Share
Chapter 30
"Hindi ba talaga kayo ginugulo ng lalaking 'yun?" Iyon kaagad ang itinanong sa akin ni Deolino nang makarating na kami sa bahay.
Kanina habang nasa terminal kami kanina at hanggang sa nakasakay na kami sa multicab ay tahimik lamang siya. The whole duration of our ride was so awkward that it even bothered Lindy which made her ask me out of curiosity kung may problema raw ba si Deolino. But since I don't know anything ay wala rin akong naibigay na sagot sa kanya. Kaya naman katulad ni Deolino ay tumahimik na lamang din kami ni Lindy hanggang sa makauwi na nga kami. I even got nervous dahil talagang hindi siya nagsasalita.
At eto na nga kami ni Deolino ngayon. And since he's asking me, mukhang alam ko na ang source ng hindi niya pag-imik kanina.
It's all because of Karl.
Ang hindi ko lang alam ay kung bakit siya nagkakaganito samantalang wala namang ginawang masama sa kanya si Karl.
"May gusto ba sa'yo ang Karl na 'yun?" Muling tanong niya ng hindi ka
Kaugnay na kabanata
Taming The Heiress Chapter 31
"Ano 'yun, ha? Bakit mo ginawa 'yun? Bakit mo binastos si Clara?" Sunod-sunod at pagalit na tanong sa akin ni Deolino nang makarating na kami sa bahay.Dumiretso ako sa kwarto ko. Sinundan naman ako ni Deolino."I was just telling the truth. Totoo naman na nilalandi ka ng babaeng 'yun, ah." Sagot ko naman sa kanya habang nakatalikod ako at nagsisimula ng maghubad ng damit.I was wearing a t-shirt and short but underneath my shirt and short is a pair swimsuit na pinakatago-tago ko pa. But since hindi naman ako nakapagswimming, huhubarin ko nalang at itatago ko nalang ulit.Bwisit kasi ang babaeng 'yun. Panira ng mood. Pati na rin itong si Deolino. Ang sarap nilang pag-untugin na dalawa."Nilalandi? Nakikipag-usap lang 'yung tao!" Depensa naman niya.I already took off my shirt nang hindi makapaniwala na hinarap ko siya. "Are you really defending her? At pwede naman siyang makipag-usap sa'yo na hindi nakalingkis. Why does she have to be so clo
Taming The Heiress Chapter 32
Deolino's POVHindi ko mapigilang ikunot ang noo ko habang nakatingin ako kay Judyfirst na nakatungo at pinaglalaruan lang ang kanin at ulam niya.Ilang araw na siyang ganito. Tahimik lang at tila palaging may malalim na iniisip. Tuwing umuuwi siya galing trabaho ay kakain lamang siya, maghuhugas ng plato, at saka siya maliligo at papasok na sa kwarto niya kahit pa alam ko naman na hindi siya agad nakakatulog dahil nararamdaman ko ang palagian niyang paggalaw. Halos hindi na nga kami nakakapag-usap. Sa tuwing kinakausap ko ay sumasagot naman siya pero hindi na siya iyong talagang nagsisimula ng mapag-uusapan namin. Tahimik lang siya lagi na talaga namang nakakapanibago. Wala na ring nangyayari sa amin magmula noong magtungo kami sa Sapong.Nagtataka na tuloy ako kung ano ba talaga ang nangyari sa kanya noong nagmamadali siyang umalis nung hapon na iyon.Nung tinanong ko siya, ang sabi niya sa akin ay tinawagan niya lang daw
Taming The Heiress Chapter 33
Judyfirst's POVKitang-kita ko ang gulat sa mukha ni Deolino after everything that I said. At maging ako ay nagulat din sa aking sinabi.I never intended to confess! Hindi ko intensyon na ipaalam sa kanya ang nararamdaman ko. I wanted to keep it but damn…Nakakainis na kasi si Deolino! He just won't shut up and even resorted on comparing me to the kids which really pissed me off.Hindi ko na tuloy napigilan ang sarili ko at nasabi ko na ang mga hindi ko dapat sabihin.Ilang araw na akong nag-isip. Ilang araw ko ng pinakiramdaman ang aking sarili. Ilang beses ko na din na hindi pinaniwalaan ang sinasabi ng aking puso at isipan. Ngunit sa huli ay wala rin akong nagawa kung hindi ang tanggapin ang totoo.Ang katotohanan na katulad ng sinabi ni Jaira, ay nahuhulog na nga ako kay Deolino.But again, I have already decided not to confess. I already decided to keep it to myself. I decided that instead o
Taming The Heiress Chapter 34
