CHAPTER 35

Pigil hininga ang mga kasamahan ni Tamara habang naglalambitin siya. Mabuti na lang at gabi kaya wala ang mga construction workers na nagtratrabaho ng bagong building na itatayo sa bahaging iyon ng hospital.

"Humawak ka," wika ni Ruel. Pilit nitong inaabot ang dalaga na nanginginig na ang mga kamay.

Nang makasampa ang dalawa sa hagdan na ginagamit sa fire exit, mabilis silang inalalayan ng mga kasama nila. Agad silang bumaba ng gusali at nilisan ang hospital.

Sa bahay, halos hindi bitawan ni Tamara ang kaniyang anak. Panay ang halik niya rito. Hindi mawala sa isip niya ang panganib na pinagdaanan n'ya kanina. Naitanong niya tuloy sa kaniyang sarili kung worth it ba ang ginawa niyang paglagay ng sarili sa panganib kapalit ang makita lang ang lalaking kinamumuhian siya.

“Baby, akala ko ay hindi na kita makikita pang muli. Natakot si mommy kanina. Paglaki mo, ayaw kong pagdaanan mo iyon. Mamuhay ka ng normal, anak,” wika ni Tamara.

Umingit naman ang sanggol na para bang narinig nito