Share

4

Penulis: Sugarmaui
last update Terakhir Diperbarui: 2021-09-10 20:52:18

[Tour]

Magdamag akong nakahiga sa malambot kong kama. Damang-dama ko ang pagod sa katawan ko. Hindi ko alam pero mas gusto kong matulog buong araw. Nakailang labas ako na ako ng semilya ngayong araw at nangangawit na ang kamay ko. Napakahot ng mga babaeng lobo rito. Mga mukhang model na lumabas sa isang magazine.

"Kuya! Papasok ako, ah!" sigaw ni Aikee mula sa labas ng aking pinto.

Napailing na lang ako bago sumigaw. "Bahala ka!"

Ilang sandali pa ay narinig ko na ang pagbukas ng pinto. Bagot ko siyang nilingon at nakita ang pandidiri sa kaniyang mukha.

"Ang kadiri mo kuya! Ang amoy ng kwarto mo! Amoy na parang zonrox!"

Napangisi ako. "Wag kang feeling anghel, Aikee. Nakita kita kahapon. Wag kang maghugas kamay dyan na parang di mo ginagawa yung ginawa ko."

Napailing na lang ang ulo niya bago tignan ang mga tissue sa sahig. "Seryoso? Ang dami ng tissue nito Kuya! ilang beses ka na nagpalabas?" takang tanong niya.

"Lima."

"Kuya! Dinaig mo pa pornstar! iyan ba ang naging dahilan kaya magdamag kang nakahiga diyan?"

Napabuntong hininga na lang ako. "May nakita kasi akong magazine kanina," natatawang sabi ko.

"Magazine? Paano pa kaya kung porn video ang napanood mo?"  tanong niya habang hindi makapaniwala.

"Porn video?" agad na tanong ko.

"Wala, wala! Wag mo na lang isipin ang sinabi ko!"

Umupo siya sa gilid ng kama ko at humiga. Siguradong may pag-uusapan kami ng kapatid ko. Seryosong usapan.

"Kuya?" tanong niya.

Nilingon ko siya. Tama nga ako. Nakatingin siya sa itaas habang ang kamay ay nakalagay sa ibabaw ng kaniyang ulo.

"Hmm?"

"Sa susunod na araw na ang unang araw sa school. Sigurado ka ba na sa teritoryo nila tayo mag-aaral?"

"Oo naman. bakit, maay problema ka ba?" simpleng sagot ko.

Tumingin din ako sa kisame. Hindi ako nakatulog kagabi dahil sa isipin na 'yan. Masyadong delikado pero may kontrata naman na pinirmahan. Kapag may hindi sila nasunod ay maaari namin silang ireklamo sa mga Officials. Isa pa magandang pagkakataon ito. Makakapag-aral akong muli habang binabantayan ang Alpha nila.

"isipin mong mabuti, Kuya. Lahat ng lobo rito ay kasama sa isang pack. Sigurado akong magtataka sila sa presensya natin. Alam mo 'yon? Baka magtaka sila sa biglang pagsulpot natin," sagot nito.

At doon ako natauhan. Hindi ko pa pala naibibigay sa kaniya yung maliit na papel na binigay ng beta kahapon. Napatayo ako sa kama. Bahagyang nagulat ang kapatid ko sa mga nakita niya.

[TOUR]

"Kuya naman! Wala ka man lang suot na boxer?" tanong niya.

Napangisi akong muli. "Ang laki, 'no?"

"Mas malaki yung akin! Pero takte! Magdamit ka nga, Kuya! Mamaya pumunta na naman yung apat tapos makita ka nilang nakaganiyan lang!"

"Edi ipapasubo ko!" biro ko.

Nalukot pa ang mukha nito. "May sapak ka rin minsan, 'no? Susumbong talaga kita kay mama!" biro rin niya.

Napangisi pa ako bago kumuha ng boxershort. Nang masuot ko ito ay kinuha ko sa itaas ng kabinet ang papel na binigay ng beta kahapon.

"Alam ko na kung bakit ganiyan ka katangkad, Kuya! Limang beses pala sa isang araw ang sagot!" napahagalpak ito sa tawa.

"Hindi rin," sagot ko bago maglakad papunta sa kama.

Totoo naman. Tamang pagkain at ehersisyo ang sagot sa tanong niya. Kumpleto rin ang tulog ko kaya siguro ganito ako katangkad.

Inabot ko sa kaniya ang magaspang na papel. Nagtataka itong umupo bago kunin ang binigay ko.

