Chapter 3

Hindi mapakali si Naya. Nanginginig siya habang iniisip kung nabunyag na nga ba ang sikreto niya na ginawa kagabi. Ayaw niyang tingnan ang video. Alam niyang moralidad niya ang nakataya.

“Baka may video kami ng lalaking yun... baka ipinadala sa daddy ko... hindi, kailangan ko mag-isip ng positibo,” pilit niyang paniniwala sa sarili.

Pero isang sigaw ulit ang gumising sa kanya mula sa malalim na pag-iisip. Mas malakas ito kaysa kanina.

“Bingi ka ba, Naya? Panoorin mo ang video na ito at magpaliwanag ka nang maayos!”

Pinilit ni Naya na buuin ang loob niya. Tiningnan niya ang ama, na nakatitig sa kanya nang malaki ang mga mata. Sa tabi nito ay ang kanyang inang si Lorena, nakatingin din sa kanya, puno ng pagkadismaya.

Nanginginig ang mga kamay niyang kinuha ang cellphone sa kamay ng daddy niya at pinanood ang video.

Pagkatapos panoorin ang video ng bachelorette party niya, napalalim ang buntong-hininga niya. Hindi pala sex tape.

Napansin naman ng kapatid niyang si Lucresia ang ginhawang biglang gumuhit sa mukha niya. Napangisi ito at agad na tinanong.

“Bakit parang nakahinga ka nang maluwag, Naya? Sabihin mo nga, may mas masahol ka pa bang ginawa kaysa rito?”

Umiling si Naya. Tumingin siya sa papansin niyang kapatid, at nakita niya ang mas malo pang pagngisi nito. Walang duda, ito ang may gawa nito.

“Sabihin mo nga, ’yan ba ang sinasabi mong gown fitting? Pumunta ka pala sa party para makakilala ng ibang lalaki?” Muling nagsalita ang kanyang ama.

“No, Dad. Ilang beses ko bang kailangang sabihin na pakakasalan ko si Diego. I'm keeping my word. Wala akong ginagawang ikagagalit—”

“Sana nga totoo ’yang sinasabi mo. We can’t afford to lose this contract, Naya,” ani ng kanyang ina.

Huminga nang malalim si Naya, bago sumagot. “I know, Mom. Hindi ko naman nakakalimutan yun. You only want what's best para sa pamilya natin.”

“Dad, huwag naman tayong sobrang harsh kay Naya. Gusto lang naman niyang magsaya, gaya ng ibang girls. Last day niya bilang single woman. Deserve naman niya mag-celebrate,” sabi ni Lucresia habang yakap ang kanilang ama.

Napabuntong-hininga ang kanilang ama. Mukhang na-realize nito na tama ang sinabi ni Lucresia. "Alright. Magpahinga ka na, Naya. We're going to attend the gala. Hindi kami rito maghahapunan."

Umalis na ang mag-asawa, at naiwan naman ang magkapatid na Naya at Lucresia.

Nang makaalis na ang sasakyan ng kanilang ama ay agad na hinarap ni Naya si Lucresia, at hinablot ang braso ng kapatid sa sobrang inis.

“Ikaw ang nagpadala ng video kay Dad, 'di ba? Gusto mong sirain ako sa paningin nila,” diretsong tanong ni Naya.

Ngumiti si Lucresia. “Diego was supposed to be mine. Pero ikaw ang pinili para maging asawa niya. I’ll do whatever it takes para mabawi ko siya, Naya.”

“Paano mo naman gagawin yun, Lucresia? Ikakasal na kami, hindi ba? May oras ka pa ba para agawin siya?" balik ni Naya.

Tumawa si Lucresia nang malakas at may bahid ng panlalait. “Akala ko matalino ka. Hindi ko in-expect na ganito ka pala ka-bobo. So you really believe na mahal ka ni Diego?”

Kumunot ang noo niya. “What do you mean?” tanong niya, naguguluhan.

Pero sa halip na sumagot, bigla-bigla na lang sinampal ni Lucresia ang sarili. At bago pa makagalaw si Naya para pigilan ang kapatid niya, inuntog na nito ang ulo sa gilid ng couch. May dugo agad na lumabas sa gilid ng noo n Lucresia.

“Lucresia, ano bang ginagawa mo?” gulat na tanong ni Naya. Hindi makapaniwala na magagawa ng kapatid niya na saktan ang sarili.

Isang tulak mula sa likod ang nagpabagsak sa kanya. Paglingon niya ay nakita niya si Diego, buhat si Lucresia habang nakatingin sa kanya nang malamig.

