Chapter 6

Chapter 6

Ayos lang ako ,Wag mo akong alalahanin" Sabay tayo nito ar inayos ang kanyang damit at buhok na nakusot dahil sa kanyang pagkakatumba.

"Sorry, Talaga leah' Ang saad ulit ni Drew.

Kumain na kasi ako, kanina kaya hindi ako nagugutom ngayon. Ano bang kaylangan mo at naparito ka ng ganitong oras?

"Ayuko kasi magpaabala ngayon, Ang parang nanlalambing niyang sabi kay leah.

"Ganun ba?' Okay ,Pasensiya kana' Bumalik kana na sa higaan mo, Sorry kung naabala kita. Sabay labas na ito sa silid at siya pa mismo ang nagsara ng pinto ni Drew.

"Hayzzt! Malas naman,Kung kaylan nakalabas saka naman ako pinuntahan ng babaeng iyon.

Biglang tumunog ang kanyang sikmura dahil sa gutom, dahil hindi na ito nakakain kanina sa Sa Restaurant na pinuntahan niya . Napagod pa itong nagdelever' Pero hindi niya natikman ang masarap na HotFriendChicken! Awwstss.... Gutom na talaga ako!

Sandaling nag-isip si Drew, At agad niyang tinawagan si Josh.

"Master Drew' Bakit po,? Gutom ako pwede mo ba akong bilhan ng makakain, Nanjan paba si leah?

'Umalis na po '! Ang saad ni Josh, Okay salamat.

"Aalis na po ako sir,Ano pa po ang ipapabili niyo?

"Yung HotFriedChicken sa D.R " Please!

Okay po Master.Drew' Ang mabilis na sagot ni Josh.

Naku' Bakit narito pa si maam leah sa labas? At may kausap na lalaki, Sino naman kaya iyon? Ang takang tanong ni Josh.

"Pagkatapos mag-usap nang dalawa ay bigla nalang pumasok ang lalaki sa loob ng M.Hotel' At sumunod naman doon si Leah.

'Uhm! Balak mapangasawa si sir Drew ,Pero nakikipaglandian naman sa iba! Haynaku! Ang saad ng guard ni Drew.

Sabagay ayaw naman sa kanya ni Sir.

Samantala isang tawag ang dumating sa telepono nila Rosalina sa kanyang apartment.

Kring! Kring'! Kring! Ang tunog ng phone.

"Rosalina! May tawag ,Kausapin ko na ba o ikaw na?

Kausapin mo na, Dahil nagbababad pa ako rito, Ang sarap magbabad napaka-init ng panahon.

Okay! Sabi mo yan aah! Ang sagot naman nito, Ayaw na ayaw kasi ni Rosalina na sumasagot ng tawag si rona,Minsan kasi nagiging makakalimutin ito at kapag imporyante na ang nasagot niyang tawag, maya maya lang ay nakalimutan na niya.

At maaalala nalang niya ito sa mga susunod na mga araw.

Nga pala rona! Isulat mo sa papel kung importante yan, Naku mahirap na! Ang sigaw ni Rosalina upang marinig ito ni rona.

"Oo alam ko!

Hello' Po Rosalina apartment' Ano pong kaylangan nila?

"Hello, Nais ko po sanang makausap si Miss.Rosalina Fronler?

"Sabihin niyo na po sa akin at sasabihin ko po sa kanya mamaya, Nasa banyo po kasi ang boss ko at naliligo. Ang pamiwanag nito.

"Okay! Pinapatawag siya ng CEO ng DGMC.

Nais siyang makausap sa lalong madaling panahon.

Oh my! DGMC? tama po ba ang dinig ko? Ang CEO nang DGMC!'

Opo!

Wait lang po ah! At tatawagin ko nalang po siya sandali.

Sige po.

"Hoy! Rosalina bilisan mo jan,CEO ng DGMC ang nais kumausap sayo!

What! Ang napatayong sagot ni Rosalina.

Okay! Wait lang naman, At magpapalit lang ako! Ang tarantang saad ni Rosalina.

"Bakit ba kasi biglaan! Kainis ang saad pa nito. Nag tapis nalang ito nang twalya at sinagot ang phone.

Yes' Hello ,Its me ,Rosalina Fronler.

Hi Maam' Gusto ko po sanang sabihin na nais kayong makausap ng ating CEO na Si Mr.Monttero' Hihintayin niya kayo sa Mottero restaurant .

Ahm, okay! Sige mga anong oras po ang nais ng CEO na magkita kami sa Taas ng DGMC ? Nasa pinaka taas ng DGMC ang M.Restaurant kung saan kumakain ang lahat ng impleyado sa komoanyang iyon.