"Ano 'to?" tanong niya. Inangat niya pa ito at binaliktad. "Simbolo 'to ng pack na 'to, di ba?"

Tumango ako sa tanong niya. Ang akala ko ay hindi niya alam. Ang alam ko ay tinuturo noon sa mga eskwelahan sa sentro ang mga simbolo sa hilaga at mga mamamayan sa kanluran. Hindi ko lang alam kung hanggang ngayon ay tinuturo ang bagay na 'yon.

"Saan mo nakuha 'to, Kuya?"

"Binigay ng beta nila kahapon. Idikit daw sa braso tapos lagyan ng tubig," sagot ko.

Muling nalukot ang mukha ng kapatid ko. "Isa pa yang beta na 'yan," nakaismid nitong saad.

"Bakit?" kunot noo kong tanong.

"May something sa beta na 'yan, eh. Lalo na yung sinabi niya sayo kahapon!" natatawang sagot nito.

Napangiwi ako. "Siraulo. Tigilan mo nga," sagot ko. "Lalaki ako, Aikee. Tigilan mo ang pang-aasar mo baka masapak kita."

Napatayo ito at tinignan ako. "Walang kasarian ang pagmamahal, kuya! Naalala mo pa ba yung sinabi noon nila Mama?" tanong nito.

"Yung alin?"

"Yung tungkol sa Alpha noon na itinadhana sa isang pang Alpha," sagot nito.

Napakunot ako ng noo. "Wala silang luna?" tanong ko.

Tumango ito. "Ayon ang sabi noon ni Mama. Diyos daw ng buwan ang nagbigay ng karapatan sa isang lobo na magmahal kaya wala silang magagawa kung hindi maramdaman ang bagay na 'yon." Lumapit siya sa akin at inakbayan ako. "Ganoon din naman sa kanluran di ba? May mga magkasintahan na pareho ng kasarian," dagdag nito.

Inalis ko ang kamay niya. "Tigilan mo ako, ok? Napapasobra ka na sa Cartoons na 'yan," ani ko.

Walang kasarian ang pag-ibig? Saan naman niya napanood ang sinabi niya? Sa pagkakatanda ko ang lalaki ay para sa babae. Nakailan na akong babae kaya ko nasabi 'yon. Namiss ko tuloy ang mga babae sa sentro. Bukod sa mga makikinis ay matatambok ang kanilang hinaharap. Nakakapanabik lalo na kung aayain ka sa isang lugar na walang tao.

Napangisi na lang ako. Kailan kaya ulit mangyayari ang bagay na 'yon? Hindi na ako makapaghintay.

Hindi ako kumain at nagpapawis lang sa kwarto ko. Nagpunas lang ako saglit at nagsuot ng sandong itim. Hanggang sa maisipan kong lumabas ng kwarto.

"San ka pupunta?" takang tanong ko kay Aikee.

Nakapantalon itong itim at nakajacket na kulay abo habang nakatingin sa malaking salamin. Napangisi ako. Ngayon ko na lang siya ulit nakita na nakapang-alis. Walang duda. Magkapatid nga kaming dalawa. Napakagwapo ng kapatid ko. Manang mana sa kuya.

"Di ko alam kay Ashley at Ace. Sabi nila kahapon sasamahan daw nila akong bumili ng gagamitin ko para sa pasukan," sagot nito. Inayos nito ang kaniyang buhok.

Naglakad ako patungo sa kusina para uminom ng tubig. Kanina pa ako nauuhaw. Baka maubusan ako ng tubig sa katawan dahil sa mga ginawa ko kanina.

"Gusto mong sumama, Kuya? Para makapaglibot na rin tayo," dagdag pa nito.

"Sige," sagot ko.

Mabuti nang maging pamilyar sa mga lugar dito. At isa pa wala naman akong gagawin dito. Baka mamaya ay makasiyam pa ako ngayong araw. Ayoko naman mamayat ng husto.

Hindi na ako naligo. Wala naman akong amoy. Isa pa mas gusto pa nga ng mga babae sa sentro ang amoy ng pawis ko. Dahil gusto kong magkapareho kami ni Aikee ay nagpantalon din ako ng itim at hindi na pinalitan ang aking sando.

Paglabas ko ng kwarto ay may dinudutdot na si Aikee sa kaniyang cellphone.

"Oh? Akala ko ba aalis?" takang tanong ko.

Napanguso ito. "Walang reply, Kuya," sagot niya.

