“TAKE a deep breath first, Aliyah. Don’t worry, they are your family, of course they won’t harm you.” Bakas na bakas sa mukha ko ang matinding kaba at pagdadalawang isip sa gagawin ko ngayon. Naging mabilis lang ang pagdaan ng mga araw. At ngayon nga ay dumating na ang araw na hindi ko akalain na nangyayari na pala nitong mga nakaraang taon pa. It’s my mother’s third year death anniversary now.Halos parehas lang pala ang taon kung kailan ko pinanganak si Riley at kung kailan nawala ang mama ko. I am kissing the top of my son’s head while taking a long and deep breathe.Hindi pa din ako makapaniwala. I was move a bit when Riley suddenly looked at me while having a strong confusion in his eyes. “Are you okay mommy? Why are you breathing so heavily? Is there something wrong po ba?” Pinilit kong hindi mapaluha at masaktan sa paraan ng pagkakatanong ng inosente kong anak. I know it’s not his fault. No one is at fault for what happened. But I can’t explain the strong guilt I am hav
“HEY, how are you? Are you okay?” Mabilis akong nag angat ng ulo nang marinig ang tanong na iyon. I immediately saw Rocco standing right in front few meters away from me. Agad akong ngumiti at tumango. Hindi nga lumipas ang ilang segundo at naglakad ito papunta sa akin. I moved a little bit when I saw he was about to get seated also in my side. “Well, that’s good. At least kahit papaano ay okay kana. You deserve to be at peace and of course maging masaya Aliyah.” Dahan dahan akong napaiwas ng tingin at ngumiti. Hindi ko alam kung paano ko kakausapin ang binata pagkatapos ng mga bagay na nalaman ko. Mukhang napansin nito ang hindi ko pagkibo kaya naman hindi na ako nagtaka nang magbuga ito ng isang malalim na buntong hininga.“And also, mauuna pala akong umalis ngayon, I’m going to do some errands. I can fetch you after if you want—““Hindi na Rocco!” The side of his lips suddenly rose because I cutted him off. Wala naman itong sinabi pagkatapos at basta na lamang tumango tango.
ROCCO POV“HAVE you already compiled everything and put it in my desk?”Agad kong tanong sa pinsan kong si Paul pagkaandar na pagkaandar ng sasakyan ko. Saglit ko ring tiningnan ang side mirror ko at ganoon na lamang ang pangungunot ng noo ko nang makitang tanaw na tanaw ko pa rin hanggang ngayon si Aliyah na nakatayo sa tapat ng pinto nila at halatang malalim na naman ang iniisip. Kung nandoon lang ako ay baka tinanong ko na naman ang dalaga kung okay lang ba siya. I feel like there’s something wrong with her or am I just assuming things?Ang dalas ko kasi siyang makitang laging tulala at parang ang lalim ng iniisip. “Yeah, it’s already in your desk. Don’t forget my favor, Rocco. Baka matakwil kitang pinsan pag hindi mo ginawa—““Siguraduhin mo munang tama at totoo ang mga impormasyong nakuha mo.” “Well of course everything of it was true!” Awtomatiko ko pang nailayo ang tenga ko sa cellphone ko nang marinig ko ang malakas nitong pagsigaw mula sa kabilang linya. “… my source nev
ALIYAH POV“SO HOW’S life without me?” Nakataas ang isang kilay na tinitigan ko si Migo sa tabi ko pagkarinig na pagkarinig ko ng tanong niya. We’re here at the nearest mall, roaming while eating our ice cream. “Pinagsasasabi mo?” Mataray ko pang tanong sa kanya at binalik na nga ang atensyon sa chocolate dip ice cream na kinakain ko.“Hays Aliyah…” rinig na rinig ko ang malalim na buntong hininga nito. Akala mo naman ay may malalim na pinoproblema. Riley was with my family. Nag aya kasi si papa na umuwi saglit ng probinsya para daw maibsan ang init dito sa lungsod. I bet they are now having their best time. Kanina nga ay nagsend pa ang kapatid ko ng picture ni Riley na nagtatampisaw sa dagat. “…don’t you miss me?” Dagdag pang tanong ng binata. Nang may makita akong bakanteng upuan ay hinila ko roon si Migo na wala namang reklamo na sumunod. Nilapag ko muna rin ang ice cream na kanina ay nilalantakan ko at isang masamang titig na naman ang pinukol rito. “Ano bang pinagsasasab
