Chapter 15“What the hell? May kausap ba ako? I have been asking you questions at ni isa wala kang sinasagot? Khaye ano ba?”“Para saan pang sagutin kita Jinx? May girlfriend ka na, hindi ba?”“Oo may girlfriend ako dahil nga sinabi mo sa akin na hindi ka pa handa.”“Kung hindi man ako handa, dahilan na ba iyon para kahit pagkakaibigan natin ay kalimutan mo ng gano’n gano’n na lang?”“I asked a permission. Huwag mong sabihin na hindi mo alam.”“Alam ko, at anong gusto mong sabihin ko. Na ayaw ko? Kung mahal mo ako, dapat naisip mong hindi pwede.”“You should have at least tell me.”“At bakit ko naman sasabihin. Alam mo na dapat iyon.”“Alam ko dapat? You’re just insensitive.”“No, I am not. You are!”“Look, alam mong hindi lang pagkakaibigan ang gusto ko. Habang magkaibigan tayo, habang lagi tayong nagkakasama, ako yung nahihirapan, ako yung nasasaktan kasi mahal kita, mahal na mahal kita pero hindi tayo pwede kasi ayaw mo. Kasi pag-aaral ang mas mahal mo. Kaya ako nagka-girlfriend pa
Chapter 16“Mahal. Mahal pa rin kita, Khaye.” maikli niyang sagot. “Ikaw,bakit ka nandito?”“Wala, nagpapahangin lang pagkatapos kong magbasa.”Nakangiti siyang tumingin sa aking binabasa. Inagaw niya iyon sa akin.“Hmmnn, Makabagong Cinderella?” tumawa siya. “So, feeling mo ikaw si Cinderella? Kaya pala may binanggit ka kanina about Prince Charming. Tigilan mong mag-imagine. Nasa harap mo na kasi ang real one. Masyado ka lang maarte.”Natawa ako sa pronunciation niya ng maarte. Hindi matigas na maarte. Siya yung pagbigkas pa lang ng salita e maarte na. Umusog siya malapit sa akin. Naramdaman ko ang siko niya na nakadikit sa aking siko. Parang nakaramdam ako ng pagkuryente. Nilingon ko siya. Tumingin siya sa akin. Ganoon pa rin katindi ang epekto niya sa akin. Napakaguwapo kasi talaga niya. Yung hugis ng kayang maputing mukha. May dimples, mapuputi ang kanyang ngipin at mamula-mula ang kanyang labi na binagayan ng kanyang manipis pang bigote. Muling ngumiti. Ngumiti ri
Chapter 17 “Sorry, Jinx yung kamay ko.” bago pa man ako bibigay ay hinila ko na ang kamay kong pinipisil-pisil niya.“Sorry. Pero sana maging tayo na.” “Seryoso ka ba?”“Mukha ba akong nagbibiro? Khaye, alam mong gusto kita. Mahal kita noon pa. can you please refrain from asking me if I am sure or not? Lagi akong sure pagdating sa’yo!”“Mga bata pa kasi tayo. 15 lang ako.”“Oh, tapos? Kung 15 ka lang, 15 rin naman ako ah. Saka kung sasagutin mo ako, mag-aasawa na ba tayo agad no’n? Titigil na ba tayo sa pag-aaral? May mali ba sa pagkakaroon ng boyfriend o girlfriend sa edad nating kinse?”“Andami mo namang sinabi. Hindi nga tayo mag-aasawa agad, hindi rin tayo titiil kung sasagutuin kita. Sa huli mong sinabi Oo ang sagot ko. May mali sa pagkakaroon ng boyfriend o girlfriend sa edad na kinse kasi nga bukod sa mga bata pa talaga tayo, natatakot ako na maapektuhan ng pagkakaroon natin ng maagang relasyon an gating pag-aaral.”“Pangako hindi. Gagamitin natin itong inspirasyon.”“Bakit a
Chapter 18 Hawak niya ang kamay ko sa biyahe. Nakaramdam ako ng pagkaalangan lalo pa’t madalas tumingin ang driver sa amin. Tahimik ang aming paglalakbay. Hanggang sa huminto ang sinakyan namin sa isang malaking Mall sa City. Alangan akong bumaba sa sasakyan. Iyon kasi ang unang pagkakataong makapasok ako sa ganoong lugar. “Tara na.” “Nahihiya akong pumasok diyan. Uwi na lang kaya tayo.” “Ano ka ba? Mall lang ‘yan. Hindi mo kailangan matakot. Hindi iyan sementeryo. Maliwanag. Wala sa’yong mang-aano.” “Pero Jinx…” “Wala nang pero-pero, halika na. Kung ayaw mo bubuhatin kita hanggang sa loob.” hinawakan niya ang kamay ko. “Oh nanlalamig ka?” “Ninenerbiyos. Hindi pa kasi ako nakapasok sa ganyang lugar.” “Well, makakapasok ka na.” Hinawakan niya ng mahigpit ang palad ko. “Huwag kang mag-alala, ako ang bahala sa’yo.” Nangangatog ako