Ilang sandali pa ay ramdan ko ang pagdating ng kung sino sa pinto.

"Nandito na sila," ani ko na nagpakunot sa kaniyang noo. "Hindi mo ba narinig? Nandiyan na sila sa labas."

Tila pa siya nagtaka sa sinabi ko. Hindi ba niya narinig? O miski naramdaman man lang? Mukhang kulang na siya sa ensayo. Babatakin ko nga yan bukas bago pumasok.

"Tao po!" rinig naming sigaw.

Akmang bubuksan ko ang pinto ngunit pinigilan ako ng kapatid ko. Sumenyas siya sa akin na huwag munang buksan. Wala akong nagawa kung hindi ang sumandal sa dingding. Ano kayang trip nito?

"Bobo ka talaga, Ace! Kapag narinig ka pa ng mga kapitbahay nila baka isipin pa na tao talaga ang nakatira rito," singhal ng matinis na boses. Sigurado ako na galing 'yon sa pinakamaliit sa kanila.

Nakita ko kung paano magpigil ng tawa ang kapatid ko. Anong nakakatawa? Ano bang plano nito?

"Eh, anong dapat sabihin?" takang tanong ng isa sa kanila. Pakiwari ko ay galing 'yon sa pinakamatangkad sa kanila.

"Ganito! Watch me!"

Pinagkrus ko ang aking kamay at hinintay ang sasabihin ng tatlo. Ganon din ang ginawa ng kapatid ko.

"Hello? Taong lobo! May taong lobo po ba d'yan--A-Aray! Bakit ka ba nambabatok?"

Natawa si Aikee ngunit walang ingay. Ako rin ay napangisi dahil sa sinabi ng isang 'yon. May mental kaya rito sa hilaga? Mukhang mas bagay sila ro'n. Muli kaming nakinig sa kanila.

"Alam mo? Hindi ko talaga alam sa konseho kung bakit ginawa kang tagabantay. Ang lakas mo sa pakikipaglaban pero ang hina ng utak mo," singhal ng isa sa kanila.

"Alam mo rin ba? Na letse ka! Minsan na nga lang bumuka bibig mo manlalait pa!"

Bago pa sila magkagulo ay binuksan ko na ang pinto. Nakita ko kung paano nakaduro ang hintuturo ng pinakamaliit sa kanila doon sa pinakamalaki ang katawan. Natulala sila sa paglabas namin. Nagpipigil naman ng tawa ang kapatid ko.

"Ang ingay niyo," ani ko sa kanila.

Napatigil sila at napaayos ng tindig. Mukhang takot talaga ang tatlong 'to sa akin, ah? Ganon ba talaga kalakas ang presensya ko? O sadyang nakakatakot lang 'yung boses ko?

Agad na lumapit sa akin ang pinakamaliit sa kanila. Nilagay nito ang kaniyang kamay sa aking braso. Hindi ako nakagalaw dahil sa gulat. "P-Pasensya na be. Wag ka namang magalit, oh!" sigaw nito.

Rinig ko ang pagtawa ng kapatid ko. Sinamaan ko siya ng tingin dahilan para mapatigil siya.

Agad namang hinatak ng pinakamatangkad sa kanila ang lobong nakakawit sa braso ko.

"Pagpaumanhin niyo sana ang lobong 'to," ani nito.

"Ok lang, Ace. Iba talaga yang si Ashley. Laughtrip lagi kapag nagsasalita!" natatawang sagot ng kapatid ko.

Humakbang ang may pinakamalaki ang katawan. "Pagpasensiyahan mo na sana ang kasama ko," ani niya.

Tumango na lang ako bago maglakad. Sinabayan niya ako habang ang tatlo naman ay nasa likuran. Tawang tawa ang kapatid at sinabihan yung Ashley na wala siyang mapapala sa isang katulad ko.

"Ang ingay ng mga kasama mo," ani ko sa kasabay ko. Siya siguro si Vincent.

"Ganiyan talaga 'yan. Ewan ko nga kung saan niya nakuha yung lakas niya," sagot nito.

"Masama pa naman akong magulat," ani ko. Narinig yata 'yon nung Ashley at sumigaw ito.

"Kakaiba rin po ako manggulat! Rawr!"

Matapos non ay nagtawanan ang mga nasa likuran. Natawa na lang din ako at napailing. Kakaiba ang isang 'to.

"San ba tayo pupunta, pre?" tanong ko sa katabi ko. Nagulat pa siya sa tinawag ko kaniya.