“Bakit mo sinasaktan ang sarili mong kapatid, Naya? Wala naman siyang ginagawa sayo. Sa susunod na ulitin mo ito, hindi na kita ito-tolerate. Don’t make the mistake of activating my hatred for you," anito sabay talikod.

Habang naglalakad palayo ang dalawa ay napangisi si Lucresia. Muli na namang naging palaisipan kay Naya ang mga sinabi ni Diego. Pero wala siyang magawa kundi sumama sa ospital.

Pagdating niya roon, ibang Diego ang nadatnan niya. Parang walang nangyari. Naka-smile pa ito.

“Diego, listen. Hindi ko tinulak—” Sisimulan pa lang niya nang itapat ni Diego ang hintuturo sa labi niya.

“I believe you, Naya,” sagot nito.

Hinalikan siya nito sa labi. Kung hindi naman pala ito galit, bakit ganoon ang tono nito kanina? Bakit parang sigurado ito na siya ang tumulak kay Lucresia kahit hindi naman nito nakita ang nangyari?

Wala siyang maisip na sagot.

Hiniling lang niya na umuwi agad si Diego para makapaghanda na sila sa kasal. Pumayag naman si Diego at sinabing uuwi na rin pagkatao na matiyak na ayos na si Lucresia.

Pagkaalis ni Naya ay pumasok agad si Diego sa ward kung nasaan si Lucresia. Lumapit ito at agad hinalikan sa labi ang babae.

“I missed you, Cresia,” bulong nito.

Humagikhik naman si Lucresia at mahinang hinampas ang balita ni Diego. “Calm down, baby. Nasa ospital tayo, remember?”

Ngumisi si Diego, at ngumiti rin si Lucresia.

“I love what you did earlier. Na-convince mo talaga ’yung p****k na hindi siya importante sa'yo.”

“Anything for you. Hindi na ako makapaghintay na pakasalan siya para matapos na itong pagpapanggap ko.”

****

Dumating na ang oras.

Excited si Naya sa kasal niya. Matagal na niyang hinihintay ang araw na ito. Tila ito rin ang pinakamagandang araw para sa daddy niya. Nakalimutan na ng mga ito lahat ng tampo at hiling lang ay maging masaya si Naya sa kanyang pag-aasawa.

Habang papalayo na ang mag-asawa sa kwarto ni Naya ay doon na nagsalita si Lorena.

"Didn’t I tell you that not telling her the truth would fix everything? Imagine if she knew we’re not her real parents... she never would have agreed to this marriage."

“Magaling ka talaga. Professional ka sa mga ganitong bagay. Ngayon, magiging main wife na ang darling natin… sa anyo ng isang side chick,” sagot naman ng ama ni Naya.

Sabay tumawa ang mag-asawa habang naglalakad palabas.

Matapos maayusan ay dumating na rin ang sundo ni Naya papunta sa simbahan. Bago ang sasakyan at makikita mo talagang pinaghandaan.

Naglakad si Naya sa aisle habang nakangiti. Buong puso siyang masaya. Kung ito ang makakapagpasaya sa mga magulang niya at makakatulong sa negosyo, she had to do it.

Ang bonus pa? Mahal niya ang lalaking pakakasalan niya.

Nginitian niya si Diego habang lumalapit sa altar.

“Naya Cervantes, do you accept Diego Del Valle as your—”

“I do,” sagot niya agad.

Sinundan naman ito ni Diego. “I do."

“I now pronounce you husband and wife. You may now kiss the bride.”

Agad siyang hinalikan ni Diego. Nagtagpo ang mga labi nila habang inuulan sila ng bulaklak ng mga bisita.

Lumapit si Lucresia sa kanila, at may ngiting plastik.

“Congratulations, sis,” bati nito habang yakap si Naya.

Wala siyang oras para patulan ang kapatid niya. Ayaw niyang ma-stress, mainis, o magalit ngayong araw ng kasal niya. Pero hindi niya maiwasan na hindi patulan ang kapatid niya.

Nginisian niya si Lucresia. "Thank you. Sana ay makahanap ka rin ng lalaking para sayo."

Sasagot pa sana si Lucresia, pero napahinto ito nang magsalita si Diego. My brother's finally here.

"Naya, meet my brother, Dante...."

Ngumiti si Naya at dahan-dahang pumihit paharap. Pero ganon na lamang ang gulat niyang nang makita ang kapatid na tinutukoy ni Diego.

“Congratulations to you, Naya...”

Ang lalaking naka-one night stand niya noong isang gabi!