Elliesse Del'fierrio
"Goodmorning Ma'am!" Nakangiting bati sa akin ni Karen lunes ng umaga.
"Good morning, Karen!" I responded.
Dumiretso na akong pumasok sa opisina ko. Isang linggo na rin ang nakalilipas mula ng nakabalik ako sa trabaho buhat sa habang bakasyon.
"Want some coffee, Marg?" Bungad nito sa pinto matapos kumatok.
"Yes please, Karen," I said, bago humarap sa mga papeles sa lamesa at masigla 'yon hinarap.
Bumalik ito na may dalang tasa ng kape na marahang nilapag sa harapan ko.
"You're schedule for todays meeting is with Mr. Locsin at 10:00 am also with Mrs. Talameda at 1 o'clock and Mr. Saavedra at 4:00 pm," she said, habang naka yuko sa hawak na tablet.
My heart starts pounding as I heard his name.
"Ma'am?" Puna nito sa pananahimik ko.
Mabilis akong umiling dito, "Sige salamat Karen, tawagin nalang kita pag may kailangan ako."
Matulin lumipas ang oras, katatapos ko lang ng meeting ko with Mrs. Talameda, masyadong napa haba ang discussion namin at ngayon ay pasado alas-kwatro na ng hapon, late na ako sa meeting with Lawrence tapos ay sumabay pa ang trapik.
"Shit!" Naiinis kong sabi habang bumu-busina. Kinuha ko ang cellphone ko sa bag para lalong madismaya dahil lowbat na pala ito.
"Bakit ngayon pa?!"
5:30 pm na nang makalusot ako sa traffic. Isa't kalahating oras na akong late sa meeting.
Agad kong pinarada ang sasakyan sa tapat ng isang sikat na coffee shop kung saan ang meeting place namin ni Lawrence.
Hinanap agad ng mata ko si Lawrence nang maka pasok.
"For reservation ma'am?" Magalang na tanong nito saakin ng waiter.
"Yes, with Mr. Saavedra," sagot ko na panay pa rin ang linga sa paligid.
"Ah, this way please.." Giniya niya ako paakyat sa hagdan kung saan may mangilan-ngilang taong naroon.
"Thank you!" sabi ko dito nang ituro niya ang isang lamesang malayo sa mga tao, lumakas kaagad ang tahip ng aking dibdib ng mamataan ito.
Sa angulong ito ay malay ko siyang napagmamasdan. I couldn't take my eyes off his strong and attractive shoulders. His built didn't surprised me but overwhelmed me big time.
Agad akong napahinto ng lumingon ito sa akin. He looked perfectly handsome in his grey suit. Oh damn! I missed him!
"Good evening Ms. Collins," he greeted me with his baritone voice. Wala ring ka ngiti-ngiti ang mga labi nito habang naka tingala sa akin.
"You're late.." he added, then lazily glance at his wrist watch.
I gasped heavily and tried to picture a smile. "Pasensya kana, medyo naipit kasi ako sa traffic kaya ngayon lang ako nakarating." I explained and bowed my head to the floor.
Hindi ko narinig itong sumagot kaya naisipan ko itong alokin ng kung ano, "Please, let me buy you a drink."
"No thanks, I already finished my coffee.." Putol niya sa sasabihin ko pa.
Tuluyan nang naumid ang dila ko. Hindi ko na rin nakuhang ma upo dala ng hiya..
"So shall we?" Tangka nasa akong mauupo nang bigla siyang tumayo.
"Look, Ms. Collin mahalaga ang oras na meron ako, I came here before time tapos dumating ka dito quarter to six?!" he said in a deep down voice. Halatang nag ho-hold back lamang ito ng kaniyang galit.
I swallowed hard, hindi ako agad nakasagot sa bagay na 'yon.
"I have a meeting right after this, at dahil hindi ko makontak yang cellphone mo I decided to cancelled my meeting with Mr. Del'fierro, but he insisted. Kaaya kailangan kong makarating doon by seven o'clock." Patuloy nitong sinabi.
Gusto kong magsalita ngunit hindi ko alam ang sasabihin. Hindi kailan man ako natameme ng ganito sa mga naging meeting ko. Dahil halos lahat sila ay nakukuha ko sa charm, pero siya? Para akong nitong tinutunaw na parang Ice cream.
"Can we reschedule the meeting?" I asked timidly.
