Sad reality

ZAIN POV

Nagising Akong sobrang sakit nang aking ulo."Sh@t! Masakit na nga sa dibdib, masakit pa sa ulo!" humiga Ako sa headboard nang aking kama at inaalala ang nangyari kagabi nang makita ko si Jessy na may kasamang Lalake.

Sa ilang linggo kong paghahabol dito ay halos makalimot ko na rin ang aking sarili. Ang alak ang naging sandalan ko sa lahat kahit na ang pagka-in sa tamang oras ay nakalimutan ko na dahil mas inuuna ko pa ang alak.

Tatayo na sana Ako upang maligo ng makita ko ang aking sarili na walang saplot at may bahid na dugo ang aking alaga."F@ck! Fi-fiona? Sh@t! Fiona!" tumakbo Ako sa banyo upang maligo dahil kailangan kong maka-usap si Fiona.

Pagdating ko sa kung saan ito nagta-trabaho ay wala ito roon at ang kaniyang mga kaibigan lamang ang aking naka-usap.

Umaga hanggang Gabi akong naghintay pero walang Fiona na dumating kaya nag desisyon akong bumalik na lang kinabukasan.

Pagbalik ko kinabukasan, gabi na nang makita ko siya at first time kong makita itong sumayaw."Mga nagta-trabaho ba itong mga 'to rito sa Bar? Ang mga kaibigan niya ay minsan ko lang makita na magtrabaho, ngunit si Fiona ay hindi pa dahil palagi na lang itong nakatayo sa may Bar counter." Lumakad Ako papalapit sa kaniya dahil hindi ko rin alam sa aking sarili kung bakit Ako galit na galit habang pinag mamasdan itong sumasayaw at ang mga kalalakihan ay nakatingin sa kaniya.

END OF ZAIN'S POV

"So you are My Boyfriend ha? Then fine!" hinila ko ito at niyayang umupo sa aming lamesa.

"Hey, love birds why you're not dancing with us?" tanong ni Haya habang nagpapahinga ito sa kakasayaw.

"Oh, I like that My Bestie! We really are love birds now officially!" natatawang sabi ko rito.

"Really? Oh My God! Wait I will call the Girls," tumayo nga ulit ito at nilapitan ang iba pa naming mga kaibigan. Akala ko ay lalapitan nila kami rito ngunit tumingin lang sila sa amin at ngumiti at nagsasayaw ulit.

"Is this what you called love, Zain? Akala ko ba Mahal mo Ako? Bakit kasama mo na naman ang Babaeng iyan?" hindi muna Ako sumagot sa Babaeng bigla na lang sumulpot at tinitingnan kung ano ang magiging reaksyon ni Zain.

"Yes, it's true. But you already have a new Boyfriend, right?" natawa Ako ng mapakla sa sagot ni Zain.

"Ano ba ang inaasahan mo self? Na mamahalin ka 'agad?" tumayo Ako at naglakad palayo sa kanila ng walang paalam kay Zain.

Pumunta Ako sa Bar counter at doon nagpatuloy sa pag-inom."Tsk! So, this is Love? Ang sabi nila masarap ang magmahal? Pero bakit Ako parang kabaliktaran? Mabuti pa si Ate, unang kita pa lang ni Marcos sa kaniya minahal 'agad siya nito pero Ako?" bumuntong hininga na lang Ako habang tumutungga ng alak.

"Why you left me there?" napatingin Ako sa mga mata ni Zain bago ito sinagot.

"You don't need me there, so why would I stay?" pagak akong tumawa.

Tatalikuran ko sana ulit ito ng bigla Ako nitong hila-in palabas sa Bar. Naglakad lakad kami sa gilid ng kalsada hanggang sa mapagod. Pumasok kami sa Isang coffee shop at tumambay.

"Why you are always running away from me?" tanong ni Zain habang hinihintay namin ang kapeng inoorder.

"What do you mean?"

"You lost your virginity but you didn't complain on me."

"How did you know? I mean, your drunk that night. Anyway, it happens already at hindi naman ma-ibabalik ang aking pagiging virgin kahit mag sorry ka pa," natatawang sabi ko rito.

"I'm not going to say sorry."

"Then fine! Ganiyan naman kasi 'ata kayong mga Lalake. So let's forget for what happen that night and move on."

"What I mean is, I'm not going to say sorry to you because I'm glad that I'm your first."

"Oh yeah?" I don't know what to say so I kept quiet for a while."You're glad but I'm hurt! Sana sa iba na lang Ako na inlove!" tanging nasabi ko na lang sa aking isipan.

"Look, Fiona, can we start over again? I know I'm asking too much but can you give me a chance? I will try to be a better person for you this time."

"I don't want a better person, Zain!" sagot ko rito."I want you to love me back like what I fell for you," patuloy na sabi ko ngunit sa aking isipan na naman ulit.

"What do you want?"

"I don't know either! But okay, let's start all over again." ngumiti ito ng matamis at lalo akong na inlove sa kaniya.

"Hi! My name is Zain Albrez, 24 yrs.old, living in Cebu City."

Ngumiti Ako rito at Ako naman ang nagpakilala."I'm Fiona Ramirez, 21yrs.old and living here in Manila." nag shake hands kami nito at nagtawanan sa aming kalokohan.

"Hindi ka ba hahanapin sa Bar? Hindi yata kita nakikitang magtrabaho roon?" tanong ni Zain.

"Why would I? I'm the owner." nanlaki ang mga mata nito.

"Really? At your young age may business ka na? Ka sosyo mo ba ang mga kaibigan mo?"

