Kararating ko lang galing sa aming bakasyon and it's been a while when our Dad passed away kaya we've plan for a vacation for Mom kaya lang hindi natuloy 'agad dahil mas inuna namin ang maghiganti sa pumatay sa aming Ama.
And now, here I am. Back to reality, back to work and back to face the real me being a Red Butterfly. I'm here now at the top of the trunk of Tree waiting to My target. It was dark in here and no one can see me maliban na lang kung may gamit kang flash light para makita Ako. May suot naman Ako na sunglasses na may kakayahang makakita sa dilim o kahit na ano mang bagay na gumagalaw. Sumandal Ako sa puno dahil nababagot na Ako at kanina pa Ako pinapapak ng lamok rito."Kapag nahuli ko talaga kayo, dudurugin ko kayo! Sisiguraduhin kong hindi na kayo makikilala ng mga kalahi ninyo!" away ko sa mga lamok na kumakagat sa akin. Mabuti na lang at dumating na ang aking target at baka mabaliw na Ako rito kakahampas sa mga lamok. Tumalon na Ako mula sa ibabaw nang puno at humarang sa gitna ng kalsada. Hinagisan ko ng katana ang gulong nito dahil alam kong hindi ito titigil. Nang tumigil ang sasakyan ay lumapit Ako rito at binasag ang salamin sa Isang sipa ko lang. "Who-who are you? Anong kasalanan ko sa'yo?" takot na tanong nito. "Sa akin wala! Pero sa lipunan, mayroon! Uubusin ko kayong Anim na grupo kung saan pumapatay kayo ng mga taong inosente upang malagyan ang loob ng kanilang katawan ng mga Droga. And since, your the first on My list, sayunara!" Iniwan ko itong nakalawlaw ang ulo dahil hindi Ako katulad ni Ate na pinupugutan niya talaga ng ulo ang kaniyang mga target while me, gusto kong nakakabit pa rin ng konti. "Easy patotie!" Dumeritso na Ako sa aking Bar kung saan ay sinalubong Ako ng aking mga baliw na kaibigan. "Bheqoh!!!" sigaw na salubong sa akin ni Maha. "Anong problema mo?" tanong ko rito. "Ako wala, pero Ikaw mayroon!" "Ano nga?" Hindi na ito nagsalita at hinila na lang Ako nito papunta sa may counter. "Nakita na namin ang Jowa niya Bheqoh," si Radicka na tumutungga ng tequila. "Kasama niya?" "Nope! Iyong Jowa niya ay may kasamang iba at 'yang si Papa Zain mo ay lumuhod at nagmakaawa roon sa Babae!" Nasaktan Ako sa sinabi ni Shy pero tinawanan ko lang siya. Hindi na Ako nagsalita pa at nilapitan ko si Zain."Go Bheqoh," rinig kong sigaw ni Ren sa akin as if may laro akong sinalihan. "Get up!" Hinila ko si Zain na tumutungga pa rin ng alak. "Get off me," hawi nito sa aking kamay. "Stop now or your ex might laugh at you seeing into that kind of sh@t! Are you blind? She doesn't love you anymore!" sigaw ko rito. "Anong alam mo sa akin? Anong alam mo sa amin? Kasalanan ko kung bakit lumayo siya sa akin! Kasalanan ko na hindi ko naman sinadya pero hindi niya Ako pinakinggan," umiiyak ito habang sinasabi ang mga katagang iyon. "Ju-just give her a break! Maybe she need time, but for now get up and I take you home!" Mabuti na lang at hindi na ito nagpumiglas sa aking paghawak. Pasuray suray ito sa paglalakad habang Ako naman ay halos mabuwal na sa pag-alalay rito. Nang malapit na kami sa exit door ay may humila na lang bigla kay Zain sa akin. "Ang sabi mo Ako lang ang Mahal mo Zain! Palagi mo na lang akong sinasaktan! How dare you!" pinaghahampas nang Babae ang dibdib ni Zain. "No! I love you! I don't know her! Please, pakinggan mo naman Ako," pagmamakaawa ni Zain sa Babae. "I'm the new girlfriend so don't touch him!" singit ko sa kanilang dalawa. Lumingon si Zain sa akin at ang sama ng kaniyang tingin na halos ka-inin na Ako nito. Nag walk out ang Babae kasabay naman noon ang paghila ni Zain sa akin ng pakaladkad. "Ano ba Zain, nasasaktan Ako!" reklamo ko rito pero para itong bingi na walang naririnig. "Bitaw sabi eh! Nasasaktan