REVISED - CHAPTER 13

The smell of ethanol and medicine filled my nostrils when my consciousmess came back. But although I was already awake, I couldn't open my eyes. Pakiramdam ko ay napakabigat ng talukap ng mga mata ko at hindi ko man lang magawang subukang buksan ang mga ito. Sinubukan ko ring pakiramdaman ang iba pang bahagi ng katawan ko at gaya ng sa talukap ng mga mata ko ay mabigat din ang mga ito.

I felt like I was exhausted, I was drained pero wala naman akong naalalang gumawa ako ng mabigat o napagod ako. The memory when I passed out while packing my things on my school bag came back to me. Ang mura ni Joshua ang huling narinig ko bago ako tuluyang nawalan ng malay.

Hinayaan ko munang lumipas ang ilang minuto bago muling sinubukang ibuka ang mga mata ko. Thankfully, I was able to slightly open my eyelids when I tried again this time at ang bumungad sa akin ay ang puting kisame ng ospital. Alam kong nasa ospital ako sa amoy pa lang ng gamot at sa lamig na nanggagaling mula sa a