LOGINKanya-kanya silang toka ni Marie sa paglilinis. Siya sa sala. ito naman sa kitchen. May professional glass cleaners naman na nagmi-maintain ng exterior ng glass wall kaya ang inner side na lang ang aatupagin niya. maliban sa ilang basyo ng beer at naiwang dalawang wine glasses sa center table, wala namang gaanong kalat sa loob.
“Ang sinop din ng may-ari nitong bahay, ‘no?”
“Naku, day, huwag mo munang sasabihin at baka signal number ten ang silid.”
“Bakit naman?” tanong niya habang nilalabhan ang basahang gamit sa sink. Tapos na siya sa sala at patapos na rin si Marie sa paglilinis sa kusina. Ref na lang ang inaatupag nito. Nalinis na rin nito pati CR sa kusina. “Hoy, bakit nga?” Na-curious siya.
Ngumisi lang si Marie. “Huwag ka nang maraming tanong at ayokong lagyan ng SPG ‘yang utak mo.”
Nanulis ang nguso niya. “Bahala ka.” Lumabas siya ng kusina kasunod si Marie. Silid na lang ang natitira nilang lilinisin. “Nasaan na nga pala ang mag-asawa?” naisipan niyang itanong. Nakakamangha lang na aalis ang may-ari habang may mga estranghero sa tirahan ng mga ito.
“Sino?”
“’Yong babae at lalaki kanina.”
Ang lutong ng tawa ni Marie. “Mag-asawa ka diyan. Ni hindi nga siguro mag-jowa mga ‘yon.”
“Ha? P-pero?”
Inagaw ni Marie mula sa kanya ang handle ng cart at ito na ang nagtulak patungo sa pintuan ng nag-iisang silid ng maalwang unit.
“Babe ang tawagan, eh.”
Mas naging matunog ang tawa ito. “Baka hook up lang sa bar na pinuntahan nila pareho. Saka, narinig ko kanina ang sinabi ng lalaki, 'Don’t answer that fucking door for me.' Mas pinauna pa niyang paalisin ang babae kaysa sa kanya. Hook-up nga lang siguro.”
Napatango-tango siya. Binuksan niya ang pinto para kay Marie at magkasunod silang pumanhik sa loob. Amoy ng naiwan na kaaya-ayang cologne ang sumalubong sa ilong nila. Parang pamilyar nga. Kung saan niya naamoy, ‘di niya maalala.
“In all fairness, kung gaano ka gwapo ang may-ari, ang sinop din sa gamit.”
Mukhang madali lang linisin ang maalwang silid na sa unang tingin ay halatadong panlalaki. Naalis na rin ang bed sheet sa kama. Pati mga punda ng unan ay maayos ding nakasalansan sa paanan ng kama. Toka na naman sila ni Marie. Bedroom ang lilinisin nito at siya naman sa bathroom. Pati naman CR, hindi gaanong makalat. Parang marunong talagang maglinis ang may-ari. Ang basurahan ay hindi naman gaanong marami ang laman. Basta sinigurado niya lang na napapalitan ang trash bag at makintab ang kubeta at glass partition ng shower.
Paglabas niya, patapos na rin si Marie sa pagba-vacuum ng sahig.
“Tash, tulong nga. Paki-unplug naman.”
Sinundan niya ang wire ng vacuum. Nasa gilid ng night stand ang saksakan ng extension. Dumukwang siya para bunutin iyon pero iba ang nakita nya. May nasuksok na pulang tela sa ilalim niyon. Kinuha niya iyon at inangat nang makita kung ano ‘yon.
“Ano ba yan!”
Pabigla niyang nabitiwan ang punit na pulang panty na hawak. Nag-landing iyon sa mismog paanan ni Marie. Agaran siyang napatayo ngunit sa ginawa niya ay nauntog pa ang ulo niya sa nightstand. Muntikan na iyong matumba. Buti na lang at maagap siyang nasaklolohan ni Marie.
Bumukas ang drawer ng mesa at nahantad sa kanila ang laman niyon.
“OMG!”
