Nalilito ang utak ko kung bakit may pa gano'n na effect pa siya. Okay na 'yong sorry niya eh.
Muli'y gumulong ako pakanan dahilan para malaglag ako sa higaan. Hindi ko namalayang konti na lang pala ang agwat ko sa dulong bahagi ng kama.
"Aray ko po!" Bulalas ko.
Hinila ko ang sapin sa kama sa inis, para akong bata na nagwal dahil naagawan ng kendi.Mayamaya ay naisipan ko nang tumayo mula sa papag. Tinignan ko ang aking itsura sa salamin.
Marahan kong dinampian ang bruise na nasa may pisngi ko. Doo'y bumalik ang pangit na pangitaing nangyari sa akin.
"Hayaan mo ba Felicity, maganda ka pa rin naman." Pagpapa-amo ko sa aking sarili.
"Breath some fresh air, girl. Lumabas ka at kalimutan ang nangyari. You need to move on." Mukha mang tanga
"Grabe Feli, I'm so tired ha. I think I need to recharge later on... Malalangoy ko ata ang kabuuan nang Philippine Sea nito." Sinalampak ni Cindie ang katawan sa malambot na Couch sa loob ng lobby."Ang O.A lang, Cindie?" turan ni Victoria."Hindi O.A 'yon, I can really do that. Parang hindi ka naniniwala, ha," Cindie stated as she faced Victoria who's busy tickling her shoes in the floor.Then later on the young lady stand up and bid goodbye. She said she'll go to Elias on the second floor."Naku! Mag-loloving-loving lang 'yon kay Elias," pabulong ni Cindie.Natawa naman ako sa word na binitawan niya, masyadong lantaran."Uy, salamat sa pag join ha. Akala ko 'ligwak' ang pa zumba tutorial ko, eh." Binuksan ko ang mineral na binili namin sa tapsihan kanina"Sus! 'To naman wala 'yon. Nag-enjoy ako. Thank you. And I know sila rin ay natuwa sa ginawa mo." Ang tinutukoy niya ang ibang tenants na panay
Nakapangalumbaba ako sa salas habang nakatukod ang baba sa tuhod. Nakataas ang aking mga paa sa malambot na sofa. Binuksan ko ang aking laptop at nanood nang nakakatawang pelikula na nakasave sa flash drive.Isang oras ko nang ginagawa ang gano'n ngunit walang ni isang beses ay hindi pa ako natawa. Dahil ba sa ilang beses ko nang napanood ang Detective K kaya gano'n?O baka naman may ibang dahilan?Dumukot ako nang popcorn at isinubo iyon ang wala sa sarili.Sunod-sunod na ang ginawa kong pagsubo sa popcorn. Lilipas na naman ang oras ngunit wala pa ring nangyyari sa mood ko.Sa kalagitnaan nang paghahanap ko sa sarili ay lumagabog ang pintuan ng unit. Nalaglag pa ng isinusubo kong popcorn sa lapag.Sinulpayan ko ang oras sa ibabang parte nang monitor-6:30 nang gabi.Muli'y kumatok ang kung sino sa labas.Sumigaw ako bilang sagot."Sandali."Muntikan pa akong masubsob sa pa
"So, kailan tayo pupunta ng Paris?" excited na tanong ko kay Gabriel habang naglalakad kami paalis nang lugar ni Almira."Bago matapos ang kontrata ko sa Tenement," sagot niya sa akin.Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. "Luh! Eh kailan naman 'yon?" After one month?" sunod-sunod kong tanong sa kaniya."Three weeks," pagbabago niya sa sinabi ko.Napatitig ako sa likuran niya,nauuna siyang naglalakad sa akin kaya gano'n.Oo nga pala,sabi niya'y one month na lang siya. So bale ngayon ay may three weeks na lang siya. Bigla akong nilukuban nang awa at guiltness.Na-explain na niya sa akin ang mangyayari if ever na wala siyang mahanap na papalit sa kaniya. He will vanish and fade as Gabriel. No one will remember him. Nakakalungkot naman niyon. Siguro nga dapat talaga siyang mag sorry sa paghila sa 'kin at pagpipilit sa ganitong sitwasyon. Pero kung kagaya nito na between his life na ang usapan talaga n
"Ilang kilong baka kay Gerry?" tanong ko kay Gabriel habang nagbubuhat siya nang kilo-kilong karne sa storage room."Sampu," sagot niya."Sampu? Ang rami naman, siya lang mag-isa na kakain no'n?" manghang tanong ko sa kaniya."Felicity, kulang pa nga 'yon sa kaniya. Sige na hawakan mo itong karton para maipasok ko ang karne r'yan." Sinunod ko ang utos niya sa akin. Dali-dali kong binuksan 'yon at iniharap sa kaniya."Tapos kila kuya Constav..." Tinignan ko ang sheet na hawak ko. "10 kilos na pork at 10 kilos na chicken. Marami rin ha." Pagsasabi-sabi ko habang ni-che-check ang mga iyon."Pamilya sila kaya gano'n," sagot na naman sa akin ni Gabriel. May isang anak sila, si Arnani." dugtong niya.Tumango-tango ako. Mayamaya ay dahan-dahang lumapit sa kaniya. "A-anong klase sila kuya Constav?" I asked.He stared at me for a while, para bang iniisip niya kung sasabihin sa
