CHAPTER 81Malamig niyang sinabi. "Hulyo, nasa bahay ako at inaalagaan ang mga anak natin. Iniisip mong isang walang silbing tao lang ako na ang alam lang ay kumain, gumastos ng pera, at hindi marunong kumita. Mga anak ko ang mga iyon. Para sa kapakanan ng aking anak, tiniis ko ito.""Pero ang dalawang anak ng kapatid mo ay wala akong pakialam. Hindi ko responsibilidad iyon. Hindi ko matutulungan ang kapatid mo na alagaan ang mga bata! At saka, kung hihilingin mong ilipat ang record ng mga bata, sino ang maapektuhan? Ang pagkakataon sa pag-aaral ng anak nating si Ben.""Ilipat mo ang titulo ng lupa sa kapatid mo. Wala ang pangalan ko sa titulo. Kung gusto mong ilipat ito, bahala ka na. Kung hindi mo maibalik ang bahay pagdating ng panahon, bahala ka na rin. Pero may isang bagay, bago mo ilipat ito sa kapatid mo, kailangan mong ibalik sa akin ang perang ginastos ko sa pagpapaayos dito.""Natatakot akong maging sa kapatid mo na ang bahay, at hindi na ako makakakuha ng kahit isang sentim
CHAPTER 82Sobrang nagalit si Hulyo kaya gusto niyang gumamit ng karahasan, pero biglang lumingon si Helena at nakita niyang nakataas ang kamao niya. Malamig ang mga mata ni Helena at galit niyang sabi. "Kung maglakas-loob kang saktan ako, mas mabuti pang patayin mo na ako, kung hindi, hindi ka na makakatulog!"Dati, tiniis niya ang pagmumura at pagpalo sa kanya ni Hulyo.Para sa pamilyang ito, para sa anak niya, at dahil mahal pa rin niya ang asawa niya, nalungkot si Helena nang ipilit ni Hulyo ang AA system.Dati siyang nagtatrabaho sa parehong kompanya ni Hulyo, at alam na alam niyang ang buwanang kita ng asawa niya bilang isang manager ay sampu-sampung libong pesos bawat buwan.Pero 3,000 pesos lang ang binibigay niya para sa kanyang allowance, at tumanggi siyang magbigay ng kahit isang sentimo pa! Gusto rin niyang mag-AA sa kanya, paano hindi lalamig ang puso niya? Isang matinding pagkabigo ang naramdaman niya, parang tinusok ng isang libong karayom ang puso niya.Dahil malam
CHAPTER 83Iling-iling ni Lucky ang ulo niya para tignan siya, at nakatingin din si Sevv sa kanya.Magkasalubong ang tingin ng mag-asawa.Matapos ang mahabang panahon, pinitik ni Sevv ang noo niya, "Nakatingin ka sa akin ng ganyan, nag-aalinlangan ka ba sa katotohanan ng sinabi ko? Lucky, basta tama ang ating kapatid, susuportahan natin siya at ipagtatanggol natin siya!"Napakabuti ng tradisyon ng pamilya nila Deverro, at mapagmahal din ang mag-asawa. Hindi pa siya nakakakita ng lalaki sa pamilya na nang-aapi sa asawa niya simula noong bata pa siya.Sabi ng ama niya na ang lalaking marunong lang mang-api sa asawa niya ay hindi maganda!"Mr. Deverro.""Oo."Nagtanong si Lucky nang may pag-aalinlangan: "Gusto kong sumandal sa balikat mo."Nag-alangan si Sevv."Sumandal ka lang, hindi naman kita masyadong aabusuhin." Sabi ni Lucky sa sarili, nakasandal na ang ulo niya, nakasandal sa balikat niya, nararamdaman niya ang panandaliang paninigas niya, hindi siya sanay, pero gusto lang niyang
