Page Thirteen.——————————I had never experienced being kiss by someone.I never dreamed being kiss by anyone.At mas lalong hindi ko pinangarap o plinano na humalik sa isang tao. Never in my wildest dream na gagawin ko iyon. But.. Here I am. I kissed the man I love. We just kissed. Napahawak ako sa labi. I can still feel his lips on mine. Kung hindi pa bumukas ang elevator hindi pa yata kami titigil sa halikan namin kanina. Tingin ko kapag makakakita ako ng elevator, Si Storm lang ang maiisip ko. He just left awhile ago. Nandito pa ako sa sofa, calming myself bago pumasok ng kwarto. My phone ringed so I checked.Good Night, My Sun.- My BudsNakagat ko ang labi ko. Pinipigilaan ang wag tumili o ano pa man. Gosh! Kung ikwento ko kaya 'to kay Vanessa? Umiling iling ako. No! Baka kurutin niya ako at pagalitan. Baka isipin niyang malandi ako. Isipi mo naman diba? Wala pa kaming label pero naghalikan na kami! And it was my first kiss! Si Storm kaya? First kiss niya rin kaya? Panigurado hi
Page Fourteen.——————————Kapag nalaman mo na niloloko ka ng taong mahal mo, Ano gagawin mo? The usual response is you'll confront him or her. Mag-aaway kayo. Itataanong mo kung bakit ka niya nagawang lokohin. Itatanong mo kung bakit ang taong iyon ang kinaalokohan niya. You'll start questioning yourself and your worth. Diba dapat ganoon? I am expecting Katty to confront James about what we saw sa labas ng cinema. But she didn't. After crying herself out, Gumising siya ng maaga at nag-review. Wala rin siyang sinabing kahit ano samin. Akala mo walang nangyari att wala siyang nakita. Ang tanging kakaiba lang sa kaniya ngayon ay hindi niya sinasagot phoe calls ni James. She shut him down without a warninng. Tapos na kami mag-take g exam for today, Last day na ng examination bukas. Narrinig ko rin ng usapan ng ibang mga estudyante tungkol sa Christmas Party. I never really experienced a Christmas Party here in the Philippines simula noong ten years old ako.Nawala ang pagbabalik tanaw ko
Page Fifthteen.——————————"You're not really coming back?"Umiling iling siya."I told Mom that I'll stay with them for good.""Hindi mo na talaga siya kakausapin?"She sighed. Ininom niya ang kape bago niya ako tinapunan ng tingin."If I'll talk to him..Babalikan ko lang siya.""Hindi ka niya niloko, Kat."Tumango tango siya."Alam ko. And it's not the reason why I broke up with him."Nagulat ako sa sinabi niya. Kung hindi iyon ang dahilan, edi ano?Katty is now in New York. Pinuntahan niya ako last week pagkarating na pagkarating ko. I gave her the letter that James asked me to give to her. I am sure that she read it. And now, It's Christmas Day at magkasama kami. Her Parent's is a business trip kahit Christmas Day na so Katty decided to celebrate the Christmas Eve with me and Mama. At dahil mamaya pa naman iyon, namasyal muna kami while Mama is busy preparing for christmas eve. Tutulungan dapat namin siya ni Katty pero tumanggi siya. Storm won't be there. Baka daw sa susunod na a
Page Sixteen.——————————Days passed memorably. We roamed around New York just the three of us. Storm, Katty and me. Si Mama naman ay nasa trabaho the whole day. Kaya kami ang nakatoka sa dinner palagi. Mama was so happy kasi para daw siyang may tatlong anak na nag-aalaga sa kaniya. While we're out, We did video calls with Vanessa at inggit na inggit naman ang isa. Katty told me that Vanessa was her late night talks companion whenever Storm and me was busy flirting and dating. She can't be the third wheel for the rest of our lives. Pinagtatawanan siya ni Vanessa kasi all along, Vanessa's always the third wheel. Ngayon, third wheel na rin daw si Katty. The day came. Uuwi na si Katty at kami ni Storm ang naghatid sa kaniya sa airport since Mama is still in her work. After ihatid si Katty, Si Mama naman ang sinundo namin. Mama filed aone week leave to be with us until New Year. I asked Storm kung sigurado na ba siya uuwi to celebrate New Year with his family and he said yes. Okay. Hindi
