Chapter 58

DAHAN DAHAN kong kinusot ang mga mata ko nang bigla akong maalimpungatan. At ganoon na lamang ang kaginhawaan kong naramdaman nang makita kong nasa loob na ako ng kwarto ko.

Nasaan kaya si Richard? Galit pa rin kaya siya?

Mabilis akong napapikit ng mga mata at nagtulog tulugan nang marinig ko ang pagpihit ng doorknob ng kwarto ko.

Pikit man ang mga mata ay naririnig ko ang yabag ng kung sinumang pumasok.

Pinalipas ko na muna ang ilang segundo habang pinipilit na inaaninag kung sino ba iyong pumasok. Kahit papaano ay nakahinga ako nang maluwag nang makitang si Nanay Luz iyon.

Hindi na ako nagdalawang isip na umupo mula sa pagkakahiga at magsalita.

“Nanay Luz…”

“Ay ano ka ba namang bata ka! Nakakagulat ka!” Kulang nalang ay mapaiyak ang mayordoma dahil nga sa sobrang pagkagulat.

Nakatalikod kasi ito kanina sa akin kaya siguro hindi niya ako napansin.

“Kamusta naman ang pakiramdam mo? Bakit maya’t maya ata na hinihimatay ka?” Bakas sa tono ni Nanay Luz ang matinding pag aalala.

Kum