HILLARY'S POV
"I thought I lost you again..."
I'm not sure if I heard it right. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko dahil sa pinaghalong kaba, pagkabigla at pagkamangha.Is he worried?“What do you mean by that?” naguguluhan kong tanong dito. Ayaw ko mag assume. Ayaw ko dahil alam ko na yung pakiramdam ng umasa pero nabigo lang.“Nevermind. Don't mind it.” Dahan-dahan nitong inilayo ang sarili mula sa pwesto ko bago umupo ng maayos. Hinawakan nito nang mahigpit ang manobela at parang naiinis na ginulo ang nakalugay na buhok. Napansin ko ring nakasuot pa ito ng office work attire niya na halatang hindi pinlansya dahil may mga parte ang suot nito na makunot pa.“Who gave a permission to—” I did not let him finish his sentence and fire him a question instead.“No. You answer my questionHILLARY'S POVUmayos ako ng pagkakaupo nang makarating na kami sa harap ng bahay. Mabilis kong nasilayan si Manong Mike na tumatakbo para pagbuksan ang gate ng garahe.Binaba ko ang bintana ng kotse. Bumungad naman sa gilid ko si Manong habang kita sa gilid ng mga mata ko ang nagsisipagtakbuhang sina Manang at ate Jelay na bakas ang pagkabalisa sa mga mukha."Maayong gabi-e Sir, Ma'am..."Nginitian ko lang si manong hanggang sa tuluyan ng naparada ni Juanito ang kotse.Bumaba ako mula sa kotse at dahan dahang sinarado ang pinto. Kasunod namang lumabas si Juanitong pagod na pagod ang aura."Nako senyorita! Mahabaging laon! Saan lupalop ho ba kayo nagpunta? Hindi ka naman po nagpaalam sa amin dito. Hay jusko maryosip!" matinis na boses na tanong at halong panenermon ng matandang katulong.Gusto ko na lang matawa dahil sa ina-asal nito."I'm good Manan
HILLARY'S POV Pagod na hinanda ko ang sinigang na niluto ko. Sinigang na bangus ito at nilagyan ko ng preskong sampalok para mas umasim, iyon kasi ang turo ni Manang Rita sa akin. "Mukhang matamlay ka ho ngayon, Senyorita ha?" Tinawanan ko lang si Manang Rita na tumulong din sa pag-aayos ng mesa. Hindi rata nila alam ang nangyari kanina lang. Weekend kasi ngayon kaya umalis siguro sila for their personal day-out. "Hindi naman po..." "Aysus! Sabihin niyo nga sa akin. Anong nangyari kagabi? Kasi noong umalis ka ho kahapon sakto namang kakauwi ni Sir Juanito. Tapos tinanong niya kami kung nasaan ka eh hindi ka naman nagsabi na pupuntahan mo ang mga magulang mo. Ayon tuloy, Ser Juanito was beri angry at nagsitakbo sa garahe't pinaharurot ang kaniyang sasakya paalis." naiiling na turan nito.
HILLARY'S POV"Amber? What the? Anong ginagawa mo dito?"Nakatayo lang ako doon sa gilid habang nasasaksihan ang pagyayakapan nilang dalawa.Both of them we're smiling ear to ear na para bang hindi nila alam na hindi lang sila ang nandito sa lugar na 'to.Para silang na sa isang teleserye na miss na miss ang isa't-isa habang ako naman 'yong chismosang maritis na nakikinood sa kaninang mumunting landian.Me and ate Jelay are just standing there. Watching them. Hindi ko alam kung ano ang gagawin. Kung paano mag re-react. Seeing your husband in some lady's arms really hits hard.Kung kanina ay nanghihina ako sa mga pinasasabi ni Juanito, ngayon mukhang hindi na talaga kakayanin ng katawan at utak ko ang mga nangyayari.Tumingin sa akin ang nagdadalawang isip na si ate Jelay. She's giving me an unsure and shyness look which she shouldn't. Hindi dapat siya mahiya kasi ito ngang dalawang kahar