Page Seventeen.——————————Days passed. At ngayon ko lag nagawang huminga after ang sunod sunod na school works and SSC obligations. Ngayon nag-sinked in sakin na nagsimula na nga ang pasukan after ng mahabang christmas vacation. Si Storm? He's busy. Hindi na rin kami nagkita after niya akong ihatid sa condo from airport. Iyon ay pagkauwing pagkauwi namin from New York. Tho, Storm updates me naman from time to time. Sinubukan naman niyang magkita kami pero hindi nagtutugma ang bakanteng oras namin. Kung hiindi siya ang busy, ako naman ang busy. Hindi ko rin sinabi kay Storm na nakita ko siya sa mall last week. He also never mentioned about Melissa. Siguro kasi hindi naman ako nagtatanong. Pero si Storm kasi ang klase ng tao na sinasabi sakin lahat nang nangyayari sa kaniya at ang mga tao na nakakasalamuha niya. Inisip ko na lang na baka magagawa niya lang ikwento sakin kapag sa personal na."You okay, beh?"Untag sakin ni Vanessa. Nilingon ko siya at saka ko siya nginitian. "Oo naman
Page Eighteen.——————————I never knew that I'll be in this situation. I never imagined myself to feel this kind of emotion. Never in my wildest dream that I could feel pain just because I refused someone important to me.I am not yet ready to face pain but here I am feeling it anyway. Dahil lang sa iritasyon humantong na kami sa ganito. Dahil nga lang ba sa iritasyon? o may mas malalim pang dahilan?Storm didn't reached out to me after our last talked. Now, Ii am being confused and doubtful. Bakit ganoon? Wala man lang siyang planong kulitin ako to fix whatever it is that we're going through? I know sinabi ko naman talaga na hindi ko siya gustong kausap nun pero hindi ko naman sinabi na hindi na talaga kami mag-uusap! Ayaw ko lang sa oras na iyon dahil pareho kaming iritable. Pareho kaming irrational and emotional. Ayaw kong may masabi kaming pagsisisihan lang namin pareho. Pero.. ayon nga hindi na siya nagtangkang kausapin ako. Nag-expect pa naman ako na kukulitin niya akong mag-us
Page Nineteen.——————————Hindi ko inaasahan na aabot ako sa puntong mental blocked. Iyong alam mo naman mga gagawin mo pero parang hindi? Iyong sa sobrang dami mong iniisip at sa dami mong gagawin nag end up ka na lang sa pagkakatulala and asking yourself kung ano mga gagawin mo. Ganoon. Ganoon na ganoon ang nararamdaman ko ngayon. Tambak ang school projects, paperworks, SSC obligation, exam, story deadlines. These are all killing me inside! Shucks1 Bakit kasi kailangan pa natin mag-aral? Tumigil na lang kaya ako sa pag-aaral tapos tanggapin ko na nang tuluyan ang offer na permanent job ng EasyWrite? Kikita naman ako ng malaki dun maliban pa sa kinikit ko sa bawa libro na nirerelease ng EasyWrite. Malaki na rin ang ipon ko. May condo akonng sarili. I can really live by my own self. Seriously, I can."Pahiram ng reviewer mo beh."Tumango ako at binigay ang hinihingi niya. Tinitigan ko ulit ang laptop ko at sandamakmak kong To-Do List na parang hindi naman nababawasan at araw-araw pa n
Page Twenty.——————————"You should go, Buds. Babyahe ka pa pauwi. It's getting late."Tumango siya pero hindi niya pa rin naman binibitawan ang kamay ko. I can't help myself from smiling. He's too cute right now. Inabot na kami ng gabi doon sa binili niyang lote sa bulacan. He was so shocked when I kissed him and told him that I am now his girlfriend."Maybe I should stay na lang in my Condo. Para mahatid kita bukas sa School."I pouted my lips. I like the idea. Ang kaso maaga siyang aalis para sa OJT eh 10 a.m pa ang pasok ko bukas."10 a.m pa klase ko bukas, diba?"Alam kong alam naman niya schedule ko eh. Ngumuso siya."Mamaya na lang ako uuwi? I want to spend more time with my girlfriend."Pakiramdam ko namula na naman ang pisngi ko. 'my girlfriend'. Yeah. I am now his girlfriend. Para akong natatae sa sobrang kilig."Buds.."I warned him. Hindi pwedeng magdala sa damdamin. May kanya kanya kaming priorities."Alright. Alright. Sunduin na lang kita bukas, then?"Yan. That's a good