"Mga 8pm po ng gabi mamaya.

"Ano! Pero oras din yun nang pagkikita namin ng Restaurant owner! Ang Date namin.

Ang saad nito sa kanyang isip.

Pero pinili nalang niya ang makipagkita sa CEO ng DGMC.

Matagal nang wala ang kausap ni Rosalina, Ngunit pakiramdam niya pinagkakaitan siya ng tadhanang makagawa ng kasalan sa mga lalaki! Ay nakakainis ang sabay ginulongulo na nito ang kanyang buhok.

Pero swerte ko narin dahil ngayon ko lang makakaharap ang CEO ng DGMC" .

Bihira na ang ganitong pagkakataon palalagpasin ko paba!

Rona! Gisingin mo ako ng 7:pm Okay, May lakad ako! Gisingin mo ako! Ahh'! Ihmmmm!

Oo,, Hindi naman ako aalis dito ehh, Syempre gigisingin kita mamaya.

Makalipas ang ilang oras ,May dumating na tawag kay rona, Ang kanyang kasintahan.

Oh, Mahal' Kumusta kana? Bakit ngayon kalang tumawag? Ang saad ni Rona.

"Sorry mahal'' May time kaba ngayon gusto mo bang sumama sa akin sa labas. Magdate naman tayo. Ang paglalambing ng kanyang nobyo.

Anong oras ba?

Ngayon na kung gusto mo.

"Agad tinignan ni Rona ang orasan, Nakita niyang pasado alas 5pm palang ng hapon.

Dalawang oras pa! Pwede babalik nalang ako after 2hours. Ang saad nito sa kanyang sarili.

"Okay saan tayo magkikita mahal?

Sa M.Hotel ,Gusto mo ba doon?

Bakit doon?

"Matagal ko na kasing gustong mat*km*n ka rona. Ang nanlalambing niyang sabi.

Akala ko mahal, Nag-usap na tayo tungkol jan.?

"Oo nga, pero lalaki ako rona, Nangangaylangan din ako. Ang saad ng nobyo ni Rona.

"Pero, Mahal hindi pa ako handa! Ang malungkot na saad nito.

"Kung ayaw mo! Bahala kan sa buhay mo! Wag mo na akong tatawagan dahil mula ngayon break na tayo! Ang sigaw ng lalaki sa kanya sa kabilang linya.

"Wag! Mahal please! Ang umiiyak nang sigaw ni Rona.

"Toot! tooot.... tooot... Ang tunong ng phone, Dahil binabaan na ng lalaki si Rona.

Napa-upo ito nang bahagya habang hawak hawak ang kanyang phone.

"Tama ba talaga si Rosalina, Na pari-parihas lang ang mga lalaki! Huhuhuhuhuhuuuuu ang umiiyak niyang sabi, Hanggang sa maalimpungatan si Rosalina sa pag-iyak ni Rona.

Ayyyy! Ano ba naman yan! Kahit dito sa kwarto ko! Ay dinig na dinig ang pag-iyak nito.

"Relax Rona ,relax ang saad ni Rosalina nang makita niyang umiiyak si rona sa isang tabi.

Bakit kaba umiiyak? Ano bang iniiyakan mo jan'! Ang ulit na tanong ni rosalina.

"Agad tumayo si rona at niyakap ito.

Tama ka! Lahat ng lalaki pari parihas! Wala silang mga puso! Mga sinung*ling sila! Huhuhuhu!

Bakit ano bang nangyari? Nagbreak kayo ng nobyo mo? Ang tanong ninrosalina.

Huhuhuhu! Rosalina, Paano na ako ngayon!

Ang corny mo! Anong paano ka ngayon! Bakit may naitulong ba sayo ang lalaking iyon.

"Im always here, Rona! Hindi natin kaylangan ang mga lalaking wala namang kw**ta!

Agad dinamayan ni Rosalina ang kanyang kaibigan ,dahil ramdam na ramdam niya ang pakiramdam nito. Ganitong ganito ang aking ina nung siya ay nabubuhay pa, Pero kahit papaano ay hindi niya ako pinabayaan ng mama ko! Ang saad nito habang naluluha narin dahil naaalala niya ang kanyang ina, Dahil sa pag-iyak iyak ni rona.

Teka lang, rona! Anong oras na, Saka nalang tayo magdrama, Malapit na mag 7pm kaylangan ko nang mag-ayos, Ang saad nito, Mamaya nalang kita tutulungan sa bigat nang nararamdaman mo. Ang saad pa ni rosalina.