"Sabi ko sayo ehh! ' Ang masayang salubong ni Mr Fronler sa kanyang asawa, Habang si Darvin ay nakahiga sa sofa at nanynuod lang nang tv." Talaga? '' Gumana ang plano mo? '' Nagbigay talaga anak mo?! ' Ang masayang tanong ng kanyang asawa.Kumunot ang noo ni Mr. fronler sa tanong na iyon nang kanyang asawa."Hindi ko anak ang babaeng iyon! '' Akalain mo ba namang ipagtabuyan ako sa harapan nang magulang nang lalaking mapapangasawa niya! '' Hindi na siya nahiya! Kung wala ako, Wala siya sa mundong ginagalawan niya ngayon!! Kung makapag taboy siya parang hindi niya ako ama! '' Ang galit na sabi ni Mr. fronler ''.Nag drama kapa, Akala mo naman nasasaktan ka sa ginawa niya?! Okay lang yan, atles may pera nanaman tayo. Ang masayang masayang sabi ng kanyang misis."Uhhhhmmmm!" Ano namang kalukuhan ang sinabi niyo sa kapatid ko?,, Para bigyan kayo nang ganyang kalaking pera. Ang seryusong tanong ni Darvin sa kanyang ama. "Wag mo nalang alamin! ' Wala ka din namang magagawa pa'dahil nasa a
"Kinabukasan maayos ayos na ang mood ni Rosalina, Habang nakahiga ito sa kanyang higaan iniisip niya ang darating na kasalan bukas.Habang ang kanyang kamay ay pinapakiramdaman ang pintig nang puso nang kanyang baby sa kanyang sinapupunan." Anak' Magiging okay din ang lahat, palalakihin kita nang ako lang at hindi ko ipapakilala ang ama mo sayo, Bukas na bukas din ay magiging masaya na ako, dahil mawawala na ang bigat na nararamdaman ko sa oras na makaganti ako kay Drew. Ang nakangiting sabi nito sa kanyang sarili habang papatayo na ito sa kanyang higaan at balak na nitong lumabas ng kwarto."Habang papalabas nang silid si rosalina, Pakiramdam niya sa kanyang mga sinabi kanina ay may mali, Na para bang may tumututul sa kanyang ka-ibuturan! '' Pero Paghihigante lang ito, hindi ito pag-ibig kay Drew! 'Ang kontra nito sa kanyang sarili habang inaayos ang kanyang ngiti sa mga oras na iyon. Goodmorning 'Drew and mama! '' Ang masayang bati ni rosalina sa mag- ina habang naghahanda nang al
TOTOO BA ANG LAHAT NANG NARINIG KO?! "Alam kung hindi iyon magagawa sa akin ni rosalina. Alam kung mahal niya ako at nagmamahalan kaming dalawa. Hindi ako dapat maniwala sa mga narinig ko lamang,Bukas na ang aming kasal,hindi dapat ako magpatinag sa mga naririnig ko sa ibang tao.Mga pala-isipan ni Drew sa mga oras iyon,kahit alam niya sa sarili niyang natatakot siyang iwanan siya ng dalaga. Mahal na mahal niya ito una palang ay mahal na mahal ko na siya,hindi naman ako nagkulang sa pagmamahal sa kanya. Tiyak na hinding hindi niya ako iiwan. Ang dagdag pa ni Drew bago tuluyang inihiga ang kanyang katawan sa malambot na kama. Dahil na pagod ito maghapon lalo pa nung marinig niya ang usapan nila Mark ,rosalina at Mrs.Russel ay tila ba nanginig ang mga tuhod nito,At sinasabing hindi kayang gawin iyon sa kanya ni rosalina. Samantala abala naman sa pag- iisip ang dalaga ,kung bakit pati ang pamilya Russel ay imbitado,Alam kaya nila ang totoo?! Pero---? Kung alam nila ang totoo,dapat h
Dumating na ang araw nang kasal nina rosalina at Drew, Magiging masaya kaya ang kahihinatnan nang kasalan nilang dalawa o mauuwi sa matinding iyakan. "Mag- aalas dyes na, Wala pa rin si Rosalina. Ang sabi ni Mrs. Elvie sa kanyang sarili habang nakatingin sa malaking orasan na naka hanging sa taas nang pintuan nang simbahan. Mga bulungan na rin ang naririnig nila mrs. elvie at Drew. " Rosalina, nasaan kana?! Wag mo naman sanang tututuhanin ang balak mong pag-iwan sa akin. Ang malungkot na sabi ni drew sa mga oras na ito. Habang ang mga dumalo sa kasal ay sari saring kwento na ang kanilang pinagbubulungan. "Haynaku! Totoo nga na nang-iiwan sa ere ang babaeng iyon! ,,, Ang sabi nang isa, dalawa , tatlo o kung sino pa sa kanila. Habang ang iba naman ay sinasabi: " Oo , narinig ko na rin na ang babaeng iyon ang dahilan nang pagiging single pa rin , nung apo ni Mrs. Russel, Dahil daw sa kagagawan nang babaeng iyon , pinagbintangan siyang rapist! ' Grabe napakalala pala nang b
Napag-isip isip ni Drew na umuwi na sa kanila baka sa kaling naroon pa si rosalina sa kanila at hinihintay siyang bumalik. Pagkarating na pagkarating ni drew sa kanila ay agad siyang nagtungo sa kanilang silid at may nakasulat na: " Drew, Sorry pero kaylangan ko itong gawin, Dahil sa pagkamatay ni rona , sayo ko sinisisi ang lahat. Kung hindi siguro dahil sayo malamang ay buhay pa ang kaibigan ko ngayon. Pero dahil naipaghigante ko na siya, pwede na akong umalis at magpakalayo layo sa lugar na ito. Alam mo sa totoo lang mahal na rin kita, pero dahil sa pangako ko sa aking ina mas pinili kong tuparin iyon, Sabihin na nating selfish ako, Pero iyon na ang nakatatak sa isip ko. Lilisanin ko ang lugar na ito kasama ang anak natin. Sa muli nating pagkikita. Nooooooo! " Huhuhuhuh "ROSALINA------. Bakit mo nagawa ito sa akin! Saan kita ngayon hahanapin rosalina?! Hindi ako titigil hanggat hindi kita nahahanap rosalina. Kahit pumuti na ang mga buhok ko hahanapin parin kita!?