MASAYA akong nakikipagkwentuhan sa mga kaklase ko dito sa eskwelahan namin nang biglang tumunog ang cellphone ko. Agad ko itong kinuha at nag-excuse sa mga ito. Si Mama pala tumatawag. "Ma? Nandito pa po ako sa school." saad ko agad sa isipin na baka hinahanap lang ako ni mama. "Oo anak alam ko naman. Pero pwede ka bang umuwi nang maaga ngayon? May mahalaga kayong pag-uusapan ng papa mo." sa sinabing iyon ni mama ay agad akong kinabahan at tila nakaramdam na may nangyaring hindi maganda. "Oo ma sige, uuwi na din po ako ngayon." sagot ko na pilit pinapasigla ang boses. Agad akong nagpaalam sa kanila at dali-daling sumakay ng jeep. Isang jeep lang at tricycle ang sasakyan ay makakarating na ako sa bahay. Ilang sandali lang ay nakarating na ako agad sa amin. Inabutan ko si mama na tila tulalang nakatingin sa mga maliliit kong kapatid. Tinawag ko siya para lang matigil sa pagkakatulala. "Oh anak andyan kana pala." wika nito sabay tayo at lahad sa akin ng kamay niya. Agad ko naman i
"SIGURADO ka ba anak sa plano mo? Magtatrabaho ka ng gabi tapos mag-aaral ka sa umaga? Kakayanin mo ba?" kanina pa yan tinatanong ni papa at laging oo lang naman ang sinasagot ko. Sobra kasi siyang nag-aalala na baka daw bumigay naman ang katawan ko sa gagawin ko. Ang laki-laki ko yatang tao. At saka isang taon lang naman 'to. Hanggang makatapos lang ako. Pagkagraduate ko maghahanap agad ako ng trabahong naaayon sa tinapos ko. Iyon ang plano ko."Pa naman, malaki na po ako. Hayaan niyong gawin ko 'to para naman kahit papaano ay makatulong sa inyo. Wala po ba kayong bilib sa anak niyo?" tanong ko sa kanya at tinitigan siya ng marahan. Huminga muna siya nang malalim bago sumagot sa akin. "Hindi naman sa ganoon anak. Bilib na bilib nga ako sayo eh-" "Ganoon naman po pala eh, hayaan niyo nang gawin ko 'to. Gusto ko po 'to. Ginusto ko pong makatulong sa inyo ni Mama kahit papano." pamumutol ko sa sasabihin niya. Si papa naman, nagsisimula na naman sa kadramahan. Akala niya siguro napap
NAKAKAPAGOD pala talagang magtrabaho. Parang sumakit ang mga paa ko sa pagbabalik-balik ng lakad sa pwesto ni Angela at sa table ng mga customer. Maigi nalang at tapos na ang oras ko at makakapagpahinga na ako sa bahay ngayon. Nakaupo lang ako sa may gilid at minamasahe ang mga binti ko nang mamataan si Ate Elsa na naglalakad palapit sa akin. Agad akong umayos ng tayo at nginitian siya. "Ate Elsa..." "Oh Aliyah kamusta?" si Ate Elsa nang makitang nakatayo ako sa gilid at napansin yata ang pamamasahe sa binti ko dahil agad niyang tiningnan ang mga iyon na tila ineeksamin."Eto po 'te Elsa, masaya. Madami po kasi akong nakuhang tip ngayon eh. Salamat po ulit ha." sagot ko habang niyayakap siya. "Masakit ba ang binti mo? Hindi mo naman kasing kailangang magmadali kuhanin ang mga orders at magserve sa mga customer eh." ani Ate Elsa na tila pinapangaralan ako. "Okay lang po. Nabigla lang po siguro ang mga paa ko. Sayang din naman po kasi 'yong mga tip." saad ko sabay tanggal ng yakap
"SORRY Ate Elsa, nalate ako ng gising. Napahaba pala ang tulog ko. Last day kasi ng midterm namin ngayon. Pasensya na talaga Ate Elsa, hindi na mauulit." nandito na ako ngayon sa club. Nagkukumahog sa paghabol kay Ate Elsa. Ilang buwan na rin ang lumipas at regular na ako dito. "Oh siya sige, ngayong gabi ka palang naman nalelate simula ng magsimula kang trabaho ka sa'kin pero ikakaltas ko 'to sa sweldo mo ngayong buwan. Magpalit kana at marami tayong customer ngayong gabi." iyon lang ang sinabi niya sabay lakad nang mabilis sa kanyang opisina. Hindi pa siya tuluyang nakakapasok sa loob nang bigla niya ulit akong lingunin."Aliyah?" tawag niya sa akin."Bakit 'te Elsa?"agad na tanong ko at lumapit nang mabilis sa kanya. "Wala pala, sige na magbihis kana at pumunta kana kay Angela. Maraming tambak na orders doon sa kanya ngayon." nawiweirduhan man ay ngumiti nalang ako at diretso nang kinuha ang uniform ko sa locker ko.Nagbihis na rin ako nang mabilis at naglagay ng kaunting make u