FRANK ALVA’S Pov
“Tatlong buwan na lang ang ilalagi ko sa mundong ito, hijo. Hindi mo ba ako mapagbibigyan? Huh? This is my last and final wish. Tandaan mong dito rin nakasalalay ang buhay mo— ang pakasalan si Jalene.”
“Sino na ba kasing Jalene na ‘yan? At bakit kailangang siya ang pakasalan ko? You know I have a long time girlfriend, Papa! Kaya bakit ibang babae pa? Bakit hindi na lang si Kassandra?”
“Because I have unresolved matters with her mom.”
Napatitig ako sa aking ama. “Is she your lover? Her mom?”
Natawa lang si Papa. “Basta pakasalan mo siya. Ayoko ng ibang babae lalo na ang Kassandra na iyon! Maliwanag?”
“Pero, Papa—”
“Sige, pakasalan mo si Kassandra! Pero ‘wag kang umasa na mapapasakamay mo ang lahat ng ari-arian ko. Kilala mo ako, Frank. Kung ano ang sinabi ko, gagawin ko.”
Tumingin si Papa sa kanang kamay niya. May inilapag naman na folder ang huli.
“What’s this?” tanong ko nang kunin iyon.
“Copy ho ng last will and testament ni Don Francesco.”
Bahagyang kumunot ang noo ko. Pero wala akong magagawa kung hindi ang basahin iyon.
Tanging pikit lang ng aking mata ang nagawa ko matapos na mabasa iyon.
“Fine. I’ll mary her.” Pero sa papel lang.
Sumilay ang magandang ngiti sa labi ng amang si Don Francesco. Tumingin pa siya sa kananag kamay niya. Nagtagumpay na naman ito sa pagmamanipula ng buhay ko. Pero wais ako.
Hindi na ako nagtagal sa library ni Papa. Lumabas ako na bitbit ang profile ng babaeng pakakasalan ko. Ni hindi ko nga tiningnan ang mukha niya dahil wala akong pakialam. At ang pinipigilan kong galit sa aking ama ay nailabas ko lang pagbalik sa aking silid. Halos masira ang lahat ng mga kagamitan doon sa pagwawala ko. Pero wala akong pakialam, may mag-aayos naman niyon.
Nang maalala ang Jalene na iyon ay pinatawag ko ang assistant ko. Agad ko siyang pinahanap para pag-usapan ang mga dapat pag-usapan.
Yes, magpapakasal ako sa kanya, pero hindi ko ikukulong ang sarili ko sa kanya. Kailangang magawa ko pa rin ang mga dati kong ginagawa. At higit sa lahat. May nobya ako.
I love Kassandra. Siya lang ang gusto kong mapangasawa kaya hangga’t maaari nasa tabi ko lang siya kahit na kasal na kami ng babaeng iyon. Subalit nasa ibang bansa siya ngayon dahil sa trabaho niya. Isa siyang Architect at sa susunod na taon pa ang balik niya. Kaya hindi ko alam kung paano ngayon sasabihin dito ang desisyon kong pagpapakasal. Kung sasabihin ko ba ng personal o sa tawag lang. Pero mabait si Kassandra. Maiintindihan niya kung bakit kailangan ko iyong gawin.
“Senyorito, kailangan na raw ho kayo sa baba,” ani ng isang maid namin na kumatok sa pintuan. Bukas naman ang pinto kaya sumilip na lang siya siguro.
Tumango ako sa matanda at tumayo na. Bitbit ang cellphone nang pumunta ako sa garden kung saan ginaganap ang party. Hindi ko alam kung para saan ang party na ito, pero si Papa ang may pakana.
Isa-isang pinakilala niya sa akin ang mga kasama niya. Ang ilan ay kilala ko na pero meron pa ring hindi. Tanging mga nakakasalamuha ko sa business world ang kilala ko. Meron din mga politiko at mga uniformed people. Siguro importante ang party na ito para sa ama kaya inimbitahan nito ang mga ito.
Ilang sandali lang ay nagsalita ang host. Tumingin siya sa gawi namin. Kaya hindi na ako nagtaka nang tawagin niya si Papa. At dinala ko siya sakay ng wheelchair niya. Kapag ganoon, gusto niyang ako ang magtulak niyon. Proud na proud kasi siya sa akin.
