CHAPTER 4
"Please please I'm begging you. Wag mo namang gawin sakin 'to please I'm begging you Ziyo." Ngunit hindi siya nakinig, nagsimula na siya sa binabalak n'yang gawin. Umiiyak ako dahil sa takot at galit. Takot dahil sa pwedeng mangyari sa akin at galit dahil bakit n'ya ito ginagawa."No, you're such a slut kaya paparusahan kita. This is what you want huh? Hmm." He cupped my left mountain at malakas itong pinisil na nagpasigaw sa akin. Masakit at nandidiri ako sa sarili ko."Tama na!" He slapped me. He slapped me hard! Kaya napatahimik ako at napaiyak ng malakas. What the hell!"You shut up!" Hinawakan n'ya ang buhok ko kaya napadaing ako. Dinilaan n'ya ang gitna ng dibdib ko pababa sa pusod, he looks like a madman. Hindi ko na kilala ang taong nasa harap ko ngayon. I kicked him kaya nabitawan n'ya ang kamay ko."Fuck it!" He cursed. Tumayo ako at mabilis na pumunta sa pinto ngunit nahuli n'ya ako. He hugged me from beyond."I'm sorry, I'm sorry love. I'm sorry I didn't mean to hurt you." Para akong tumigas sa kinatatayuan ko dahil sa sinabi n'ya. Hinalikan n'ya ang ulo ko at hinawakan ang kamay ko. My heart is already beating faster. Hindi ko maikakailang naging masaya ako sa ginawa n'ya."I'm sorry..." Dahan dahan n'yang binaba ang dress kong pinunit n'ya. Dahil sa sensasyong nararamdaman ko, hinayaan ko lang siya. Hindi ko maipagkakailang nagugustuhan ko rin ito.Hinagod n'ya ang bewang ko at dahan dahan akong pinaharap. Hinawakan n'ya ang mukha ko at dahan dahan itong itinaas dahil nakayuko ako. Tumingin siya sa mga mata ko and he's not mad anymore, ito ang lalaking minahal ko."Do you mind?" Tumango ako. Alam ko kung ano ang ibig n'yang sabihin.Dahan dahan bumaba ang mukha n'ya at mabilis na inangkin ang mga labi ko. He is kissing me passionately na para bang takot na takot siyang masaktan ako unlike kanina na halos patayin na n'ya ako.Niyakap n'ya ako at binuhat, nilagay ko ang mga kamay ko sa sintido n'ya. While we are kissing hungrily inilapag n'ya ako sa kama. Dahan dahan kong hinubad ang t-shirt n'ya at hinayaan n'ya naman akong tanggalin ito."Uhh you're so gorgeous." Hinawakan n'ya ang kamay kong nakatabon sa pagkababae ko. My cheeks are red. Para akong sinilaban dahil sa hiya. But he's staring at me like I'm a goddess. Like I'm the most beautiful person in the world.Ngayong hubo't hubad na ako sa harap n'ya tinitigan n'ya ako na parang ako ang pinakamagandang babae sa balat ng lupa. Ang mga mata n'ya na sa akin lang nakatitig. Dahan dahan n'yang pinasok ang kanya sa akin. Napaigik ako sa sakit kaya nagulat siya. Tumingin siya sa baba at nagulat siya sa nakita n'ya. Our connected sex are bleeding. Alam kong dahil sa akin, I'm a virgin and I gladly gave it to me.Nanlaki ang mga mata n'yang tumingin sa akin, tila nagulat siya. Tila he isn't expecting it."H-How? I-I'm mean? I'm not expecting this." Hindi ko na siya pinatapos pang magsalita. I kissed him. "J-Just do it." Tumango siya."Am I hurting you?" Tumango ako. "Yes you are but I can manage. Don't worry." Hinaplos n'ya ang buhok ko at diniin ang sarili n'ya sa akin. Ngumisi ako dahil sa sakit but he kissed me again. His kisses is deep kaya nakalimutan ko ang sakit. Hanggang sa napuno na ang kwarto ng mga ungol naming dalawa."Uhh yeah yeahh uhmm that's right." He moan in pleasure. Hindi ko napigilang magkagat labi, he really look good in his