Chapter 63Nagising si Catalina nang magisa sa kama. She didn't saw Hugo anywhere inside the executive suite. Kaya sa kabila ng pananakit ng katawan at ang pagitan ng hita niya ay pinilit niyang tamayo para lumabas. Catalina wasn't surprised to see herself in a simple white dress. Kinuha niya ang cardigan sa upuan at sinuot 'yong bago bunuksan ang pinto.Sinalubong ng malamig na hangin at ingay ng tubig dagat si Catalina nang makalabas siya sa suite. Niyakap niya ang sarili habang namamanghang tinignan ang papalubog na araw. The sun was setting with orange and pink hue. Nilipad ng hangin ang mahaba niyang buhok. Tumama ang sinag ng araw sa mukha ni Catalina, napalingon siya kaagad sa hagdanan ng yacht nang marinig niya ang tawanan."Mama, come!" Tawag ni Catharina sabay kuha sa kamay niya."Where to, my love?" Catalina asked Catharina while walking down the stairs.Catharina just giggled at her mother as a response. Napakunot ang noo ni Catalina pero hinayaan niya rin na hilahin siya
Chapter 64Mabilis na pinaharurot ni Catalina ang motor niya. Her earpiece was on and Savannah was on the other line. Binuksan ni Catalina ang helmet niya nang makita niya ang lumang warehouse malapit sa dagat. Ipinarada ni Catalina ang motor at bumaba. It was Sabrina's empty warehouse, and it was always their hiding spot."Did you torture him?" Mahinahong tanong ni Catalina sabay patay sa suot na earpiece.Savannah chuckled when she heard Catalina's question. "Yes, he's crippled. Kagaya ng dati. Bree takes care of the left. I took care of the right. You shoot his head," malamig na sabi ni Savannah."It's my wedding day..." Catalina sighed.Mahinang natawa si Savannah dahil sa tinuran ni Catalina. Mabilis silang pumasok sa warehouse kung saan natagpuan nila si Sabrina sa harap ng lalaking hindi na makilala ang mukha sa sobrang pagkabasag. He was sitting on a white monoblock chair while his hands were tied from behind. Napalingon
EpilogueMarahang naalimpungatan si Catalina sa pagtapik ni Hugo sa balikat niya. Catalina yawned and carefully opened her eyes just to see her handsome husband frowning again.Catalina caressed Hugo's forehead. "Maaga kang tatanda kakakunot ng noo mo.""You kept sleeping again lately, ano ba?" Inis na sabi ni Hugo at maingat siyang hinila palabas ng kotse.Ngumisi lang si Catalina sa sinabi ni Hugo. "I'm just sleepy, you know?"Hugo sighed and gently took her hand. Maingat na bumaba sa kotse si Catalina. She saw her children running around the big field. Kumunot ang noo ni Catalina dahil tila walang kabahay-bahay sa paligid."Saan tayo?""Can you close your eyes for me, babe?"Confused, Catalina covered her eyes. Naramdaman niya ang unti-unting pagpulupot ng braso ni Hugo sa baywang niya. They started walking, about 5 minutes straight. Hindi alam ni Catalina kung saan sila dumaan pero naramdaman niya ang malamig na simoy ng hangin. There were waves crushing in the background. The sof
PROLOGUETahimik na tumitig si Hugo kay Catalina. He wasn't expecting this one. Hindi niya inaasahan na ang babaeng nagpapainit sa kama niya gabi-gabi at ang babaeng pakakasalan niya ay iisa. He felt a pressure building up against his chest and shoulders. Hugo folded the menu and stood up."Sebastian Hugo Ruiz," he said, reaching out his hand.Inabot ni Catalina ang mainit na palad ng binata. "Catalina Garcia."Catalina saw a glint of anger and hunger in his eyes. It has been a month since they last saw each other. He still sounds as sexy as he was. She still wonders if Hugo has forgotten about her."Great!" wika ng abogadong kasama nila. "Let's order food, I'm famished. We could talk about your marriage while we eat.”Mabilis na binawi ni Catalina ang kamay niya mula kay Hugo at ngumiti kay Atty. Hidalgo. Gulat pa rin si Hugo kahit hindi na nakalapat ang mga kamay ni Catalina sa kanya. Muling siyang naupo habang malalim na nakatitig sa kaharap."How's your wife, Attorney?" Catalina a
