KABANATA 2

Tumayo na kaagad ako nang makita ko si Rome. I couldn’t stand to see him kaya kaagad akong tumakbo palabas ng opisina nito.

“Gail, wait!”

He was following me kaya mas lalo ko pang binilisan ang paglalakad hanggang sa hindi ko na namalayang nasa harapan ko na pala si Rome para pigilan ako.

“Tumabi ka,” malaming kong saad sa kaniya.

“We need to talk.” Bumuntong-hininga na ito sabay hawak sa kaniyang noo. “Wait, aren’t you the new secretary that was hired?”

I nodded at him sabay irap. “Ako nga. Hindi ko naman kasi alam na hindi na pala ang pinsan mo ang CEO—”

“I’m sorry, Gail. I’m really sorry.”

Napatitig lang ako sa kaniya. Ang buong akala ko ay kapag nakita ko ulit ang dating asawa ko, hindi na ako maaapektuhan. Pero ngayon, abot langit pa rin talaga ang galit ko sa kaniya. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko lalo na’t kailangang-kailangan ko talaga ang trabaho na ‘to.

I heaved a heavy sigh at humarap na sa kaniya. “Let’s just stay out of our personal affairs at kalimutan mo na rin ang lahat ng mga nangyari from the past, Sir Rome. I hope we treat each other as civil as possible.”

“But, Gail, we need to talk about what happened to us—”

“Baby!”

Napalingon na ako nang mayroong babaeng nagsalita. Lumapit na ito kay Rome at hinalikan siya sa labi habang nakahawak ito sa kaniyang magkabilang braso. Umatras na ako nang kaunti para bigyan silang dalawa ng space at nagpapasalamat na lang ako na hindi na ako ganoon nasasaktan na makita siyang may mahal ng iba.

Marahan nang kumawala si Rome. “What are you doing here? I thought you have a meeting?”

“Are you not glad that I disregarded the meeting just to see you?”

“N-no, it’s just…” Bahagya nang napasulyap sa akin si Rome. “It’s just, I’ve got a lot of things to do now since I’m taking over my cousin’s position.”

Hindi na ako komportableng nakikita silang magkausap kaya napasinghal na ako at inayos ang pagtayo ko. “Sir, I’ll just check upon your schedule today.”

“Wait, who is she?”

Napatigil ako sa paglalakad at lumingon ulit. “Hello, Ma’am. I am Sir Rome’s new secretary. Now, may you excuse me as I have a lot of things to do.” Alam kong medyo rude pero hindi ko na siya hinintay pang sumagot at bumalik na lang kaagad sa opisina ni Rome para hayaan silang mag-usap doon.

Mabuti na lang at hindi na ako ginulo ni Rome pagkatapos ng maikling pag-uusap namin. Naging maayos din naman ang pagtatrabaho ko lalo na at kapag magkasama kaming dalawa ay may ibang ding mga staff ang naroon kaya hindi siya nagkaroon ng pagkakataong kausapin ako.

“That’s all for today, Sir. Wala na po kayong ibang schedule,” pahayag ko sa kaniya at nag-umpisa nang mag-ayos ng mga gamit ko para maka-uwi na.

“Uh, Gail, w-would you mind having dinner with me tonight? I don’t want us to be like this forever—”

“I’m really sorry, Sir, but I think it’s better this way,” pagputol ko pa sa kaniya sabay abot ng bag ko. “Have a great evening, Sir. I have to go.”

I didn’t wait for him to respond. Lumabas na kaagad ako sa opisina nito at umuwi. Pasado alas-syete ng gabi nang makarating ako sa bahay. Dumaan pa kasi ako para bumili ng lechon manok at pansit para sa amin lalo na at first day of school ni Angel pagkatapos ay first day ko rin sa trabaho.

“Thank you, Mama!”

“You’re welcome, anak.” Hinawi ko na ang buhok ni Angel habang kumakain ito. “Kumain ka nang marami at para lumaki ka pa.”

Pinagmamasdan ko lang silang dalawa ni Olive na masayang kumakain ay natutuwa na rin ang puso ko. It doesn’t matter kahit na hindi na makilala ni Angel ang ama niya basta ay matiwasay at tahimik ang buhay namin.

“Gail, may hindi ka ba sinasabi sa’kin? Kanina pa kita napapansing tahimik.”

Napasulyap na ako kay Olive habang nagtitiklop ng mga damit ni Angel. Huminga muna ako nang malalim. “S-si Rome ang boss ko, Liv.”

“Ano?!”

“Baka magising ang bata,” kaagad kong pahayag sa kaniya sabay tingin kay Angel na mahimbing na natutulog sa kabilang kama. “Pero kailangan ko ang trabaho kaya ayos lang sa’kin.”

Napakamot na lang si Olive sa ulo. “Sigurado ka ba sa pinapasok mo na ‘yan, Gail? Kung kailangan mo ng ibang trabaho tutulungan na kita.”