Napatakip sa bibig si Marie at napamulagat ng mga mata. Binitiwan nito ang wasak na panty na kaawa-awang napunta sa gitna ng kama.
“Andami!”
Isang nakabukas na box ang nakita niya.
“In different flavors.” Kumuha ng ilang pakete si Marie at itinaas sa ere. “Strawberry, chocolate, mint, Bubblegum. Grabe! Kulang na lang ay magpatayo ng fruit plantation ang mokong na ‘yon. Sa dami ng mga ito, baka gabi-gabing may kaanuhan ‘yon. Teka, may isa pang box.”
Never pa siyang nakakita o nakahawak ng condom buong buhay niya. Curious siyang pumulot ng isa sa mula sa tinukoy na kahon ni Marie at binasa ang nasa pakete. “Skyn. Non-latex. Natural feel. Extra large?” nagtatanong ang mga titig niyang napalingon kay Marie.
“OMG!” Parang tangang nahimatay kunwari si Marie. Basta na lang ito napatihaya sa kama at gumulong-gulong doon.
“Hoy! Marumihan ‘yang bed cover.” Hinila niya si Marie. Bumangon naman ito at inagaw mula sa kanya ang isang packet ng condom at ibinalik sa box.
“Grabe ang lalaking ‘yon at lubos na pinagpala.” Tumayo ito iniangat ang dalawang palad sa ere na tila ba may sinusukat. “Grabe talaga! Mabaliw-baliw siguro ‘yong babae sa kanya. Gwapo at macho na, malaki pa ang k*****a.”
“K*****a?”
Nanlaki ang mga mata nito. Parang naiinis na ibinaba ang mga palad. “Masisira nga ulo ko sa ‘yo. Hirap mong kausap. Ang ibig kong sabihin, ‘yong titi ng may-ari nitong unit, malaki and for sure, mataba rin.” Wala na namang preno ang bibig ng kaibigan. Kaswal pa ang pagkakasabi. “O, ano ‘yang pagmumukha mo?” Todo pa rin si Marie sa kakatawa. “Pero alam mo, siguro m*****g ang taong ito pero responsible. Ayaw makabuntis.”
“Hindi responsable tawag do’n. Ang responsable, ‘yong tulad ng mga tatay natin. Maglinis na nga lang tayo. Mamaya, ma-monitor pa tayo sa CCTV. Makita pa tayo na nangingialam sa mga gamit dito. Lagot na.”
Parang natauhan si Marie. Itinapon ang panty sa trash bag na bibitbitin nila palabas at isinarado ang drawer. Tinapos nila ang lahat ng dapat tapusin. Bago tuluyang nilisan ang silid, sinigurado niya munang nailagay sa ayos ang mga gamit na nakapatong sa nightstand nang tila isang personalized stone gift na may nakasulat ang umagaw sa pansin niya. Parang matagal na iyong ginawa dahil medyo naaagnas na ang dulo ng panghuling letra.
“W-wade?” hindi siguradong basa niya. “Wade.”
Panlalaking pangalan at tunog maganda sa tainga.
“So, Wade pala ang may-ari ng unit na ito.”
Wade na may maraming ipong condoms. Saka niya naisip, ilang babae na kaya ang nadala nito at sa kama nito? Pakialam ba niya. Ibinaba niya ang hawak sa nightstand at lumabas ng silid. Umalis sila ni Marie bitbit ang malaking tip na iniwan nito.
“Ang generous niya ha, may pa-note pa sa ref na kumuha tayo ng food sa ref bago umuwi.”
Too generous. Malaki na ang magagawa ng tip sa pag-aaral niya. Mabibili na niya ang librong kakailanganin niya.
“Gwapo at galante. Swerte no’ng babae ah.”
Masuwerte ba talaga kung ganoong mapaglaro naman ito? Sa dami ba naman ng condoms na nakita nila.
Eh, ano naman pakialam niya?