"Hoy!" Ang tila nanggugulat na boses na iyon ni Lindy ang siyang pumukaw sa akin mula sa malalim kong pag-iisip habang nakatanaw ako sa malawak na karagatan na nasa aming harapan.Andito kami ngayon sa Pantalan and we are having dinner.I can't stand seeing Deolino kaya naman niyaya ko si Lindy na samahan akong mag-dinner sa Pantalan para naman hindi ko na kailangan pang sumabay sa pagkain kay Deolino.Tatlong araw na ang nakararaan magmula ng tapusin namin ang relasyon naming dalawa. And since then, we started to become distant with each other.We never had even a single conversation since then and the only time that we could face each other is whenever we're having breakfast and dinner. At kung pwede nga lang ay hindi na kami magsabay sa pagkain. Dahil sa tuwing nakikita ko ang mukha niya ay naaalala ko ang naging huli naming pag-uusap na siyang nagbibigay ng sakit sa aking puso.And so here I am, doing anything just to not see his face.I
Taming The Heiress Chapter 35
"Anong oras ba kayo aalis?" Ang tanong ni Daddy sa amin ni Deolino habang nag-aagahan kaming tatlo.Tatlong araw na ang lumipas mula nang dumating si Daddy dito sa Lagonglong and since then, wala ng ibang ginawa si Daddy kung hindi ang makipagkumustahan sa mga kababata niya at mga kakilala niya. He even rarely stays at home in the morning."Mamayang mga alas-diyes na po siguro Tito." Magalang na sagot ni Deolino kay Daddy.Ngayong araw na kasi ako magre-resign sa trabaho. I already made a resignation letter at ipapasa ko nalang sana.Ako lang naman sana talaga ang pupunta since hindi pa rin naman kami gaanong nag-uusap ni Deolino though hindi namin iyon ipinapahalata kay Daddy. But Dad insisted to bring Deolino with me para makapamalengke na din daw kami.I wanted to say no and I know Deolino feels the same way too but we both don't want my father to realize that we are not in good terms right now so in the end, wala na kaming nagawa kung hindi ang
Taming The Heiress Chapter 36
My arms are wrapped around Deolino's lips while my legs are also around his waist while we are still devouring each other's mouth.Nasa loob na kami ngayon sa isang kwarto ng isang motel.Things happened so fast.Right after kissing me, it only took me a few minutes to finally realize what he meant when he said, "Paano kung sabihin ko na parehas lang tayo ng nararamdaman?"It means that he likes me as well.Kaya hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa.Just when he was just about to stop kissing me, I grabbed the back of his head, not letting him to end the kiss, and kissed him back.I felt him flinch out of surprise at what I did but that did not last long. He put his arms around my waist and pulled me closer to him as we started exchanging kisses. Nawalan na kami ng pakialam sa kung nasaan kami. It's like we are in our own world.I'm not sure how long our kiss lasted. But as soon as our kiss ended, Deolino grabbed my hand
Taming The Heiress Last Chapter
I am in my room, staring at my phone habang abala ang lahat sa paghahanda para sa Graduation Party ko na gaganapin mamayang gabi. Yes. I finally graduated. Matapos ang paulit-ulit na pagkumbinsi sa akin ni Daddy na tapusin na ang pag-aaral ko, ngayon nga ay nangyari na. Nakapagtapos na nga ako. And I have Dad and Deolino to thank for that. And speaking of Dad, I can still clearly remember his reaction that day when Deolino suddenly kissed me at the bus. The expression on his face cannot be explained. He was also too stunned that he went speechless. Even when Deolino tried to talk to him, he was still not able to reply because of how surprised he is. Well, I can't blame him. He just saw his only daughter and his godson kissing. Who wouldn't be shock with that? Hanggang sa umalis na ang bus ay gulat pa rin si Daddy. I tried to talk to him but he was out of it kaya naman tumahimik na lamang ako.&nb
Taming The Heiress Prologue
"You have to leave." Tila bombang sumabog sa aking pandinig ang sinabing iyon ni Daddy. From fixing my newly bought designer clothes ay napaharap ako kay Daddy with my eyes wide open and my mouth hanging. Umiling ako. "You're kidding, right?" I said and laughed nervously. Maybe my Dad was just trying to piss me off like he always does. He would annoy me and once I got pissed, he would laugh his ass off at lalambingin ako but this time, wala akong ibang mababanaag sa kanyang mukha kung hindi purong kaseryosohan. "Y-you can't be serious, Dad." I said with a small, shaky voice. "I am, Judyfirst." Ang pagtawag niya sa aking buong pangalan ay sapat na upang panghinaan ako ng mga tuhod. Tinawag niya ako sa aking buong pangalan and he rarely does that. He only does that when he is being serious and whenever he wanted me to listen to him. Sa labis na panghihina ng aking mga tuhod ay napaupo ako sa dulo ng aking kama saka umiling ng mak
Pinakabagong kabanata