Ako! Pasalamat ka at Mahal na kita kung hindi baka kanina pa kita napatay!" Napatulala Ako sa aking sinabi."Wait! Mahal? Mahal ko na ba siya?" tanong ko sa aking sarili. Kahit nasa sasakyan kami ay hawak pa rin nito ang aking braso pero walang kibuan. Galit ang naka rehistro sa kaniyang Mukha kaya hindi na Ako nagsalita pa. "You are My Girlfriend, right? You are?" galit na sigaw nito sa akin sabay tulak pahiga sa kaniyang kama. Dinaganan Ako nito at pinunit ang aking kasuotan sabay halik sa aking labi ng mariin."Zain, ano ba? Please, stop!" pagmamakaawa rito. "No! You said you are My new Girlfriend! So starting from now on, I can f@ck you wherever I want!" pinunit na rin nito ang aking panty at pumantay na ito sa akin sabay baon ng kaniyang alaga sa aking butas ng biglaan. Napahiyaw Ako sa sakit ngunit hindi nito iyon alintana dahil tuloy tuloy lang ito sa kaniyang ginagawa kahit na puro kalmot na ang kaniyang mga balikat. "Zain, stop! Masakit! Masakit, Zain!" pero patuloy pa rin itong naglabas, mason sa aking butas at wala na akong nagawa pa kungdi ang mapa-iyak. Nang makaraos ito ay umalis na ito sa aking ibabaw at nakatulog ito ka agad. Hinila ko ang kumot na nakalaglag sa sahig at binalot ang aking sarili habang pa ika-ikang naglakad papunta sa banyo. Humarap Ako sa salamin at naghilamos ng Mukha."Hindi ko alam na ganito pala kapag na inlove ang Isang tao. Iyong kahit na alam mong nasasaktan ka, o alam mong may iba siyang Mahal ay hahayaan mo lang na lalo kang masaktan kahit sobrang sakit na. At ang malala pa roon, I'm the Red Butterfly and I can kill people immediately without hurting me, but him? I let him hurting me physically and emotionally." iyak ko sa harapan ng salamin. Hinayaan ko lang na ma-ubos ang pagtulo ng luha sa aking mga mata hanggang sa ma-ubos ito at mapagod Ako. Pinilit kong maligo kahit na sobrang sakit ng aking bulaklak at pa ika-ikang naglakad ulit upang maghanap ng aking masusuot sa kaniyang maleta. Pagbukas ko sa kaniyang maleta ay tumambad sa akin ang picture frame nilang dalawa kaya napatawa Ako ng pagak."Triple kill, self!" hindi ko na ito pinansin at kumuha na Ako ng t-shirt nito kahit wala ng panty total walking distance lang naman ang Hotel na tinutuluyan nito sa Hotel na pag-aari ko. Kinabukasan, hindi Ako nakapasok dahil nilagnat Ako kaya tulog Ako buong magdamag at hindi pinansin ang mga tawag nang aking mga kaibigan. Dalawang Araw akong hindi nagpakita sa aking Bar kaya nagtaka ang aking mga kaibigan pero mukhang nahahalata nila na wala Ako sa mood kaya hindi na muna nila Ako kinukulit. "Himala, tahimik kayo ngayon ah," nakangiting sabi ko sa kanila. "Okay ka na Bheqoh?" tanong ni Maha sa akin. "Kailan ba Ako hindi naging okay, Bheqoh? May inasikaso lang Ako kaya hindi Ako naligaw rito. Why? Mukha ba akong hindi okay?" "You're a great pretender My Bestie, I know that you are not okay," singit ni Haya. "Bestie, I'm fine! I'm not pretending, okay?" I held Haya's hand to make sure to her that I'm really okay. "Bheqoh, hinanap ka ni Zain dito kahapon ah," singit ni SKT sa amin. "May gagawin pa pala Ako mga Bheqoh, ma-iwan ko muna kayo diyan," hanggat maaari ay ayaw ko munang makarinig ng tungkol kay Zain dahil galit pa rin Ako rito kaya hindi ko na pinansin ang sinabi ni SKT kaya nagkulong na ulit Ako sa aking opisina. "Yes, Ate?" sagot ko sa aking cellphone. "Can you locate where Marcos at? Kinakabahan kasi Ako nang tumunog ang emergency alert ko." sabi nito sa akin. Ganoon nga ang ginawa ko at sakto naman na pa-uwi na si Marcos kaya iyon ang sinabi ko kay Ate ngunit maya-maya lamang ay palayo nang palayo ang direction nito sa Mansyon. Dali-dali kong kinuha ang susi ng kotse sa aking bag at tumatakbo palabas ng aking