I didn't come out of my room the next whole day. Nanatili akong nakatalukbong nang kumot at nakadapa sa aking kama. I don't have the mood to go out and explore. Masama ang timpla ko ngayon. Matapos kong mapanood ang video sa laptop ni Gabriel ay nawalan ako nag gana at lakas na magkikilos. Naguguluhan din ako kung bakit gano'n ang naramdaman ko. I just assumed na naawa ako sa dalaga na napanood ko sa video. Pagkatapos nang insidente na 'yon ay lumabas na ako sa Opisina ni Gabriel at dire-diretso sa silid ko. Tila ako tinarakan nang napakaraming patalim sa d****b ko. My heart broke without knowing why that happened. Ikinilos ko ang sarili pakaliwa, doo'y tumama sa mga mata ko ang mahapding sikat ng araw. Nakaawang pala nang bahagya ang kurtina sa bintana ng aking silid. Ipinantakip ko ang aking palad sa tapat ng aking mga mata. "Argh. Ano ba 'yan," nasambit ko. Ki
Ragasa sa amin ang malamig na samyo nang hangin. Ang sarap sa pakiramdam, para akong nasa dalampasigan.Itinaas ko ang dalawa kong kamay sa ere habang nakangiti. Si Gabriel naman ay nakasampa ang isang braso sa railing nang pinto ng kaniyang sasakyan; ang isa nama'y nakahawak sa manibela.Mukha siyang badboy sa ayos niya,nakakatawa lang!Ni minsan ay hindi ko inexpect na makakasakay sa gan'to at magkakaro'n nang experience sa pagbiyahe. Salamat at isinama ako ni Gabriel sa roadtrip na ito."Wow! Ang napaka refreshing sa utak ang ganitong ideya ha. Mabuti at naisipan mo akong aanyayaan," baling ko kay Gabriel na nasa daan ang mga mata."I just thought na kailangan mo rin nito. Despite all the bad things that happened to you... To us," he said.Nilingon ko siya't tinapunan nang tingin. Ni-hindi siya sumulyap sa akin, he just talked while his eyes on the road.Bigla akong napaisip sa lahat-lahat.
"Aabangan ba natin ang sunset dito?" maang tanong ko sa kaniya. Maaga pa nang makarating kami rito. Isang oras ang inilagi namin kanina sa pagmamasid sa kulay asul na karagatan. Panay sulyap nga ako at baka makita ko si Cindie na lumalangoy na lang sa gitna nang dagat.Pagkatapos ay muli kaming bumiyahe, sabi ni Gabriel ay bumili raw muna kami nang makakain. Inaya ko na nga siyang umuwi, ngunit sabi niya'y mamaya na raw. Libre raw ang araw niya ngayon, kaya puwede niyang gawin ang kahit na anong gusto niya.Nagtungo kami sa isang fast food chain, bale drive thru lang. Nagulat ako na alam niya ang mga ganitong bagay, at infairness may cash siya ha. Akala ko rin kasi ay pulos bank accounts lang ang mayro'an ang lalaki na 'to.May mga itinatago ata talaga siya na mga bagay-bagay."Okay na 'yan sa 'yo?" Baling niya sa akin habang nakaupo sa buhangin kaharap ang dagat.Minataan ko siya na
"Ano Gabriel, saan ka galing? Alam mo man lang ba kung ano ang nangyari rito?" bungad sa akin ni Cindie nang makapasok ako sa Tenement's lobby. Naroon ang ilan sa kanila including the family Youngsters, Gerry, Constav and some tenants from second floor. "Wala ka buong maghapon," pagsabat ni Victoria na kararating lang. Naka cross arms pa itong pumuwesto nang nakasandig sa konkretong pader malapit sa pintuan. "May inasikaso ako," ani ko't isinuksok na ang aking mga kamay sa bulsa ng pantalon na aking suot. They all staring at me, wala ni isang kumurap sa kanila. Wait do I have to explain myself to all of them? Maybe I abandoned the Tenement a while ago, nut still I am the owner of this place. Mas ako pa rin ang dapat na masunod sa lugar na 'to. "Can you all guys relax? Tell me, ano ba ang nangyari?" Maliban sa nakita kong pagbabago sa may lagusan kanina ay wala na akong napansing kakaiba nang p