"That's mine alone at kakakilala ko lang sa mga baliw na 'yon dahil ginawa na nilang tambayan ang aking Bar at wala ng balak umuwi sa mga Bahay nila kaya sa akin na sila nagta-trabaho. Actually, they work from me without salary."

"Pumayag sila?"

"Nakikita mo ba silang nagta-trabaho? They are free to live in My place, free from food and alcohol but yet, they are not working so why would I pay them? And besides, they don't need money coming from me because they are all rich, is just that they are running away from there family."

"I see! Kaya pala they're just enjoying and not working." natatawang sabi nito.

"Can I ask you? It's personal but if your not going to answer me, I respect you but mas maganda kapag sasagutin mo di ba?"

Tumawa ito ng malakas na ikinagulat ko pero hindi Ako nagpahalata."Kaya siguro kasundo mo ang mga kaibigan mo kahit bago pa lang kayong magkakilala dahil pareho kayong lahat na mga baliw." tumawa na naman ito ulit.

"Maka baliw ah wagas! Alam mo, kapag seryoso ka sa life ay madali kang tatanda. Hindi naman tayo ginawa ni God para sa wala lang di ba? Kailangan habang nandito tayo sa earth, gawin natin ang gusto natin and enjoy everything we've got even it is bad or good, happy or not. So, can I ask nga? It's a yes or a yes?"

"Crazy! There is NO option for your question, isn't it? So ask."

"Do you really love your Girlfriend? What happened?"

Medyo may katagalan bago ito sumagot."Sinungaling Ako kapag sinabi ko sa'yo na hindi ko na Mahal ang girlfriend ko," tumigil ito at Akala ko ay hindi na ito magsasalita pa.

"She is My Best friend way back in highschool. Our Parents are close like Brothers and Sisters. 17yrs.old nang maging kami as official Girlfriend, Boyfriend and we are happy back then untill she saw My phone. A lot of Girl's chatting on me at palagi na lang namin iyon pinag aawayan kahit alam naman nitong hindi Ako nag re-reply sa mga Babaeng nag tetext sa akin. I give her My accounts password so she can open it freely but still she did not trusted me."

"Ouch, ang sakit! Bakit ba kasi tinanong mo pa?" ka-usap ko sa aking sarili.

"Maybe because, we are not matured enough. Just try to understand her."

"I did! But she did not seen it! My efforts, My sincerety and My Love for her. Lahat kulang ang mga ginagawa ko rito."

"So you give up on her?"

"I think so?"

"Triple kill self? Tanong pa more!" sabi ko ulit sa aking isipan.

"You're My Boyfriend, right? What if she find out?"

"She know that already. I told her everything earlier kaya natagal Ako bago makasunod sa'yo."

"Really? What is her reaction?"

"Mad and she slap My face."

"Sana sinabi mo na lang na magkaibigan lang tayo. Baka lalo siyang hindi babalik sa'yo." kahit masakit ay nagawa kong sabihin iyon dahil iyon ang tama. They love each other at Ako ang kontrabida sa kanilang dalawa.

"Okay na 'yon. At least ma realize niya ang ginawa niyang panloloko sa akin. Ipaparamdam ko rin sa kaniya ang ginawa niyang panloloko sa akin."

"So, he use me! He only using me para magselos at bumalik sa kaniya ang Babae. Ano bang inaasahan mo, Fiona?" mangiyak ngiyak kong ka-usap sa aking sarili.

"Are you okay, Fiona? Bigla ka 'atang tumahimik?" natatawang tanong nito sa akin.

"Ahmm, sumakit kasi bigla ang aking ulo Zain. Can we go home?"

"Sure! Hatid na kita?"

"No need! Sa Bar Ako matutulog ngayon. Marami kasi akong gagawin bukas kaya doon Ako matutulog."

"Hatid kita hanggang sa Bar. Let's go," na-una na itong tumayo at lumapit ito sa akin para alalayan Ako.

Napatingin Ako sa nakalahad nitong kamay bago ko ito tinanggap. Hanggang sa makabalik kami sa aking Bar na magkahawak ang mga kamay na parang akala mo ay totoong nagmamahalan.

"See you tomorrow!" pa-alam nito sa akin. Tumango lang Ako rito pero nagulat Ako sa biglang paghalik nito sa aking labi bago ito tuluyang lumayo sa akin.

Kagat ko ang aking labi habang tulalang naglalakad papasok sa aking Bar."Just a friendly kiss self, huwag umasa dahil lalo ka lang masasaktan."

"Nakita namin 'yon! Bheqoh, we're happy for you," sabi ni Maha at niyakap nila Ako. Gusto kong ngumiti pero hindi ko magawa kaya nagdahilan na lang Ako.

"Masakit ang ulo ko mga Bheqoh kaya nagyaya akong umuwi galing sa aming date, kaya babosh muna sa inyo." hindi ko na tiningnan pa ang kanilang magiging reaksyon at tumalikod na sa kanila.

Pagpasok ko sa aking opisina ay kusa na lang tumulo ang aking luha. Mga luhang kanina pa gustong malaglag sa aking mga mata.

"What happen?" Mom ask kaya napapahid Ako sa aking mga mata.

"Masakit lang ang ulo ko, Mom!" alibi ko rito.

"Bala at mga sugat sa iyong katawan ay hindi ka umiiyak, Anak, sakit sa ulo pa kaya? Don't lie to me, Fiona!"

Mom is right, I never cried kahit na anong sugat sa aking katawan. Malaki, maliit, malalim o mababaw man ay hindi Ako umiiyak."Just not an ordinary headache Mom! Magpapa check Ako bukas." alibi ko pa rin dito. I'm not ready yet at wala akong balak na sabihin dito ang totoo because I'm a failure. Not being a fighter but being a lover.