Bar. Narinig ko ang pagtawag ng aking mga kaibigan sa akin ngunit hindi ko na muna sila pinansin. Bubuksan ko na sana ang aking kotse ng hablutin ni Zain ang aking braso."Not now!" iyon lang sabay hila ko sa aking braso at bukas ng aking kotse. I drive the car as fast as I can dahil alam kong nasa panganib si Marcos pero huli na ang lahat dahil ang nadatnan ko na lamang ay ang kotse ni Marcos na nahuhulog na sa bangin at maya-maya pa ay nasa likuran ko na rin si Ate Alex. Awang awa Ako sa aking Ate at the same time ay nag aalala na rin dahil buntis ito. Kahit anong awat ko rito na huwag bumaba sa bangin ay nagpumilit pa rin ito kaya wala na Akong nagawa pa kungdi ang alalayan ko na lang ito. Simula nang may nangyari sa amin ni Zain ay iniiwasan ko pa rin siya kahit panay ang tanong niya sa aking mga kaibigan. Mabuti na lang din at naging busy Ako sa Hospital kung saan ay Ako muna ang namamahala hanggat hindi pa kaya ni Ate. Habang busy Ako rito sa Hospital ay napatawag sa akin si Mommy."Mom, why?" "Marcos is back but he lost his memory," pagbabalita nito sa akin. "So, how's Ate? What's her reaction?" tanong ko rito. "She didn't tell him the truth, instead, she told him that she's just only her secretary. Your Ate is crazy," natatawang sabi nito kaya pati Ako ay napatawa na rin. "Kaya bilib Ako sa Ate ko eh," nasabi ko na lang sa aking sarili pagkapatay sa tawag ni Mommy." Kinabukasan ay dumating si Ate at siya na ulit ang namahala rito sa Hospital kaya balik na naman Ako sa aking Bar. "Second on your list is on the school party," message sa akin nang aking tauhan at sinend na rin nito ang lokasyon. "Ito ang maganda kapag may magaling na tauhan eh, sila ang maghahanap at Ako ang papatay!" Dali-dali akong nag drive, umuwi sa Mansyon at nagbihis. Saktong Alas Otso ay nakarating Ako sa sinabi nitong venue and viola, it's a school party. Isa pala siyang proof sa kanilang skuwelahan. "He's a maniac proof! Tsk! Akala mo naman guwapo!" Pumasok na Ako at ipinakita ang aking invitation card sa guard nang school. Tiningnan ko ang card at nakalagay roon ay guest."So, I'm one of the guest ha," may nakalagay na number sa likod ng card kaya iyon ang hinanap ko sa lamesa. "Ahm, excuse me, I think dito rin Ako sa table ninyo!?" ipinakita ko rito sa Lalakeng aking katabi ang aking invitation card. "Ah, yes! This is your table also. Have a sit," tumayo ito at ipinaghila Ako nito ng upuan. "Thank you!" Itinuon ko ang aking pansin sa mga studyanteng sumasayaw sa malawak na covered court ng kanilang school nang biglang nagsalita ang aking katabi. "I'm a Prof in this school for a long time but this is My first time seeing you here. I'm sure, hindi ka Mommy Isa sa mga studyante rito dahil hindi halata sa iyong itsura at hubog ng katawan," panimula nito. "Nice to meet you Prof, and yes, I'm not a mother but one of the sponsors in this school." "Ohhhh, meaning your available?" "Yes and willing to mingle," kagat labing sagot ko sa kaniyang tanong. "Come with me then," Yaya nito sa akin na 'agad ko namang pina-unlakan. Dinala Ako nito sa second floor kung saan ang opisina sabay sarado at lock nito sa kaniyang pintuan. Hinila Ako nito palapit sa kaniya at hahalikan na Ako nito ng bigla ko itong itulak."Do you have a rope, Prof? Gusto ko kasi 'yong wild and adventurous na s@x." natawa ito sa aking sinabi at kumuha ng lubid sa kaniyang drawer. "Here, what do you want me to do?" inabot nito sa akin ang lubid at kinuha ito. Inalis ko ito sa pagkapulupot at inunat."Like this, Prof! I want you to die like this!" Ipinulupot ko ito sa kaniyang leeg at kahit na anong pagpupumiglas nito sa aking pagkakasakal ay hindi nito magawa hanggang sa mawalan ito ng buhay. Hinila ko ito palabas sa hallway