Chapter 50: The Fall [1]

Isang malalim na singhap ang pinakawalan ni Lala, bago tuluyang mawalan ng malay. Habang si Ezra ay hindi mapigil ang pagtulo ng kaniyang mga luha. Bumuhos ang malakas na ulan at dumilim ang buong paligid. At lahat ng dahon ng mga puno ay sinasayaw ng hangin patungo sa isang kawalan. Hindi niya maigalaw ang buo niyang katawan at nanginginig ang buo niyang kalamnan. Nang maramdaman ang lamig ay kaniyang napagtanto na malapit na pala sila sa kinaruruunan nila Zek at Liah. At gano’n na lamang ang kaniyang pagkagimbal nang makita sina Zek at Liah, na nakahandusay sa lupa at walang malay.

“K-kuya?” mahinang sambit niya. At unti-unting humahakbang ang kaniyang mga paa patungo sa kaniyang kapatid.

“A-ate, Liah?”

Humahalo ang patak ng ulan sa kaniyang mga luha, hindi niya mapigilan ang impit na pag-iyak. Niyugyog niya ang kaniyang kapatid para magising, pero kahit anong gawin niya ay wala pa rin itong malay.