"Sa gitnang bayan. Ililibot namin kayo. Utos ng beta na si Arnal," sagot nito.

Sumakay kami sa isang sasakyan na nakalutang sa lupa. Ngayon ko lamang nakita ang bagay na 'to. Wag mo sabihing mas modernisado ang Hilaga sa

"Woah, anong tawag niyo rito?" tanong ng kapatid ko.

"Pegasus ang tawag namin diyan. Ngayon mo lang ba nakita ang sasakyan na 'to? Wala ba nito sa Sentro pati sa Kanluran?" tanong nung Ace.

"Maniwala man kayo sa hindi pero mukhang mas modernisado ang lugar niyo," sagot ng kapatid ko.

Ilang sandali pa ay pumasok kami sa sasakyan. Tila ba ito malaking bus ngunit ang pinagkaiba bukod sa lumulutang 'to ay para itong tren sa lrt dahil sa upuan nito.

Nagsiyukuan ang mga nasa loob nang makapasok kami. Ngumiti na lang ang tatlo at umupo sa bandang dulo. Nakalimutan ko na sila nga pala ang tagabantay sa pack na 'to.

Napako ang tingin ko sa babaeng nakaupo sa kabilang dulo malapit sa dinaanan namin kanina. Hapit sa katawan nito ang kulay pula niyang dress dahilan para bumakat ang kaniyang dibdib. Mahaba rin ang itim niyang buhok. Hindi ko tuloy maiwasang humanga sa ganda niya.

"Matunaw 'yan, pre," ani Vincent na nagpabalik sa akin sa wisyo.

Nakangisi ito nang lingunin ko. Napailing na lang ako bago ibaling sa iba ang direksyon. "Pasensya na, pre. Nagulat lang," natatawang sagot ko.

Tinapik niya ang aking balikat. "Wag kang mag-alala pre marami rami ka pang makikita," aniya ng nakangisi.

Misyon ang pinunta ko rito at hindi ang pangsarili kong nais. Napailing na lang ako at tinuon ang pansin sa labas. Hindi na ako nagtaka nang makita kong lumilipad ang sasakyan. May mga sasakyan din sa kabilang parte na lumilipad. Hindi ko maiwasang mamangha dahil ganoon kamodernisado ang lugar na 'to.

Bumaba ang sasakyan at may narinig kaming boses.

"Graywond University. Magsibaba na ang mga nakapindot ng Graywond University."

Inaya nila kami na bumaba. Sumulyap pa ako sa babae kanina bago kami tuluyang bumaba. Nakangising tumingin sa akin ang kapatid ko. Alam na alam niya talaga ang tipo ko. Napailing pa ito bago kami maglakad.

Bumungad sa amin ang malaking abo na gate. May lining iyon na kulay ginto na nagbibigay lalo ng ganda sa gate.

"Dito ba kami papasok?" tanong ni Aikee.

"Oo be. Kaso bawal pa pumasok. Baka bukas pa pwede dahil sa pasukan," sagot ni Ashley.

"Bakit pa tayo nandito kung bawal naman pala pumasok?" takang tanong ko.

Tumingin sa akin yung Ashley. Ngumisi ito dahilan para kilabutan ako. "Ako na lang pasukan mo," aniya dahilan para mabatukan siya nung Ace.

Napatiim bagang ako habang ang kapatid ko ay natatawa. Tang-ina nitong Ashley na 'to. Talagang inaasar ako, ah.

"Bunganga mo, Ashley! Papasakan ko 'yan!" sigaw ni Ace.

Umismid naman yung Ashley. "Ayaw ko niyan! Masyadong maliit!" sigaw nito dahilan para mas lalong lumakas ang tawa ng kapatid ko.

"Maliit, ah? Tignan natin mamaya. Sakin ka pa naman tumutuloy," ani Ace.

Nanlaki ang mata nung Ashley. "K-Kay Vincent be na lang muna ako tutuloy!" singhal nito.

"Hindi pwede sa bahay. Bawal maingay do'n," agad na sagot ni Vincent.

Nakatingin lang kami ni Aikee sa kanila habang nagbabangayan. Hindi na maipinta ang mukha nung Ashley.

"Letse naman! Alam mo namang nagbibiro lang ako be!" sigaw ni Ashley.

Napangisi lang si Ace bago magsalita.

"Hindi ako nagbibiro. Isang ingay pa sasalpak ko talaga 'to mamaya sa'yo."

Nagtawanan sila nang itikom nito ang bibig. Mahilig sa ano pero takot naman palang maano. Napailing na lang ako.