HILLARY'S POVNagising ako dahil sa maingay na tunog ng alarm kong nakapatong sa side table ng kama.Buong maghapon akong natulog kahapon pagkatapos kong iwan ang dalawang sweet bird sa sala.Wala akong pake basta ang alam ko lang ay saktong 5:00 pa ng umaga ngayon.Umupo ako sa kama at pinagmasdan ang nakabukas na bintana sa gilid. Nasa first floor ang guess room na 'to kaya pader ng gilid ng mansion lang ang nakikita ko mula rito. Tumayo ako at inayos na hinawi ang kurtina. At nasigurado ang hinalang hindi pa masyadong lumalabas ang sinag ng araw.Binalik ko sa dating ayos ang bintana at napagpasiyahang mag jogging ngayong umaga. Kahit isang oras lang para naman ma bawas-bawasan din kahit papaano ang mga nakain ko nitong nakaraang mga linggo.Kailangan ko pa namang alagaan at e maintain ang katawan para kung may biglaang runway ay makasali ang lola ninyo.I did a half bath
HILLARY'S POV*FLASHBACK'S CONTINUATION*“Hala gagi, gago, gaga!!! Sis narinig mo ba? P'tangina Hillary ang haba ng buhok mo sis!” matinis at kinikilig na tili ng loka kong kaibigan.“Necca ano ba, nakakahiya sa iba...”Shunga naman kasi itong babaeng 'to. Sa lakas ng boses niya, napapatingin na sa gawi namin ang mga dumadaan at mga nakatumpok sa ibang booths na mga senior students.“Sus huwag ako Hillary girl, alam kong kinikilig na 'yang amdo mo. Hahaha!”Napa iling-iling na lang ako. I really can't believe na mayroon akong mga kaibigang ganito. I used to be a lady na hindi makabasag pinggang sa mata ng mga tao. Hindi ako nagmumura and I never become a badass kind of student lalo na at isa akong journalist ng campus, kilalang part time model sa mga agencies and not to mention my popularity in different fields.
HILLARY'S POV*END OF FLASHBACK*“RAILEY!”Nabalik lang ang ako sa huwisto nang marinig ang malakas na sigaw ni Juanito at ng yaya ng batang ngayon ay nakahandusay sa gilid ng kalsa.“What the f'ck.”Natauhan ako at mabilis na tumakbo papalapit sa bata.Nanginginig kong hinawakan ang pulsuhan nito at nakahingang malaman na may pulso pa ito. Na sa harapan ko naman ang yaya ng bata na ngayon ay nay tinatawagan sa sariling selpon.Hindi ko alam ang gagawin, hindi ko alam kung anong susunod na sasabihin. Ayaw ko ng ganitong eksena. Bumabalik lang ang dating memorya kong matagal ng binaon sa limot.The accident...Dugo...Pawis...Sugat...Nangingig ako hanggang sa maramdaman ko na lang ang kamay na humawak sa likuran ko kasabay ng isang boses mula sa sasakyan na bumangga sa bata.“O M G, I'm so so sorry. Hindi ko sinasadya.”Dinapu
HILLARY'S POVI just rolled my eyes as he gave me another mixed signals. I really don't think his serious about what he just said a while ago.He wants revenge in the first place. So if he thinks that flirting and then turning me down will make me surrender, then he's wrong about it.Hindi ako susuko. I love him and I will do my best to gain his love again. Kahit na masakit.“That Amber...”I call her name while staring outside the car's window glass.“You said you don't want to talk about her but you are now opening a conversation related to her.” He mockingly laughs.I rolled my eyes for the nth time and play my fingers to distract myself. Mabuti na lang at humupa na ang anxiety ko kahit papaano.Yes. I have anxiety and depression. I took multiple psychological therapy even before. Hindi ko lang alam na hanggang ngayon pala, nandito pa rin ang mga 'yon sa akin. Siguro kasi bitbit ko p
HILLARY'S POVSabay kaming bumama ni Juanito nang tumapat na sa harap ng building ang kotseng sinasakyan. Agad naman itong pinaharurot ni Manong para iparada sa parking lot ng kompanya.Hindi ko maiwasang mamangha sa sobrang laki at taas ng building ng kompanya ni Juanito. Kahit na may sarili rin naman kaming building, hindi ko maipagkakaila na mas malaki talaga ito kompara sa amin.I'm so proud of you, Railey.”“Hillary huwag ngayon, please. Madami pa akong trabahong naghihintay.” Masungit na sabi nito bago. Naunang naglakad papasok ng building.Agad ko naman itong sinundan matapos makontento kakatitig sa kabuuhan ng gusali.“Good Morning, Sir... and Ma'am.”“Morning.”“Good Morning...”Sabay kaming bumati pabalik sa guwardyang nagbukas ng pinto. Sumalubong sa akin ang nagkikintaban