JALENE ROXTON’S Pov
“Pwede ba ako dyan?” Tumingin pa ako sa malaking bahay na iyon.
“Of course! You’re my friend! Hello?! My one and only friend.”
“P-pero ang suot ko, JV, hindi bagay sa party na dinadaos!” Hinagod ko pa. “Jusko, para akong katulong sa itsura ko!”
“No worries. Marami akong damit sa kwarto ko.”
Napangiti ako. Ito ang gusto ko kay JV, maraming stock. Sabagay, mayaman ito at apo ito ng isa sa pinakamayaman sa alta sosyudad dito sa Lasaroma City— Si Don Francesco Alva. Hindi naman talaga siya ang pinakamalapit na apo—apo lang siya sa pamangkin. Pero nabibiyayaan pa rin siya ng grasya kaya mayaman rin ang kaibigang si JV.
Si JV ay miyembro ng LGBT. Isa siyang gay. At tanggap siya ng mga Alva at suportado ang gusto. Kaya latinang-latina ang beauty niya. Para siyang babae sa unang tingin. Kung naging lalaki lang siya, ang pogi din niya at siguradong pagkakaguluhan.
Dahil kita ang pangyayari sa garden ng mga Alva ay doon natuon ang paningin ko.
“‘Di ba, ang Uncle Frank mo ’yon?” ani ko nang inguso ang mala-adonis na nagsasalita sa gitna.
“Yeah. Pero ’wag kang umasa dyan, girl. Hindi ’yan pumapatol sa mga gaya mong bata pa.”
“Ano? Ako bata pa? Hello, 22 na ako! Pwede na. Ang gwapo naman kasi ng Uncle mo. Mukhang ang sarap pa,” nakangiting sabi ko. Pero bigla na lang akong binatukan ni JV.
“Aray ko naman, beshy! Sakit no’n, huh?!”
“Dapat lang na masaktan ka, dahil ganyan din mararamdaman mo kapag pinantasya mo si Uncle Frank. Kaya hawakan mo ang panty mo!”
“Bakit ba? Paghanga lang naman, a.”
“Sus. Paghanga pa ba ‘yon? Baka pantasya na! Tara na nga sa kwarto ko.” Hinila na ako ni JV. Pero siyempre, sinulyapan ko muna ang hot uncle ni JV. Hindi man lang talaga tumingin sa amin.
Alam ko, may girlfriend yang Uncle ni JV. Pero hindi ko pa nakikita. Hindi niya naman kasi sinasama sa mga event o party na mga ganito. Kahit sa pagbisita rin sa sikat na mall na pag-aari nila, hindi ko rin nakikita.
Inabot kami ng halos dalawampung minuto sa walk-in closet ni JV. Ang dami naman kasing dress. Halos magaganda kaya hindi namin alam ang susuotin namin. Pero si JV, may napili na. At katatapos lang niyang magbihis.
“Naku, Sir JV, kanina pa ho kayo hinahanap ng Don,” ani ng kasamabahay nila JV.
“Sige ho, baba ako pagkapili ng dress ni Jalene.” Bumaling sa akin si JV. “O, ano, bilisan mo, girl!”
“Mauna ka na kaya? Parang gusto ko maligo, e.”
“O sige, bilisan mo lang, huh?”
Isang itim na long sleeve sequin dress ang napili ko. Deep neckline at high-waist iyon. Hindi naman aabot sa tuhod ang haba sa baba. Kaya kita ang makikinis kong hita.
Inilatag ko iyon sa kama ni JV at kumuha ng underwear na bago. May stock ito dahil iyon ang gamit niya. Babaeng-babae kasi talaga. Hindi naman kailangan ng bra dahil padded na ang susuotin ko.
Nakaupo ako noon sa kama nang biglang bumukas ang pintuan. Gayon na lang ang pagkagulat ko nang makita ang lalaking sumunggab sa labi ng babaeng huling pumasok. Dahil hindi sila sa akin nakatingin, hindi nila namalayan na may nanonood sa kanila.
