Chapter Two: Life Of An Heiress

"Sigurado ka na ba sa desisyon mo na pakasalan si Emmett? O kaya mo lang siya papakasalan ay upang may magpatakbo sa kompanya? Do you even love him?" amg seryosong tanong ng ama ni Amanda. 

Sasagot na sana si Amanda ngunit bigla siyang natigilan nang pumasok sa silid and kanyang ina na si Donya Victoria Montserrat. 

"Hello, lovies! Bakit nandito pa kayo? Kanina pa naghihintay ang mga guests natin sa party venue?" ang nakangiting bati ng donya sa kanyang mag-ama. 

"I just gave my birthday gift to Dad, but we're ready to go." ang nakangiting responde ni Amanda sa ina. 

"Well, we shouldn't make them wait any longer. Let's go, ladies... Let's make our grand entrance as a family." masayang nasabi ng matandang lalaki. 

Si Donya Victoria at Amanda ay masayang isinukbit ang kanilang mga braso sa mga braso ng matanda. Pagkatapos ay lumabas sila sa silid at naglakad papunta sa kanilang French-inspired garden, kung saan mangyayari ang birthday party.

Pagdating nila sa party venue ay agad nilang nakuha ang atensiyon ng mga guests. Meron ding dumalo na mga taga-media upang i-cover ang nagaganap na engrandeng birthday party.

Amanda's one hundred percent sure na ang mukha niya ay makikita nanaman sa mga pahina mg society pages sa mga diyaryo kinabukasan.

She decided to enjoy the party, and not think about anything else. 

==================================

Makalipas ang ilang araw. 

Pagod na pagod ns umuwi si Amanda sa kanilang mansiyon. Sinusundan naman sita ng dalawa nilang kasambahay na may bitbit na mga shopping bags.

Nagpasalamat siya sa kanilang mga kasambahay at pagkatapos noon ay sumakay na siya sa kanyang private elevator upang pumunta sa kanyang silid. 

She decided to soak herself in a warm bathtub to relax. After 45 minutes ay tapos na siyang at tumayo na siya upang magbihis. 

Sa ngayon nga ay nakaupo na siya sa kanyang mini-salon habang pinapatuyo niya ang kanyang buhok. Napatigil siya sa pagbo-blow dry ng kanyang buhok nang marinig niya ang boses ng ina sa kanyang likuran. 

"Hello, darling. Did you have a good time shopping with your friends?" ang nakangiting bati ng kanyang ina. 

"Yes, Mommy. We had a great time." ang tugon ni Amanda.

"That's good to hear. And I know why you went on a shopping spree. Alam kong nakakaramdam ka ng stress at pressure dahil sa nalalapit ninyong kasal ni Emmett." ang nasabi ng kanyang ina.

"You're right, Mommy. I've been feeling overwhelmed nowadays." ang pag-amin naman ni Amanda.

"Just a piece of advice from me, sweetheart... Just follow what's in your heart. Ikaw lang ang makakapagdesisyon kung saan ka magiging masaya." the old woman gave Amanda a piece of advice.

"I just want to do what is best and what is right, Mommy. And besides, you and Daddy are not getting any younger. I want you guys to enjoy your retirement at hayaan ninyo kami ni Garrett na patakbuhin ang kompanya." Amanda spoke again.

"I know, honey. But you're happiness is important for us, too. Anyway, your Daddy told me that he will respect whatever your decision will be. And I feel the same way too..." Mrs. Montserrat told her daughter. 

"Thanks for all the advices, Mom. It really means a lot to me." ang nakangiting tugon ni Amanda, at kahit paano ay naging magaan na ang kanyang pakiramdam.

Naisip niya na kailangan niyang pag-isipang mabuti ang lahat. Kailangan niyang gumawa ng tama at maingat na desisyon hindi lamang para sa kanyang sariling kapakanan at kaligayahan, kundi para din sa mga empleyado ng kanilang kompanya at para sa kanilang mga pamilya... 

===============================

Kinabukasan. 

Alas onse na ng umaga nang magising si Amanda. Nakatulog siya ng madaling araw dahil iniisip pa rin niya ang problema niya.

Matapos ang ilang minuto ay napagpasiyahan niya na bumangon. She feels hungry, kaya namna dumiretso na siya sa dining room to eat some brunch. Kailangan niyang punuin ng pagkain ang tiyan niya para makapag-isip siya ng maayos. 

Pagdating pa lang niya sa dining room ay agad siyang sinalubong ng kanilang loyal at butihing mayordoma na si Mrs. Chavez.

Si Mrs. Chavez na ang nag-alaga sa kanya simula noong ipinanganak siya. Itinuturing na rin niya ang matanda na parang pangalawang ina...

"Good morning, Mrs. Chavez! What's for brunch today?" ang nakangiting bati ni Amanda sa matandang babae. 

"Nagluto ako ng paborito mong vegetarian dish. At may mga bagong dating na peach, strawberry at avocado mula sa farm ng pamilya mo." nakangiting sabi ng matandang babae sa kanya. 