CHAPTER 84Marami ang mukha ni Sevv.Parang naguguluhan siya sa mga nangyayari, hindi alam kung ano ang sasabihin.Matapos siyang titigan ng ilang sandali, magaan na sinabi ni Sevv. "Gabi na, bumalik ka na sa kwarto mo at magpahinga ka nang maaga, huwag ka nang matulog dito ulit, medyo malamig ang gabi, kung magkasakit ka, hindi ka magiging komportable." Parang nag-aalala siya kay Lucky, pero pinipilit niyang magmukhang walang pakialam.Pagkatapos noon, tumalikod siya at umalis.Di nagtagal, narinig ni Lucky ang tunog ng pagsara at pag-lock niya ng pinto. Ngumiti ang dalaga at bumulong: "Nilock mo ang pinto, sino ba ang binabantayan mo?" Parang nagtataka siya sa ginawa ni Sevv.Ngunit sa isip ni Sevv, binabantayan niya ang dalaga! Sa isip niya, gusto niyang sabihin iyon, pero hindi niya masabi.Bumalik si Sevv sa kwarto at pumasok muna sa banyo. Hindi siya nagmamadaling maligo, pero tumayo siya sa harap ng salamin at tinitigan ang sarili. May kaunting pamumula pa rin sa kanyang gw
CHAPTER 85 Tinitingnan ang maliit na hardin sa balkonahe sa harap niya, magaan na sinabi ng binata. “In the future, change it to a villa. You can plant roses, lilies, tulips, and any flowers in the yard. When they climb all over the wall and bloom, it will be beautiful." Parang nag-aalok siya kay Lucky ng isang mas magandang buhay, isang buhay na puno ng kagandahan at kasaganaan. Ngumiti si Lucky at sinabi niya sa binata. "Ang mga presyo ng bahay ngayon ay parang nakasakay sa isang rocket, tumataas nang lampas sa abot ng mga tao. Hindi ko nga mabili ang isang boutique house, paano pa kaya ako mag-iisip ng villa." Parang nagbibiro siya, pero may halong lungkot sa kanyang mga salita. Syempre, iniisip niya pa rin, pero panaginip lang. Naisip niya ang kanyang mga pangarap at ang kanyang mga hangarin. Kung may pera ka, sino ba ang ayaw manirahan sa villa, na may hiwalay na pinto at isang solong bahay, nang hindi naaapektuhan ng iba. Naisip niya ang mga benepisyo ng pamumuhay sa isan
CHAPTER 86 May hawak pa rin siyang maliit na tambak ng mga papel, at ang mga taong hindi nakakaalam ay iisipin na may hawak siyang dokumento. "Here, the information that you wanted." Inilagay ni Michael ang maliit na tambak ng mga papel sa mesa ni Sevv, at agad siyang umupo, inilagay ang almusal sa mesa, at tinanong ang kanyang boss sa kabila. "Gusto mo ba? Hiniling ko sa G-food Hotel na ipadala ito, masarap talaga." Ang G-food Hotel ay isang hotel sa ilalim ng Deverro Group, at karaniwang kumakain ang binata ng tatlong beses sa isang araw doon. Ngayon na may asawa na siya, hindi na kumain si Michael sa iisang mesa kasama ang kanyang boss nang ilang sandali. Well, namimiss ko na. "Hindi na kailangan." Kinuha ni Sevv ang tambak ng impormasyon, una ay binuklat niya ito nang basta-basta, at nagtanong. “Are they all here?" "Oo, lahat ay nariyan na. Those who are not out of the five mourning have been sorted out." "Only this much?" "Maliban sa mga nakababatang heneras
CHAPTER 87 Narinig nila ang pagtunog ng internal telephone. Pinindot ni Sevv ang hands-free. "Boss Deverro, narito na naman si Miss Padilla." Lumubog ang mukha ni Sevv at malamig niyang sinabi. "Huwag mo siyang pansinin." "Humingi si Miss Padilla ng isang sasakyan ng mga bulaklak, at naglagay ng isang hugis-puso na maraming mga bulaklak sa harap ng ating kumpanya para ipahayag ang kanyang pagmamahal sa iyo, Boss Deverro." Sabi ng sekratarya sa telephone. Tiningnan ni Michael ang kanyang boss nang may mausisang mga mata. Sumulyap si Sevv sa kanya at malamig na sinabi. "Are all security guards eating free meals? Let others throw garbage in front of our company." Pagkatapos noon, binaba niya ang tawag. Alam ng sekretarya kung ano ang gagawin. Ngumiti si Michael. "Sa totoo lang, napakabuti ni Elizabeth Padilla. Ang babaeng iyon ay naglakas-loob na magmahal at mapoot. Ang dami ng mga babaeng nagmamahal sa iyo kasing dami ng buhok ko, pero ang naglakas-loob lang na umami