Bigla akong napatago sa ilalim ng kumot ni JV nang pangkuin ni Frank ang babaeng iyon. Sumilip pa ako bago ko inayos ang sarili ko sa pinakasulok ng kama na iyon.
“Sh*t!” bigla kong nasambit nang bumagsak sila sa kama.
Anong balak nila? Papainggitin ako? Diyos ko! Sana lumabas sila! Nakakainggit, uy! Matagal ko nang pinagnanasaan si Frank tapos makikipag-s3x siya sa ibang babae sa mismong tabi ko?
“Oy, yes, Frank. Yes… sagad mo. Ohh…” dinig kong ungol ng babae.
Ang walang hiya! Pinapainggit niya talaga ako.
Wala akong naririnig kay Frank. Iyon sana ang gusto kong marinig. Ang ungol niya ba. Pero tunog ng salpukan ng katawan nila ang pinaparinig sa akin.
Bagong ligo ako pero nagmukha akong naliligo dahil sa pawis sa ilalim ng kumot na iyon. Kaya naman bahagya kong inilabas ang ulo ko para magpahangin at silipin din sila. Sunod-sunod na lunok nang makita ang posisyon nila.
Nasa kabilang gilid pala sila. Nakatalikod sa gawi ko. Pero ang ulo ng babae, mukhang nasa sahig dahil tanging hita niyang nakayakap kay Frank ang nakita ko.
Hindi rin naman nagtagal ang dalawa dahil tinawag si Frank. At halatang inis na inis dahil nabitin yata. At ako, naiwang basang sisiw sa kama na iyon.
Ah, naiinis at naiinggit ako sa babaeng iyon! Sana ako na lang! Sana ako na lang pinaungol ni Frank!
Pero teka, virgin pa ako. Baka mamaya mahimatay ako gaya ng nakita ko sa movie. Aruy, jusko po!
“Ang tagal-tagal mo, girl! Hinahanap ka na ni Lolo.”
“Sorry, beshy! Kung alam mo lang ang nangyari sa akin sa kwarto mo. Ah, grabe! Alam mo bang ang Uncle Frank mo? Jusko may tinira sa tabi ko. Nakakai—” Hindi ko na matuloy ang sasabihin ko nang mapansin ang nakakamatay na tingin sa akin ng lalaking nasa tabi lang ng kaibigan.
‘Oh my gulay! Narinig ba niya ang sinabi ko? Malakas ba ‘yon?’ sunod-sunod na tanong ko sa isipan ko. ‘Sana hindi!’
“U-Uncle Frank,” anas ko na ikinakunot niya ng noo.
“Who do you think you are to call me Uncle? Are you my niece? And what was it you said earlier?”
Akmang sasagot ako nang may lumapit dito at bumulong. At ang nakakamatay na tingin niya kanina ay napalitan ng disgusted habang titig na titig sa akin. Pinasadahan pa niya ako nang hagod mula ulo hanggang paa. Pero hindi ko inaasahang tatanungin niya ako.
“Are you Jalene Roxton?”