Nasaan si sabrina mama? "Akala ko ba ay gising na siya. Ang tanong ni Drew sa kanyang ina, Na kasalukuyang naghahanda nang damit ni sabrina. 'Para saan naman ang mga damit na yan ma?" Ang kunot noong tanong ni Drew. Uhmmm! '' Nakalimutan mo nanaman ba ang pangako mo sa anak mo na magswiswimming kayong dalawa mamaya nang anak mo? '' Ang medjo galit na sabi ni Mrs Elvie. Napasapo nang noo si Drew nang maalala niya ang sinabing iyon nang kanyang ina. Buti na lang at pina-alala niyo mama, Nasaan na ngayon si Sabrina? Nasa kwarto niyo, hinihintay kang dumating.. Pagkasabi iyon ay kaagad na nagpunta si Drew sa kanilang kwarto para yayain na ang kanyang anak. Para lumabas na sa kanilang inupahang catage. Nadatnan niyang nakahilata pa si sabrina sa kama, halatang nagtatampo ito sa kanya. Sabrina, Anak' Nakahanda kanabang mamasyal? " Ang pilit pinasiglang boses ni Drew, upang hindi mapansin ng bata na malubgkot ito,dahil naaalala nanaman niya ang kanyang mag-ina. "Papa,,,,?
"Mama!" Ang patakbong sigaw muli ni fatima sa kanyang ina habang patungo ito sa kinarirounan nang kanyang ina. Owh!" Anak,, Sawa kana bang maglaro?" Uuwi naba tayo? Magbubukas pa kasi si mama nang tindahan natin,Maya maya kasi ay magdadagsaan na ang mga tao mamaya rito. Ang nakangiting wika ni rosalina sa kanyang anak. "Tama po kayo mama,"Alam niyo ba ma?" May nakilala akong bata, sa tantiya ko po nasa edad dalawa palang siya,Pero napaka bibo at napakagaling na niya magsalita. Ang masayang kwento nang kanyang anak. Talaga ba anak. Mabuti naman kung ganun at umpisa kanang magkaroon nang mga kaibigan. Sayang nga lang mama at hindi ko siya na-ipakilala sayo. Tinawag na kasi siya nang kanyang lola. Ang malungkot na sabi ni fatima sa kanyang ina. "Naku, Wag ka nang malungkot anak,Magkikita rin kayo ulit nang batang iyon,kung talagang itinadhana kayong maging magkaibigan. Ang masayang paliwanag ni rosalina sa kanyang anak. Napatigil sila nang bahagya nang marinig nilang tumatawag ang
KABANATA 81 "Makalipas ang ilang oras pauwi na sina sabrina at Drew sa catage na kanilang inupahan nang ilang araw. Napansin ni Mrs.Montero na kanyang ina ang pagiging emosyonal niya,ganun din sa kanyang apo. Napasulyap si Mrs.Elvie sa kanyang apo at sinabi:, "Anong nangyari sa iyong papa?,, Bakit tila malayo ang kanyang iniisip ,Para rin siyang galing sa malungkot na sandali.Ang tanong ni Mrs.Elvie sa kanyang apo,Dahil ang mga mata nito ay namumula pa rin. "Agad namang sinabi ng bata kay Mrs.Elvie ang nangyari. At tila ba hindi makapaniwala si mrs.elvie na sa ganitong paraan sila pagtatagpuin,Pero hindi tiyak ni Mrs.Elvie kung si rosalina nga ang tinutukoy nang kanyang apo. At agad sinabi sa kanyang apo ang salitang, " Dito ka lang sa tabi nang iyong ama,at ako ay lalabas lang sandali. Ang saad ni Mrs.elvie sa kanyang apo. Saan ko kaya hahanapin ang babaeng tinutukoy ni sabrina?!" Ang tanong ni Mrs.Elvie sa kanyang sarili habang binabaybay ang daan sa bawat sulok nang resor