“Hindi, ayos lang, Liv,” tugon ko sa kaniya at itinupi na ang huling blouse ni Angel. “Kailangan ko ang trabaho na ‘to dahil malaki ang sahod. Linggo-linggo ang chemo ni Angel and I couldn’t risk that.”

“Sabagay, pero baka naman guluhin ka na naman ulit ni Rome lalo na at may fiancé na ‘yon.”

“Nagkita nga kami kaninang umaga.” Napansin ko ang pag-iba ng reaksyon niya at humarap na sa akin.

“Inaway ka ba? Sinungitan ka ba niya?”

Umiling kaagad ako at tinapik siya sa balikat. “Hindi, Liv. Please, just trust me on this. Kayang-kaya ko ‘to.”

“I trust you, Gail. Ayoko lang na masaktan ka ulit.” Niyakap na niya ako nang mahigpit kaya napangiti ako. I am beyond thankful to have her in my life.

Kinabukasan, alas-singko pa lang ng umaga ay nakapag-ayos na ako at nakapaghanda na rin ng umagahan namin at baon ni Angel sa school.

Nagluto ako ng buttered chicken at sausages para sa kaniya at stir-fried vegetables. Ayoko kasing sanayin ang bata na hindi kumakain ng gulay.

“Aga mo naman, Gail.”

Napatingin na ako kay Olive na kalalabas lang galing sa kwarto. Panay pa ang inat nito at hikab kaya napangiti na ako. “Good morning, Liv. Nagluto ako ng buttered chicken. Alam kong paborito n’yo ‘to ni Angel.”

“Hindi ba’t paborito n’yo rin ‘yan ni Rome?”

Tumaas na ang kilay ko sa kaniya. “Ang aga naman ng pang-aasar mo.”

Tumawa lang ito nang malakas sa akin. “Sorry na, sinasanay lang kita at para hindi ka na maapektuhan kapag naririnig mo ang pangalan ng mokong na ‘yon.”

“Hindi na talaga. Graduate na ako sa lalaking ‘yon,” I firmly answered.

“Sus! Dapat lang, Gail. Sasakalin talaga kita kapag may comeback pa na nangyari.”

Nagsitawanan na lang kaming dalawa ni Olive hanggang sa makalabas na si Angel. As usual, hinatid ko na siya sa school niya bago pumasok sa trabaho.

Around six-thirty in the morning when I got into Rome’s office. Pagkapasok ko sa loob ay nagulat akong naroon na siya sa kaniyang desk na nagkakape.

“Good morning, Gail,” bati nito sa akin.

Tumango na lang ako bilang tugon at tumungo na rin sa desk ko. I was supposed to get myself some coffee pagdating ko rito sa office, pero nang makita ko ang mukha ni Rome ay nawalan na ako ng gana. Hindi ko na lang siya pinansin at nag-umpisang magtrabaho rito sa mga invoices at mga letters ng kompaniya na kailangan kong tapusin.

Makalipas ang ilang minuto ay nagulat na lang ako nang makita kong may inilatag na kape si Rome sa desk ko.

“Work starts at seven, Gail,” pahayag niya sa akin sabay sulyap sa screen ng computer. “Have some coffee first. I’ve bought your favorite, spanish latte.”

“Thanks but no thanks, Sir. I don’t drink coffee,” pagsisinungaling ko pa sa kaniya. I don’t like him being close to me lalo na at nasanay na akong wala siya.

What I want in this company is to earn money for my daughter. Nothing more, nothing else.

It was around 11 in the morning nang makabalik ako opisina ni Sir para tingnan ang mga ginawa kong letters para sa kaniyang mga ka-meeting na investors. He will be having a lot of meetings sa malalayong lugar ngayon linggo kaya nagpapasalamat naman akong hindi kami masyadong magkikita.

I was editing the letters nang bumukas ang pinto ng opisina at tumambad sa akin si Rome. May bitbit siyang mga paperbags habang nakangiti sa akin.

Tumayo na ako sabay harap sa kaniya. “I’ll print all the letters in a while, Sir.”

“It’s okay, you can do it later. Let’s have our lunch first.” Ibinaba na niya sa round table ang paperbags at inilabas ang mga pagkain. “I’ve ordered Manang Leng to cook our favorite meal, adobo with lots of pineapples.”

Natigilan ako sa sinabi ni Rome. Hindi ko alam kung nang-aasar ba siya o iniinis lang ako. He is fully aware na ilang taon na kaming wala and that he should stop acting that way.

“Ayokong kumain, Sir, busog po ako,” mariin kong sagot sa kaniya at naglakad na papunta sa printer.

“You need to eat, Gail. Sayang naman ‘tong niluto ni Manang Leng—”

“Baby! I’ve brought some lunch for us!”

Biglang pumasok si Ma’am Summer, ang fiancé ni Rome sa loob ng opisina. May dala-dala rin itong pagkain at drinks.

“This is your favorite, Wagyu steak!” usal pa nito sabay halik kay Rome.

Humarap na ako sa kanilang dalawa sabay ngiti. “Kumain na po muna kayong dalawa rito, sa labas lang po ako.”