"Wow! Thank you so much! You really know my favorites! And thanks to you, Lisa and Karina for taking care of my needs everyday..." pasasalamat niya sa iba pang nakababatang kasbahay.

"Ikinagagalak naming gawin ito para sa iyo, Miss Amanda." nakangiting sagot ni Lisa

"Tama si Lisa, Miss Amanda. Sige na at kumain ka marami." nagsalita na rin si Karina. 

"Teka, nasaan sina Daddy at Mommy?" biglang tanong ni Amanda. 

"Pumunta agad sa opisina ang Daddy mo pagkatapos ng almusal dahil may Board Meeting daw sila. Nasa Charity Program ang Mommy mo dahil mamimigay sila ng mga scholarship grant sa mga anak ng empleyado ng kompanya." paliwanag ni Mrs. Chavez. 

"Ganun ba? Nakakalungkot namang kumain mag-isa. Samahan ninyo akong kumain today, please?" ang nakangiting mungkahi ni Amanda.

"Walang problema. Halikayo, Lisa at Karina... Samahan nating kumain si Amanda." ang yakag ni Mrs. Chavez. 

"Maraming salamat, Miss Amanda." ang magkasabay na sabi nina Lisa at Karina.

Habang nag brunch silang apat ay masaya silang nagkukwentuhan... 

=================================

EMMETT ALBRECHT. 

Sinundo ni Emmett ang kanyang kasintahang si Amanda mula sa kanyang opisina dahil dadalo sila sa birthday party ng kanyang ina.

They have agreed to go back to his old hometown, kung saan nakatira ngayon ang kanyang mga magulang. Apat na oras ang magiging biyahe nila, kaya naman kailangan nilang umalis ng maaga upang makaiwas sa traffic.

Mabilis na lumipas ang apat na oras, at ngayon ay papasok na sila sa loob ng malaki at malawak na hacienda ng kanilang pamilya...

Pagkaraan ng ilang minuto ay ipinarada ni Emmett ang kanyang sasakyan at lumabas mula sa kanyang kotse. Pumunta siya sa passenger's seat side at pinagbuksan ng pinto si Amanda. 

Sinalubong sila ng isang lalaking medyo matanda na. Nginitian ni Emmett ang kanilang Mayordomo, at matagal na itong maglilingkod sa kanilang pamilya.

"Welcome back home, Master Emmett." masayang bati ng lalaki kay Emmett.

"I'm really glad to see you again, Henry. How have you been?" ang nakangiting tanong ni Emmett, matapos niyang yakapin ang matanda.

"Masaya ako at walang problems dahil napakabait ng inyong mga magulang sa akin." ang sinserong pahayag ni Henry.

"Oo nga pala, kasama ko ngayon ang aking nobya na si Amanda. Nagkakilala na kayo noong birthday ni Mommy three years ago, right?" muling nagsalita si Emmett.

"Yes... And it's really nice to see you again, Henry." ang magiliw na bati ni Amanda.

"Ganoon din ako, Miss Amanda... Alam ko pong napagod kayo sa apat na oras na biyahe. Let me escort you to your room para makapagpahinga kayo. Please follow me." ang suhestiyon ni Henry.

Binuhat ni Henry ang bag ni Amanda, at pagkatapos noon ay naglakad ito papuntang guestroom habang nakasunod si Amanda at Emmett sa kanya.

Nang makarating na sila ng guest room, lihim na humanga si Amanda sa napakagandang interior design ng kuwarto. She has to admit that her future mother-in-law got good taste.

"Oo nga pala Henry, nasaan sina Daddy at Mommy?" ang biglang naitanong ni Emmett.

"Nagkakaroon ng charity program si Madam Katherine sa lokal na municipal hall. Ang inyong ama naman ay nasa golf club kasama ang kanyang mga kaibigan. Babalik daw sila bago maghapunan. Gusto nila na sama-sama kayong kumain ng birthday dinner." ang imporma ni Henry.

"I see. Well, pwede naman tayong magpahinga ng ilang oras habang hinihintay natin sila." ang mungkahi ni Emmett kay Amanda. 

"That's a very good idea. And while you're at it, gusto ninyo bang maghanda ako ng something for your tea time?" Henry suggested. 

"That's perfect. Maghihintay kami ni Amanda sa patio. Salamat, Henry." ang pasalamat ni Emmett sa matanda.

Nang makaalis na si Henry ay muling nagsalita si Emmett.

"For the meantime, you should take a shower and change into comfortable clothes. Magkita na lang tayo sa patio mamaya." ang mungkahi ni Emmett.

"Alright. I'll see you later." Amanda nodded in agreement.

Pagkalabas na pagkalabas ni Emmett ng guest room ay muling pinasadahan ng tingin ni Amanda ang buong kuwarto. She actually likes the overall interior design of the room, but she still prefers the design at their own mansion. 

Anyway, hindi siya titira sa bahay na ito dahil napagkasunduan nila ni Emmett na magkakaroon sila ng sariling bahay pagkatapos ng kanilang kasal...