expression. After we made love, humiga ako sa braso n'ya at niyakap naman n'ya ako hanggang sa nakatulog kami.Nagising akong wala na siya sa tabi ko, it's already 5AM. Tumingin ako sa mantsa ng dugo. This means I'm pure at siya ang unang nakakuha sa akin. Napatunayan kong hindi ako ang babaeng iniisip n'ya, I'm clean and I'm not a slut.Tumayo ako at naligo, iniisip ko ang nangyari kagabi sa pagitan naming. Hindi ko alam ang sunod na mangyayari, hindi ko ni minsan inisip na may mangyayaring ganoon sa pagitan namin dahil alam ko namang he hates me. Pagkatapos kong maligo lumabas ako, it's saturday kaya wala akong pasok sa opisina ko. Bumaba ako at nakita ko siyang nagkakape habang may kausap sa telepono. Hindi ko mapigilang ang sarili kong makinig sa pinag uusapan nila."Yeah, alam ko bro. I fucked up. She was a virgin at ako ang nakauna sa kanya. This is fucked up bro!" Alam kong ako ang pinag uusapan nila kaya dahan dahan akong bumaba para mas marinig pa sila ng maayos."This isn't part of the plan bro! Hindi ko ni minsan inisip na mahawakan ko ang babaeng 'yon. I hate her bro at alam mo 'yon! But last night was out of the box! Hindi ko na alam kung ano ang ginagawa ko!" He told him. My heart contradicted in pain."Yes alam ko! The original plan was to make her love me, 'yong tipong mahal na mahal na n'ya ako at hindi n'ya ako kayang iwan and file an annulment afterwards. I simply hate her bro, I love her twin sister and not her at dahil sa kanya nawala lahat ng plano ko kasama ang babaeng mahal ko!" Wala na bang mas ikakasakit dito? Kaya natatakot akong maging masaya dahil ang katumbas nun ay sakit."Ibababa ko na ang tawag dahil baka gising na siya. Anyway, pupunta ako mamaya riyan sa inyo. Wait for me, I'll give you something." He coldly said at pinatay agad ang tawag, tumakbo ako pabalik sa itaas at pumunta sa CR. I cried my heart out. Ang sakit sakit, akala ko pagkatapos ng mga nangyari sa amin may magbabago pero bakit parang mas lumala?Lumabas ako sa CR at inilagay ang mga gamit ko sa isang bag. I need to get out of here."What the hell are you doing!?" He's here.********************Hit it dudes-MissteriousGuileCHAPTER 5It feels like my heart is torn into pieces. Ang sakit, sobrang sakit kasi akala ko magiging okay na kaming dalawa pagkatapos sa nangyari sa amin kagabi. He's just so heartless. "I-I need to get out of here." Patuloy kong nilalagay ang mga gamit ko sa bag. Kung magpapatuloy pa akong tumira sa pamamahay na ito mamamatay ako sa sakit. This isn't right. He slammed the door hard kaya napatalon ako sa gulat at napasigaw. "What the hell!?" I screamed on top of my lungs. Kung maka asta siya para siyang mabuting asawa na iniwan. It's just so ridiculous. "At bakit ka aalis!?" Para siyang nalilito sa emosyon n'ya, kung galit ba siya o kinakabahan. "Kasi aalis ako! This is what you want right!? Yes! Narinig ko kayong nag uusap! Iiwan mo ako kapag nahulog na ako at kukuha ka ng annulment? That's pure childless! We are not a child anymore Ziyo! Grow up!" Tumigil muna ako sa ginagawa ko saka siya hinarap, he seems stunned because of what I said. Tama naman ako diba? What he said was c
