*****RAIN***** MATA SA mata, dama niya kaagad ang pagwawala ng kaniyang puso sa loob. Biglang nanghina si Rain, hindi dahil sa pagod sa maghapon maski na sa emosyon niyang nag-uumapaw. Kung hindi marahil sa mga mata ng binatang nasisinagan ng ilaw mula sa poste... they are shining like stars and they were burning her heart like glowing embers.Tila siya telang hawak lamang ni Art at isinasayaw nito sa hangin, hindi siya gaano'ng maka-sunod ngunit sa pamumuno nito'y nakaka-sabay pa rin siya kahit paano. The soothing warmth in his chest can thaw her freezing away, his gentle touches feel like medicine that heals her wounded heart. For that magical moment, under the dark and romantic night, she forgot about the world. Rain thought it was impossible to feel this sensation before, that it's just a myth. But truly, somebody out there will do...Nag-umpisa ang araw niya kinabukasan na parang hindi nangyari ang lahat ng nangyari kagabi, na parang isang panaginip lamang ang sagutan sa pagita
*****ART***** "DOC. Art?" Napakurapkurap sa gulat si Rain nang makita siya, para bang pinanawan na ito ng kulay dala ng gulat. "M-may nakalimutan ka?" Despite the strom that suddenly rages inside him, Art tries to be as rational as possible when he lifted the paper bag to give her. "A-ano ito?" she asked, stuttering. Sinilip niya iyon at lalo itong naguluhan. "Chocolates?" "Some sweets for you, pampa-bawas ng stress." His voice can make anyone shiver.He brought that to lessen her stress, but seeing how happy she was a while ago... makes him think that she doesn't need it anymore. May stress reliever na ito sa tabi-tabi. "By the way, I'll see myself outside now..." Umalis kaagad si Art sa harapan ni Rain matapos makapagpaalam. He just can't stop thinking bullshits. He wanna pull her outside and confront her, asking if she's pulling some stunt with him. But who is he kidding? If she's playing, so is he. The only difference is he's doing this to look after her, unluckily Art took h
*****RAIN*****BOTH OF Art and Rain have no idea how they managed to reach his condo unit safely without breaking their intense and passionate kiss. Wala siyang ideya! All that she knows is since their lips touch each other, Rain felt like her life was dependent on his kisses she— can't live without savoring its minty and delicious taste. Every flick of his tongue and every suck of his lips can do magic in her body. It makes her feel like a match being rubbed on fire and now she's blazing!Ipinako siya ni Art sa likod ng pinto, malakas siyang um*ngol nang gumapang ang mga halik ng binata sa kaniyang tainga, pisngi at leeg. The tingling sensation made her body arch and scream for more even though her knees are starting to wobble. Rain wounded her arms around his neck for support, bumalot naman sa kaniyang baywang ang mga braso nito habang idinidiin siya sa matigas nitong katawan.The whole room was filled with er*tic screams of pleasure and groans that heightens the l*st rolling inside
*****RAIN***** "YES, you already forgot about it?" Amusement danced in his face. "Napag-usapan na natin ito sa condo ko, Rain."Well... kailan ba sila nagkaroon nang maayos na pag-uusap ng binata sa condo nito? Parang sa tuwing napag-iisip sila roon ay palaging magkahulagpong ang kaniyang mga labi at mariin siyang idinidiin ng binata sa pader. Their steamy make-out used to blow her mind up, the heat melts everything inside her head and this one probably melted too.Napa-iling siya. "I forgot, pero sasama naman ako. Saan nga pala iyon?""Tagaytay, I want us to try many recreational activities in there. Stress na stress ka kasi kaya gusto kong makapag-relax ka roon," paliwanag nito.Tulad ng ginawa ni Art ay hinati niya rin ang pagkain niya't binigay rito ang kalahati, pansin niyang napa-ngiti si Art pero inuna niyang magtanong sa binata."Bakit ako lang ang magre-relax? Paano ka?"Humilig ito sa mesa para abutin ang labi niyang may mantsa ng ketchup. "All the time were together means r
