KINABUKASAN ay nagising si Anna na ang laman ng isipan ay ang bagay na napagpasyahan niya kagabi. Buo na ang loob niya at hindi na siya uurong pa. Ngunit sa pagbaling niya sa katabing higaan ay wala naroon si Brett. ‘Siguro nasa kitchen siya!’ Ang nasabi ng isipan niya.Napabuntonghininga si Anna. Hindi bale, pupuntahan niya ito ngayon.Nangangalay man ang mga tuhod at sa nananakit niyang katawan ay dahan-dahan siyang bumangon gamit ang kumot na siyang nakatakip sa hubad niyang katawan, upang silipin muna ang anak sa crib nito.Subalit paglapit ni Anna sa crib ay wala na roon ang anak niya."Siguro dinala ni Brett sa kitchen," pag-kumbinse niya sa sarili.Binalingan niya ang wall clock, pasado alas syete na ng umaga. Wala silang pasok ngayon ni Brett dahil araw ng sabado. Siguro nga dinala ng lalaki ang bata sa kitchen. Isinawalang bahala na muna ni Anna ang tungkol kay Brave dahil alam naman niya na hindi pababayaan ni Brett ang bata. Nagpasya na muna siyang pumasok sa banyo at mali
Nakatulala si Anna sa kawalan, patuloy na umiiyak at hindi pa rin makapaniwala sa nangyari ngayong umaga. Katabi niya si Brett at pinipilit siyang pinapainom ng tubig, pero ayaw niyang uminom. Iyak lang siya nang iyak. Nasa CCTV room pa rin sila at kasalukuyang nakaupo sa pang dalawahan na sofa, habang ang mga pulis naman na kasama ni Rico ay pinapanood ang footage.Niyakap ni Brett ang dalaga at hinalikan sa noo, bago ito nagpaalam na lalapitan muna ang kaibigan na si Rico para kausapin."Just stay here, okay?" paalam ni Brett kay Anna. Tumango lamang ang dalaga sa kaniya at walang salita na lumabas sa bibig nito.Napabuntonghininga si Brett, tumayo ito at kuyom ang mga kamao na nilapitan si Rico."Bro, ano na? May nakakita na ba sa pulang kotse na sinakyan ni Tekla?" tanong ni Brett. Maraming katanongan ang nasa isipan niya ngayon. Like, kung sino ang kasabwat ni Tekla.Malungkot na sinulyapan ni Rico si Anna kaya napatingin din si Brett sa dalaga. Medyo hindi nagustuhan ni Brett a
Chapter 24-NewSOBRANG nangungulila na si Anna sa nawawalang anak na si Brave. Ang tatlong araw na pagkawala ng bata ay nauwi sa isang linggo, at pakiramdam ni Anna ay isang taon na ang katumbas niyon. Para sa kanya ay wala nang mas sasakit pa sa nararamdaman niya ngayon dahil sa pagkawala ni Brave. Ni hindi siya makakain o makatulog, maging ang pag-iisip ng matino ay hindi magawa. Wala siya sa sarili, parang mababaliw siya sa kakaisip kung nasaan ang anak at kung saan ito hahanapin. It causes her a lot of pain. Sakit na ngayon lamang niya naramdaman. Iba ang sakit na nararamdaman niya ngayon sa sakit na naramdaman niya noong heart broken siya kay Brett. Ganito pala talaga ang pakiramdam kapag nawala ang iyong anak, nakakabaliw, nakakasira ng isip.Anna is sitting on the chair from the balcony of the suit, while she is looking nowhere. Nakatulala siya sa kawalan at walang ibang iniisip kundi ang anak. Brett, on the other hand, was looking at Anna too. Nakatayo lamang siya at nakasanda
NEW Chapter 25-Brett BRETT couldn’t take the pain, so he left and went to a most visited bar in Makati. Hindi niya kinaya ang nalaman, tila sasabog ang utak niya sa kakaisip, at pakiramdam ni Brett sa pangalawang pagkakataon ay naloko na naman siya ng isang babae, and that woman is Anna. Parang sasabog ang utak niya sa kakaisip sa lahat ng nangyayari ngayon sa buhay niya, kaya pinagkasya na lamang niya ang sarili sa paglalasing. Kahit doon man lang ay mabawasan ang mga iniisip niya.Subalit makaraan ang ilang oras, ilang bote na rin ang naitumba niya pero wala namang nagbago. Patuloy pa rin tumutugtog sa isipan niya ang mga sinabi ni Anna kanina.Naiiling na natatawa si Brett mag-isa sa kinauupuan niya sa bar counter. Akalain ba naman niyang anak pala niya ang batang iyon. Ang batang nagbibigay saya at nagpapangiti sa kaniya, ang isa sa dahilan kung bakit madalas ay nagmamadali siyang umuwi upang makita lang ito. Tumulo ang masaganang luha ni Brett. Iyon pala ang dahilan kung bakit m
