*****RAIN***** PAGKATAPOS ng dinner ay lumabas na nga ang dalawa sa garden para doon mag-usap at maka-pagsarilinan. Dessert lang din ang tinapos nina Jack at maski sila ay nagpaalam na ring uuwi, pareho silang pagod galing trabaho at anito ay may mga orders pa na i-dedeliver bukas ng umaga. Iniwan niya sina Art at Wind sa sala para ihatid sandali sina Jack. Dumiretso sina Rain sa gate at bago maghiwalay ay humalik pang muli sa kaniya ang inaantok na si Jean. Even Jack gave her another warm hug before settling to her seat. Ibanaba pa nito ang bintana para silipin siya't makapagbilin bago umalis. "Manghingi ka ng singsing, Rain. Para mas kapani-paniwala." Ngumiti lang si Rain at umiling. Lumingon siya sa bahay nila, buti na lang din at inabala na agad ni Wind si Art sa mga katanungan nito sa bago nitong libro. Hindi na siya sumama sa paghatid, hindi niya alam kung dapat pa nitong marinig ang mga kantyaw ni Jack na ganito. "You have to update the world." "We wanted to be private, Ja
"ART! Will you please, smile?" Nang hindi ito sumunod ay binibat ni Rain ang labi nito at hinalikan, may munting ngiti namang sumilay roon pero sadyang masama talaga ang loob nito sa kaniyang gagawin. Natatawang inayos ni Rain ang collar ng suit nitong suot, pagkatapos ay panggigigil niyang pinisil ang pisngi nito bago humalakhak. "You should be proud, come on!" Pareho nilang tiningnan ang mga noo'y kalinya nito sa pila andd realized that she was right because Art is the youngest on the line. Well, kung hindi lang naman talaga mapagbiro si Kim ay hindi talaga dapat dooon si Art. Although, hindi rin naman angkop na ihelera ang binata sa mga teenager na pinsan ni Kim at ng asawa nito. "Ikaw ang pinaka-guwapo sa lahat nang naririto..." Ngumiti siya nang may sumulyap na gulat sa mata nito. As if hindi ito aware. "...para sa akin." Dahan-dahang pumatak ang ngisi sa labi nito. "Guwapo lang?" "Hot din, syempre." Pa-simple niyang hinaplos ang abs nito sa ilalim ng suit. "Proven and tes
JUST A few minutes after all the lights turned on. Nagliwanag sa paligid, kasabay ng malakas na palakpakan at mga confetti na sabay-sabay na nagputukan. She knew it, hindi lang sila ang naroroon! Hindi na muna umahon si Rain sa dibdib ni Art dahil akala niya ay mga employee lang ng building ang nasa paligid. Subalit nang marinig niya ang mga kantyaw ni Jan ay agad niya itong sinilip, tumagos ang mga mata ni Rain sa mga kakilalang nasa tabi nito. Ang papa niya, kapatid, maski si Tita Tin ay maluha-luhang pumapalakpak. Their eyes were bloodshot too but thei smiles says everything. Beside them is Art's mother and his brother, Andrew. Naka-yapos ang ginang sa katawan ng anak habang maligayang nanonood sa kanila Present din si Air kasama sina Jack at Nate. Tumakbo naman si Jean sa kanilang dalawa nang magliwanag na nang tuluyan, malambing itong yumakap sa kanilang pareho ni Art at humalik din. "Congrats po, ninang ganda at..." Sinipat nito ang mukha ni Art, she smiled to him and so Art
"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
*****RAIN***** LOVE CAN mean a lot of things in the world, but if it's music then it must be romantic that everyone who listens to it must enjoy every beat and lyric. But as to what Rain's seeing right now, the beat of romance is no longer around their house. It was replaced by the cacophony of deafening bangs, thuds; and even the disgusting screeches of their parent's endless quarrel of vague things. "Wind! Tara na sa kuwarto mo." Inisang-hakbang niya ang distansiya nila ng nakababatang kapatid na noo'y tulala lang sa harap ng pinto ng silid ng kanilang mga magulang. Their nonsense fights have been happening for quite some time now, and it's getting traumatic. But Rain can still endure things, pero kapag nakikita niya ang lungkot at takot sa mga mata ni Wind ay para bang natutupok din ang kalooban niya. "Malalim na ang gabi." "Ate, let's do something to stop them..." Wind is a bright kid; his understanding of things is beyond his age of seven and certainly, he's aware of the screa
*****RAIN***** SHE IS NOT vindictive to do that! Ang gusto lang ni Rain ay ang makausap si Mr. Sevilla para tapusin kung anuman ang mayroon sa kanila ng mama niya. Hindi rin naman nakikinig sa kaniya ang ina at madalas itong wala sa sarili, kaya naman ang boss na lang nito ang kakausapin ni Rain. But the thing is that she just can't talk to him like that. Their building is heavily guarded, hindi sila nagpapa-pasok ng hindi empleyado o kaya ay kung walang appointment. And Jack suggested a change of plan... Dahan-dahang tumalon ang mga mata ni Rain sa isang partikular na mesang inu-ukopa ng limang tao na sa unang tingin pa lang ay masasabi mo ng parte ng alta sociedad. Hindi lang dahil sa pananamit, maging sa kanilang mga kilos at pananalita. Subalit nasa iisang tao lang naka-tuon ang mga mata ni Rain. Only for Arthur James Sevilla also known as Doc. Art, the only son of Alexis Sevilla. The guy is truly a center of attraction; he's a sight to behold and she won't deny that. But watch
*****RAIN***** TWO DAYS passed like a blur for Rain, matapos niyang marinig ang masasakit na salita ng mga kaibigan ni Doc. Art tungkol sa kaniyang mama at ang mga insulto nila rito ay talagang nawalan siya ng ganang magpatuloy pa sa kaniyang buhay. Himala na nga lang na may lakas pa siya ng loob na lumabas at harapin ang mundo, gayung napa-pranning siya sa bawat taong tumititig sa kaniya sa cafe man o sa kalsada. This is issue is getting handful and harmful to both their mental and emotional health. At ang dahilan ng lahat ng kaguluhang iyon ay hindi pa rin umuuwi buhat nang umalis ito noong nakaraang gabi. Ang sabi nito ay mag-iisip lang siya sandali but to hell! How much time does she needs to clear her mind? Weeks? Months? Forever? And if she would think about this thoroughly, would she end up in a good decision? Imbes na lalong pang i-stress ang kaniyang sarili ay nagbukas na lang ng cellphone si Rain at sa pag-scroll sa kaniyang social media accounts niya inubos ang natitirang
*****RAIN***** "SILA BAGO ang papa mo, Rain. Naging malupit lang ang tadhana dahil 'pinanganak na mahirap ang mama mo habang noong panahon pang 'yun ay kalat na ang negosyo ng mga Sevilla... Common reason, ayaw ng mga magulang ni Alex sa mama mo. They tried to fight for their fate, but they didn't win. Pinagkasundo sa anak ng isa sa mga mayayamang pamilya rito sa'tin si Alexis knowing that he'll finally stop seeing Reina..." Tita Tin bit her lower lip as she shook her head. "... pero hindi pa rin pala. Kaya naman sapilitang ipinadala sa abroad si Alex at ang pamilya nito, kung saan hindi na siya masusundan ng mama mo. Eventually, she fell in love with your papa, then you and Wind came." Simple lang ang pagkakalahad ng kaniyang Tita Tin sa kuwento, subalit ilang minuto pang natulala si Rain at hindi halos ma-proseso ang mga nalamang impormasyon... Alexis Sevilla came first before her father. He's her mother's first love and with what's happening right now, probably, he's her mother's