JALENE’S PovPalaisipan man kung paano nalaman ni Uncle Frank ang buong pangalan ko, tumango pa rin ako.“A-ako nga ho, Uncle”“Don’t call me Uncle sabi!”“Pero uncle po kayo ni JV. Kaibigan ko siya kaya—”“Hindi kita kaanu-ano! Damn it!”Nagbaba ako nang tingin. “Sorry po,” sabi ko na lang.Saktong umilaw ang hawak kong cellphone. Nang makita ang pangalan ni Nanay ay tinaas ko iyon. “Sandali lang po, Uncle, sagutin ko lang po.”“I said—” Hindi na natapos ni Uncle Frank dahil umalis na ako sa harapan niya. Lumayo ako para sagutin iyon. May problema sa pandinig ang Nanay ko kaya kailangan kong lumayo.“Nay, kung ang pag-uwi ko na naman—”“Talagang kailangan mo nang umuwi rito, Jalene,” putol ng kanyang Tiyahin sa sasabihin ko. “Isinugod sa ospital ang Ate at kakatawag lang sa akin ng pinsan mo, pinapauwi ka na.” Saglit na nawala ang Tiyahin sa kabilang linya, pero narinig ko ang pagsinghot niya. “M-mukhang hindi maganda ang kalagayan ng iyong inay. Kaya umuwi ka na ngayon din.”“T-Ti
JALENE’S Pov“Hindi ko po alam, Uncle. Bakit nga ba nandito kayo ng Don?”Napataas ng kilay si Frank.“Seriously? Wala kang alam?”Napalunok ako. Kung sasabihin ko ba na meron, magagalit siya? Ah, basta, magkukunwari ako.“W-wala nga, Uncle.”“Pwede bang ‘wag mo akong tawaging Uncle? Naiinis ako. Ni hindi kita kaanu-ano.”“Ay, sorry po. Mukhang Uncle ko naman ho talaga kayo.” Sinuyod ko pa siya mula ulo hanggang paa. “Matanda ho kayong tingnan sa akin, plus ‘yong height pa.”“Aba’t!” Mahigpit na hawak nito sa braso ko ang nagpadaing sa akin.“Senyorito, Miss Jalene, pinapatawag ho kayo ni Don sa loob.” Napatingin kami parehas sa alalay ni Don.Nakahinga ako nang bitawan niya ako. Hindi na rin niya ako nilingon.“Medyo malupit ka, Uncle, huh.” Ngumiti siya. “Pero gusto ko ‘yan. Magiging asawa na rin naman kita sa ayaw at sa gusto mo. Magiging sweet ka rin sa akin.”Nakangiting tinanaw niya ang papawalang bulto ni Frank. Kahit nakatalikod talaga, ang yummy niya tingnan.Nang maalala an
JALENE’s PovMASAMA ang loob na tinanaw ko ang papalayong si Frank. Wala akong choice kung hindi pumayag sa gusto niya. Sa totoo lang, wala naman sana akong pakialam sa pera niyang 100 Million, pero masakit dahil rejection ang naramdaman ko sa kanya. Kaya pampalubag loob ko lang ang pagsagot kung magkano ang gusto ko. Matagal na akong may paghanga sa Uncle ni JV na mapapangasawa ko kaya ako pumayag sa kasalang ito. Kaya hindi naman ako makakapayag na maghihiwalay kami after na makuha nito ang mana nito mula sa ama nito. Gagawin ko ang lahat para mapunta siya sa akin. At hindi ako papayag na ang magre-reyna sa bahay niya ay ang kabit niya. Yes, magiging kabit na ang label ng girlfriend niya dahil legal ang magiging kasal namin. Patapusin lang ni Frank ang libing ni Nanay, makakapokus din ako para maging successful ang kasal namin. Saka para ito kay Nanay hindi para sa sarili kong ambisyon. Ito ang huling wish niya kaya hindi ako makakapayag na hindi ito masunod.Isang linggo lang ang
