Napahinto ako at saka binuksan ito matapos makita ang isang message mula kay Am-Am. Nangunot ang aking kilay sa pagtataka dahil linagyan pa talaga niya ng nickname ang isa't isa. From Am-Am: Good evening, Averill. Sorry for the inconveniences but I already message some of my friends and two of them is the one who reply fast. The other one said there's no body anymore in their morgue and the other one said that there is. So if you don't mind, can we go there tomorrow? Matapos mabasa ang mga messages niya ay hindi ko maiwasan na mapangiti. Ang ganda ng typings niya tapos English pa! Pak na pak! Dali-dali akong nag-reply sa kaniya baka kasi sabihin na wala akong kwentang kausap, 'no. “Sure! Sure! What time ba? Don't worry, you're not a disturbance. I owe you a lot. A big thanks to you!” Matapos ko 'yon i-send ay hindi ko maiwasan na ma-cringe at hindi ko alam ang dahilan. "Conyo ko," bulong ko matapos mabasa ulit ang ni-send ko. Balak ko sanang i-unsend pero huli na dahil mabi
Matapos kumain ay agad akong naghanda. Hindi na ako nagdala ng malaking bag at tanging sling bag na lang dahil gaya nga ng sabi ni Am-Am, makakauwi rin naman kami agad-agad."Come in," wika ko nang may kumatok sa aking kuwarto."Hoy! May bisita ka sa baba," saad ni Kuya at saka binato sa akin ang tsinelas niya."Aray!" sigaw ko at sinamaan siya ng paningin. Mabilis naman itong nakatakbo agad kaya hindi ko rin naihagis palabas ang kaniyang tsinelas.Tinignan ko muna ulit sa salamin ang aking itsura at kasuotan bago ngumiti at bumaba.Pagbaba ko ay bumungad sa akin si Am-Am na may malawak ang mga ngiti. Napaismid na lang ako dahil dito."Aalis na kami, Ma," pagpapaalam ko kay Mama."Kain ka kaya muna?" yaya ni Mama kay Am-Am.Agad naman umiling si Am-Am at saka hinimas-himas ang kaniyang tiyan."Busog na po ako, Tita," saad nito.Napataas naman ang aking kilay matapos marinig ang kaniyang tawag kay Mama."Oh, sige. Mag-ingat kayo," ika ni Mama."Opo," sabay na sabi namin ni Am-Am at sak
Tumango naman ito kaya mabilis ko siyang sinubuan. Natigilan lang ako nang ma-realize na ang tinidor na ginamit ko sa kaniya ay 'yong tinidor din na ginagamit ko kanina pa."Why?" tanong niya nang mapansin na natigilan ako."Tinidor ko pala 'to," bulong ko at saka hinarap sa kaniya ang tinidor na hawak ko.He giggled. "It's fine. It actually make the spaghetti more sweeter."Napaismid na lang ako bago nagpatuloy pa sa pagkain.Uminom din ako ng drinks at gaya ko ay pinainom ko rin siya dahil kanina pa kami kumakain."How does it taste?" tanong niya nang matapos kaming kumain."Masarap," ngiting sagot ko rito.He hummed and nodded. "And?"Napataas ang aking kilay dahil sa pagtataka.I just tilted my head and let my mouth to spoke without even thinking."J-Just like what you've said, it's sweet," I said.Huli na nang ma-realize ko na nakangiti siya habang nagda-drive. Nagawa pa niyang isandal ang isang braso sa bintana habang nakangisi."Umayos ka nga sa pagda-drive. Baka maaksidente pa
Amadeus' POV:"Thank you so much, Amadeus." Mabilis akong napatitig kay Averill nang banggitin niya ang aking pangalan.Napapikit ako at saka mariin na hinawakan ang manibela at sinubukan na magpokus sa daan.D*mn. Am I pervert?! This is my first time that my junjun got awakened because of someone who calls my name. I am a pervert...Napapikit na lang ulit ako at saka mas nagpokus sa daan pero hindi ko rin naiwasan na tignan-tignan si Averill."Wala pa ring pinagbago ang itsura mo," bulong ko, "tulog man o hindi, maganda ka pa rin."Tinignan ko ang oras at lagpas alas dose na pala ng hapon. Marahil ay maaga rin siyang nagising kaya hindi na napigilan pa ang antok.Siguro ay mamaya na lang din ako kakain ng lunch, sasabay na lang ako sa kaniya tutal sabay naman kaming kumain kanina.Nasa kalagitnaan ako ng byahe nang magulat ako dahil biglang tumirik ang sasakyan ko."What the hell?!" bulong na sigaw ko at saka mabilis na bumaba ng sasakyan.Tinignan ko muna si Averill at napahinga na