CHAPTER 88 Para sa unang pagkakataon... Ang pamilya Padilla at ang pamilya Deverro ay hindi kailanman naging magkaibigan. Kung hindi sila magiging magiliw kay Elizabeth, maaari nilang palalain ang alitan sa pagitan ng dalawang kumpanya, at hindi nila kayang tanggapin ang responsibilidad. Naisip ni Mike Padilla ang mga posibleng kahihinatnan kung hindi niya mapigilan ang kapatid niya. Di nagtagal, ilang sasakyan ang mabilis na dumating at huminto sa gate ng Deverro Group. Naisip ni Mike Padilla ang mga posibleng kahihinatnan kung hindi niya mapigilan ang kapatid niya. Lumabas si Shang Wuhen sa sasakyan at mabilis na naglakad patungo sa kapatid na may hawak na loudspeaker at umaamin kay Sevv Deverro. Naisip ni Mike ang mga posibleng kahihinatnan kung hindi niya mapigilan ang kapatid niya. Ang kanyang gwapong mukha ay kasing itim na ng kulog. Naisip ng binata ang mga posibleng kahihinatnan kung hindi niya mapigilan ang kapatid niya. Hindi na kailangang magtanong, alam na si Mr. Dev
Kung alam ni Lucky mula sa simula na si Sevv ang panganay na anak ng pamilyang Deverro, hindi na sana siya ikakasal sa kanya. Masasabi natin na itinago ng pamilyang Deverro, simula pa sa matandang babae, ang katotohanan kay Lucky. Nagreklamo si Michael sa kanyang puso: Ang pamilyang ito ay hindi talaga tunay. Hindi ito ang paraan para kidnapin ang asawa ng isang apo. Nang maisip na hindi pa niya sinasabi ang kanyang tunay na pagkakakilanlan kay Lena, biglang nalungkot si Michael at nagpasya na sabihin sa kanya na siya ang tunay na batang panginoon ng pamilyang Boston sa susunod na makita niya ito. Baka matulad siya sa yapak ni Sevv. "You decide for yourself. I'm not you and can't make decisions for you. But my sister-in-law is also stubborn. If you don't handle it well, you two may end up as separated." Namutla ang mukha ni Sevv. Ang kinakatakutan niya ay ang paghihiwalay ni Lucky sa kanya. Kaya, naisip niya na kapag mas malalim na ang relasyon nila at ayaw na siyang iwan ni
"Ano ang sinabi mo?" "Ano ang sasabihin ko sa kanya? Hindi ko naman direktang masasabi sa kanya na ang napiling tagapagmana niya ay nakikipagkumpitensya sa iyo para sa isang babae? Dahil ito sa iyong pribadong mga gawain. Kaya mo nang hawakan ito. Hilingin ko kay Secretary Zarima na maglaan ng oras para sa iyo para makaharap mo si G. Amilyo." Mahinahon na sinabi ni Sevv: "Pag-usapan natin ito pagkatapos ng Bagong Taon. Gusto kong maglakbay sa negosyo sa loob ng dalawang araw." Natigilan si Michael, naghihinala na mali ang narinig niya, "Gusto mong maglakbay sa negosyo? Saan ka pupunta? Handa ka bang makipaghiwalay sa hipag mo? Umiinit na ang relasyon ninyong dalawa." Pagkatapos ng mahabang katahimikan, sinabi ni Sevv: "Okay lang na sabihin ko sa iyo ang tungkol dito. Malalaman din ng buong lungsod." Ito ay tsismis. Bilang kinatawan ng tsismis, agad na tumayo ang dalawang tainga ni Michael na parang tainga ng kuneho, at nakangiting nagtanong: "Ano ba ang nangyayari?" "A
