Chapter 22

Madami pang sinabi si Sam pero isa lang ang rumehistro sa utak ko.

Nasa ospital ang asawa ko.

Pakiramdam ko namanhid ang buong utak ko pagkatapos marinig ang sinabi ni Sam. Hindi pa nga nakakalabas si tatay pati si Joe nasa hospital din.

Mabilis akong nagpalit ng damit, medyo nahihilo pa ako dahil sa biglaang paggising pero ayos lang, kailangan kong mapuntahan ang asawa ko. Ilang minuto lang nakasakay na ako ng taxi pabalik sa hospital. Sa Castilllo Medical din pala siya dinala.

Panay ang agos ng luha ko na pati ang driver nababahala na sa akin.

"Ayos ka lang, Ineng?" nag-aalalang tanong nito sa akin.Tumango lang ako sa kanya at pilit na pinipigilan ang mga hikbing gustong kumawala sa akin.

Grabe namang pagsubok to sa akin. Hindi ba pwedeng isa-isa lang? Hindi ko kakayanin kapag nawala sa akin ang asawa ko. Masaya pa kaming nag-usap kahapon bago kami naaghiwalay. Ang dami pa naming plano tapos bigla na lang naging ganito?

"Babe let's go." salubong ni Sam sa akin. "Stop crying, Ku