CHAPTER 6I found myself in a white room, this room isn't familiar. Where am I? What happened? Anong ginagawa ko rito? I was about to stand up but my body is weak, hindi ko kayang gumalaw. Ah Ziyo maltreated me. Napaiyak ako sa ala alang 'yon. How could he? He was my first love, he was also my friend. If he doesn't want this I understand it but can he atleast respect me and our friendship? How heartless he can be? Ilang minuto ang dumaan nang may nurse na dumating sa akin. Was I in the hospital? "Ma'am how are you feeling?" The nurse asked me several questions and I answered them wholeheartedly. Nang matapos na siya ako naman ang nagtanong. "Where am I? Nasa hospital ba ako? What is this place?" I asked. Umiling iling siya tanda na wala ako sa ospital, pero kung wala ako roon. Where the heck I am? "You're in Mr. Arkinus's condo ma'am. This room is what he called his peace room. Kung nakikita mo, puti lahat ang nandito it is because that is how he wanted it. He called me here to ch
CHAPTER 7 "Please, please sagutin mo Drey. I need your help please?" I keep mumbling habang nagtitipa sa cellphone ko. Gusto kong sagutin ni Drey ang cellphone n'ya, gusto kong kunin n'ya ako sa impyernong lugar na ito. After Ziyo stormed off the room hindi ko na nakita miski anino n'ya sa lugar na ito. He left me. That heartless jerk! Noong naka ilang dial na ako wala pa ring sumasagot, tumigil na lamang ako at ipinatong ang ulo ko sa mesa. Naramdaman ko na namang tumulo ang mga luha galing sa mga mata ko. I'm so miserable right now, masama bang magmahal? Akala ko ba love conquers everything? Pinukpok ko ang mesa gamit ang kamay ko sabay sigaw saka lamang ako tumigil nang mag ring ang aking telepono. Drey is calling. Dali dali ko itong sinagot. Humahagulgol ako habang nagsasalita. "Please Drey kunin mo ako rito. Puntahan mo ako sa address na ito. I'm begging you!" Halata sa boses ko ang sakit at pait dahil sa nangyari. "Ha? Anong nangyari sayo? I-text mo sa akin ang address diya
CHAPTER 8"Please Ziyo palabasin mo na ako rito, I need to work!" Hindi n'ya ako pinansin pinagpatuloy lang n'ya ang pagbabasa ng newspaper na hawak n'ya, ni hindi n'ya ako tinapunan ng tingin. "Ziyo naman, please? I'm begging you. Kailangan kong magtrabaho!" This time lumingon na siya sa akin. He shoot me a deadly glare, tanda na kapag hindi ako tatahimik may mangyayari sa akin na masama. Why is he so heartless? Ano bang ginawa ko sa kanya para itrato n'ya ako ng ganito? "Stop it Heaven. Your voice irritates me. I wish Hope is here. Kung hindi lang siya namatay dahil sa kagagawan mo, maybe we're not living like this!" Why does he keeps on bringing the dead? Alam ko namang hindi ako sapat para sa kanya pero bakit paulit ulit nalang? "Tama na please. Palabasin mo nalang ako rito." Nanghihina kong saad. "No, that's your punishment for flirting infront of my eyes Heaven." He coldly said. Umalis ako sa harap n'ya at bumalik sa kwarto. I screamed like a mad woman, gusto kong ipalabas
CHAPTER 9Nagiging desperada ako dahil sa pagmamahal ko sa kanya. Ganyan ko siya kamahal, kahit magiging kawawa ako okay lang dahil mahal ko naman siya eh. Kahit saktan n'ya ako ng paulit ulit okay lang ulit dahil mahal ko siya. Bahala na, I know one day it is all worth it. He's worth it, lahat ng ginagawa ko. Pero kapag mapagod ako, pagod na talaga ko sa puntong 'yon. Sa puntong iyon hindi na ako ang maghahabol. True to his words, hindi nga n'ya ako pinalabas ng bahay. Bantay sarado rin ako sa kanya. He's really cruel and heartless. Hindi ko na kilala ang dating bestfriend ko. I was busy preparing the kitchen when he came in drunk. It's already 8PM at umuwi siyang lasing. Umupo siya sa lamesa, kakaluto lang ng niluto kong adobo kaya kahit hindi kami ayos nilagyan ko parin siya ng pagkain. He isn't really drunk, medyo naka inom lang. "Here eat this habang mainit pa." He doesn't look at me pero kinuha n'ya ang tinidor at kutsara, uminom muna siya ng malamig na tubig at kumain. Ni h