"Kung sasamahan mo ako sa meeting ko baka pumayag ako." His lips hitched a little, tila may naglalaro sa isip na kung ano.
"H-How about our meeting? Hindi ba natin idi-discuss iyon ngayon?" Pag pupumilit ko.
"I-reschedule mo nalang ang meeting natin by next week. I need to attend this important meeting with Mr. Del'fierro." Seryoso nitong sagot.
I sighed deeply. Kailangan ba talagang kasama pa ako sa meeting na 'yon? Ito ba ang parusa ko dahil na-late ako sa meeting namin?
Hindi pa man ako sumasang-ayon ay naramdaman kong ginanap nito ang kamay ko palabas ng naturang coffee shop. Wala na akong nagawa kundi mag patianod sa gusto niya. Tila may isang nagsasabi sa utak kong nag sasabing mali ito pero sumige lang ako sa 'di ko malamang dahilan.
Dahil may dala naman akong kotse ay nag convoy nalang kami patungo isang sikat na hotel na binanggit niya sa akin.
Magkasabay pa kaming bumaba ng sasakyan matapos namin itong ma i-park sa parking space. Diretso na rin kaming pumasok sa loob at sumakay ng elevator.
Labis-labis ang kaba ko habang paakyat ang elevator na sinasakyan namin. Pakiramdam ko kasi ay may hindi tama sa ginagawa ko, lalo pa ang mahigpit nitong hawak sa kamay ko na kamina pa niya hindi binibitiwan.
I keep eyes on the floor. Wala itong binubuksang usapan mula pa kanina. He seemed distant and nervy. Hanggang sa marating namin ang isang pribadong silid kung saan ito kumatok.
"Please, come in!" Narinig kong sabing boses sa pakibilang pinto.
Sinulyapan kong muli si Lawrence. His face looks more serious and tensed. He blew out a breath and he then finally open the door.
"Hijo! Nice to see you again!" Bungad na bati sa'amin ng may edad na lalaki, gayon pa man ay tingkad ang ka-kisigan nito kahit na 'di hamak na may edad ito kay Lawrence.
"Good evening po tito!" Ganting bati nito sa kaharap.
"Male-late lang ng konti si Elliesse but she's on her way na," aniya kay Lawrence bago ito tinapik sa balikat.
Naramdaman kong lalong humigpit ang hawak ni Lawrence sa kamay ko nang bangitin nito ang pangalang sinabi ng matandang Del' fierro.
Pansin ko ang pagsulyap nito saakin kaya mabilis akong ipinakilala dito ni Lawrence.
"Ah, Tito this is Margaux Collins," he introduced me to him.
"Good evening po!" Magalang na bati ko dito na hindi nakalimutang abotin ang kamay.
"Collins?" Nag-isip pa muna ito bago muling magsalita, "The owner of Collin's hotel?" Pag kumpirma nitong tanong na kay Lawrence na ngayon ang pansin.
"Yes, Tito," he confidently said.
"Nice to meet you, hija." Nilahad nito ang kamay sa akin na atubili ko naman inabot.
"It's nice to meet you too, sir!" Nakangiti kong bati dito.
Sabay-sabay naman kaming napalingon nang bumukas ang pinto. Her hair was golden brown with pinkish white glow skin. Tila mahihiya ang langgam sa mapupula nitong labi at mapilantik na mata.
Agad lumipad ang tingin ko kay Lawrence na siyang tila na estatwa sa pagkakatayo.
