sa bawat araw na nagigising ako ay dobleng sakit ang nararamdaman
Bab terkait
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 39
Sleepy"Baka ma move ang flight natin pabalik. Hindi kasi tinanggap ng boss ko ang resignation letter ko. Kailangan ko pang maghanap ng papalit sa akin." Mom explained.I stared at my mom. Sabagay mahirap nga namang umalis na lang si mommy ng walang kapalit."Is it okay?" She asked dad."It's fine. Nandoon naman ang secretary ko. May acting CEO din kaya pwede namang next month na tayo umalis." Dad said.Tumigil ako sa pagtingin sa aking laptop at tumingin kay daddy."Dad, paano yung Hardware shop ko dun?" I asked. Hardware shop is my business I built. Noong isang buwan ko yun sinimulan. Nag utos si dad ng tauhan niya doon sa Lucena na maghanap ng lupa kung saan itatayo ang shop kaya ngayon ay nakahanap na under construction pa lang ito pero malapit ng matapos,"It's just okay hija, Architect Gardner is keeping me updated to it." Dad answered,
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 40
NobodyAlas singko pa lang ng umaga ay gising na ako para maghanda sa pag alis ko mamaya.Namomroble ako doon sa nangyari kahapon. Ang sabi sa akin ni Jez si Mang Froy ang nakabangga, hindi naman sobrang malaki ang nasira pero may damages pa rin. I already called Mang Froy ang he explained his side. Kauulan lang daw kasi kahapon at nagkataon na madulas ang kalsada sa road na yun. Mang Froy is a good person. Kilala ko siya. Dati siyang construction worker na sinasama lagi ni daddy sa mga project. Dahil ang anak ni Mang Froy ay may bone cancer. Fate is just 15 years old right now and still under medication. Isa ako sa mga tumutulong. Isinali ko rin siya sa grupo ng mga tumutulong sa mga cancer. I am one of the investor of that charity so I am very concern of Mang Froy. Fate will be devastated if she find out what happened to her father."Aalis ka na agad? Alas syete pa lang ah?"
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 41
HurtGusto kong tumakbo. Gusto ko ng tumakas dahil pakiramdam ko hindi ako makahinga. Hindi ako makagalaw. Ang kaba sa aking puso ay biglang nawala dahil pakiramdam ko ay hindi na ito tumitibok.I forget how to breath properly. This is making me...panic."Shut up Isacar." Malamig na utas niya kay Isacar na tinatapik siya sa balikat. Umiwas ako ng tingin sa kaniya at bumaling na lang sa mga matanda niyang kasama. They are all smiling at Perfi.I do not know how to react. How?"Ikaw ba ang may ari nung truck hija?" The other old man said. Tumingin ako dito na palapit na pala sa akin."O-Opo..i-it's under my...c-command." Damn it! Stop stammering!"Engineer nandito na pala eh!" Baling nito kay Perfi. Bumalik ulit ang tingin ko kay Perfi na ngayon ay naglalakad na patungo sa kaniyang table while loosing his neck tie. Tinanggal niya na rin ang kaniyan
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 42
TearLumipas ang mga araw na nandito ako sa Lucena at habang tumatagal ay muli akong nasasanay kahit pa nangangamba ako na baka makasalubong ko bigla ang isa sa mga kaibigan noon. Sa totoo lang I wanna talk to them and tell my reason why I chose to break their hearts. Kaso lang...baka hindi sapat ang rason ko sa kanila. Dahil sa totoo lang alam ko na ang puno't dulo ng lahat ay ako.Kung sana ay pinilit ko na lang mag isa at hindi na hinayaan pang mapalapit sa ibang tao wala sana akong nasaktan. Pero habang tumatagal mas lalong nasasaktan ang damdamin ko sa lahat, lalo na kapag inaaalala ko ang mga panahong masaya pa kami. Noong mga panahong magkakasama pa kami hanggang sa panahong sinaktan ko sila.Natigilan ako sa pag iisip ng biglang nagsalita si Jez sa intercom. Sinabi niya sa aking oras na ng out ng mga empleyado. Hindi ko napansing alas singko na ng hapon. I checked my ph
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 43