JALENE’s Pov“WHAT are you doing here?” Pumuno ang buong-buo at galit na tinig ni Frank sa banyo.Natawa ako sa tanong niya. ‘Di ba, pinapapunta niya ako rito tapos magtatanong siya? Wow!“Ginagawa ko rito? Pinapanood ka sa pagligo. Masarap pala— este masaya ka palang panoorin kapag naliligo, Uncle Frank.” Bumaba pa ang tingin ko sa pagitan ng hita niya.Ang masasabi ko lang, gifted siya, kaya okay lang na ipakita sa akin. Pinagyayabang niya siguro din ’yan sa mga babae niya. Kaya siguro sarap na sarap ang katalik niya nakaraan. Isagad daw ba?“You’re not welcome here. Kaya sa labas ka dapat naghihintay!” Lumapit siya sa akin at hinila ako palabas. Wala siyang pakialam kahit na hubo siya.“Ay, sarap naman magmahal ng mapapangasawa ko,” ani ko nang basta na lang ako binitawan. “Taray, tambok ng pw3t. Dinaig pa ako!” sigaw ko.Pabalyang pagsara ng pintuan ang sumagot sa akin. Ngumisi lang ako nang tingnan ang pintuan. Habang hinihintay si Frank ay muli kong pinasyal ang paningin sa lo
FRANK’s Pov“SAAN ba kasi napulot ni Papa ang babaeng ‘yan?! Mukhang magiging problema ko pa siya pagbalik ni Kassandra.”“Mukhang wild din po, Senyorito.”Napatingin ako kay Tino. Ang wild nga ng babaeng iyon. Biruin mo? Pumasok sa banyo nang walang pasabi-sabi tapos pinanood pa akong magbihis? At hindi lang ’yan, wala siyang pakialam sa inuupuan at hinahawakan! “Mukhang puputi po lahat ng buhok mo sa batang iyon.”“Damn!” “Ano pong balak niyong gawin ngayon sa kanya?”Napaisip ako bigla. Ano nga ba?“Just follow all of her orders. Make sure she doesn’t come near me or enter my room. Clear?” Sabay hilot ko ng aking noo. “Tama na ang nangyari kanina. Ayoko nang maulit iyon.” Tumango-tango si Tino sa akin. Akmang idi-dismiss ko siya nang maalala ang alis namin bukas. Isang o dalawang linggo kami roon— depende kung kailan mai-release ang marriage license namin, kaya kailangan ng batang iyon ng maisusuot. Hindi naman pwedeng sumama siya sa akin tapos ang suot parang sa— ah, ewan!“Nga
JALENE’s PovGaya ng inaasahan ko, magkaiba kami ng silid ni Frank. Apat na pinto ng hotel room na iyon mula sa kanya bago ang akin. Nasa pinakadulo ang kanya. Talagang asiwang-asiwa siya sa akin, ano?Sabi nga niya sa akin, ’wag daw akong kakatok kung wala namang mahalaga. Saka sa text niya lang ako kinakausap. Gaya na lang ng oras ng kasal namin bukas. Kaya sa tingin ko, bukas ko pa siya makikita. Paid na rin daw ang dinner na ipapa-deliver niya kaya walang rason para kami’y mag-usap.Sana pala nandito si Tino. At least, may nakakausap ako.Kakatapos ko lang noon mag-ayos ng mga gamit at kumain nang makaisip na maglakad-lakad sa beach. Hindi naman ako makatulog kaya nagpadala ako kay Frank ng text na lalabas. Bahala ka— ’yan ang text niya kaya lumabas ako. Binigyan naman niya ako ng pera kaninang pag-alis sa bahay niya kaya balak ko ring mamili kapag may nagustuhan ako. Sayang nga at hindi nakasama si JV. Busy sa unibersidad. Ako, huminto ngayong taon. Baka sa susunod na taon ako p
JALENE’s PovHabang papalapit ang oras ng kasal namin ni Frank ay kinakabahan ako. Sana maging maayos ang lahat. Pero alam ko naman pagdating sa pagsasama hindi, naisaksak ko na sa isipan ko ’yan, na may contract rin kaya ang expectation ko ay hindi ganoon kataas. Pero ’di ba, sabi ko, susubukan kong mag-work? Kaya kinakabahan ako. Paano kung masaktan nga ako gaya ng sabi ni JV?Mabilis lang naman ang ginawa sa aking mukha at buhok. Sabi nga no’ng Pinay na nag-aayos sa akin, maganda na ako kaya konting ayos lang. Kaunting pa-wavy lang ng buhok ko rin dahil maganda na ang pagkaka ayos ng salon sa Pilipinas.Nakita ko sa mga mata ni Tino ang paghanga nang salubungin ako. “Ang ganda niyo pala kapag naayusan, ma’am.”Ngumiti ako. “Salamat, Tino.”Tumingin ako sa pintuang bumukas sa unahan.“Tino, dumating na ba si—” Natigilan si Frank nang makita ako. Hinagod niya ako nang tingin pero wala siyang komento.“Nandyan ka na pala.” Kunwa’y tumingin ito sa relo nito. “10:10, dapat nakaalis na