at ibinitin ang kaniyang katawan."Mukhang nag bigti lang ah," pinagpag ko ang aking mga kamay pagkatapos itong itali sabay talikod na parang walang nangyari. "Mission accomplished again!" lumabas na Ako sa school ng walang lingon lingon sabay drive palayo sa Lugar na ito. "Two down, Four more to go!" Pasado Alas Onse nang dumating Ako sa aking Bar at dumeritso Ako sa counter kung saan nag bo-boy hunting na naman ang aking mga kaibigan. "Tsk! Kailan kaya titino ang mga Babaeng ito," inisang lagok ko lamang ang pag inom ng tequila bago lumapit sa mga ito. "Bheqoh, look at that guy, he is so handsome!" turo ni Haya sa Lalakeng sumasayaw sa dance floor. "Handsome mo Mukha mo! He is not kaya," kontra ni Jean dito. "Stop arguing, let's dance Girl's," yaya ko sa kanila sa dance floor. "Whooaaa, I miss this! We are complete now," sabi ni Haya while dancing wild. Sayaw lang kami nang sayaw at tawa nang tawa when someone grab My hand. "Anong ginagawa mo? Inaakit mo ba ang lahat ng mga Lalake rito?" bulyaw ni Zain sa akin habang hila pa rin ang aking kamay. "So what? I'm single! What's the problem?" "Baka nakalimutan mo ang sinabi mo? You are My new Girlfriend so you are not single now!" "Then, binabawi ko na! Besides, sinabi ko lang naman iyon para hindi ka maging ka awa-awa roon sa Babe!" hinila ko ang aking kamay sabay talikod dito. "You are mine, whether you like it or not!" hinalikan Ako nito sa aking labi na nagpatigil sa aking Mundo. He kiss me gently this time and I love it."How is My Fiancee, Doc.?" tanong ko rito na kalalabas lang galing sa Operating room."He's stable, mabuti na lang daplis lang malapit sa puso ang kaniyang tama. Ililipat na po siya sa kuwarto anytime, Ms. Fiona." Tumango lang Ako rito at nagpasalamat. Saktong pagbukas ng operating room dumating naman ang mga Magulang ni Zain."Kumusta ang Anak namin?" tanong nang Mommy ni Zain."Sa loob na lang po ng kuwarto natin pag-usapan." magalang na sabi ko sa kanila.Dinala ito sa kuwarto kung saan ay para lang sa pamilya ang puwedeng umakupa."What happen, Iha? Sinong bumaril sa Anak ko?" tanong 'agad nito pagkapasok namin sa loob ng kuwarto."Ako po talaga gustong barilin pero humarang po si Zain. At ang gumawa po ay ang Ama ni Vera.""What? My Kumpare? Why?" gulat na tanong nang Ama ni Zain."Because I killed Vera yesterday and he found out.""Why? Di ba pinatawad na natin si Vera? Bakit mo pinatay?" "Mom, may mission po Ako at kasama po si Vera sa listahan. So, magkakilala man kami o hin
"Hi again Vera," bungad ko sa kaniyang kuwarto."You again? Paano mo nagagawang makapasok dito?""Ahmm, magaling kasi Ako? Anyways, I don't expect na nasa list kita. You really like an inoscent in outside, isn't it?" tumatawang sabi ko rito."What do you mean?" pagmamaang maangan nito."Stop denying, Darling! Isa ka sa mga—salot sa lipunan! Anong pakiramdam ng pumatay nang mga Matatandang walang kalaban laban, ha?" Lumapit Ako rito at sinakal ito."Ho—how did you kno—know?" utal utal na sabi nito habang pilit na inaalis ang kamay ko sa kaniyang leeg."Magaling nga kasi Ako," tumatawa kong sabi rito. Tawang hindi mo gugustuhing marinig."Who are you then?" "Ako lang naman ang taong hindi mo gugustuhing makilala, Vera! Ako rin ang maghahatid sa'yo sa madilim na Lugar kung saan ay hindi muna magawang makabalik pa sa liwanag." Binitawan ko ang leeg nito at umupo sa upuan ng naka di kuwarto.Can't you imagine, Vera, pumapatay ka ng mga taong walang kalaban laban? Gawin ko kaya 'yan sa mga
