TPG 5

"Ano ba, Rhenz!" 

Basta lang niya ako hinila palabas at pilit pinapasakay sa loob ng sasakyan.

Nakakunot naman ang noo niya sa akin. 

"Pinagtitinginan na tayo. Kanina ka pa sigaw ng sigaw!" nairitang saad niya.

Nginisahan ko naman ito. Pasimple akong tumingin sa paligid. May kumukuha sa amin ng litrato.

"Maawa po kayo! Ayoko po sumama sa inyo!" saad ko naman at kuwaring natatakot.

Tingnan ko lang kung hindi masisira ang career niya.

"Are you kidding me?!" gigil ba saad niya.

"Huwag po! Tulong! Tulungan niyo po ako!" nagsisigaw na saad ko at nagpupumiglas.

"Damn, Samuelle!" 

Napatingin ako sa guwardiya na humagangos palapit sa amin.

"May problema ba, Nurse Samuelle?" tanong ng guwardiya.

Of course, kilala ako dito sa hospital. Akala ng h*******k na ito kakampihan siya ng guwardiya.

"Guard, tumawag kayo Ng pulis! Ang manyakis na ito pilit ako pinapasakay sa sasakyan niya!"

Nanlalaki naman ang mga mata ng guwardiya.

"Eh..Nurse Samuelle….b-baka gusto ka lang kausapin ni Sir Bright," aniya ng guwardiya na napakamot pa ito sa kanyang batok.

Napatingin naman ako kay Rhenz. Nakangisi ito.

"Bakit ayaw niyo ho tumawag ng pulis?! Nakita po nila na pinupwersa ako ng h*******k na ito!" Inis na sigaw ko sa guwardiya.

"Pasensya na po, Nurse Samuelle. Ayoko po mawalan Ng trabaho," aniya ng guwardiya.

"Manong guard, hindi naman siya may-ari ng hospital na ito!" gigil na saad ko naman.

"Ah, Manong guard, puwede ka na umalis. Pasensya ka na at napadamay pa kayo sa tupak ng fiancee ko," aniya ni Rhenz sa guwardiya.

Napanganga naman ako.

Fiancee?!

Narinig ko naman ang singhapan ng mga tao sa paligid namin.

"Sige na po, Nurse Samuelle. Babalik na po muna ako sa guard house," Saad ng guwardiya.

"Maghunos-dili kang h*******k ka! Paano kita naging fiance!" Galit na tanong ko rito.

"Sumakay ka na at may mga reporter sa paligid natin," aniya at basta lang ako itinulak sa loob.

"Walang-hiya ka talaga!"

Hindi ito umimik at basta lang pinaharurot ang sasakyan.

"Ano ba, Mr.Bright?! May trabaho pa ako!"

"Can you shut up! Ang ingay mo!"

Napairap naman ako.

"SAAN mo nga ako dadalhin," kalmadong tanong ko rito.

"Sa bahay. Bukas panigurado, dudumugin ka ng mga reporter SA hospital. Kaya, kung maaari iwasan mo na lang," seryosong saad niya.

"Tumigil ka! Iuwi mo ako sa amin. Ayan na nga ang sinasabi ko! Gulo ang binigay mo sa akin!"

Aba, ang h*******k na ito, hindi man lang ako pinapansin!

Napatingin naman ako sa dinadaanan namin. Parang labas na ito sa Manila.

"S-Saan na tayo?! Hoy, Rhenz!"

"Dadalawin lang natin si Inay Belyn," aniya na nakatutok lang ang mga mata sa unahan.

Napabuntonghininga naman ako. 

Sa edad kong trenta'y kuwatro, ngayon lang ako nakatagpo ng lalaking napaka-arogante. 

"You know what, Samuelle. Puwede naman natin pag-usapan ito ng mabuti. Yes, I admit, I'm a womanizer, pero kahit isa sa kanila hindi ko nakita ang pagiging wife material," aniya na saglit itong sumulyap sa akin.

"Wala akong pakialam sa buhay mo, Mr.Bright! Ang akin lang, wala kang respeto sa babae! Ang tanda ko na para patulan mo pa!" bwesit na saad ko rito.

Nagulat naman ako na bigla itong nagpreno. Napasubsob naman ako.

Bastos talaga!

"Hangga't nireregla ka, puwede pa," nakangising Saad niya.

Bigla naman nag-init Ang buong mukha ko.

"Bastos!" Saad ko naman.

"Okay. I have a deal with you. May iniwan na mana ang mommy sa akin. Bago ko makuha ito, kailangan mag-asawa muna ako. So, Ikaw pinili ko na maging kabiyak ko."

Nanlalaki naman ang mga mata ko.

"Nagbibiro ka ba?! Ang pag-aasawa ay hindi biro, Rhenz. At bakit naman ako papayag sa gusto mo?!"

"Papayag ka, or else, mawawalan ka ng trabaho."

"Ano?! Hoy, ikaw ba ang may-ari Ng hospital?!" 

"Second to the highest," aniya at pinaandar ulit ang sasakyan.

Ano raw?

Ang alam ko, Alcantara ang may-ari ng hospital na iyon.

"Huwag mo ako yabangan! Si Sir Kenjie Alcantara ang may-ari Ng hospital!"

Tamad lang niya ako tiningnan.

"We are business partner," mahinang saad niya.

Laglag naman ang panga ko.

"As in? True? Not a joke-."

Bigla naman ako napatahimik dahil masama na ang timpla ng kanyang Mukha.

"Don't worry, hindi naman kita gagalawin if papayag ka sa gusto. Just six months only, Samuelle. Then after that, puwede na tayo maghiwalay. Of course, bibigyan kita ng five million after ng anim na buwan."

Five million?! 

Jusko, puwede na kami makabili ng bahay at lupa.

"S-Sure ka ba? Syempre, ilalabas ng mga reporter na iyon ang mukha ko."

"I don't care. Eh, ano kung malalaman nila?"

"Pag-iisipan ko muna," mahinang saad ko rito 

"Sure. Just one week only, Kapag ayaw mo, maghahanap ng lang ako ng Iba."

Hindi naman ako umimik.

Five million. Malaking tulong na ito sa amin ni mamang ko.

  "Payag  na ako .."