JALENE’s Pov ALAM ko naman na hindi lahat ng ikinasal ay masaya o ang dahilan nila ay ang pagmamahal. Pero hindi ko akalaing ganito pala ang pakiramdam. After na mai-announce ang pag-iisang dibdib namin ni Frank, mas lalo lang lumala ang trato niya sa akin. Talagang hindi niya nagugustuhan ang presensya ko. “Baba.” Hindi ko naiwasang ikunot ang aking noo. “Ano po?” Bakit naman ako bababa? Medyo malayo pa ito sa inuukupa naming hotel! “Are you deaf?” Tumingin si Frank sa driver at alalay niyang si Tino. “Bukas, ipa-schedule mo si Jalene sa doctor, mukhang may problema sa pandinig.” “Hindi ako bingi, Frank. Naiintindihan ko ang sinabi mo. Bababa ako. ‘Di ba?” Inulit ko pa ang sinabi niya. “Bakit? Huh?” Sumulyap ako sa labas. “Ang layo pa ng hotel!” dugtong ko pa. “Dahil may lakad ako,” sabi niya. Tumaas ang kilay. “Hindi ba pwedeng ihatid mo ako, huh?” “Maaga pa naman, Senyorito. Ihatid muna natin—” “Hindi ko sinabing magsalita ka dyan, Tino! Fvck!” agaw ni Frank sa sasabih
JALENENAKANGITING pinagmasdan ko si Warren. Napakaganda ng kanyang ngiti habang nakatunghay sa kanyang bride na noo’y naglalakad na kasama ang parents nito. Halata sa mukha talaga ng kaibigan ang saya. At last, nakahanap ito ng babaeng magmamahal sa kanya.Hindi kasi talaga kayang turuan ang puso. Ilang beses niya akong niligawan noon pero ilang beses ko ring ni-reject. Gusto niyang panindigan ang nasa sinapupunan ko, e, hindi kaya ng aking konsensya. Si Frank ang mahal ko ng mga sandaling iyon. Kahit na sinaktan niya ako, hindi ko kayang maghanap ng iba. Mabait sa mabait si Warren. Napaka-gentleman pa pagdating sa akin. Kung respeto man lang din, sobra-sobra. Kaso hanggang kaibigan lang ang kaya kong maibigay sa kanya.Ito na yata ang pinaka-solemn na napuntahan kong kasal. Noong sa Guam, meron akong mga na-attendan pero itong kasal ni Warren ang gusto ko. Hindi ko tuloy maiwasang mainggit. Dapat talaga maayos ko na ang mga dapat kong gawin dito sa Pinas. At sana mapirmahan na ni Fr
JALENEPARANG gusto kong matawa sa tanong niya. Anak raw niya? Sino ang anak niya? Kailan kami nagkaanak? Pero ako, oo. May anak ako. Si Kai.“Anak mo? May anak ka ba sa akin?” tanong kong may pagkasarkastiko.Sa pagkakaalala ko, tinanggi niya at sinabing hindi siya magkakaanak sa akin dahil baog siya. Ngayon, magtatanong siya?“Alam mo ang tinutukoy ko, Jalene. Where is my child?” Sinalubong niya ang nakakalokong ngiti ko.“Mukhang mali ka ng tinanungan. Nasaan ang anak mo kay Kassandra? Saka, ’di ba? Baog ka? Kaya paano tayo magkakaanak?”“Niloko niya ako.”Tumaas ang kilay ko. Niloko siya ni Kassandra? “There’s nothing wrong with my fertility,” seryosong sabi niya.“Ah. Okay. So?”“Kaya anak ko ang dinadala mo noon.”Natawa ako. “Paano ka nakakasigurong may anak ka sa akin? Sa pagkakaalam ko, hindi ako buntis noon. Nagpa-check up ulit ako after ng kidnapping dahil sa pag-aakala ko, maapektuhan ang bata. Pero lumabas na hindi ako buntis. Kaya wala kang anak sa akin, Frank.” Tumingin
