Share
Chapter 138
Hindi maramdaman ni Felicity ang paa niya na sumasayad sa lupa. Napakabilis ng pangyayari, bigla niya na lamang nadama ang pagbilis nang tibok ng kaniyang puso. Punong-puno siya ng adrenalin, matapos n matikman ang dugo ng kaniyang mga kaibigan ay para ba siyang nabuhayan. Tuluyan nang naintindihan ni Felicity kung ano ang mga kakatwang tunog na naririnig niya. Naging klarado ang mga bagay na 'yon sa babae. Sa kaunting panahon ay natutunan niya ang teleportation, bumilis din ang kilos niya, specifically, sa pagtakbo.
Masarap sa pakiramdam ngunit nakakatakot dahil sa kabila nito'y hindi nito alam ang iba pang rules ng pagiging isang bampira. Lalo na ang tungkol sa pag-inom ng dugo, 'yon ang pangunahing pinagkukunan nila ng lakas.
Ngayon ay inisip lang niya na pupunta siya sa T
Kaugnay na kabanata
Tenement Uno Chapter 139
Dumating ang dalawang bampira sa Council building. Sapilitan ang kanilang ginawang pagpasok sa pribadong lugar ng mga supernaturals. Pinatumba pa nila ang mga security na nagbabantay sa buong paligid. Handa si Darren sa magiging kaparusahan sa ginagawa niyang karahasan ngayon, ang tanging goal lamang niya ay ang tulungan at bumawi kay Felicity. 'Yon lang. Ilang nagbabantay ang naibalibag at napatulog niya sa bawat bigwas na kaniyang ginawa. Pasulyap niya na tinatapunan ng tingin si Felicity. Bago lang sa kaniya ang bagay na 'to, at kakailanganin pa nito ng gabay. Ngunit sa pinapakita niya ngayon ay mukhang hindi na niya kailangan ng gano'n. Katulad niya'y marami na rin itong napabagsak na mga nakaitim na tagapangalaga ng kapayapaan sa loob ng Council. Tuluyang lumabas ang pangil na pinipigilan ni Felicity, na-triggered lang ng may biglang sumakal sa kaniya. Ang guwardiyang 'yon ng naging kauna-unahang nilalang na nakagat niya. Kumapit ng mapulang dugo sa kaniyang ngipin at labi.
Tenement Uno Chapter 140
After 100 years."So, paano ba 'yan? Mauna na muna kami? Kailangan ko ng humabol sa enrollment nitong si Letizia. Ikaw na muna ang bahala rito ha." Ginawaran ni Felicity ng halik sa pisngi ang kaibigang si Cindie. Pinakiusapan niya ang kaniyang kaibigan na siya na munang mamahala sa Apartment na pagmamay-ari niya. Kailangan niyang samahan ang anak sa bago nitong papasukang paaralan."Oo na, ako na ng bahala rito. Enjoy kayo ni baby girl, okay?" Pinisil pa ni Cindi nag matambok na pisngi ng kaniyang inaanak kay Felicity. "Ninang naman eh. Malaki na
Tenement Uno Prologue
Malamig na gabi. Madilim at malakas ang buhos ng ulan. Tinatahak ng isang lalaki ang daan paakyat sa isang hindi katarikang overpass. Nakasuot ito ng itim na jacket at pantalon na pakupas na. Ang mga kamay ay nakasuksok sa pares na bulsa ng kaniyang pang-ibaba. Walang na s’yang pakialam sa basang-basa na buhok, patuloy lang s’ya sa mabagal na paglalakad na animo’y isang modelong naglalakad sa malawak na entablado. Malamlam ang kaniyang mga mata habang diretso ang tingin sa dinaraanan. Nang makarating sa itaas ay kumaliwa siya, matatanaw naman mula sa hindi kalayuan ang isang babaeng nakasuot ng sexy fitted red dress. Three inch stilleto at may nakasukbit na black pouch sa kan’yang balikat. Nakatanaw ito sa mga sasakyang tinatahak ang madulas na kalsada. Tumigil ang lalaki sa tabi ng magandang dilag. Tumabi siya rito’t matuwid na tumayo, hindi man lang nag-aksaya ng minuto upang pagpagin ang tumutulong kasuotan. “So, bakit mo ‘
Tenement Uno Chapter One
Welcome to Tenement Uno. "Ano na naman 'to!" Pag-taas ng boses ng aming Editor in-Chief sa Inkfirst Publishing na si Sir Martin. "Wala na bang bago? Paulit-ulit na lang ang plot na ginagawa mo," dugtong pa ng aking boss bago initsa ang manuscript na ipinasa ko kanina. Nakayuko ako habang sinasalo lahat nang masasakit na sinasabi niya. "Gangster ulit? Ano ba naman 'yan Ardanel." Nai-angat ko ang nakayukyok na ulo kanina pa. Bahagya ko ring nakagat ang pang-ibabang labi sa takot na baka kung ano-ano pa ang lumabas sa bibig ni sir. "Uulitin ko na lang po boss," ani ko habang ina-abot ang manuscript na napunta sa may kalayuan na gawi ng lamesa. "Isang taon mo nang inu-ulit 'yan. Walang improvement." Pa iling-iling pa ni boss Martin. "Sorry boss… Ang hirap kasi na me-mental block ako. Palaging nawawala ang inispirasyon ko sa isang plot na naisip ko," sagot ko sa kanya. Tunay naman
