Chapter Fifty-four

“I knew it!” I exclaimed ecstatically habang ang mga mata ko ay hindi magkandahumayaw sa paglibot ng paningin dahil sa sobrang lawak at ganda ng lugar.

“You knew what?” naguguluhang tanong ni Liam habang baluktot ang mga kilay na nakatingin sa akin.

He couldn't believe how much I am amaze right now. Hindi ko na lang siya sinagot at nagpatuloy sa pag-ikot ng mga mata ko habang nakaawang ang mga labi. This place is so beautiful in the distance, the crystal-like color of the water is really heart-warming. The whole perimeter surrounded by stones seems to have been deliberately arranged to be perfectly positioned just for my eyes to look at.

Tila sa fantasy movies lang nage-exist ang ganitong lugar. Para bang lumabas mula sa mga pinapanood ko noon. 

Para akong nasa isang fairytale.

Paano kaya kung biglang may lumitaw na diwata sa harapan ko? Napapaligiran din ang lawa ng matataas na puno ngunit hindi nito natatakpan at itin