"Young Lord, we only saw them and almost dying. But the Father of Hiroshi is gone!" inalalayan isa-isa nang aking mga Butlers sina Maha, Jean, Argie, Felix, Ven and Zain's Parents."Find—him! Bring his head to me!" dali-dali silang tumakbo at hinanap ang Ama ni Hiroshi."Mine, bakit nanghihina sila Mom and Dad?" nag aalalang tanong ni Zain habang kalong kalong ang ulo nang kaniyang mga Magulang."Bheqoh, si Maha at Jean, sumusuka!" tarantang sigaw ni Shy."We need to bring them to the Hospital!" kalmadong sabi ko sa kanila dahil kapag pati Ako nataranta baka wala ng mangyayaring maganda.Tinawag ko ang mga Butlers na nakatayo sa labas ng interrogation room upang tulungan silang madala sa sasakyan."Hintayin ni'yo Ako saglit sa sasakyan may gagawin lang Ako." sabi ko kay Zain."Sabay tayong lalabas Mine! Hihintayin ka namin!""Then, fine!" Hinablot ko ang spada nang Isa kong Butler sabay wasiwas sa ulo ni Hiroshi at sa Nanay nito."What? Minadali ko na, wala na tayong oras." sabi ko sa
"Young Lord, Fiona, nadukot po ang mga magulang ni Sir. Zain!" napabalikwas Ako ng bangin sa higaan. "Zain, wake up!" gising ko kay Zain."Why?""Get up because Mom and Dad are kidnap!""What? When? Where? How?" "Isa pang tanong mo diyan, masasapak na kita, Zain! Bumangon ka na diyan para malaman natin ang lahat ng mga pangyayari!""Bheqoh, hindi namin alam kung ano ang nangyari. Dumating na lang sila bigla tapos sinabi sa amin na nadukot ang mga Magulang ni Zain kasama sila Maha at Jean." Salubong ni Shy sa amin pagkarating namin ni Zain sa Bar."Calm yourself, Bheqoh! Maliligtas natin sila." Dali-dali akong naglakad papasok sa aking CCTV room habang si Zain ay ka-usap ang mga Butlers."Aalis pala sana sila. But where?" tanong ko sa aking sarili habang pinagmamasdan ang kuha sa aking CCTV. Sinundan ko ang sasakyan kung saan papunta at huling hinto nito ay sa Airport.Tinawagan ko ang aking Piloto upang ma-ihanda nito ang aking Eroplano. Palabas na sana Ako ng may nahagip akong kuh
"Young Lord, may humahabol po kay Sir. Zain pagkahatid niya galing sa'yo." Pagbalita nito sa akin habang nasa kalagitnaan Ako ng meeting."Track them! Protect My fiancee or I will kill you all!" Ibinaba ko na ang aking cellphone at walang pasabi na iniwan ang aking mga ka meeting.Tumakbo Ako ng mabilis papunta sa aking kotse habang naka monitor sa tracking device."D@mn! Ito na nga ba ang sinasabi ni Ate!"Hindi Ako kinakabahan sa kahit na anong laban, mas ginaganahan pa nga Ako. Dati binabaliwala ko lang ang reaksyon ni Ate everytime na malalagay sa panganib si Marcos but now, I understand Her already. Kung puwede ko lang paliparin itong sasakyan ay kanina ko pa ginawa. Sumabay pa ang traffic dahil tanghalian na.Nakita ko na rin sa wakas ang sasakyan nito at kating kati na akong makita ito ngunit dahil sa traffic ay maraming sasakyan ang nakaharang sa akin.Nakita kong bumaba ang ilang Armadong Lalake na bumaba sa sasakyan at palapit ito sa sasakyan ni Zain kaya hindi na Ako nagdal
Nasa loob na kami ng Bahay ni Zain ng biglang bumaba sa sasakyan ang mga lasing niyang mga kaibigan at imbes matakot si Zain ay tumawa ito nang tumawa dahil nawala ang kanilang lasing nang pa-ulanan na sila ng bala.Ang pagiwang giwang nilang lakad ay tumuwid at bumilis hanggang sa makapasok na rin sila sa Bahay."Masaya ba?" tanong ko sa kanila."Bakit kasi sinama mo kami, Ms. Fiona?" reklamo ni Argie.Inirapan ko lang sila at nagpatuloy na ako sa paghahanap sa taong papatayin ko."Bakit nakasunod kayo sa akin? Gamitin ni'yo mga baril ninyo! Mga Agent's kayo di ba?" gigil na sabi ko sa Tatlo."Ikaw nga walang Baril eh!" katwiran ni Ven.Sakto naman na may dalawang parating kaya inatake ko sila bigla at tinarakan gamit ng aking katana ang kanilang mga leeg."I don't need a gun! Tsk!" natulala sila sa kanilang nakita."Hindi sila mga manok, Mine! Tao sila na may puso rin at damdamin, marunong ma—," Binatukan ko ito ng wala sa oras."Isa ka pa, Zain! Ikaw ang u-unahin kong ipakain sa mga