Tenement Uno Chapter Two
Hi! New Friends. Napabalikwas ako ng bangon. Nakaririndi ang pagsigaw ng aking alarm clock. Pinatay ko na kanina ‘yon, ha. Ano't nagwawala na naman? Pabalang ako na bumangon at kinapa sa side table ang naghu-hurumintadong orasan. “Badtrip! Inaantok pa ako.” Ilang beses akong napayu-yukyok habang nakaupo. Sabog na sabog ang buhaghag kong buhok sa aking mukha. “Tinatamad ako,” bulong ko sa sarili. Ngunit kasing bilis nang pagdating ng sahod ang ginawa kong pagbangon ng maalala ang tungkol sa kwentong sinusulat ko. Kailangan ko na palang matapos ‘yon bago matapos ang isang buwan. Dahil kung hindi ay patatalsikin na ako ni boss sa kumpanya. Dali-dali kong nilinisan ang sarili’t nilagyan ng laman ang kumakalam na tiyan. Napakadali ko lang naubos ang dalawang pirasong toasted bread with strawberry jam at chocolate milk na tinimpla ko. Gano’n nga talaga siguro kapag matakaw.&nbs
Tenement Uno Chapter Three
To the cursed scenario, in the past. Puting kisame. ‘Yon ang bumungad sa ‘kin pagdilat ng aking mga mata. Ini-upo ko ang aking sarili, hindi naman masakit ang katawan ko. Mas lalong wala akong maalala na may nangyari like nabagok ba ako o nasaksak para dalhin sa Ospital. “Anong nangyari?” tanong ko sa aking sarili. Pinakaisip-isip ko ang mga pangyayari kanina. Mula sa pagising, pagkain at sa pagkakilala ko kila Cindie. Okay naman lahat. Niyaya nila akong kumain sa Tapsihan sa basement pagkatapos ay— Wait! Mayroong mga armadong lalaki ang nang bomba at nakapasok dito. Naitakip ko ang mga kamay sa aking bibig. Nasaan sila Cindie? Hindi kaya? Oh my gosh! Dali-dali akong bumaba’t hinanap ang sapin ko sa paa. Kailangan ko silang hanapin, baka kung ano ang nangyari sa kanila. “Nasa’n ba ang doll shoes ko?” Hinanap ko ‘yon sa ilalim at gilid ng nahihigaan ko ngunit hindi ko nakita. “Ano’ng hinahanap mo?” Napatalon ako sa gulat nang malaman may ibang tao sa loob ng silid. Nili
Tenement Uno Chapter Four
The Party with my Neighbors Ripped jeans at pink t-shirt na pinatungan ng gray hoodie jacket ang isinuot ko paglabas ng unit. It was 8pm already, siguro ay nagsimula na sila sa party 'kuno' sa Tenement. Actually, na shocked talaga ang aking kaluluwa nang imbitahan ako ng Landlord namin sa piging na gagawin nila mamaya. Pero dahil bago ako rito ay kailangan ko'ng makisama. Gusto ko sanang magmukmok na lang sa silid at matulog dahil para baga akong napagod sa maghapon, kahit wala naman akong ginawa. Mag-isa lang ako na bumababa sa matarik na sementadong hagdan ngayon, siguro'y nando'n na silang lahat. Pinakiramdam ko ang aking paligid, tahimik ang bawat sulok ng third floor. I started humming para maiwasan ang kaba sa dibdib ko. Medyo takot kasi ako sa dilim at sa paglalakad sa gabi mag-isa. But as I was about to take my last step sa palapag ng second floor ay may narinig akong lumagabog sa taas. Na estatwa pa ako saglit, pinakiramdaman kung ano iyon. Ngunit wala namang lumitaw na
Tenement Uno Chapter Five
The Supernaturals. Gabriel leaned his arms to the falling body of Felicity. He caught her before the girl's back touched the floor. Felicity is unconscious right now. She fell asleep as Darren hypnotized him with his brownish eyes. "Leave her alone, or you'll leave my place," he told Darren the moment he came to his front. It's just as fast as seconds, the Landlord pushes Darren away from the girl. The man landed five meters away from him. He broke some pots and plants on the mini garden as his butt touched the cold surface. The crowd became loud and messy. They didn't expect the scene they'd watched. The landlord signaled the company of Cindie to go and get Felicity to her. He instructed them to bring the lady to her room. "Why so angry Gabriel?" tanong ni Darren habang nakangising naglalakad papalapit sa kaniya. "Get off your fang to my guest, find some other food Vamir. She's a limit," Gabriel spoke to Darren. "Is she an exception now? You never let a human enter the
Pinakabagong kabanata