"Kakadissolve lang ng kapatid ko at hindi pa matatag ang trabaho niya. Agahan na natin ang renta niya." Sevv was actually willing to give a house to his aunt and her son. His aunt was the closest person to his wife's family, and he would not treat her badly. Pero hindi niya magagawa iyon ngayon. Iniisip ang ugali ng dalawang magkapatid, inaasahan niyang kahit na ibigay niya, hindi ito tatanggapin ng tiyahin niya. "Makakakuha ang kapatid ko ng higit sa isang milyong piso sa ari-arian mula sa asawa niya, at hindi niya hahayaan na agahan natin ang renta." Nagtutulungan ang mga kapatid, pero hindi nila ito ipinagkakaloob. Ang kapatid niya ay hindi isang demonyo na sumusuporta sa kapatid, at hindi rin siya isang demonyo na sumusuporta sa kapatid. Talagang nagtutulungan sila. Wala nang sinabi si Sevv. Di nagtagal, bumalik na sila sa Deverro Group. Pinahinto ni Sevv ang kotse at lumingon kay Lucky. Tumingin din si Lucky sa kanya at ngumiti, "Nasa kumpanya ka na. Dapat ka nang bumab
Nang lumabas ang isang grupo ng mga tao kanina, hindi napansin ni Lucky si Bitoy na bumalik na sa hotel. Hindi rin niya alam na ang lalaking nagmamalasakit sa kanya at nagpapainit sa kanya kapag malamig siya ay isang aktor. Sabi niya kay Sevv, "Tumawag ang kapatid ko kanina. Pumayag na sila ni Hulyo sa mga kondisyon ng diborsyo." "How is it going?" "Hahatiin sa kalahati ang lahat ng mga ari-arian sa pangalan ni Hulyo sa kapatid ko. Wala siyang ibinigay na bahay at kotse sa kapatid ko, pero gusto rin niyang bayaran ang kapatid ko ng karagdagang halaga ng pera. Ang kustodiya ni Ben ay nasa kapatid ko, at binabayaran niya siya ng 3,000 piso sa child support bawat buwan." "Ang request niya ay ibigay ng kapatid ko sa kanya ang ebidensya na hindi kanais-nais sa kanya nang walang pag-aalinlangan, at sinabi sa kapatid ko na mangako na hindi na siya gagantihan pagkatapos ng diborsyo." Tanong ni Sevv, "Ano ang sinabi ng kapatid mo?" "Sabi ng kapatid ko na pumayag siya sa lahat, pero na
Kaya niyang mag-perform pa rin. "Michael, Jayden, samahan ninyo ang mga boss pabalik sa kompanya muna, kakausapin ko ang sister-in-law ninyo." Mahinang sinabi ni Sevv sa dalawa, at pagkatapos ay naglakad patungo sa kanyang asawa. Natural na hindi naglakas-loob na sumunod sa kanya ang mga bodyguard. "Nakasalubong ba ni Mr. Deverro ang isang kakilala niya?" Nagulat ang mga boss nang makita si Sevv na naglalakad patungo sa isang estrangherang babae. Hindi ba ipinagbabawal ni Mr. Deverro na magpakita ang ibang babae maliban sa mga kamag-anak sa loob ng tatlong metro sa kanya? "Oo, may kakilala ako." Ngumiti si Michael at inanyayahan ang mga boss sa kanilang kotse. Nang makita na wala nang ibang sasabihin si Michael, tumigil na rin ang mga boss sa pagtatanong. "Lucky." Naglakad si Sevv sa harap ni Lucky, una niyang inilahad ang kanyang mga kamay para tulungan siyang ayusin ang kanyang coat, at nagtanong sa kanya nang may pag-aalala. "Bakit ka nandito? Alam mo bang nandito ako pa
Tumango si Helena nang hindi namamalayan, "Nag-leave ako ng ilang araw. Natakot si Ben, kaya kailangan ko siyang samahan." "Tapos ano ang ginagawa mo dito? Nasaan ang anak mo?" Tumahimik si Helena sandali. Sasabihin ba niya ang totoo? Tumingin-tingin si Hamilton sa paligid at hindi nakita ang matabang maliit na bata. Pero natatakot sa kanya ang maliit na bata. Tuwing nakikita niya siya, natatakot siyang lumapit kay Helena, para bang isang demonyo siya. "Natutulog si Ben sa bahay, inaalagaan siya ni Ate Lea, lumabas ako para mag-ayos ng ilang bagay." Sinabi ni Hamilton, itinaas ang kanyang kanang kilay. "Ahh," at tinanong siya, "Ano ang ginagawa mo?" Nang mag-alinlangan si Helena kung sasabihin ba niya ito, ngumiti si Hamilton at sinabi, "Kung hindi ka komportable na sabihin, kalimutan mo na lang. Nakita lang kita nang dumaan ako, at naisip ko ang iyong leave, kaya tinanong kita." "Okay, gawin mo na ang iyong gagawin, aalis na ako." Binawi ni Hamilton ang malaking kamay na n