WakasThe WeddingParang gusto kong maiyak na matawa sa sinabi niya. Muli kong binalik ang tuon sa gandan nang City dahil wala akong maapuhap na Isagot."Bukas pakakasalan kita, gusto kong makasiguro na hindi mo na ako muling iiwan, na hindi kana muli pang makakatakas sakin." Napalunok ako ng sunod-sunod sa aking narinig."Pumapayag kaba?" Nadepina ang mga labi ko sa tanong niya. Alam kong wala na akong dahilan pa para tumangi pero bakit napaka bilis yata? Bukas agad?"Masyadong mabilis kung bukas, hindi pa tayo preparado."He groaned, he licked his lips and it became redder."Matagal ang one week para sa preparasyon. I make sure that everything will be finalize and perfectly polished before I discuss this to you."Napa awang ang labi ko sa kaniyang rebelasyon. So, ito pala ang dahilan ng halos isang linggo niyang hindi pag paparamdam."I hate you!"Nag umpisa ng mag init ang dalawang mata ko. Kumalas ako mula sa
ForgiveHindi ako pumasok kinabukasan dahil sa masamang pakiramdam. Isa pa duma mdagdag pa ang Ilang araw naming hindi pagkikita ni Lawrence.After what happened at the party ay hindi ko na ito kinausap pa. I don't think it is the right thing to do right now. Pero ito nalang siguro ang pinaka mabuting gawin sa ngayon.Kung itutuloy ko pa ang pakikipag relasyon kay Lawrence ay sigurado akong wala ng matitira dito. Pati ang lahat ng pinaghirapan niya'y mapupunta sa wala. Siguro mas mabuti ngang sundin ko nalang ang gusto ng kaniyang ama. Ang tuluyan na itong hiwalayan."Margaux can we talk?"Boses ni Cindy ang nagsalita mula sa labas ng pinto."Please Margaux!" aniya sa kabila ng sunod-sunod na pagkat
Her Revenge"Karen sino nag padala nito?" Tawag ko dito ng maabutan ang punpon ng rosas sa aking lamesa."Ah, hindi ko din nga alam, pero may message yata d'yan di ko binasa," aniya ng sumulyap sa bukas na pinto."Sige, Salamat!"Binuklat ko ang nakalagay na sulat at mahinang binabasa."For you my Lady!"Iyon lang ang nakalagay sa card. Kumunot ang noo ko at napa-isip sandali. Bigla ay ganoon nalang ang kaba ko nang mapagtanto kung sino ba ang maaring magpadala sa akin ng bulaklak.Naupo ako sa swivel chair matapos ay hinilot ang sentido. Kasabay non ay tumunog ng telepono sa aking lamesa."Yes, Karen?" Sagot ko."It's Franco Fuent
PhotosPinarada ni Lawrence ang sasakyan nito sa tapat ng isang sikat na hotel. Binigay nito sa valet ang susi ng kaniyang kotse matapos ay inalalayan na ako papasok sa loob nito.My jaw dropped open as I wandered around the lobby. This is actually my dream hotel. Pinangarap ko noon na makapasok dito noong bata palang ako. Iba talaga kasi ang ganda at kalidad ng lugar. It was a Mediterranean inspired, from the terra-cotta roofing to the white tile floor. Hindi rin biro ang laki nito sa mismong loob."Good evening Mr. President!" The one who's wearing a uniform greeted him.Biglang lumipad ang tingin ko kay Lawrence na may pagkamangha sa mata, "This... is yours?!"He looked at me over his shoulder and smiled broadly.
Heart StrongIsang linggo na rin mula ng maging opisyal ang engagement namin ni Lawrence, very smooth ang naging relasyon namin. Nagulat man sila Mom and Dad sa narinig ay hindi rin maitatangi na masaya sila para sa amin.Sa Hotel na ako pumapasok dahil ako na ang bagong Presidente ng Collin's hotel, maaga pa naman para mag resign ay mas pinili ni Dad na magpahinga na para magkaroon sila ng quality time ni Mommy at para gugolin ang panahon kay Clarence na malapit na mag-isang taon.Sunod-sunod ang magagandang nangyayari sa buhay ko. Una na ang pag paplano namin ng kasal ni Lawrence. Simula ng engkwentro namin sa San Felipe ay hindi ko na muli pang naka-usap ang kaniyang Daddy. Marahil ay may alam na ito sa takbo ng relasyong meron kami ng Lawrence ngayon.
The ProposalBakit pag masaya ka, mabilis din binabawi? Mas masakit at mas malalim ang kirot. Kung pwede lang sa bawat pag pikit ko ay mawala ng lahat nang problema ko ay gagawin ko.Kung pwede ko lang ibalik yung mga panahon na hindi ko nalang sana siya nakilala, hindi ko nalang sana siya minahal. Pero alam kong hindi ko na maibabalik pa and dati, dahil nandito na ako nag bunga na at niyayakap ang katotohanan kahit masakit.Isa-isa na kaming bumaba ng sasakyan. Malalakas pa rin ang tawanan dahil sa di ma-ampat na kwentuhan na ang bida mismo ay si Santino.Magka-hawak kamay kami ni Lawrence na pumasok sa loob ng mansyon. Ngunit ganoon na lamang ang gulat ko ng mabungaran sa sala si Samuel na kalong si Clarence, katabi mismo nito si Elliesse sa sofa.