StillSobrang sakit na malaman na halos ayaw kang makita ng taong mahal mo. It's so painful na para bang ayaw ko na ulit magpakita sa kaniya.Kung ito ang gusto niya hinding hindi ko na ulit hahayaan na magtagpo ang aming landas. At kahit isang sulyap lamang ay hindi ko na pagbibigyan ang sarili ko.At siguro ito na rin ang daan para itigil ko na ang nararamdaman kong ito. It needs to stop because he's already move on. Purong galit na lang ang nararamdaman niya sa akin.Hindi ko alam kung ilang gabi akong umiyak dahil sa favor na hiningi ni Perfi sa akin. Pero sa mga araw na lumipas mas naging matamlay ang aking pagkilos. Hindi na rin ako ulit pumasok sa kahit anong Mall dito sa Lucena. Ang naging buhay ko sa mga nakalipas na araw ay trabaho at bahay lamang."Hello Fate!" Masaya kong bati kay Fate. Napag isipan kong bumisita kay Fate dito sa hospital kung saan siya na confine. Fi
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 44
PainAlas diyes na ng gabi ng makauwi ako pagkatapos ng pag uusap namin nina Leley at Roma. Kinamusta ko sa kanila si Mariel, Marriane, Vaness at Roma.Leley said na nangibang bansa si Vaness at doon nagpakadalubhasa sa kaniyang business. Pero bago daw matapos ang buwan ay uuwi ng Lucena si Vaness para sa reunion.Nalaman ko rin na may reunion pala na magaganap sa Enverga. Lahat daw ng courses na grumaduate noong taong natapos sila. Nasa Manila naman si Mariel at Marriane. Si Roma naman ay nanatili dito sa Lucena para i-handle ang farm ng kaniyang ama. I also ask about Leley's life and she said she's now managing a cafe. And Niña is handling a boutique. I am very proud of them. Lahat sila ay nakamit ang mga gusto nila sa buhay.Hindi ko akalain nasa loob ng pitong taon nakaya nilang mamuhay ng higit pa sa inaasahan ko. I am very very proud.Kay
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 45
TalkHindi ako iniwan ni Dexter kahit pa sinabi ko sa kaniyang ayos na ako. Nandito kami ngayon sa Perez Park. Dito ko naisipang magpalipas ng oras at magpakalma ng sarili."You're ex is a jerk, Eina." Sabi niya sa gitna ng katahimikan. Nangilid muli ang luha sa aking mga mata. Pakiramdam ko ay wala ng katapusan ang pagbuhos ng luha ko.Ang sakit sakit. Hindi ko akalain na masasabi sa akin yun ni Perfi. Wala akong naging ibang lalako noong nasa US ako. Because I love him! So much and I forgot how to love someone else! Pero...ganun pala ang tingin niya sa akin?Alam kong galit siya. Naiintindihan ko. Pero...isn't it enough? I thought he's moved on? Bakit hanggang ngayon ay nanunuot pa rin ang galit?Mahal niya pa rin ba ako?Napailing ako. Stop thinking Eina. Nasaktan ka na niya't lahat tanga ka pa rin! Bobo ka pa rin! When it comes to him I beco
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 46
Kiss you everydayWalang pagsilan ang kaba ko habang sumusunod sa paglalakad ni Perfi. Nasa likod niya lang ako habang sinusundan siya. Hindi ko alam kung saan kami mag uusap pero hindi pa rin ako mapakali. Lalo na dahil maraming nagmamasid sa aming dalawa. I mean kay Perfi lang pala. Napansin kong patungo kami sa parking lot ng Mall. Marahil ay gusto niya sa walang tao. Kahit naman ako.I sighed heavily. Hindi ko pa rin malimutan ang mga nasabi niya sa akin noong huli. May pagtatampo pa rin ako sa kabila ng mga narinig ko kagabi kina Roma. I know that he also suffered but is it right to judge me that easily? Nang tumigil siya sa tapat ng isang puting Chevy car ay huminto din ako. He opened the passenger seat for me. Agad naman akong pumasok doon at hindi na nagsalita.Pumasok din siya sa driver seat. And silence filled us. Ayaw kong ibuka ang bibig ko. Bukod sa kinakabahan ako
Bab terbaru
- Since that Day (TAGALOG) EPILOGUE
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 50
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 49
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 48
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 47
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 46
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 45
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 44
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 43