CHAPTER 19“Di ba ikaw yung babae kaninang tatanga-tanga sa daraanan ko?”“Ako nga ho.”“Anong ginagawa niya dito sir? May pambili ba yung mga ganyan ang ayos?”“Ganyan ka magsalita sa mga customer natin?”“Hindi ho, sorry nagpapakatotoo lang.”“Sige na, ayusin mo ang service mo diyan ha, girlfriend ‘yan ng amo natin?”“Sinong amo? Yung kasama ng babaeng ito kanina?”“Nagkita na kayo kanina?”“Opo. Nagkita na kami sa labas po kanina. Ibig sabihin iyon yung amo natin dito?”“Oo at bihira lang ‘yan pumunta dito.”“Oh my God. Hindi ko alam. Sorry. Pero sorry neng ha, anong meron ka at nagustuhan ka ng katulad ni Sir? Saka akala ko ba may taste yung amo natin? Kanina ko lang nakita at hindi ko alam na siya pala ‘yon?”“Natural meron siya nang wala ka. Maganda siya, oo mukhang mahirap pero may ganda siya na wala ka. Okey na? Sige na.”“Ohh, so ikaw nga. Ikaw nga yung babae kanina?”Lahat kami sabay-sabay na lumingon. Si Jinx ang aming nasa likod na hindi namin alam kung gaano na siya katag
CHAPTER 20. “Ako na ba ‘to?” hindi ko napigilang sabihin iyon Akala ko mahina lang ngunit napalakas pala.“Yes, ikaw na ikaw ‘yan ma’am at hindi ako nagkamali, sobrang ganda mo nga talagang bata. Magaling talagang pumili si Sir Jinx. Halika ka na. Kanina pa naghihintay iyon sa’yo.”Paglabas ko sa saloon ay binigyan ako ng isang parang mamahaling bag ni Kuya David.“Bagay sa elegante mong looks. You are superb and stunning!” naibulalas niya.Habang naglalakad kami papunta kay Jinx ay muli kong pinagmasdan ang sarili ko. Class na class ang dating ko. Tangkad, ganda ng katawan, ganda ng suot at ang aking maayos na mukha. Alam kong medyo kayumanggi ako dahil sa nasunog na araw pero konti lang ang ibinawas niyon sa kabuuang ganda ng aking mukha. Habang naglalakad ako, naramdaman ko ang pag-alon ng malambot at nakalugay kong buhok. Malayo sa babaeng pumasok kanina na walang kumpiyansa sa sarili. Ito na ang bagong ako. Isang napakagandang babaeng binihisan ng karangyaan ni Jinx
Chapter 21 “Huwag na, baka magalit lang sina Nanang at Tatang. Hindi kasi pa nila alam ang tungkol sa atin e.”“Sabihin mo kaklase mo ako.”“May kaklase bang magbibigay ng ganito karami?”“So anong gagawin mo diyan? Hindi mo iuuwi?”“Iuuwi naman kaso nga kung di ka sasama ako lang ang mapapagalitan at hindi ikaw.”“Bakit ka naman nila pagagalitan?”“Hindi ko alam kung paano sagutin ang sinabi mong ‘yan. Mahirap ipaliwanag.”Huminga siya ng malalim. “Hindi naman pwedeng forever mo na lang akong itatago sa kanila.”“Hindi kita itatago, bigyan mo lang muna ako ng sapat na panahon.”“Okey, alright.” “Sorry ah kung hindi pa kita kayang ipakilala kina Nanang at Tatang ngayon.”“Okey lang. Naiintindihan ko.”“Salamat sa pag-iintindi at salamat sa lahat ng ito.”“You’re welcome at mahal na mahal kita.”Bigla siyang lumapit at hinalikan niya ako sa labi ko. Hindi na ako nakaiwas. Napapikit na lang ako.“Khaye! Anong ginagawa mo?” boses ni Nanang iyon mula sa malayo. Mabilis ang
Chapter 22 “Mag-usap na lang tayo bukas ha?” garalgal ang boses ko.“Galit ba ang Nanang mo sa akin?”“Papatayin mo ‘yan o babasagin ko?” lumapit si Nanang muli sa akin.“Papatayin na ho.”“Akin na. Ibabalik ko ito sa’yo bukas.” Hinablot niya ang cellphone sa akin at ibinulsa niya iyon.Wala akong magawa. Lumabas ako ng bahay. Tahimik na umiyak sa tabi ng aking mga gulay. Doon ay iniiyak ko lahat ang naiipon sa dibdib kong sakit ng loob kay Nanang. Hindi ko alam kung paano ko ipagtatanggol ang sarili ko at ipaglalaban si Jinx. Paano ko patutunayang iba si Jinx sa ama kong nang-iwan sa amin. Bakit kailangan niyang magalit sa lahat ng mayayaman? Bakit iisa ang tingin niya sa lahat ng lalaki?Bago ako naidlip sa gabing iyon. Naramdaman ko ang impit na iyak ni Nanang habang kinukumutan niya ako. Sinuklay niya ang buhok ko gamit ang kanyang kamay saka niya hinalikan ang buhok ko. Alam ko, ramdam kong nasasaktan din si Nanang sa ginagawa niya sa akin ngunit iyon lang siguro ang paraan niya