CHAPTER 5: Finally, I Found You

Dumating ang araw ng linggo at masaya ang kambal sa selebrasyon na magaganap sa isang mamahaling restaurant. Nagawa pa siyang surpresahin ng mga ito kaninang umaga. Habang padagdag ng padagdag ang edad niya, hindi niya maiwasang matakot na baka isang araw ay magising siyang wala ang kambal o hindi kaya ay siya naman ang mawala.

Pero hindi naman niya hahayaan ʼyon.

“Nandoʼn na ba si Tito Alejandro?” tanong ni Yassh.

Iisang van lamang sila ng sinasakyan kaya naroon din si Marco at Yvonne. Naging kaibigan na rin niya si Marco at hindi naman naepektuhan iyon nang maghiwalay ito at si Yassh.

“Yes, nandoon na siya, pero saglit lang siya dahil may pupuntahan pa siya. After natin dito sa restaurant, kailangan ko rin bumalik ng opisina, may tinatapos pa akong trabaho. Si Manang Gina na lang din ang bahala sa kambal.” tugon ni Melody.

Nang makarating sila sa restaurant ay kaagad na dumitetso sila sa VIP room na ipina-reserve at tuwang-tuwa ang mga bata dahil naroon din ang kanilang mga favorite cartoon character na nakasuot ng mascot. Sa totoo lang ay ito na rin ang isa sa pinakamasayang regalo para kay Melody. Ang makitang masaya ang mga anak niya, ganoon din sa anak ni Yassh.

Matapos nilang kumain ay nagpaalam na ang Daddy niya— na hindi naman masyadong napansin ng kambal ang pag-alis nito dahil abala ito sa paglalaro. Kitang-kita niya kung paano tingnan ni Marco si Yassh. Nanghihinayang talaga siya sa dalawang ito. Kung hindi lang nagkaproblema sa pamilya ni Marco ay malamang ang dalawang ito ang magkasama hanggang sa pagtanda.

Siya kaya ay kailan niya mahahanap ang taong posibleng makakasama niya hanggang sa pagtanda?

Mabilis niyang iwinaksi sa kaniyang isipan ang tanong na ʼyon. Gusto niyang kaltukan ang sarili dahil sa naisip ʼyon. Wala na nga pala siyang balak pang mag-asaw dahil sa nakaraan niya. Ang focus niya ngayon ay ang mga anak niya lamang.

Hindi na nila namalayan ang oras hanggang sa umabot na ng gabi. Doon lamang niya naalala ang naiwan na trabaho. Nauna ng lumabas sila Yassh, habang sila ng kambal niyang anak ay naghaharutan papalabas ng VIP room ng restaurant.

Nagulat siya nang biglang tumakbo si Liven at nakabangga ng isang waitress dahilan ng pagtapon ng juice na dala nito.

“Oh, No! My dress!” tili ng isang babae sa maarte na boses.

“Pasensya po, sorry sa inyo hindi niya sinasadya ang nangyari—”

Akala niya ay pamilyar lamang sa kaniya ang boses na ʼyon. Ngunit nang mag-angat siya ng tingin ay natulos siya sa kaniyang kinatatayuan. Nanlamig ang kaniyang buong katawan.

“Anong hindi sinasadya?” galit na tanong nito at kaagad lamang na nag-angat din ng tingin sa kaniya. “Oh, tingnan mo nga naman kung sino ang nasa harapan ko ngayon. Kaya pala amoy basura. Ugh!” at tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa, saka binalingan ang kambal.

Ang nasa harapan niya ay walang iba kung ʼdi si Tanny. Kaagad niyang inayos ang sarili at sinenyasan si Manang Gina na ilabas na ang mga bata.

“Excuse me, Grandma. Are you talking about our mom?” biglang sabi ni Lexus at inayos nito ang salamin sa mata.

“Ano ka ba, Kuya Lexus! She's Auntie pa lang kaya! Sorry po, Auntie hindi ko po sinasadya na matapunan po kayo ng juice.” sambit naman ni Liven.

“G—Grandma? A—Auntie? Oh my— oh my gosh!” hindi makapaniwalang sambit ni Tanny. “Ang bata-bata niyo pa pero ang bunganga niyo ay bastos na!”

Gusto niyang matawa dahil sa sinabi ng dalawa niyang anak. Ngunit napansin niya na naagaw na nila ang atensyon ng lahat ng mga naroon.

“M—Manang Gina, ilabas mo na po sila.” bulong niya.

“Okay, Hija. Tara na mga bata.”

“Babe, what happened?”

Napabaling siya bigla ng tingin sa kadarating lamang na lalaki. Hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang maramdaman. After five years ngayon niya lamang muling nakita ang lalaking una niyang minahal. He improves a lot, but it doesnʼt change kung gaano kasama ang ugali nito.

“Woah, Melody?” bigla ay sambit ni Melvon at sabay tingin nito sa kambal.

“Lexus and Liven, sumama na kayo kay Manang Gina. I will take care of this.”