CHAPTER 1Muntik nang mapatalon sa gulat si Catalina nang madatnan niyang nakasandal sa hamba ng pinto ng kwarto si Hugo. Nakakrus ang braso nito habang nakakunot ang noo, halatang galit na nakatingin sa asawa.“I should’ve picked you up,” Hugo said, a bit mad.Catalina sighed. “I’m fine.”“Why are you late?”Umirap si Catalina sa hanging. “Hugo pagod ako, gusto kong maglinis ng katawan. Leave.”Ngumisi si Hugo. “You used to call me Sebastian…”“Get out,” turo ni Catalina sa labas ng pinto.“I’m already out,” ngising tugon ng binata.Napairap si Catalina. She harshly took the hair tie from her messy bun and tossed it on the bed. She seductively walked closer to Hugo. Nakasuot pa ng vest ang binata habang nakaipit ang necktie nito sa loob. Catalina slowly pulled the necktie from his chest while staring into Hugo’s eyes. She heard Hugo breathing heavily. Napaayos ng tayo ang binata dahil sa ginagawa ni Catalina. Slowly, Catalina lifted her hands up to caress his chest. Lalong uminit si
CHAPTER 2"Catalina we're leaving!" sigaw ni Hugo mula sa ibaba.Catalina took her bag and went out of the room. It's been a year since they got married, and never once did she hear Hugo call her by her second name again. She was at fault by that, but Hugo also kept things from her so it's a fair situation for the both of them.Napaangat ang tingin ni Hugo nang makita niya si Catalina pababa ng hagdan. His throat went dry and he gulped at the sight of her. She was on her usual black dress, but today was different, she was wearing a black skin tight halter top dress. Wala sa sariling napahilot ng sintido si Hugo."What are you wearing?" he asked, a little irritated."Damit, Sebastian. And if you don't stop staring, I'll poke your eyes."Agad na nagiwas ng tingin si Hugo nang tuluyang bumaba si Catalina. She was always wearing dark-colored clothes it matches her porcelain skin. Contrasting her beauty, she didn't have jewelry around her except for the golden rings on her fingers, isa na
CHAPTER 3Sunod-sunod na putok ng baril ang binitawan ni Catalina. Hugo replaced the empty strawberry shake on her table as he watched her shoot all the dummies in a mile. Walang palya lahat ng baril ng dalaga, it was all bull’s eye, as if she was shooting with a sniper.Catalina was currently enjoying the shooting range in her parent’s mansion. Alas quarto na nang hapon pero abala pa rin si Catalina sa pagputok ng baril. It was like she was releasing her stress from something, she couldn’t tell.“Babe, sit down and drink your shake first.”Napatigil si Catalina sa paghila ng gantilyo, nilingon niya si Hugo at maliit na ngumiti. She sat down beside him on the bench and reached for her strawberry shake. Hugo pulled out a cigarette pack from his pocket and lit up one stick.“Anong lasa?” she asked him.“Mapait, it’s not for you.”“Sabrina smokes too… Though I rarely see her smoke,” saad ng dalaga. “May problema ba?”Umiling si Hugo. “No, babe, everything’s fine.”“Sebastian,” nagbabanta
CHAPTER 4Kunot ang noo ni Hugo habang nakaupo sa sofa ng opisina niya. Kanina pa nakatitig ang binata sa ibabaw ng center table niya pero wala pa rin itong kibo. Nakatitig si Adamson kay Hugo na mukhang naguguluhan pa rin. Napailing si Zero dahil sa inaasta ni Hugo habang halos matawa naman si Kyrus sa kanilang tatlo.“Men, you’re all smitten to the same sisters,” natatawang tugon ni Kyrus.Umiling si Adam. “I’m not smitten!” Dipensa niya.“I’m confused…” saad ni Hugo.“I think I failed as her boyfriend and her friend,” si Zero naman.Sabay na umiling ang tatlo habang si Kyrus ay napatawa. “Buti na lang hindi pa ako nababaliw.”“Magpakasaya ka na,” Zero said.“Sulitin mo na…” si Adam naman.“Araw-arawin mo na,” si Hugo.“What the fck is wrong with you guys?!”“We’re smitten!” Sabay-sabay nilang sigaw.Napahilamos si Kyrus sa mukha niya. “Ang gugulo niyo! Mauna na ako,” aniya at lumabas sa opisina ni Hugo.Kumunot ang noo ni Hugo. “She said that marriage is sacred…”Zero sighed. “She