*****ART***** FIFTY MISSED calls, thirty text messages, and still counting. All of those came from only one person and she seems too desperate bombarding his phone with her pleads to see her today... Mariing ipinikit ni Art ang kanyang mga mata habang naka-salo sa kaniyang ulo ang mga daliri niyang humahagod doon. Wala pa siyang tulog buhat kagabi dahil nagkaroon siya nang biglaang duty dahil kinailangan siya ng kaniyang pasyente. But that's not the problem actually. Hindi iyon ang dahilan kung bakit parang dinaanan ng Byernes Santo ang kaniyang mukha, kun'di ang babaeng kumausap sa kaniya kagabi habang nagpapahinga si Art sa kaniyang opisina. Nagpakilala ito sa kaniyang si Jannaleen Baldonaza, isa sa mga empleyado ng kanilang kompaniya. Subalit ang naka-agaw sa pansin niya nang banggitin nito ang relasyon niya kay Rain... they are cousins.Of course, they have the same surname, and Ladyleen, his secretary also confirmed that Ms. Baldonaza is their employee. So, Art has no reason to
*****ART***** NASA GANO'NG ayos siya nang bumukas ang pinto at pumasok doon si Art, nag-iwas siya ng tingin nang magtagpo ang kanilang mga mata. Napapikit si Rain nang lumapit sa kaniya ang binata para i-abot ang panyo nito sa kaniya, hindi gaya noon ay wala na itong note... Ano pa bang aasahan niya? "Ayokong palalain ang pagdurusang nararamdaman mo, but you have to face her now, Rain. Before things went... late," panimula nito. "Alam kong nahihirapan kang tanggapin, pero nariyan na at ang kailangan mo ay maging mas matatag." "Nasaktan ko siya." A knot of regret clogged her throat. "Sobra-sobra..." "That's true, nakikita ko sa mga mata niya ang sakit at lungkot sa tuwing magkausap kami. Pero dinadaan nalang niya sa pagngiti ang lahat, umaayon naman daw kasi sa plano ang mga nangyayari. Kapag tuluyan na kayong nagalit sa kaniya'y hindi na kayo masasaktan nang labis kapag nawala siya." "That's not true." Lalo lang siyang umiyak sa narinig niya. "Hindi iyan totoo. Kahit gaano niya ka
*****ART***** ART IS severely sweating bullets above his forehead, he's actually bathing from his own ocean of sweat. Hindi siya sigurado kung dahil ba iyon sa makapal niyang laboratory coat o sa sitwasyong kinasasadlakan niya? Sa sobrang seryoso ng kaniyang ginagawa at tindi ng mga pagkabog sa kaniyang dibdib, wala na siyang oras pa para alamin ang sanhi ng kaniyang timba-timbang pawis. "One more... clear!" he shouted first before placing both of the paddles of the defibrillator over his Tita Reina's chest. Sinulyapan niya ang ECG machine sa itaas at wala pa ring nagbabago, the line remains flat. Damn it! "Clear!" hiyaw pa niyang muli bago subukang ilapat ang instrumento sa noo'y hindi na pumipintig nitong dibdib. He's halfway to touching it when someone stopped his hand. Nilingon niya si Brent sa gilid at umiling ito, "Let go, Brent! I need to do everything, this can't be!" Buong-lakas niyang itinaboy ang mga kamay nito sa kaniyang braso, he wagged those, he pushed him through h
*****RAIN***** NAGING SOBRANG tahimik ang mga unang araw ni Rain matapos ang libing ng kanilang ina. Dahil sa puyat at pagdadalmahati'y hinayaan muna siyang magbakasyon mula sa trabaho, kaya naman sa ilang araw na nagdaa'y nasa bahay lang siya't nagmumuni-muni sa mga bagay-bagay. Madalas ay natutulala siya sa kawalan, na-iiyak pa rin siya pero sinisikap niyang ayusin ang sarili.Imbes na magmukmok ay inu-ubos niya sa mga gawaing bahay ang kaniyang oras, sa gano'ng paraan ay hindi siya gaanong nakakapag-isip at na-iibsan ang bigat sa kaniyang dibdib kahit na paano... Hanggang sa isang araw, habang naglilinis siya nang bahay ay aksidente niyang nalingunan ang mga photo album sa divided ng kanilang bahay. Binalak niyang linisin ang mga iyon, subalit isang pamilyar na larawan ang nahulog mula rito na muling nakapagpa-alala sa kaniya kay Art.The old photograph was Art during his kindergarten days, totoy pa siya roon sa kandungan ng mama ni Rain. Parehong naka-hawak ang dalawa sa award ni