Bigla na lang tumulo ang luha ni Helena. Hindi alam ng kanyang ina hanggang sa kanyang kamatayan na hindi kailanman sumuko ang kanyang nakatatandang kapatid sa paghahanap sa kanya. Hindi naghintay ang kanyang ina hanggang sa muling magkita ang mga kapatid. "Lucky, samahan mo muna si Mrs. Padilla. Babalik ako para makita ang aking anak." Tiniis ni Helena ang sakit at kakulangan sa ginhawa, sinabi sa kanyang kapatid, at mabilis na ibinaba ang telepono. Pagkatapos, hindi niya mapigilang umupo sa lupa, tinakpan ang kanyang mukha at umiyak. Tumingin sa kanya ang mga taong dumadaan, pero walang tumigil para sa kanya. Nakita ito ng may-ari ng milk tea shop at alam niyang nanghiram siya ng computer para i-print ang kasunduan sa diborsyo. Naisip niyang malungkot siya dahil sa diborsyo, at lumabas dala ang isang kahon ng tissue. "Ate." Tinapik ng boss ang balikat ni Helena. Nang tumingin siya sa kanya, ibinigay niya sa kanya ang tissue at sinabi nang may pang-aaliw. "Hindi na siya nag
Nang marinig niya ang sinabi ni Hulyo, medyo nagsisi si Helena na hindi niya agad-agad na maayos ang mga pormalidad, pero pumayag na lang siya, iniisip na kailangan niyang maghintay ng isang araw pa. Ibinigay niya kay Hulyo ang dalawang naka-pirmahang kasunduan sa diborsyo at sinabi, "Tingnan mo, walang problema, pirmahan mo lang ang pangalan mo." Kinuha niya ang kasunduan sa diborsyo. Bukod sa mga puntong sinabi niya, nangako rin siyang sisirain ang lahat ng ebidensya na nasa kanyang kamay sa araw ng diborsyo, at nangako na hindi siya gaganti sa kanya nang personal. Kailangan niyang bigyan si Helena ng higit sa isang milyong piso at isuko ang kustodiya ng kanyang anak, pero wala nang iba pa. Pero nang isipin niya ito, mapoprotektahan pa rin niya ang kanyang kinabukasan at makakakuha ng mas maraming pera, kaya tiniis niya ang sakit ng pagputol ng kanyang laman. "Pipirmahan ko ito." Sinabi ni Hulyo nang may malalim na boses, "Kita tayo bukas." Tumango si Helena. Tiningnan siy
Sinabi ni Yeng ito nang nakasimangot, "Anyway, ayaw kong maagaw ni Ben ang sobrang pagmamahal ng aking anak sa kanyang ama." Ayaw rin niyang gastusin ni Hulyo ang kalahati ng kanyang kinikita sa hinaharap para kay Ben. Umaasa siyang gagastusin ni Hulyo ang lahat ng kanyang kinikita sa hinaharap sa kanilang maliit na pamilya, sa kanya at sa kanyang anak. "Ipinanganak si Ben kay Helena. Tiyak na gagawin niya ang kanyang makakaya para palakihin siya at turuan nang maayos, na mas maganda para sa paglaki ni Ben. Kung ipaglalaban mo ang kustodiya ng iyong anak, lalaki si Ben kasama ang iyong mga magulang. Sa tingin mo ba matuturuan siya nang maayos ng iyong mga magulang?" "Maraming lolo't lola ang sumisira sa kanilang mga apo. Siyempre, kung gusto mong makita si Ben na maging isang tao na walang nagagawa, kunwari na lang na hindi ko sinabi ang mga salitang ito. Sa tingin ko mas maganda para sa kanya na manirahan kasama ang kanyang tunay na ina kaysa sa'yo. Masyado kang abala sa trabaho