Chapter 15

"Huwag mong pigilan ang sarili mong umiyak," sabi ni Macy habang nag-da-drive.

Pinunasan ko ang luha na nagbabadyang malaglag. Masama ang loob ko. Gusto kong umiyak para mabawasan ang bigat na nararamdaman ko sa aking dibdib pero ayaw bumuhos ng aking mga luha.

Nagpababa ako sa kaniya sa mall na may ilang metro ang layo.

"Mag-ingat ka. If you need someone to talk to, I am here," aniya bago hininto ang sasakyan. Tumango lang ako sa kaniya at nagpasalamat.

Kanina pa tawag nang tawag si Kian sa aking numero kaya bl-in-ocked ko siya, maging sa mga social media account ko.

Ayaw ko siyang kausapin. Hangga't maari ayaw ko ding makita ang pagmumukha niya. Pero parehas kami ng eskwelahan na pinapasukan. Iisang bahay ang inuuwian namin.

Nag-ikot ako sa mall hanggang sa gumabi na. Hindi ako makaramdam ng gutom. Walang pumapasok sa aking utak. Hindi ko alam kung ano ang gagawin at dapat na isipin dahil sa nangyari.

Basta ang alam ko, nagsinungaling at niloko niya ako. Gustong-gusto ko siyang