JALENE“COME in,” yakag ni Frank sa akin.Umiling ako sa kanya. “Hindi na kailangan, Frank. Dito na lang. Ikaw naman talaga ang sadya ko. Since nasa harapan na kita, hindi na kailangang pumasok.”Natigilan si Frank.Inilabas ko sa bag ko ang ziplock na envelope ko at inilabas ang divorce paper na dala ko pa mula Guam. Tanging pirma na lang niya ang kulang, tapos na ang problema ko. Kumunot ang noo ng dating asawa habang nakatingin sa mga papel.“What’s that?” Biglang nagseryoso siya. Kanina, may ngiti pa sa labi niya, pero ngayon, biglang napalis.“Divorce paper. Sorry at late akong nagpakita. I’m sure hinanap mo ako para dito.” Imbes na kunin, tumitig lang siya sa akin. “Frank!” tawag ko nang bigla siyang tumalikod sa akin. The heck! ‘Di ba? Ito ang gusto niya?“Umalis ka na, Jalene!” tanging sigaw lang niya. “Aba’t ‘di ba, ito ang gusto mo?” sigaw ko.Hindi siya sumagot. Akmang sisigaw ulit ako nang biglang sumara ang gate. “Frank! Ano ba?!” “Ma’am, mas mabuti pong umalis na
FRANK’s Pov7 years later…KASALUKUYAN akong nasa meeting noon nang pumasok si Tino. Lahat napatingin sa kanya dahil sa hingal na hingal siya. Saka talagang ang lakas ng loob nitong istorbohin ang board meeting.“What the heck, Tino?”“Senyorito, may balita na po kay Ma’am.”Bigla akong napatayo. “I’m sorry. I need to leave.” Tumingin ako sa sekretarya kong si Jerome. Binilinan ko siya na i-send sa akin ang napag-usapan. Patapos naman na kami at na-address na ang ilang concern nila.“Where is she?”“Palapag na po ang eroplanong sinasakyan niya.”“What? Baka nakalapag na iyon!”“Papunta naman na po si Mathew, Senyorito. Kung makaalis naman po, siguradong susundan niya po.”Tumango-tango akom “Make sure na hindi mawala kamo sa paningin niya.”“Sasabihin ko po.”Mabilis ang naging kilos namin ni Tino. Halos takbuhin ko ang papuntang elevator. Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong ito. Ang magkaroon ng balita kay Jalene. Ngayong bumalik na siya, hindi ako makakapayag na mawala ulit siy
JALENE’s PovPAGKAGALING sa burol, dumeretso ako sa bahay ni Frank. Sana lang hindi pa nagbago ang passcode dahil kung hindi, hindi ako makakapasok. Pagpasok na pagpasok ko kaagad ay nakaramdam ako ng lungkot. Ang daming memories ang nag-flash sa aking isipan. Naalala ko, noong unang araw namin dito, halos wala kaming pinalampas na sulok dito. Walang sawang inangkin namin ang isa’t-isa. Intense ang laging namamagitan sa amin kapag kami ay nagnininiig.Napangiti ako nang mapakla. Hindi naman totoo ang mga pinakitang iyon ni Frank. Walang totoo sa lahat ng aking nakikita. Kaya nga nandito ako sa bahay ni Frank para kunin ang ilang mga gamit ko. Hindi naman kasi totoong asawa niya ako. Pero kahit na sa ganoon, hindi ako nagsisisi. Iba ang hatid sa akin ng batang nasa sinapupunan ko. Wala mang natira sa akin ngayon, alam kong hindi ako iiwan ng magiging anak ko. Kaya hindi ko dapat pagsisihan iyon. Tamang tao ako na nahulog lang sa maling tao. Walang mali sa akin. Na kay Frank. Dahan-da
JALENEPAGKA-SEND ng mensahe kay Tino ay binalik ko sa maliit kong side table ang cellphone. Sabi ko kay Tino, may kukunin lang akong mga dokumento sa bahay ni Frank, subalit wala siyang reply. Kaya naman nagpasya akong kay JV dumaan.“Hindi ako pwedeng umalis ngayon sa ospital, Jalene. Isinugod si Lolo kanina.”Natigilan ako sa narinig. “B-bakit?” kinakabahan kong tanong.“Hindi ko alam, besh. Pero ang huling nakausap niya ay si Uncle.”Doon na ako napapikit. “P-pwede ba akong dumalaw, JV? Nandyan ba ang Uncle mo?”“Kakauwi niya lang, pero babalik ’yon dahil papunta si Attorney.”“Punta ako dyan, JV. Please?”“Hindi mo rin siya makakausap, Jalene. Ang tanging gusto niyang bisita ay si Attorney. Ni isa sa amin ni Uncle hindi rin niya kinakausap, kaya mas lalo pa siguro ikaw.”“S-sisilipin ko lang siya, JV. Kahit iyon lang, please?”Saglita na nawala sa linya si JV. “Sige. Pero mabilis lang, huh?”Mabilis ang kilos ko na nagbihis. Mabuti na lang at wala si Frank nang dumating ako. Sina