"Tama na 'yan. Gawin na natin kung anong pinunta natin dito. Baka malagot tayo kay Arnal," singit ni Vincent.

Inakbayan ni Ace si Ashley. "Kami nang bahala ni Ash sa pagbili ni Aikee ng gamit. Kami na lang ang sasama sa kaniya."

Tumango tango ako. Mas maganda 'yon para walang maingay. Makakapag enjoy ako.

"Sige, mas magandang ideya yan, pre," sagot ko.

Lumapit sa akin ang kapatid ko at bumulong. "Wag kang mag-uwi ng babae, Kuya. Baka makihati ako," natatawang bulong nito.

"Ulul! Maghanap ka ng iyo," sagot ko.

Naghiwalay kami sa dalawang grupo. Nilibot ako ni Vincent at katulad ng sinabi niya ay may magaganda nga na mga naglalakad. Nagtungo rin kami sa isang park na malapit lang sa university. Maraming bata roon at isa lang ang napagtanto ko. Mas modernisado nga ang hilaga kumpara sa kanluran.

Sa kanto naman no'n ay mayroong isang bar. Sinabi niya na mas maraming maganda at sexy sa lugar na 'yon. Hindi tuloy ako makapaghintay.

Napahawak ako sa pagitan ng aking hita. "Sigurado ka?" tanong ko.

Tumango ito at napangisi. "Maniwala ka sa'kin, pre. Solid mga babae diyan," sagot nito.

Nakadama ako ng init sa aking katawan. "Tara tignan natin kung totoo," ani ko.

Natawa ito at pinigilan ako sa paglalakad. "May pasok bukas, pre. Baka malagot ako kay Arnal kapag hinayaan kita. Sasamahan na lang kita sa weekend," aniya.

Napangisi ako at inakbayan siya. "Sabi mo 'yan, ah!"

"Oo naman, bilang thank you na rin sa ginawa mo nung nakaraang linggo," sagot niya na nagpakunot sa aking noo.

"Huh?" takang tanong ko.

"Isa ang mga magulang ko sa mga napaslang ng Rouge na napatay mo. Ngayon, utang na loob ko sayo ang hustiya na matagal ko nang hinahanap."

Sugarmaui

May ilan pong sensitive na words! Siguraduhing na sa tamang edad po kayo hehe.

| Sukai
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • The Alpha's Keeper   Acknowledgement

    To my readers, friends, co-writers-- I thank you with every inch of my heart for staying with me on this new long journey. Thank you so much for all your support!I've been so fortunate to received followers while writing this story. Thank you so much! It's my first English story btw so thank you for your understanding hahaha.To Blake and Felix, thank you for this wonderful journey. But honestly, the both of you helped me to develop this story into what it isThat's it! The story of Blake and Felix is ​​over! It's hard for me to let them go because I always dream about them hahaha.Again, thank you for reading and waiting. and I hope you find Felix of your life! The one who will watch over you no matter what attitude you have. Keep safe, guys!Sugarmaui-

  • The Alpha's Keeper   Epilogue

    Pagbangon ko ng kama ay agad ko nang narinig ang mga ingay sa baba. Ang mga ingay at boses na halatang may ginagawa."Blake, anak! Halina't kumain ka na muna!"Sa paghakbang ko ay agad kong narinig ang boses na 'yon. Ang boses na kahit kailan ay hindi ko akalain na totoo. Ang boses na matagal kong hiniling at matagal kong hinanap.Hindi man boses ng babae, ramdam ko naman ang pagmamahal nito nilang ina. Ang aking nanay, si Mommy Maui. Hindi katulad ng ibang nanay, si Mommy ay isang lalaki. Isa syang carrier, katulad ko."Sge po! Ihahanda ko lang yung gagamitin ko. Saglit lang 'to, mommy," sagot ko."Magdahan-dahan ka sa pagkilos mo, ok? Baka madulas ka! Na sa baba lang kami at malapit na kaming matapos."Naglakad ako papunta sa cabinet. Sa salamin non ay natanaw ko ang aking sariling repleksyon. Kitang-kita na ang umbok ng aking tyan. Hinimas ko ito at hindi naiwasang mapangiti.Walong buwan na ang nakakalipas. At ngayon