Sa bahay nina Marie sa sila dumiretso pagkatapos maibalik sa Happy Cleaners ang mga gamit. Nagpahinga lang sila sandali. Mamayang alas siete, papasok na naman sila sa bar. Maswerte siya at sa pangatlong beses ay pinayagan siyang mag-part time ulit ng manager. Kina Marie na rin niya ginawa ang baong isa pang assignment sa minor subject. Bago mag-alas siete, gumayak na silang pareho. Mag-aalas siete pa lang pero pila na ang nag-iinumang mga tambay sa labas ng bahay nina Marie.
“Marie, pakilala mo naman kami sa cutiepie mong kasama.”
Napasiksik siya sa tagiliran ni Marie. Ito ang pinakaayaw niya sa neighborhood na ito. Ayaw niyang kina-cat call. Kahit naman waitress sila sa bar, pormal naman ang polo shirt at high-waist pants na suot nila.
“Clinton, itigil mo muna ‘yang pagsusunog-baga mo at mag-aral ka muna. Magiging architect ‘tong kaibigan ko, ‘no?” Hinila siya ni Marie patungo sa pedicab na nagdaan at kaagad na lumulan. “Mang Pedring, larga na ho nang malayo tayo sa mga bwitreng lasenggong mga ‘yan.”
Mula Guadalupe, sumakay pa sila ng jeep. Wala pang alas otso nang marating nila ang isang high-end bar sa BGC. Matapos mag-time in, salang na kaagad sila sa kanya-kanyang gawain.
“Kaya mo na ha?” si Marie, nanigurado kung okay na ba siya.
“Kaya ko na.”
Nalilito pa rin siya kahit inaral niya ang iba-ibang pangalan ng mga inumin. Kapag nalilito siya, to the rescue naman kaagad ang kaibigan.
Habang lumalalim ang gabi, parami naman nang parami ang mga kustomers lalo na at Saturday ngayon. Punuan talaga. Nakamamangha nga kung gaano karaming kabataan ang naghahanap ng aliw sa mga establisyementong gaya nito. Tuloy, hindi siya magkandatuto sa pagsi-serve. Idadagdag pa na kailangan pa niyang sanayin ang pang-amoy sa ng inumin at usok ng sigarilyo. Hindi nga siya mamamatay sa lung cancer dahil ‘di naman siya umiinom, mamamatay naman sa secondhand smoking. Pero keri lang. Ang importante, may mauuwi siyang pera.
Basta, huwag lang talagang magkamali kundi lagot na.
“Martini for VIP room number 5 is ready.”
Walang ibang malapit sa counter. Siya talaga ang magsi-serve. Ayaw niya sa VIP room. Sa likod kasi ng utak niya, may pangamba na baka may mama sa loob ng silid na may tama sa utak. Noong nakaraan kasi, may lasenggong halos paupuin na siya sa kandungan nito.
‘Pero bahala na, hindi dapat namimili.
Ingat na ingat niyang hinawakan ang bar tray. Takot niya lang na magbayad ng mahal sa kada baso ng drinks. Tatlong martini lang ang dala niya pero ang mahal na.
‘Ingat lang, Tash.’
Kung bakit ba naman kasi may mga tao pang tumatambay pati sa hagdan patungo sa second floor ng bar. Ang hirap sumiksik. Laking ginhawa niya nang sa wakas ay narating ang VIP section. Dito, wala ng gaanong mga tao. Hinanap niya ang room 5. Maingat niyang itinulak ang pinto gamit ang isang paa. Naabutan niyang may tatlong lalaking nag-uusap sa couch. Dalawa ang may katabing babae.
“Good evening. Your drinks are ready.”
Inilapag niya ang drinks sa centertable at kinuha naman ang mga wala nang lamang baso.
“Miss, can you follow up the additional drinks we ordered?” ang sabi ng isa sa mga lalaki.
“I will, Sir.”
Ready na siyang umalis nang hindi sinasadyang marinig ang usapan ng mga ito.
“Nasaan na nga pala si Wade? Tagal namang nakabalik.”
Saglit siyang napahinto nang marinig ang pangalan. Wade. Weird. Ganoon din kasi ang nabasa niyang pangalan kanina.