JALENEAGAD akong nagpa-discharge pagkaalis nila Frank. Wala naman nang problema sa billing dahil nabayaran na ni JV bago umalis. At imbes na umuwi sa bahay na binili ni Frank para sana sa amin, sa dati kong apartment ako tumuloy. Doon ko binuhos ang sama ng loob para kay Frank.Matapos niya akong buntisin, itatanggi niya? Ano bang akala niya sa akin, maruming babae? Sabagay, kahit nga si JV, pinag-isipan niya ng masama. Tanghali ako nagising kinabukasan. Marami ring missed calls ang rumehistro sa cellphone ko mula kay Frank pero hinayaan ko lang iyon.Alam kong madadamay si Warren sa problemang ito kaya tinawagan ko siya para makipagkita. Dinner niya ako pinagbigyan dahil busy siya maghapon sa trabaho niya. Nagsisimula na kasi siyang magsersyoso umano sa buhay.Hinihintay ko noon si Warren nang may lumapit sa akin. Nakangiting Kassandra ang umupo roon kaya tinaasan ko siya ng kilay.“Mukhang hinihintay mo ang loverboy mo, Jalene.”Natawa ako nang pagak. “Oo, hinihintay ko nga,” ani k
JALENE“JV,” tawag ko sa pangalan ng kaibigan. “Bakit, beshy?” ani ng kaibigan kabilang linya.“P-pwede mo ba akong sunduin?” Saglit na natigilan ang kaibigan.“May problema ba? Hindi ko gusto anh tono ng pananalita mo.”“Pwede bang puntahan mo na lang ako dito?” ani ko, imbes na sagutin ang tanong niya.“Okay. Nasaan ka ba?”“N-nasa ospital.”“Ano?! Anong ginagawa mo sa ospital? Alam na ba ’to ni Uncle? Natawagan mo na ba siya?”“H-hindi ko siya natawagan. A-ayoko, JV. Kaya sana ’wag mong sabihin. Pwede ba?”“May nangyari nga,” pag-conclude niya.Hindi na siya nagtanong, pero dinig ko ang buntonghininga niya sa kabilang linya.“Puntahan kita ngayon din. Nasaan ka ba?”Matapos kong sabihin ang address ng ospital at pinatay na ng kaibigan. Pinatihulog ko ang cellphone ko sa dibdib. Nakatitig lang ako sa kisame ng ospital na iyon. Muntik na. Muntik na akong makunan kanina. Buntis ako. Iyon ngayon ang pinoproblema ko. Kasi kung ang magandang pakitungo niya sa akin nitong nakaraan dahi
JALENELUMIPAT din kami agad nang maayos ang mga gamit na pinamili namin. Gusto ko na rin talagang lumipat dahil nga naalala ko pa rin si Kassandra sa bahay na iyon. Mabuti na lang at naisipan ni Frank na bumili ng bagong bahay para sa aming pagsisimula. At dahil sa ginawa niyang iyon, parang bumabalik ang tiwala ko sa mga sinasabi niya. Mukhang mahal na nga talaga niya ako.Talagang natigil ang chismis tungkol sa kung sino ang asawa ni Frank. Nang pumasok ako, halos ilag naman sila sa akin. Nang sumabay din ako noong lunch, sinabi nilang naiilang sila sa akin. Sabi ko, kung ano ako noong pumasok rito, ’yon pa rin naman ako. Kaya naman pumayag silang sasabay pa rin ako sa kanila sa pagkain kapag wala si Frank. Gaya ngayon.Akmang susubo ako ng pagkain nang dumating si Lenny. “Hinahanap ka ni Boss,” aniya.Agad akong tumayo at binitbit ang pagkain. “Sabi ko, sabay tayong kakain. Bakit hindi mo ako hinintay?”“Aw. Nag-text ka?” Tumango ang asawa. Hindi niya dala ang cellphone niya dah