  • The Alpha's Keeper   49

    BLAKE'S POINT OF VIEWPangamba at takot ang unang bumungad sa akin nang dumilat ang aking dalawang mata. Isang hindi pamilyar na lugar ang agad na pumukaw ng aking pansin. Isang madilim na paligid na sumisigaw ng hindi magandang pangyayari. Isang mansyon na napakalawak.Mga chandelier na mayroong mga itim na tela na nakasabit sa itaas. Mga vase at painting sa bawat sulok na tila ba napaglipasan na ng panahon dahil sa mga alikabok. At hindi katulad ng ilang typical na mansyon, ang malawak na bahay na ito ay kulay itim.Hindi ko maiwasang mapangiwi nang tangkain kong tumayo. Hapdi ang agad na dumaloy sa aking kamay. Taka ko iyong tinignan at doon ko nakita na nakatali iyon gamit ang nylon."N -na saan ako?" nauutal kong tanong sa sarili.Pilit kong inayos ang sarili sa pag-upo. Ngunit wala akong ibang magawa kung hindi ang manatili sa hindi magandang pwesto.Hindi ko alam ang nangyari. Ang alam ko lang ay magaganap na ang Caliagr

  • The Alpha's Keeper   48

    Halos mapalingon kaming lahat sa boses na 'yon. Sumilay sa amin ang isang pigura. Ang kanyang tindig, ang kaniyang presenya."A -argus?"Sinubukan kong basahin ang bawat kilos niya pero wala akong makita bukod sa blanko ang kaniyang mata. Tila naging matured din ang itsura nya dahil sa kaniyang bigote. Ang suot na sombrero ay na sa kanang kamay nya. Pati ang mga kasama ko ay tila napako rin sa kanilang kinatatayuan.Marahil ay nangangapa rin dahil hindi namin alam kung kakampi sya o kaaway. At kung sakali man na kaaway sya ay wala kaming magagawa kung hindi ang tumakbo.Hindi pa nakaka-recover ang mga kasama ko kaya hindi makakabuti kung lalaban kami. Ang tanging paraan lang namin ay ang tumakbo mula sa kaniya.Parang wala syang narinig. Wala itong alinlangan na pumunta sa harapan namin.Pero halos mapahinto kaming lahat nang biglang maglabas ng dugo ang kaniyang bibig. Napahinto sya sa paglalakad at halos mapatili an

  • The Alpha's Keeper   47

    Sa apat na taon kong pamumuhay sa sentro at sa kanluran, simula nang nawala ang mama at papa ko, ang tanging gusto ko lang ay maipaghiganti at mapatay ang mga taong lobo na humamak sa kanila.Gusto ko lang na makuha ang ulo ng mga taong lobo na gumambala sa amin ng gabing iyon.Apat na taon akong nagkimkim. Apat na taon akong nagtiis. Apat na taon akong naghintay. Higit sa apat na taon akong nag ensayo para malaman ang katotohanan. Puro sakit at galit ang namayani sa apat na taon kong pamumuhay.Ngunit ngayon, na sa harapan ko na ang taong makakatulong sa amin ni Aikee para maging malinaw ang tunay naming pagkatao. Para malaman ang katotohanan. Katotohanan sa mga nangyari noon.Simula bata kami ay alam na namin na hindi namin tunay na magulang sila Mama Greta at Papa Jose. Lagi nilang sinasabi na may pamilyang naghihintay sa amin pagdating ng panahon. Na may pamilyang lubos kaming hinihintay.Kaya ang akala ko noon na kapag natanggap ko

  • The Alpha's Keeper   46

    Ramdam ko ang lamig mula sa aking likuran. Masakit ang ulo ko at hindi ko alam kung bakit. Mariin akong napapikit. Ilang beses akong napakurap para makita nang maayos ang na sa paligid ko.Fuck!Rehas at madilim na paligid ang bumungad sa akin. Agad nangunot ang aking noo.Nasaan ako?Sinubukan kong bumangon. Pilit akong umayos pero may malamig akong naramdaman na nakadikit sa paa ko. Tinignan ko 'yon at doon ko nakita ang isang kadena.Hayop na Manong yan. Talagang tutuluyan nya kami?Kinapa ko ang katawan ko. Wala namang masakit sa mga parte nito. Nakakapagtaka lang kung bakit hindi man lang niya ako binugbog kaagad.Pilit akong kumawala sa kadena. Hila dito. Kutkot doon. Pero kahit anong gawin ko ay napakahigpit non. Habang pinipilit kong tanggalin ang kamay ko ay nakarinig ako ng isang tawa sa gilid ko."Hindi mo na iyan maaalis, kuya."Napalingon ako nang makita si Aikee.

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status