“Baka nakakita ng ka-hook up,” biro ng sa tingin niya ay may pinakahindi matinong gagawin. Paano, may hikaw pari ilong nito.
Nagtawanan ang mga ito. Natanong niya tuloy sa isip niya kung lahat ba talaga ng Wade, mahilig sa babae. Naalala niya na naman ang kliyente nila at ang maraming condom sa drawer.
“Seriously, he’s looking for that spoiled brat cousin of his.”
“Who is probably too drunk by now.”
“And too unruly, if I may add.”
Masamag makinig sa usapan nang may usapan kaya lumabas na siya. Pabalik ng counter, nalingunan pa niya mula sa glass wall ng bar ang pool area. Parang walang katapusang party sa labas. May isang babae pang umakyat sa isang platform at walang patumaggang nagsasayaw na para nang adik. Gumigiling sa pole habang hawak sa kamay ang isang bote ng alak.
Napapailing siya. Nagsasayang ng pera ang mga ito. Samantalang sila, kayod kalabaw para kumita.
“Jay, follow up ko ‘yong dagdag na order ng VIP 5.”
Pagbalik sa counter, ‘yon kaagad ang inatupag niya.
“It’s all prepared, cutie.”
Kumindat pa sa kanya ang lalaki. Ngintian niya na lang ang biro ni Jay. Dapat hindi madaling napipikon. ‘Yon ang turo ni Marie.
“Si Marie nga pala?”
“Nagpasabi na mauuna na. Tumawag ang nanay niya.”
Mag-isa pala siyang uuwi ngayon. “Sige, thank you.” Kinuha niya ang dalawang margarita at apat na scotch at inayos sa bitbit na bar tray. Nakahanda na sana siyang humakbang nang sa pagpihit niya ay isang babae ang direktang sumuray sa kinatatayuan niya. Natabig nito ang hawak niya. Bumuway ang balanse niya. Huli na nang mapagtantong gumalaw na ang apat na margarita at tuluyang nahulog ang mga iyon sa sahig. Parang slow motion na nasundan niya ng tingin ang pagtilamsik ng laman ng baso sa sahig. Habang nakatitig sa mga basong nahulog, para namang nakikkita niya ang nakasulat na halaga ng bawat drink.
Paano niya babayaran?
Worst, baka hindi na siya pabalikin dito dahil sa kalamyaan niya.
“What the hell!”
Nalukot na mukha ng magandang babae sa harapan niya. Nabasa ng drinks ang crop top nitong blusa. Pati pala buhok nito ay natapunan. Kaagad niyang inilapag sa mesa ang hawak na walang lamang bar tray at kinuha ang bimpo na hindi pa nagagamit mula sa bulsa ng apron niya at pinunasan ang damit ng babae.
“Ewe!” Malakas na sinalya ng babae ang braso niya. Mas nagalit ito. “How dare you!”
Nanggagalaiti na ang babae. Parang nandidiri na pinagpag ang bahagi ng damit na nadantayan ng malinis namang bimpo. Napalapit na ang isang babaeng tingin niya ay kasamahan nito na kagaya nito, provocative din ang kasuotan.
“Look what you did!” Nakukunsume nitong tinitigan ang sarili. “This is a designer dress, you idiot!”
Kahit nakakaramdam ng pagkainsulto, walang magagawa kung sasagutin niya ito. Siya pa rin ang talo. Customer is always right.
“I’m sorry, Ma’am. Babayaran ko na lang ‘yong natapong drinks.”
Suntok sa buwan ang sinabi niya.
“Do you even have money, you, imbecile!”
Napipika man sa sinabi ng malditang babae pero walang ibang choice kundi magpakumbaba. Helpless na sininop niya ang mga kalat. Pati si Jay ay lumabas na ng counter at tinulungan siyang sinupin ang basag na mga baso. Dali-dali namang may nag-mop sa basang sahig. Pagtayo niya, nakita niyang nakatitig na sa kanya ang ibang naroroon.
“Jay, anong nangyari?”
Lagot na talaga. Ang manager, nasa mismong harapan na niya ngayon. Masama kaagad ang tingin nito sa kanya habang napaka-apologetic naman sa babae. Sumulasok na ang kaba sa dibdib niya.