CHAPTER 10I will live like Hope, magiging ako siya para lang sa pagmamahal ko kay Ziyo. I know one day he'll love me like how I love him. I need to forget who I am to live like her. Para kapag susuko na ako hindi wala akong pagsisisi kasi ginawa ko naman ang lahat bago sumuko. Alam ko sa araw na 'yan napagod na talaga ako. I know how Hope talk and I know how she treat Ziyo, gagayahin ko lahat ng ginagawa n'ya. I saw Ziyo walking downstairs and I called him, tila nagulat siya sa inasta ko. Ngumiti ako sa kanya at kinaway siya papunta sa akin. "Good morning love, how's your night? Nakatulog ka ba ng maayo?" Nakangiti kong saad. Hindi n'ya ako pinansin at nagpatuloy sa paglalakad. Alam kong magtitimpla siya ng kape kaya binigay ko kaagad sa kanya ang hawak ko. "Here love, may tinimpla na ako para sa'yo." I told him while smiled and handling him the coffee. Nakakunot ang noo n'ya habang kinuha ito. "Nagluto na rin pala ako, I'm not a chef but I did my best. Hope you'll like it love.
CHAPTER 11 "Good morning love." Nagulat ako nang may biglang yumakap sa likod ko. It's Ziyo. Ang aga ko nagising, I was really excited, this time sigurado akong matutunan na akong mahalin ni Ziyo and I will make the most out of it. "What are you cooking wife? Hmm?" He asked. Hinalo halo ko ang niluto kong adobo at ngumiti sa kanya, he kissed me on the lips and smiled. My heart is really full right now, parang ang saya saya ng pakiramdam ko. I just wanna live like this forever. Walang lungkot halos saya lang ang nararamdaman ko. This is so great. Parang puputok ang puso ko sa saya. I really love this man too much. "Let's eat pagkatapos nito. Malapit na eh hihi." Saad ko at patuloy na hinalo halo ang niluto ko. Nagulat ako nang yakapin n'ya ako sa bewang at nilagay ang ulo n'ya sa balikat ko habang nakatingin sa ginagawa ko. "I miss you so much love. I'm happy you're back in my arms now." He told me. My heart sank in despair. Who am I kidding? It is not me in his mind, it's Hope
CHAPTER 12 Last day was so fun, naramdaman kong mahal ako ng lalaking mahal ko. Sana ganoon nalang palagi, sana palagi nalang kaming masaya. "Hello my dear, what are you doing?" Saad ko dahil may kinakalikot siya sa kanyang laptop. Ngumiti naman siya sa akin at hinalikan ako sa pisngi, parang kailangan ko na atang masanay sa mga halik n'ya, he is really a kisser! "I'm finalizing reports on my company. How about you? Are you done drawing that dress?" Saad n'ya sa hawak kong sketch pad. Tumingin naman ako roon at umiling iling. I pouted, ngumisi naman siya at hinalikan ang mga labi kong nakausli na parang bebe. "You can do it love. Kaya mo 'yan! Fighting!" Ngumiti lang ako sa sinabi n'ya at bumalik sa ginagawa ko. I need to do unique designs, kailangan ko na itong matapos by next week dahil may competition akong sasalihan. It's a really big competition for fashion designer and I need to win it. "Hays, this is so frustrating! I can't think of anything!" I am really frustrated! I nee