Nagising si Anna kinabukasan na ang hinahanap kaagad ng mga mata ay si Brett, pero nalungkot siya nang hindi niya makita ang lalaki sa loob ng silid.Pupungay-pungay ang mga mata ng dalaga na bumangon mula sa kinahihigaan nito, at kaagad dinampot ang mini clock sa bedside table upang tingnan kung anong oras na ba.Pasado alas otso na ng umaga, mataas na rin ang sikat ng araw na tumatama sa glass door ng balcony. Binalik ni Anna ang mini clock sa bedside table, pagkatapos ay naglakad siya papunta sa balcony. Hinawi ni Anna ang kurtinang nakatabon sa glass door upang salubungin ang sariwang hangin mula sa labas. Panibagong araw, panibagong lungkot na naman para sa dalaga sapagkat hindi niya kapiling ang anak.Ang aga-aga pero naiiyak na naman siya.Hanggang kailan ba siya maghihintay na maibalik ang anak niya? Hanggang kailan siya iiyak? Kailan pa siya maghihintay sa aksyon ng grupo ni Rico o ni Brett para mabawi ang bata?Bakit hindi na lang siya ang gumawa ng aksyon total naman alam
Isinugod sa pinakamalapit na Hospital sa San Pedro si Anna. Ang nag-aalalang si Brett ay nakasunod sa kaniya at ang ginang na si Agnes, samantalang naiwan naman si Gina kasama ang nobyo na si September.Sinakay sa ambulansya ang dalaga, kinabitan ng oxygen at mabilis na dinala sa Hospital.Brett couldn't take his eyes away from Anna. His heart bleeds as he sees the woman he loves, unconscious and a lot of blood covered her beautiful face mula sa sugat na natamo nito sa ulo, mayroon din itong galos sa braso at tuhod. Parang tinarakan ng patalim ang dibdib niya habang hinahawakan ang palad ng dalaga na nanlalamig."Anna, baby, please stay with me…"sambit niya. "I'm so sorry kung iniwan kita." Labis na nagsisi si Brett kung bakit iniwan pa niya si Anna. Sana isinama nalang niya ito. Pero magsisi man siya, huli na. Na aksidente na ang dalaga.Hindi nagtagal ay nakarating ang ambulansya sa Hospital, kaagad na may lumabas na nurses at tumulong na isugod ang dalaga sa emergency room. Sumuno
She was standing on the veranda of a mansion while she was holding a one-year-old baby boy. Nakaharap sa malaking gate ang veranda ng mansion. It has a classy design, black and white ang kulay. Puti ang apakan at itim naman ang kulay ng bawat railing.Umiiyak ang bata at hindi niya malaman kung ano ang gagawin dito. Sinasayaw-sayaw naman niya ito at sinasamahan pa ng pagkanta pero talagang napaka-iyakin ng bata since the day na dumating ito sa kaniya."Stop crying, baby, mommy's here." masuyo niyang sabi sa bata. Pero walang epekto iyon sa bata at lalo lamang ito umiyak nang umiyak.Hindi niya maiwasang mainis, may pagkakataon pa na gusto na lang niyang ihagis ang bata palabas ng veranda, pero bumabalik siya sa katinuan kapag nakikita niya ang imahe ng yumaong anak."Shhh… what do you want, baby? Are you hungry?" aniya. Hinawakan pa niya ang bata at itinaas ito sa ere upang amoyin ang puwetan kung amoy popo nga ba. "Ay, hindi naman nag-popo, eh. Ano ba want mo?" pagkausap niya sa bata
MAYROONG natanggap na tawag si Rico mula sa nagngangalang Teodore Lansangan o mas kilala bilang Tekla. Ito ang kumidnap sa bata at ito rin ang kasabwat ni Carol Ibañez. Subalit tumawag ito sa numero niya at humihingi ito ng tulong. Kaagad nag-utos si Rico sa mga tauhan na puntahan ang lugar kung saan sinabi ni Tekla, at iyon ay sa mismong bahay ng mga magulang ng babae. Kasama rin na pumunta si Brett, dala ang pag-asa na mababawi na niya ang bata mula kay Carol at buo ang loob na ipapakulong ang mga salarin sa pag-kidnap sa anak nila ni Anna.Sumenyas si Rico sa mga kasamahang pulis na pasukin na nila ang mansion, subalit sa kanilang pagpasok katahimikan ang sumalubong sa kanila at isang masangsang na amoy na animo'y may nabubulok na karne o ano. "Search the area." Ang utos ni Rico sa mga kasamahan niya. Sumunod ang mga ito at agad na pinasok ang bawat silid ng mansion.Hindi rin napakali si Brett at maging ito'y tumulong na rin."Carol! Carol! Ilabas mo ang anak ko!" sigaw ni Brett