Mabilis akong umikot sa kotse at kinuha ang bag ni Averill at binuhat siya.Pagsara ko ng pinto ay tinignan ko muna siya bago magsimula sa paglalakad ngunit bago pa man ako makahakbang ay natigilan ako matapos maramdaman ang pagsiksik niya sa aking dibdib.Napapikit na lang ako at napangiti.F*ck! Why she's so cute even when she's sleeping?!Mabilis akong pumunta sa lobby ng hotel at saka kinausap ang naka-assign doon ngayon."S-sir," tawag ng isa sa mga nasa counter.Hindi ko pinansin ang sinabi niya at saka mabilis na pinakatitigan siya ng malamig na titig."One room that has two bedrooms for the both of us," wika ko sa katabi nito na manager ng hotel."Sorry, sir, but all the rooms that have more than one bed are already reserved. We didn't expected your arrival that's why we're sincerely sorry," paliwanag nito.Napatango naman ako dahil sa kaniyang sinabi. Inaasahan ko na iyon na sasabihin niya dahil hindi pa man ako nakakapasok sa resort ay punuan na ang parking lot."Then prepar
Averill's POV:Nagising ako nang marinig ang ingay sa tabi ko. Pagmulat ng aking mga mata ay bumungad ang isang hindi pamilyar na kisame.Pagbangon ko ay nakita ko si Am-Am na tila ba nag-iimpake na nagpakunot ng aking noo."Anong ginagawa mo?" tanong ko sa kaniya."Ay! Gising ka na pala," aniya.Napahagikgik naman ako dahil sa kaniyang pagkakagulat."Nasaan tayo?" tanong ko ulit sa kaniya."Sa resort ko," sagot nito.Hindi makapaniwalang pinakatitigan ko naman siya dahil sa kaniyang sinabi.So, hindi pala siya nagbibiro noong sinabi niya na nagmamay-ari siya ng hotels and resorts?!Tatanungin ko sana kung ano ang ginagawa namin dito ngunit pagtingin ko sa tagiliran ko ay kitang-kita ko ang malakas na patak ng mga ulan.Nanatili lang akong nakatitig sa labas ng bintana. Halos wala na akong makita dahil puro hamog na lang ang nakikita ko sa labas."Amadeu—ow!" Napatingin ako sa pinto nang walang katok-katok na pumasok ang isang babae.Pinagmasdan ko siya nang mabuti at masasabi kong is
Tumango-tango naman ako bilang sagot.Nagtaka ako nang sabunutan niya ang kaniyang buhok at tila ba hindi mapakali."May problema ba?" tanong ko sa kaniya."Sa totoo lang, nahirapan si Father na paalisin iyon sa katawan ng Mama at ng pamangkin mo. Malakas kasi talaga ang kapit ng dalawang multong iyon," wika ni Am-Am.Nag-Indian seat ako at saka hinayaan na makinig sa mga sasabihin niya."Inakala nga namin na isang demonyo ang sumapi sa kanila dahil sa sobrang lakas nito," dagdag niya, "pero mabuti na lang dahil malakas ang pananampalataya sa puso nilang dalawa."Napatango-tango naman ako sa kaniyang sinabi at ngumiti."Pero..." Pinutol niya ang kaniyang sasabihin dahilan para mapatingin ako sa kaniya at sakto naman na nakatingin din siya sa akin."Kung gano'n kalakas ang mga multong iyon, paano ka nakatakas sa kanila?" tanong niya sa akin."May tumulong sa akin na isang multo. Isang kaibigan. At siguro dahil na rin sa pananampalataya ko," sagot ko rito.He nodded. "Totoo pala ang sin
Madaling araw na pero hindi pa rin ako makatulog, marahil ay dahil namamahay ako. Humarap ako sa aking tagiliran kung saan makikita ang bintana at ganoon na lang ang gulat ko nang bumungad doon si Tenshi. Konti na lang ay aatakihin na ako ng puso dahil sa kaniya.Dahan-dahan akong umupo sa kama at saka pinagmasdan si Am-Am kung tulog na ba siya at nang makumpirma na tulog na ito ay dali-dali naman akong tumayo at binuksan ang sliding door."Tenshi," bulong na tawag ko sa kaniya."Anong ginagawa mo rito?" tanong ko pa."Binabantayan ka," sagot nito."Sana naman ipaalam mo muna 'yan. Muntik na ako himatayin dahil sa iyo kanina, e," pagbibiro ko ngunit nawala ang ngiti sa labi ko matapos makita ang seryoso niyang mukha."Sige na. Matulog ka na," wika niya.Sunod-sunod naman akong umiling at saka lumapit sa may railings pero dahan-dahan lang dahil basa pa rin ang sahig ng veranda. Kanina pa pala tumila ang ulan.Pinagmasdan ko ang magandang view mula rito at napangiti naman ako nang maki