Chapter 17

Hindi ako nakatulog nang maayos sa magdamag pero nagising pa din ako ng maaga. Ang bigat ng ulo at dibdib ko. Masakit na masakit pa din pero hindi ko na magawa pang maiyak. Naubos na ata ang luha ko.

Ibig sabihin ba nu'n ay tanggap ko na ang mga nangyari?

Ngayon ang graduation namin. I should be happy because all my hardworks paids off. Magtatapos ako with flying colors. Kami ni Kian. Pero hindi ko man lang magawang ma-excite. I was also thinking of not attending my graduation. Makukuha ko pa din naman ang diploma ko at ang awards ko sa dean.

May graduation picture na din ako na agad sinabit nina Mama at Papa sa dingding. Pero importante ang araw na ito lalo sa mga magulang ko na nagpagod para mapag-aral ako.

Natulala ako ng ilang segundo. Muli na namang sumagi ang mga nangyari kahapon.

Huminga ako nang malalim.

Ayaw ko na sana pang isipin ang mga nangyari. Dahil ayaw ko na ulit na masaktan pa.

Hindi na mangyayari pa ang mga plano naming dalawa ni Kian. Mag-isa ko na lang na tut