“But Mom—”

“No, butʼs Lexus. I said go, I will handle this.”

"So mga anak mo pala sila? Anak mo kanino?” nakangising sambit ni Tanny. “Bakit mo naman pinapaalis? Ayaw mo bang iparinig sa kanila kung anong ginawa mo noon? At kung sino ang Daddy nila? You do an auction right?” nakangiti at may pangungutya ang boses nito.

“An auction, huh?” dagdag pa ni Melvon na para bang hindi ito makapaniwala.

“Is them what you get after you sell yourself to an auction?” sabay na muling tiningnan ang kambal. “Grabe, Melody talagang bumaba ka sa ganoʼng level? tanong pa ni Tanny.

Napakuyom siya ng kamao. Hindi naman niya dapat magagawa iyon kung hindi lang siya nito pinagkaisahan noon. Ngunit sa mga oras na ʼto ay mas nababahala siya sa kung ano ang maririnig ng mga anak niya.

“M—Mom, we will wait you outside.” tila ba naiintindihang sambit ni Lexus habang nakatitig sa mga mata niya na tila ba may nagbabadya ng luha.

Hinila na nito ang kamay ng kaniyang kapatid na si Liven kasama si Manang Gina.

“So, paano mo na-afford dito? Donʼt tell me, kasama mo pa rin ang sugar daddy mong nabingwit at siya ang nagbibigay pera sa inyo kasama ng tatay mong hukluban.” natatawang sambit nito.

Napangisi siya. “I donʼt need help from anyone else now. My father and I are stronger than before. Kaya nga bumaba na ang sales niyo dahil na sa amin na muli ang kliyenteng sa amin naman talaga simula noon.” tugon niya.

Bumakas ang inis na emosyon sa mukha ni Tanny at napakuyom na rin ito ng kamao.

“But we are not threaten. Minsan na kayobg bumagsak, at kayang-kaya namin ulit kayong pabagsakin.” tugon naman ni Melvon.

“In your dreams, Mr. Juarez. Kung tinatakot mo ʼko puwes nagsasayang ka lang ng laway dahil hindi ako natatakot. Ngayon, kung tapos na kayo ay aalis na ako!”

“Sandali, kailangan mong bayaran ang dress ko! Your son ruined it! At ang nabasag niyang baso! Ewan ko lang kubg kaya mong bayaran!”

“I will—”

“Maʼam, may tao na pong nagbayad at nagbigay pa po ng malaking halaga para sa dress niyo na natapunan ng juice.” sambit ng Head Manager.

Napakunot ako ng noo.

“Oh, is that your sugar daddy who paid the mess?” natatawang sambit ni Tanny.

Nakarinig siya ng tawanan mula sa mga tao. Hindi na niya napigilan ang sarili. Nagpasalamat na siya sa waitress at manager saka mabilis na umalis sa lugar na iyon. Hindi na niya kinaya ang hiyang nararamdaman, parang anytime ay bibigay na siya.

“Pero sino naman ang nagbayad? Wala naman na dito sila Yassh.”

Habang nangyayari ang sagutan sa pagitan ni Melody at Tanny ay katatapos lamang ng meeting ni Apollo. Pababa na siya ng hagdan nang mapansin niya ang medyo may pagkamalakas na boses ng isang babae tungkol sa isang auction.

Nakuha nito ang atensyon niya.

Mula sa malayo ay kitang-kita niya ang isang babae na halos kamukhang-kamukha ng babaeng nakasama niya ng isang gabi. Bumalik sa kaniya ang nangyari limang taon na ang nakalipas.

“Mr. Luxerio, nakatakas po ang babae. Dumaan po siya sa bintana gamit ang kumot. Sa tingin po namin ay kakaalis niya pa lang, at pinaghahanap na siya ng mga tauhan.” pagbibigay alam sa kaniya ni Butler Geor.

Kaagad niyang ipinatigil ang meeting ng araw na iyon at nagtungo sa hotel. Nagkalat ang mga tauha niya sa paligid ngunit hindi nila makita ang babae. He only knows her name.

Ipinagpatuloy niya ang paghahanap sa babaeng ito. He even hire a detective to find her faster ngunit iba naman ang litratong ipinapakita ng mga ito bilang Sophia Santiago.

At ngayon ang babaeng matagal na niyang ipinapahanap ngayon ay nasa harapan niya! Hinding-hindi na niya ito hahayaang makatakas pa. He immediately call Epifanio.

“Hello, Bud?”

“Epi, pumunta ka ngayon din dito sa Luxerio Hotel. Nahanap ko na ang babaeng matagal ko ng ipinapahanap. I need you to follow her.”

“Are you serious? Wait— fuck! On the way na ako.” at ibinaba na nito ang tawag.

Epifanio is one of his friend, at may pabuya siyang nakalaan dito kahit pa mayaman rin naman ito. Well, all his friends is a díckhead!

“Finally, I found you, Sophia.” bulong niya sa pagitan ng pagngiti— ngiting hindi maipaliwanag kung ano ang ibig ipahiwatig.