(S4) 38. CONTRADICTIONS 2

CHLOE

Death. It is something we cannot know when and how it will happen to us.

I am staring at my grandmother’s face in her casket. Hindi ko maramdaman ang malungkot pero hindi ko rin maramdaman ang magalit pa sa kaniya. Para saan pa? Ang kamatayan na niya ang nagtapos sa mga nagawa niya.

“I forgive you…” I whispered. “I pray that you truly rest in peace, Mamita.”

And what I said is true. Hindi ko sinabi lang iyon para kahit may nakarinig sa akin ay wala nang iba pang iisipin. Sinabi ko iyon dahil iyon ang totoong naramdaman ko.

I stayed there for a while. Nandoon lang ako nakatayo sa harap ng casket ni Mamita nang lapitan ako ni Alguien.

“Trace is here," Alguien informed me. "Papayagan ko ba pumasok para makalapit sa ‘yo? O kunwari wala akong pakialam at bahala na si Papa magpaalis sa kaniya?”

“Is he alone?” tanong ko. Parating pa naman ang magkapatid na Escarra kaya bigla akong kinabahan. Sana hindi maging issue sa dalawang iyon na narito si Trace. Ayoko magpaliwanag pa para mak