“I am so sorry for this mess.”
Mas lalong naging galit ang ekspresyon ng natapunan na babae. “I want her fired,” walang kagatol-gatol na saad nito. “Instantly!”
Otomatikong napatingin siya rito. Alam niyang nakabadya na sa pagmumukha niya ang worry. Pinakahuli niyang nanaisin na mawalan ng mapagkakakitaan lalo ngayong gipit na gipit sila. Nakahanda na siyang magmakaawa nang may lalaking nagsalita sa kanyang likuran.
“That’s enough, Chenny!”
May kalakasan ang musika sa loob pero tila nangibabaw ang maawtoridad na boses mula sa likuran. Dahan-dahan siyang napalingon. Ang kaba ay mas lalong tumindi nang makilala ang nagmamay-ari ng napakaayang boses na sa hindi malamang dahilan ay tila may pamilyar na timbre. Walang iba kundi ang lalaking sumagip sa kanya sa café—ang parehong lalaking nakita niya sa condominium. Of all people, ito na naman ang nakakrus ng landas niya.
Kakaiba ang gising niya sa umagang ito. Magaang lang sa pakiramdam. Bigla na lang siyang naging excited sa pagpasok. She didn’t know what would await in the office but she harbored what Wade said last night.“Let’s be civil with each other.”Sino ba naman kasi ang ayaw na magtrabaho na walang bangayan, walang ilangan?Tinapos niya ang chocolate at nag-ayos ng sarili. Pagbukas niya ng closet, ang naakahanay na mga iniwang damit ni Myrtle ang tumambad sa mga mata niya. Ilan sa mga iyon, hindi pa nagagamit. Naglakbay ang mga daliri niya at isa-isang sinilip ang naka-hanger na mga damit at huminto ang kamay niya sa pulang damit na sa tantiya niya ay hanggang itaas ng hita ang length. Medyo hapit iyon sa baywang at may kalaliman ang neckline.“Too provocative.”She settled for that classic corporate look.“Magtrabaho ang pakay mo, Tashi, hindi magpa-impress.”Inalis ang tuwalya sa ulo at nagsimula nang magbihis at bumaba.She was earlier than usual. May time pa siyang dumaan sa isang baker
Tahimik lang silang nagbiyahe ni Wade. She could tell he was mad. Mariin ang pagkakahawak nito sa manibela habang tuwid lang na nakatitig sa daan. Not until she found out where Wade had parked his car.Nagtatanong ang mga mata niyang napatingin sa katabing lalaki. Sa mismong tapat ng condo na tinutuluyan sila humantong. Kasalukuyan nang nagtatanggal ng seatbelt si Wade pero hindi niya pa rin niya magawang tuminag.“Bumaba ka na.”Nabuksan na pala ni Wade ang passenger’s side at naghihintay na ito sa pagbaba niya. Paglingon niya rito, nakita niya kung paanong naging kulay kape ang bandang kanan ng puting long sleeves ng amo.Nakaka-guilty lang.Kaya naman, nagmamadali siyang umibis at sumunod sa lalaki patungo sa elevator. Alam na ni ni Wade kung anong floor ang pipindutin, at ang unit na tutunguhin. Ito lang naman ang may-ari ng tinitirhan.Pagbukas ng pinto basta na lang nito initsa sa wooden center table ang phone at car keys. Nagmamadali itong naglakad patungo sa banyo habang sinim
Simula nang araw na iyon, sinikap ni Tashi na hindi sila nagsasabay sa pag-uwi ni Wade. Lagi siyang nauunang lumabas ng opisina. Madalas din naman kasi itong wala sa oras ng uwian. Nag-iiwan lang ito ng mga notes ng mga kakailanganin niyang ihanda. Siya lang yata ang sekretarya na hindi masyadong updated sa kung anong pinaggagagawa ng boss niya.But then, a busy week was inevitable. Sa linggong ito, kabilaan ang meetings at submission of reports. Madalas silang magkasama, madalas na gabing umuwi. Yet, the offer to take her home never happened again. And he never once asked for coffee…not even once.Duda nga siya na baka itinapon nito ang kapeng tinimpla niya noong nakaraan. Pero ayos na rin. Nababawasan ang pagkaasiwa niya. Mas nagiging kampante siyang makasama ito. Mukhang wala na talagang interes si Wade sa kanya.Pero minsan, hindi niya maiwasang magtanong sa sarili kung wala lang ba talaga sa kanya ang lahat ng nangyari noon. Habang tumatagal, may mga pagkakataong gusto niyang mag
“Mistakes can happen anytime, hijo.”It was a relief. Ang lawak ng pang-unawa ni Sir Preston Samaniego. Mabait ang ama niya, pero ‘di hamak na mas mukhang makatao ang lalaking ito. Jacob was lucky enough to have been raised by this man. Ni minsan, wala siyang narinig na masamang balita tungkol kay Sir Preston.“Thank you, Sir. Thank you for understanding.”“We’ve been business partners far too long to let our partnership be tarnished by one accidental mistake. Huwag lang mauulit.” Pareho silang tumayo ni Sir Preston at nagkamay.“Hindi na po mauulit, Sir.”“Well, your secretary vowed to not let it happen again,” nakangiti nitong dagdag.“My…secretary,” he repeated, brows furrowing.Lumawak ang ngiti ni Sir Preston. “She sent a letter of apology. Inako niya ang kasalanan. She specifically stated that you had nothing to do with it.”Malamig ang pakikitungo nila ni Tash isa isa’t-isa. Hindi nga matatawag na civil. Tashi could simply choose to rejoice in his suffering. Pwede pa niyang isi
Sinigurado niyang mas una siyang dumating kay Wade kinabukasan. Thankfully, bandang alas nuebe na ito pumasok. As usual, Wade was in his cold and professional demeanor.“Have my schedule for today ready in five minutes.”Dumiretso ito sa opisina. Sabi ni Myrtle, unang-una nitong ginagawa pagdating ay magtsi-tsek ng mails. Tinantiya niya munang tapos na ito sa ginagawa bago lakas loob na pumasok na dala na ang hiningi nito. Una niyang inilapag ang schedule na nakasulat sa papel.Napatingin ito doon.She was supposed to read the schedule straight from the digitized planner pero walang anumang sumunod na puna mula rito. Kinuha niya na ang pagkakataon. Itinabi niya roon ang kahapon pa niya ginawang resignation letter.Wade nonchalantly accepted and read the letter. Pagkatapos pasadahan, diretso itong tumitig sa kanya.“May ibang trabaho ka bang malilipatan?”“Maghahanap ako.”Umangat ang kilay nito. Sumandal si Wade sa upuan at basta siya tinitigan na tila isa siyang nakakatawang tanawin.
Hindi niya alam kung paano na-survive ang nagdaang mga sandali na ipinakilala siya ni Myrtle sa boss niya. Basta, ang naalala niya lang, tila ayaw nang umapak sa lupa ang mga paa niya. Namamanhid ang mga paa niya, nanlalamig ang mga palad.Nagsalpukan ang lahat ng emosyon sa kanyang dibdib. Hinanakit, hinampo, galit, pagtataka. Pagtataka dahil matapos ang lahat, ang lalaki pa ang may ganang umaktong parang hindi siya kilala. Ito pa ang may kakayahang maging malamig ang pakikitungo.Siya dapat ang nagagalit, ‘di ba?Siya ang pinangakuan na babalikan pero pinagmukha nitong tanga.Siya ang nadehado at nalugmok.“The boss has a way of mesmerizing anyone.”Nakakapanibago pa rin na iisiping amo na niya ang lalaking minsan niyang naging…Ano nga ba sila dati? Parang ganito rin lang naman. Amo ito, empleyado siya. Kaibahan nga lang, katawan ang binibinta niya noon. Ngayon, serbisyo niya ang babayaran.“Okay ka lang?”Hindi. Pero kailangan niyang sagutin ng Oo. Paano ba naman siya magiging oka







